Soen - Cognitive (2012)

Zal hem eens een weekje laten rusten en dan nog eens een poging wagen.

Tot op heden lijkt het meer op een kopie dan inspiratie.

Ik vind bijvoorbeeld Karnivool ook wat van Tool weg hebben, maar dat vind ik wat beter geslaagd omdat ze er toch een eigen tintje aan gegeven hebben.

Maar ik ga het zeker nog een paar keer proberen want muzikaal gezien klinkt het erg goed...

Vooral Fraccions speelt wel echt te nadrukkelijk leentjebuur. Daar ben ik het mee eens. Maar verderop genoeg nummers die amper wat met Tool te maken hebben vind ik. Behalve dan dat het ook donkere rockmuziek is die naar metal neigt.

Dat zeg je al 3x nu (dat 't alleen in Fracctions is), maar ik betrap mezelf juist bij bijna elk nummer op een tool-equivalent;
Dat ritmische trucje in Oscillation, zanglijntjes hier en daar (in Delenda denk ik steeds; "ow heej, gaat ie weer!"), de meditatieve bas-pluk-stukjes met tribal drums, zoals in Ideate, en volgens mij nog ergens. Gitaarloopje in Canvas. Purpose is bijna The Pot.

En niet dat het slecht is ofzo, maar juist doordat ze zo erg aan Tool doen denken blijven ook de gebreken in vgl met hun héél de tijd opspelen; zang is wat minder emotioneel, het is allemaal wat lichter, kortere liedjes, geen navelstaarderij
Als je Tool juist te zwaar op de maag vind liggen, dan lijkt dit wel geschikt, maar juist als je Tool waardeert om die donkerheid en niet bepaald licht te verteren kost, dan steekt dit allemaal maar bleekjes of..

We vallen in herhaling, maar ze vragen zelf duidelijk om de vergelijking: Tool is Tool, en Soen niet.

.. Wél een vette hoes

Blijkbaar moet ik het voor jou nog vaker schrijven. Of gewoon wat beter lezen alsjeblieft.

Nee, 4x (ik had al verkeerd geteld zie ik nu) is wel genoeg. Misschien was mijn punt niet helemaal duidelijk en moet je dát nog eens lezen.

Ik schrijf dus 'vooral' en nergens dat het 'alleen' Fraccions is.

Yep, dat is waar, maar de andere helft van bovenstaande zinnen zegt: "luistert verder, en u zult zien: er is meer dan alleen Tool-worshipping!"
En daar vershchillen onze meningen duidelijk

Het is ook niet aanvallend bedoeld ofzo, relax, als ik hier schijnbaar niet van kan genieten en jij wel lijkt me dat gewoon een gezond 'smaken verschillen'-ding.
Wat ik me overigens wél afvroeg; hoe luister je dan zelf naar Tool? Want wie weet is dit juist geschikt voor je omdat Tool veel te zwaarmoedig en duister is; precies de dingen die ik hier vind ontbreken.

Hmm, toch maar een halfje eraf. Het wil, na een aantal luisterbeurten, nergens echt spannend worden. Misschien omdat ik eerder genoemde refererende bands niet kan loslaten tijdens het luisteren... ik weet het niet. Het klink allemaal wel ok maar is geen album dat ik na een aantal jaren nog een keer op zal zetten.

Half puntje er bij. Dit is toch wel een heel sterk album, vooral als je hem even weggelegd hebt.

Paar nummers beluisterd en ik denk alleen maar aan hoe goed Tool/APC wel niet is. Fraccions = Schism, Purpose = The Pot in iets hogere versnelling, Delenda = nummers van APC. De spanning die je constant voelt bij tool heb ik hier echt totaal niet.

Ik wacht wel op het nieuwe Tool album ipv naar een rip-off luisteren...

Ik refereer er zelf ook naar Tool in mijn Progwereld recensie, maar naarmate ik het album vaker gehoord heb, hoor ik steeds meer dingen die toch ook wel weer verschillen met Tool. In mijn optiek is het te makkelijk en zonde om dit tegelijk ter zijde te schuiven...

Mee eens.

voor nu een 3.5

maar dat kan hoger worden - heb 'm net een weekje

Dat ik deze band aan mij voorbij heb laten gaan.
Niet dat ze helemaal geweldig zijn, maar omdat alle muzikale invloeden van bands afstammen die mij erg aanspreken. Zo lijkt de zang op die van Katatonia, de algemene sfeer, zoals eerder al is aangegeven, erg op die van Tool en zijn er ook veel Opeth-inloeden aanwezig. Wat mij meteen erg opviel, was dat het nummer 'Oscillation' erg lijkt op 'Bleed' van Meshuggah.
Martin Lopez is dan misschien niet de meest technische drummer ter wereld, maar zijn vrij unieke stijl, waarbij er niet alleen domweg hard op het drumstel wordt geslagen, maar ook mooie kleine fills worden gebruikt, zonder dat het de tempo uit de muziek wordt gehaald maakt hem één van mijn favoriete drummers aller tijden. Alleen al vanwege zijn terugkeer na een paar mindere jaren voor hem moest ik dit album hebben gehoord.Voor de rest een sterk album, maar zeker niet het beste van de bovengenoemde bands samengevoegd in één. De zang mag wel wat pakkender zijn en de rustige nummers komen minder goed uit de verf dan de stevigere.
Dat Soen niet origineel is en daarom niet een album als dit zou moeten maken vind onzin. Het is onmogelijk om niet te worden beinvloed van buitenaf en progressie van muziekstromingen zouden hiermee worden opgehouden.

Bij het aanstaande uitkomen van de tweede langspeler, deze maar weer eens beluisterd. Blijft gewoon een plaat van hele hoge kwaliteit. Ja natuurlijk zitten er veel invloeden in van oa. Tool (heb daar niet zo'n moeilijk mee). Het geheel is meer dan sterk genoeg om prima overeind te blijven. Ik kijk uit naar de tweede plaat in ieder geval.

Het is met name Opeth wat ik eruit kan halen. Die zang is echt een kopie van Opeth. Met Soen ga ik (nog) geen vriendjes worden, het blijft wat mij betreft hangen in oppervlakkige pogingen iets origineels te maken. Het is dan met name emotie en diepte die ik mis in Soen. Het is als een poging tot interessant te doen, die zijn doel voorbij schiet.

Ik heb naar dit album "teruggewerkt" vanaf Lykaia (2017), maar dat is voor mij niet alleen in tijd een stap terug. Waar die latere plaat een mooie balans kent tussen hard en ingetogen, somber en berustend, hard en melodieus, agressief en melancholisch, ligt op Cognitive voor mijn idee (en naar mijn smaak) het accent teveel op de metal-elementen en staan er te weinig rustpunten à la Last night en Ideate op. De zware gitaren en de dubbele bassdrum gaan helaas een beetje ten koste van de subtiliteit en de afwisseling, zodat de plaat donker blijft en niet het "ademende" en het rijke van Lykaia heeft. Ik kan begrijpen dat mensen ook van dít album houden, maar ik vind het zelf erg spartaans en spaarzaam, een indruk die nog eens versterkt wordt door al die bepaald niet uitnodigende titels van slechts één woord, dikwijls onbekend of onduidelijk zodat Wikipedia uitkomst moet brengen wat betreft de betekenis en/of de relevantie (wie weet wat Savia betekent?). Een tegenvaller.

Lijkt op tool of opeth? So? Opeth is volgens mij toch absoluut iets anders. Wachten op een nieuwe plaat van tool is een frusterende bezigheid. Deze plaat maakte het wachten een stuk makkelijker.