Motorpsycho and Ståle Storløkken - The Death Defying Unicorn (2012)

Plus: een knap gemaakte progrock/jazzopera.

Min: het is een progrock/jazzopera.

Wederom hoogstaand niveau van deze psychonauts!!

Hebben onze vrienden bij "Into the Gyre" nu ook wat ideeen en inspiratie bij Rush ("Black hole CygnusX1" en einde "Jacobs Ladder)") vandaan gehaald? Sommige stukken hieruit doen mij ( persoonlijk) hier zo aan denken. Met name
bij de versnelling als Bent zijn knorrige bas inzet....Ge-wel-dige plaat deze nieuwe!!

Plaat van het jaar voor mij...

Dit zou een gouden combinatie moeten zijn (als Motorpsycho, Supersilent en Noorse jazz liefhebber)... Toch krijg ik het niet voor elkaar om de hele rit uit te zitten. Kwaliteit is er genoeg, maar ik verlang er eigelijk nooit naar terug. Verlagen naar 3.0*

Dan heb je geen best jaar gehad

Nee, afgezien van een aantal nummers en muzikale passages kan dit album van onze Noormannen mij, na al die maanden, nog steeds niet bekoren.

Ook live was het een behoorlijke tegenvaller.
Sterker nog, het optreden in Tivoli te Utrecht is het enige optreden in mijn leven waar ik al na een half uur weer naar buiten ben gegaan...wat een aanfluiting

Het wachten is dan ook op de volgende muzikale verrassing van de muzikale Vikingen

Van mij mogen ze weer wat meer in de richting van albums als 'Trust Us' en 'Blissard' gaan. Dit is ook best een indrukwekkende plaat, maar ik merk dat ik 'm ook niet meer opleg, en er zitten iets teveel zwakkere passages in. De 4* blijven voorlopig nog even staan, maar dat zou wel 'ns een halfje te hoog kunnen blijken..

Ik heb hem ook verlaagd. Het heeft zijn momenten, maar vaker nog zijn moment net niet.

Er is blijkbaar nog een beste lading materiaal over uit de TDDU-sessies. De kans is aanwezig dat dit ooit nog fatsoenlijk wordt uitgebracht, maar dan zonder de hele orkestmikmak en alleen maar met de 3 mannen. De band is op dit moment te druk met andere zaken en zijn recent zelfs alweer in de studio geweest om enkele nieuwe tracks op te nemen

Leuk dat dit album nog net in de top 100 van 2012 is geraakt. De laatste maand weer een paar keer gedraaid en hoewel het me niet omver blaast is het toch een fijne en boeiende luisterervaring.

Plus: het is een progrock/jazzopera.

Plus: het is een knap gemaakte progrock/jazzopera.

Ik geef het op met Motorpsycho, na Still Life With Eggplant vind ik ook deze plaat erg tegenvallen. Composities zijn zeker niet slecht, maar het kan me niet boeien. De zang is bovendien ondermaats naar mijn mening.

ik waardeer deze juist meer na Still Life with Aubergine. het geheel live zien met een live orkest en koor heeft ook een hoop geholpen. dat laat de plaat toch meer level voor mij.

ik ben het er wel mee eens dat het optreden in Utrecht tegenviel. de toegift met Gullible's Travails was wel hemels!

Dat intro, die percussieve blazers, overgaand in the Hollow Lands... Robert Fripp had het wellicht kunnen bedenken. Het had niet misstaan op In the Court of the Crimson... Eigenlijk zou het me niets verbazen als het een ode is van de Noormannen aan deze wegbereider, de 21st Century Schizoid Man, van (goede) prog.

Aan de reacties van de mensen hoor je wie de 70's prog fans zijn en wie niet. Ik vind dit een fenomenaal album. Inderdaad zoals 'Spaceman' al zei: In the court of the crimson king

Als je zo'n plaat in de kast hebt staan, heb je zomaar kans dat je 'm weer eens opzet.

Dat is lang geleden. Zoals je bij een reünie wel eens iemand tegenkomt die bij je in de klas heeft gezeten, maar aan wie je geen herinnering hebt, zo is het hier alsof ik het allemaal voor het eerst hoor.

Het is allemaal nogal too much, dat blijft bij dan toch niet zo hangen. Misschien als ik het vaak zou gaan beluisteren, maar daar nodigt het toch eigenlijk niet toe uit.

Ik zal het vast over een aantal jaar weer eens opzetten, misschien hoor ik het dan weer 'voor het eerst'.