John Talabot - ƒin (2012)

Daar schijnt "gelukkig" niet iedereen het mee eens te zijn. Ik heb hem vandaag 2e hands gekocht voor nog geen € 10,00. Zag er als nieuw uit. Zonder meer een van de beste albums van 2012.

. Die afwisseling spreekt mij ook aan. Beetje laat aan dit album begonnen. De eerste indrukken zijn behoorlijk positief, wie weet kan 'ie nog mee met het 2012 eindlijstje.

Graag, staat bij mij op 1
Dit album blijft een geweldige kennismaking met deze artiest. De rest van zijn oeuvre ken ik nog niet.

So Will Be Now...
Een van de sterkste tracks van dit jaar, vind ik.
Heerlijke opbouw, en die vocals zijn gewoon schitterend!

Leuk dat je dit mag ontdekken via de MuMe top 100. Ik smul nu al van de opener Depak Ine, ik hoop dat het hele plaatje dat niveau haalt/hetzelfde sfeertje schetst.

Bij de genreaanduiding zou ik er eerder dance/electronic van maken dan louter dance. Nummertje 5-8 vind ik vooralsnog filler, de rest is genieten. Dit album kan nog groeien, ik begin op 3*.

inmiddels is er wel iets meer duidelijk. Een vorig pseudoniem was D.A.R.Y.L. en wat ik daarvan gehoord heb is helemaal niet verkeerd. Het is wat minder verfijnd, maar hier is de gevoelige 'fin'-sound al best te horen:

YouTube - Daryl - phoskitos

Heerlijk sfeervolle plaat.

ƒin

Ik weet niet hoe John Talabot het doet, maar hij weet zijn plaat ondanks de enorme diversiteit en de verschillende genres binnen het album toch als 1 geheel te laten klinken. Vaak irriteert het me als een iemand op een avond steeds maar weer verschillende stijlen draait, maar bij John Talabot erger ik me er niet aan.

Het hele album heeft een fijne sfeer, de eerste paar en de laatste paar nummers zijn toch me favoriet maar ook daartussenin is het genieten, ik weet niet zeker wat ik van de zangstem vind in bijvoorbeeld Journeys maar die kan me soms een klein beetje irriteren, maar andere keren dan weer totaal niet!

Heerlijk zwoel dance-plaatje: alsof je meedoet aan een druk bezocht feest op een zomernacht. Het discolicht zorgt voor gezellige kleurtjes, maar werpt ook onheilspellende schaduwen achter de dansende massa.

Wat een heerlijke sfeer zet deze meneer neer. Vanochtend nog met mijn half-slaperige kop onder het genot van een bak koffie opgezet. Kwam erg aangenaam binnen toen .

Ben opnieuw na een jaartje weer helemaal verslaafd aan deze plaat, de sfeer, de afwisseling, het is zóó lekker!! Ik verhoog em gewoon naar 5 sterren, hoppaah

Na een aantal jaar keihard werken en mezelf te hebben weggecijferd ben ik een week voor kerst uitgevallen..... Overspannen; Burn-Out.... whatever.. In ieder geval ben ik in de laatste weken weer een beetje mens proberen aan het worden.
Ik concludeer achteraf tot mijn schrik dat ik hier bijvoorbeeld steeds minder tijd en energie vond om wat uitgebreidere reacties/berichten te noteren bij de albums die ik heb. Alsof ik ook minder heb kunnen genieten van muziek. Alsof ik het meer als een "hap slik weg oppervlakkig" product tot me nam. Echt en intens genoten van muziek.... Ik kon me het steeds minder goed herinneren.

Wat me opvalt in de afgelopen 24 uur is dat ik de albums van de afgelopen 2 jaar die ik heb gedraaid allemaal meer en beter weet te waarderen dan dat ik oorspronkelijk deed. Met als hoogtepunt vandaag dit album:

ƒin heb ik vorig jaar gekocht, maar ik weet niet meer precies wanneer en waar. Ik weet dat ik er wellicht anderhalve keer naar heb geluisterd tot vandaag. Ik weet dat ik het wat eenvoudig vond, qua eerste indruk. Niet echt heel erg onder de indruk..... "Hap, Slik, en weer verder..."
Zonde. Ik had er niet eens een beoordeling aan gegeven.

Ik heb hem vandaag zomaar opgezet, tussendoor nog even een nummer van The Boss op Youtube bekeken, en tegen de tijd dat When the Past Was Present voorbij kwam stond ik met de volume op hoog en met een smile van hier tot aan de hemel EINDELIJK weer echt intens te genieten. Godsamme... Mocht tijd worden.

Mooi hè! John heeft vorig jaar ook een DJ Kicks gemixt, die je dan wellicht ook wel zal bevallen

net aangeschaft....

I.i.g van dit album vind ik.
Samen met "Depak Ine" en gevolgd door "Missing you". Maar "Last land" (de remix misschien nog wel meer dan het origineel) en het funky "Estiu" hebben ook wel wat.

Ik vind echter dat er ook een paar vervelende nummers op staan, dus als geheel album vind ik het niet geweldig.

Ik kan helaas maar 3,5 stem geven op dit album. Het album begint wat mij betreft erg sterk. Er zit veel finesse in Depak Ine en Destiny, maar gaandeweg zakt het in en lijkt er minder aandacht aan de tracks te zijn besteed. Ik vind er wat vervelende tracks op staan. Het eerste deel 4 sterren.

Prima album , waar ik vaak moest denken aan Bonobo en een vleugje Panda Bear.
Nu op Down the Rabbit Hole maar eens live aanschouwen. Hopelijk staan de bpm dan nét een tredje hoger.

Fijne collectie van house nummers die grooven, glinsteren en ritmisch heen en weer deinzen. Een laidback aanpak van de bekende house beats, met de nadruk op ambiance. Op dit album mis ik net even de uitschieters, de échte onderscheidende tracks, die collega’s in het genre wel hebben.

Depak Ine? Oro y Sangre? De tracks met Pional? Puur goud