menu

Art Tatum and Ben Webster - The Art Tatum - Ben Webster Quartet (1958)

mijn stem
3,81 (8)
8 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: Verve

  1. All the Things You Are (7:13)
  2. Gone with the Wind (4:46)
  3. Have You Met Miss Jones (4:47)
  4. Night and Day (5:28)
  5. Where or When (6:25)
  6. My Ideal (7:15)
  7. My One and Only Love (6:13)
totale tijdsduur: 42:07
zoeken in:
avatar van Sandokan-veld
4,5
De plaat stond hier met releasejaar 2009, daar heb ik even een correctie op ingediend want de originele release van Verve stamt toch echt uit 1958 (Om het nog verwarrender te maken: ik meende dat ik de plaat eerder via zijn 'Group Masterpieces' had beluisterd en inderdaad: deze bevat precies dezelfde opnames)

Ik overweeg dit wel op vinyl aan te schaffen, want qua 'smooth' en 'virtuoos' wordt het natuurlijk niet beter dan dit. Een heruitgave uit 2012 van een label 'Waxtime' is vrij makkelijk te bestellen, iemand ervaring met dit label? Lijkt me een van die Europese goedkope recycle-labels die te vermijden zijn?

avatar van Mssr Renard
Hoi.

Hier staat wel wat betaalbare vinyl, zowel uit de 50's als wat nieuwer. Ik zou het toch bij Verve houden. Waxtime zegt me helemaal niks en ik heb al wat vinylmiskopen van rare nieuwe labels gekocht.

The Art Tatum • Ben Webster Quartet* Featuring Red Callender And Bill Douglass (2) - The Art Tatum • Ben Webster Quartet

Url: The Art Tatum • Ben Webster Quartet | Discogs

Shared from the Discogs App

avatar van Kronos
4,0
Sandokan-veld schreef:
Een heruitgave uit 2012 van een label 'Waxtime' is vrij makkelijk te bestellen, iemand ervaring met dit label? Lijkt me een van die Europese goedkope recycle-labels die te vermijden zijn?

Een Spaans label. Ik heb drie albums op vinyl hiervan. De hoes en het drukwerk zijn goed, het vinyl minder. Bij deze bijvoorbeeld is tussen de nummers door een soort gezoem te horen. Er zijn wel meer klachten over WaxTime te vinden op internet. Zoals hier, waar staat te lezen dat gewoon een cd gebruikt wordt in plaats van de analoge bron.

Dan kan je natuurlijk beter de cd kopen. Daar is wel een erg voordelige oplossing voor met deze box. Een kleine helft had ik al maar dit album van Art Tatum en Ben Webster bijvoorbeeld niet.

Soledad
Waxtime is 1 van de tientallen zogenaamde Public Domain labels. Er worden geen rechten betaald dus je hebt te maken met een MP3 rip op vinyl. En uiteraard wel altijd op super-de-luxe ultrarare 180gr collectors edition vinyl. Bullshit... ik heb er twee in bezit: Mingus’ Phitecantropus Erectus en Nat Adderley’s Worksong. Afijn ik ben gelijk afgestraft. De geluidskwaliteit is echt ontzettend slecht: leeg en hol geluid. Artwork is van stevige kwaliteit maar wijkt wel vaak op een aantal punten af van het origineel. Soms worden er ‘bonus tracks’ Aan toegevoegd die niets met de originele sessie te maken hebben. Als laatste speelt er voor mij een deels moreel bezwaar. Soms leven de muzikanten nog, soms de familieleden (vaak zijn die verre van welvarend). Naar mijn mening verdienen zij royalty’s die ze met dit soort labels dus niet krijgen. Daarnaast is het voor se officiële labels steeds minder aantrekkelijk nieuwe releases uit te brengen.

Maar goed. Samenvattend: het is echt troep, ik raad het zeker niet aan. Ik heb zelf trouwens deze:
Art Tatum - The Tatum Group Masterpieces, Vol.8 (1956)

avatar van Sandokan-veld
4,5
Thanks guys!

Ja, Mssr Renard, Discogs ken ik wel natuurlijk, wordt alleen al snel een duur grapje (heb een paar andere bestellingen daar staan).

Mijn ervaringen met die Europese herdrukken zijn wisselend, vaak is het troep en soms verrassend goed (ik heb een herdruk van Monk's Music die eigenlijk gewoon prima klinkt. Maar als ik de link en ervaringen van Kronos mag geloven (waarvoor dank) kan ik toch beter mijn centjes besteden aan een origineel exemplaar. cd's draai ik eigenlijk nooit meer en dit soort 'oude' jazz hoor ik toch wel het liefst op vinyl tegenwoordig.

Dat argument over royalties is natuurlijk interessant, Soledad, al zullen heel veel 'originele' persingen die je online koopt tweedehands zijn, en vraag ik me sowieso af of het altijd de muzikant is die de rechten bezit bij muziek uit die tijd (en niet het label, een of andere louche publicist, etc.). Ook als de erfgenamen de rechten bezitten kan dat soms tot vreemde excessen leiden trouwens (denk aan die Blurred Lines/ Marvin Gaye-controverse van een paar jaar terug), maar goed, dat is een discussie voor een ander topic.

Dank voor het advies, heren, we speuren verder!

Gast
geplaatst: vandaag om 13:06 uur

geplaatst: vandaag om 13:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.