menu

James Blake - Enough Thunder (2011)

mijn stem
3,38 (64)
64 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic
Label: Atlas

  1. Once We All Agree (4:23)
  2. We Might Feel Unsound (4:01)
  3. Fall Creek Boys Choir (4:34)

    met Bon Iver

  4. A Case of You (2:57)
  5. Not Long Now (5:24)
  6. Enough Thunder (4:15)
totale tijdsduur: 25:34
zoeken in:
3,5
Falls Creek Boys Choir is voor mij een van de tracks van 2011.

avatar van Don Cappuccino
4,0
Ik heb 5 nummers gehoord, alleen We Might Feel Unsound nog. Fall Creek Boys Choir, A Case Of You en Not Long Now heb ik in een studioversie gehoord en Once We All Agree en Enough Thunder in een liveversie.

En wat klinkt het toch weer prachtig! Fall Creek Boys Choir vond ik eerst enorm wennen vanwege al die autotune maar na meerdere keren luisteren vind ik hem toch heel erg mooi. A Case Of You is echt een hele mooie cover van Joni Mitchell, hij geeft er echt een eigen draai aan.

Het klinkt allemaal wel wat rustiger en eigenlijk zelfs nog een stuk mooier. Ik kan niet wachten op de EP!

avatar van aERodynamIC
3,5
Opener Once We All Agree lijkt qua vocale acrobatiek wel wat op Antony af en toe maar dan wat donkerder (het zou op Swanlights hebben kunnen staan).
Toch is het onmiskenbaar James Blake. Een uitstekend begin van deze EP.
We Might Feel Unsound zet het sfeertje voort. Het klinkt allemaal wat soberder lijkt het wel maar dan begint het toch wel te borrelen en krijgt het nummer een prettige injectie waardoor het spannend wordt (voor mij als niet echte electro-kenner wel althans).
Fall Creek Boys Choir was al bekend en laat een broeierige samenwerking horen met Bon Iver.
De Joni Mitchell is apart. A Case of You is mijn lievelingsnummer dus altijd tricky als we dan over covers gaan praten. Hij doet het goed zal ik maar zeggen.
Not Long Now en Enough Thunder zijn prima afsluiters van een lekkere EP (de laatste klinkt zelfs heel gewoon maar daarom niet minder mooi: prachtig nummer).

avatar van Rhythm & Poetry
3,5
Fall Creek Boys Choir is wat mij betreft de uitschieter op deze sterke EP. De hypnotiserende traagheid van Enough Thunder weet mij te boeien.

avatar van Don Cappuccino
4,0
James Blake maakt voor mij het debuutalbum van 2011. Nu is er dan een nieuwe EP en dan zijn mijn verwachtingen best wel hoog. En die zijn weer ingelost!

Het is allemaal nog ietsjes lomer en nog minimaler qua instrumentatie. Maar met zo weinig middelen maakt James Blake echt prachtige liedjes. De opener is er gelijk een waar ik kippevel van krijg. Het heeft echt een creepy sfeertje door die repeterende piano.

Fall Creek Boys Choir is een aparte, namelijk volledig autotune. Een nummer wat ik meerdere keren heb moeten luisteren om te waarderen. De cover van Joni Mitchell is erg mooi, hij heeft er echt zijn eigen draai aan gegeven.

De EP sluit net zo mooi af als dat hij opent, het titelnummer is namelijk ook prachtig. Ik begin voorzichtig met 4 sterren. Ik ga deze zeker origineel kopen.

3,5
Sluit me hier wel bij aan, helaas.

avatar van midnight boom
3,0
James Blake kwam begin februari zijn mega-succesvolle gelijknamige debuut album. Het debuut werd zeer positief ontvangen, maar later kwam er commentaar op 'James Blake'. Een gedeelte van de Blake fans was wel uitgekeken op de, inmiddels normaal aanvoelende, 'dubstep-soul'. Blake zelf gaat doodleuk door met muziek maken. Enough Thunder is de tweede release van de jonge brit dit jaar.

