menu

John Talabot - ƒin (2012)

Alternatieve titel: fin

mijn stem
3,90 (255)
255 stemmen

Spanje
Dance
Label: Permanent Vacation

  1. Depak Ine (7:27)
  2. Destiny (4:53)

    met Pional

  3. El Oeste (3:01)
  4. Oro y Sangre (4:53)
  5. Journeys (4:05)

    met Ekhi

  6. Missing You (4:02)
  7. Last Land (4:23)
  8. Estiu (3:05)
  9. When the Past Was Present (5:06)
  10. H.O.R.S.E. (4:06)
  11. So Will Be Now... (6:55)

    met Pional

  12. Tragedial * (2:55)
  13. Destiny [Bullion Version] * (3:04)

    met Pional

  14. Matilda's Dream [LP Version] * (7:01)
  15. Mai Mes * (4:13)
  16. Last Land [Kenton Slash Demon Remix] * (5:53)
  17. Zanzibar (80's Tapemix) * (4:24)
  18. I Want Tonite * (4:36)
  19. Journeys [Bostro Pesopeo Remix] * (5:41)

    met Ekhi

  20. When the Past Was Present [Pachanga Boys Purple Remix] * (7:18)
toon 9 bonustracks
totale tijdsduur: 51:56 (1:37:01)
zoeken in:
avatar van Chronos85
4,0
Het schurkt wat meer tegen ambient aan ja. De grooves zijn niet zo 'deep' als de deep house die ik ken (waaronder Pépé) en daarbij wordt er volgens mij meer gebruik gemaakt van samples van instrumenten om het wat natuurlijker te laten klinken. Het klinkt niet zo heel synthetisch of industrieel als sommige andere house.

Deze muziek is (in elk geval op de plaat) niet per se gemaakt om stevig op te dansen. Je kan het gerust loom noemen en spreekt daarmee meer/andere muziekliefhebbers aan (noem ze hipsters of indieliefhebbers). Daarbij is het denk ik wat melodieuzer en speelt de beat een minder prominente rol. De productie is gepolijster inderdaad, maar maakt dat het slechter? En ik kan niet zoveel met opmerkingen als 'zoals het hoort'. Dat is net zo'n argument die sommige hardrockers geven als zij softere rockmuziek afkraken (ik was ooit 'one of them' dus ik kan het weten). 'Met de [lees: mijn] kennis van nu' is dit volgens mij een nonargument, want er bestaat geen allesbepalende norm van het archetype muziek, net als ik niet in de autoriteit van een 'God' of een 'Heilig Boek' geloof...

Smaken verschillen maar ik denk dat de opzet van de muziek die jij meestal goed vindt (deep house dan) afwijkt van de muzikale mindset van John Talabot op deze plat, en dat is natuurlijk prima . Misschien is zijn live-set wat ruiger, maar daar kan een ervaringsdeskundige zich beter over uitlaten...

Nu mijn eigen mening. Ik vind het hele prettige muziek om naar te luisteren en vooral de nummers in het begin en aan het einde springen eruit (de eerste 4 en de laatste 3) waardoor je de plaat vaak op laat staan omdat je weet wat voor moois er aan komt. Hoogtepunt is het hypnotiserende Destiny met de etherische vocalen van Pional (met het prettig lichte Spaanse accent). Ook de combinatie van het electrische orgel aandoende synthloopje en het upbeattempo op Oyo Y Sangre spreekt me heel erg aan. Het doet me een beetje aan The Knife denken en dat is positief.

4*

Gast
geplaatst: vandaag om 14:26 uur

geplaatst: vandaag om 14:26 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.