Persoonlijk vind ik 'James Blake' nog steeds een zeer fraai debuut. Ik ben het nog steeds een met mijn standpunt eerder dit jaar, Een korte samenvatting: 'Fenomenale eerste helft, matige twee helft'. 'Geheel werkt magisch'. '8.4'. Acht maanden later zijn er zes nieuwe Blake nummers, verzameld op een nieuwe EP. 'Hoe is die nieuwe EP geworden?' Goed, maar niet verassend. De liedjes zijn in orde, maar de 'magie' die Blake zo goed maakte is verdwenen. De 'magie' is veranderd in een kunstje. Een kunstje dat, anno oktober 2011, nog goed werkt. De EP is behoorlijk donker, soms nog minimalistische dan voorheen, en de zang bij vlagen nog meer 'Antony' (van the johnson) achtig.
De EP begint sfeervol met 'Once We All Agree'. Typisch James Blake, weinig geluid, invallende stiltes en Blake's karakteristieke stem. We Might Feel Unsound is ook zo'n soort nummer. Verassend is het niet, het is al eens eerder gedaan: namelijk op het debuut. Maar de nummers zijn nog wel genietbaar, gelukkig.
Echt speciaal, het hoogtepunt, is het nummer 'Fall Creek Boys Choir', een samenwerking tussen Blake en Justin Vernon (Bon Iver). Beide met vervormde stemmen. Een samenwerking die precies is zoals je zal verwachten, en daarom is 'Fall Creek Boys Choir' zo mooi. Het hoogtepunt, hoewel de Joni Mitchel piano cover van 'A Case Of You' ook zeer fraai is. Ik zou wel eens een cover album van Blake willen horen aangezien 'Limit To Your Love' ook zo mooi is...

De muziek is prima, maar toch heb ik gemengde gevoelens hebben bij de 'Enough Thunder' EP. Voor nu kan het nog, maar ik kan me zo voorstellen dat er bij volgend James Blake materiaal enige irritatie kan ontstaan. Het is, zoals eerder vermeld, een 'kunstje'. De muziek put steeds uit hetzelfde vaatje. En wordt daardoor soms iets wat voorspelbaar en saai. Maar voor nu, heeft James Blake een goede EP afgeleverd dat meer is van hetzelfde.

van: http://daanmuziek.blogspot....

avatar van IllumSphere
4,0
Het klinkt een beetje vreemd om een splinternieuw project te beoordelen als je weet dat je nog de drie voorgaande EP's en een debuut moet beoordelen. De reden waarom ik het nog niet deed is omdat ik die drie EP's en het debuut allang niet meer volledig heb gehoord. Daar wil ik vlug verandering in brengen, maar eerst wil ik deze EP beoordelen.

James Blake maakte me begin februari onder de indruk van zijn creatie, ook wel bekend als zijn gelijknamig debuut. Het was iets anders in zijn genre en totaal iets anders dan het meeste wat er de laatste tijd zoal uitkomt. Het was fantastisch om te horen, zeker nummers als 'I Mind' (ietwat meer neigend naar zijn dubstep roots) en 'Limit To Your Love' (een hele goede cover van een heel mooi liedje). Maar genoeg over zijn debuut, dat laat ik over aan mijn aankomende review van dat album.

Deze EP start met 'Once We All Agree', beginnende met een piano die op een soort van dreigende toon start. Met de auto-tune in de hand zingt Blake en wordt dit op een niet irriterende, maar mooie manier gedaan.Ook op 'We Might Feel Unsound' - en eigenlijk bij de rest van deze EP - wordt er gebruik gemaakt van auto-tune. Verschillend met 'Once We All Agree' is dat hier ook de welbekende diepe bassen worden gebruikt. Na deze twee nummers komen we eindelijk aan het nummer die voor velen een haat-liefde verhouding heeft, namelijk 'Fall Creek Boys Choir'. Samen met Bon Iver, een bekende in de indie wereld en ook iemand die bekend is met het 'instrument' auto-tune, komen zij met een best prima nummer. Niet zo een hoogtepunt als Midnight Boom beweert, maar gewoon een prima nummer. Nu staat dit nummer ook wel bekend als een nummer waar er verschillende meningen over zijn.

Na 'Fall Creek Boys Choir' komt James Blake alweer met een cover en deze keer is het een nummer van Joni Mitchell'. Waar er in het origineel gebruik wordt gemaakt van gitaar, maakt Blake gebruik van een piano. Persoonlijk vind ik de cover eigenlijk beter dan het origineel. Het pianowerk is gewoonweg prachtig. Het beste nummer van deze EP. 'Not Long Now' neigt terug wat naar zijn dubstep roots en dat is prima. Ik ben een persoonlijke fan van zijn diepe bassen die hij gebruikt om een nummer naar een andere dimensie te schoppen. 'Enough Thunder' is een hele mooie afsluiter van deze EP, ik kan het zelf niet beter!

Persoonlijk vind ik dit de beste EP die hij ooit heeft uitgebracht en kan hij zeker de strijd aan tussen het debuut en deze EP. Persoonlijk vind ik het ietwat beter dan het debuut, vooral omdat het zo krachtig en zo sfeervol is. Hopelijk wordt zijn volgende album terug in diezelfde stijl zoals dit hier, want prachtig is het zeker. We beginnen met een vier en we zien later wel of we dit verhogen!

avatar van Ataloona
3,0
Vrij logische voortgang na zijn eerste album ''James Blake''. Soms wat soberder, vaak wat meer gebruik van experimenten en vagere geluiden zoals op bijvoorbeeld We Might Feel Unsound en Fall Creek Boys Choir.

Zijn eerste album was een erg knap debuut dat mede succesvol werd dankzij de grote hit en cover Limit To Your Love. (Origineel van Feist) Het pianospel en de diepe bassen waren erg opvallend op dat nummer en hij zet het ook voort op deze EP. Hij covert op een knappe manier de meesterlijke singer-songwriter Joni Mitchell op A Case of You en weet het nummer op zijn manier eigen te maken. Het donkere harde pianospel met een lege minimale sfeer begeleid met de diepe bassen weet een eigenaardige sfeer te creëren waar hij zijn kwaliteiten goed laat horen.

Echter komen we dan wel op het probleem (of problemen) van dit album. Ik houd enorm veel van experimenten, maar op We Might Feel All Unsound en Not Long Now (In mindere mate) voert hij het wat minder uit. Het wordt een beetje zeurderig qua melodie en het nummer gaat maar wat voort, een gemiste kans. Helaas is ook de auto-tune nogal vervelend.

Fall Creek Boys Choir zal ongetwijfeld een succesvol nummer worden, maar de auto-tune en Bon Iver zijn wel erg irritant. Nu moet ik zeggen dat ik van het laatste geen fan ben (Al is de Woodssample die Kanye West gebruikt in Lost In the World wel geweldig) maar de auto-tune maakt het er ook niet veel beter op. Soms komen er nog mooie tonen uit, maar veel bijzonders is het niet. De instrumentatie is in het begin nog matig, maar na een tijdje word het wat mooier. Aardig nummer uiteindelijk, maar ik had er meer van verwacht.

James Blake laat hier zien dat hij tot meer instaat is en deze EP voorspeld meer goeds. Hij groeit zeker als muzikant en ik heb best wel zin in zijn volgende project eigenlijk. Prima EP, 3,5*

avatar van Gloeilamp
3,5
De samenwerking met Bon Iver vind ik erg geslaagd, snel maar eens de rest hiervan beluisteren.

avatar van AOVV
2,5
Degelijke EP van James Blake, maar ik ben toch niet helemaal mee met de hype. Zelfde probleem als zijn eerste langspeler die eerder dit jaar uitkwam: het beklijft me op sommige momenten wel, maar lang niet altijd. Zo is de opener hypnotiserend, en echt heel erg goed, maar vind ik het tweede nummer dan weer bijzonder saai en het blijft helemaal niet hangen. 'Fall Creek Boys Choir' is een nummer waar op voorhand al veel over werd gesproken, omdat Bon Iver zijn stem eraan verleent. Autotune, het is niet m'n ding.

Ook op dit EP'tje staat een cover, weer van een dame, Joni Mitchell dit keer. Hij weet het nummer helemaal naar z'n hand te zetten, en daardoor is het voor mij het hoogtepunt van de EP. De twee overige nummers zijn zeker niet slecht, maar blijven me weer niet echt bij. 'Enough Thunder' is een voortzetting van de richting die James Blake is ingeslagen, en dat is goed. Toch zitten er nog te veel stukken in die niet onder de huid kruipen, en daar moet dit soort muziek het toch voornamelijk van hebben.

2,5 sterren

Improvision
Ugh, hoe goed is die Joni Mitchell cover? Subliem zeg ik u.

2,0
Pffff, zoals het debuutalbum deels wel sterk bekijfde, doet deze EP me eerlijk gezegd helemaal niets. Het weet mijn aandacht totaal niet vast te houden. Jammer, maar voor de liefhebbers van het 'genre' wellicht wel aardige kost....

tuktak
Meest rustige release van James Blake, bedoeld om de dubstepstempel van zich af te werpen. Natuurlijk werd Blake met zijn eerste ep's de dubstephoek ingedrukt, helemaal niet erg, maar Blake lijkt met deze ep te willen tonen dat dubstep voor hem een middel is en geen doel opzich. De diepe subs zijn niet bedoeld om bij een genre te mogen horen, maar om een gevoel over te brengen. Een emotioneel gevoel dat introvert is en een bepaalde kilte in zich heeft. Gek genoeg zijn dat termen die de basis hebben gevormd van dubstep zoals dit ooit begonnen is. Het is dus eigenlijk meer dat Blake zich wil distantiëren tegen de huidige commercielere dubsteptrend.

De EP enough tunder trapt af zoals zijn debuut ophield, maar gaandeweg het nummer komen er nieuwe ingredienten in Blakes geluid, scheller, agressiever, een electronische schreeuw die de leegte in Blakes productie perfect opvult.
We might feel unsound is vervolgens wat mij betreft het topstuk van deze EP, waar vooral de drums een bijzondere plaats opeisen in een stuk wat langzaam tot een hoogtepunt komt.
De tegenvaller hierna is een samenwerking met Bon Iver, een track die wellicht het meest bekend zal worden, maar mij het minst kan bekoren. niet alleen omdat Bon Iver de track teveel naar zich toe trekt, maar vooral omdat Bon Ivers klanken allemaal net over the top zijn waardoor de bekende James Blakekrachten uit de track verdwijnen.
A case of you is als eerder gezegd een cover, die helaas niet al te speciaal is uitgevoerd. Leuk gedaan hoor, maar waar is de echte input van Blake? Zoals hij limit to your love naar zijn hand wist te zetten, zo gewoontjes is deze cover gebleven.
In de vervolgtrack not long now lijkt Blake weer iets terug te keren naar de sound van zijn debuutalbum, het begin had daar zomaar op kunnen staan. Op ongeveer de helft explodeert de track echter tot een sound die je zeker dubstep mag noemen, maar dan in de sfeer van zijn vrienden uit de DMZ hoek. Harde kille diepe bassen dus.
Het afsluitende enough tunder toont Blake weer vanuit zijn singer-songwriter kant, waar hij nog niet geheel in slaagt, maar waarin hij zeker potentie toont. Blake is nog jong en het is ook wel razendsnel gegaan met zijn bekendheid, dus het voordeel van sommige twijfel krijgt hij zeker van mij.

avatar van bram1610
3,5
Improvision schreef:
Ugh, hoe goed is die Joni Mitchell cover? Subliem zeg ik u.


Ik vind deze persoonlijk juist een van de mindere nummers van deze (hoe dan ook) ondergewaardeerde EP. Smaken verschillen, zeggen ze.

Fall Creek Boys Choir is overigens (na enige tijd wennen) bij uitstek het beste nummer erop. Twee helden die de handen ineenslaan. Altijd leuk.

avatar van kobe bryant fan
4,0
Fall Creek Boys Choir!
Moest even groeien, maar nu vind ik die track echt geweldig.
Justin Vernon doet het ook echt goed.

avatar van kobe bryant fan
4,0
Vandaag Blue van Joni Mitchell gehoord.
En ondanks dat ik het origineel prachtig vind doet de cover van James Blake me misschien zelfs nog meer. Prachtige cover!

avatar van Johnny Marr
2,0
Enkel 'A Case Of You' vind ik de moeite waard hierop. De rest brengt mij bijna in een diepe winterslaap, zo saai zeg...

avatar van T.O.
3,5
Onder de noemer beter laat dan nooit, hier dan ook nog even mijn commentaar...Ik zie dat de laatste comment hierboven zelfs van bijna zeven jaar geleden is, zegt misschien ook iets over het hype gehalte van Blake destijds. Zijn samenwerkingen met grote Amerikaanse sterren moesten toen nog komen.

De eerste twee tracks zijn nogal spooky te noemen, deed mij denken aan die vreemde kortstondige 'witch house' trend uit die tijd. De plaat met Bon Iver is wat toegankelijker, hoewel nog steeds een beetje in die stijl. Toch een knap coherent geluid, een combinatie van folk/r&b/dubstep die op papier nogal geforceerd lijkt, maar behoorlijk natuurlijk klinkt. De plaat eindigt soberder met nog twee nummers voor piano en zang.

Nergens doet de EP me echter helemaal beklijven, ook niet na meerdere luisterbeurten, en dat zie ik sommige andere users hier ook zeggen.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:35 uur

geplaatst: vandaag om 23:35 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.