Een chronologische review van Kent albums, met nieuwe indrukken & favorieten...
en komen we bij de momenteel meest recente (de nieuwe is in de maak, we wachten geduldig op album 11). Maar album 10 dus, Jag är Inte Rädd För Mörkret.
Hier zit ik wat in dezelfde fase als bij Vapen & Ammunition een tijdje terug: teveel gehoord, te vaak beluisterd, hier en daar wat kapotgedraaid waardoor het wat zijn waarde verliest. Typische voorbeelden: Petroleum en Jag Ser Dig.
Aan de andere kant: je hebt hier het fabuleuze 999 (die kleine details daarin zoals dat soort krakende gitaartje dat af en toe terugkeert), het even fantastische Tänd På (de videoclip doet me ook wel wat

), en het mysterieus majusteuze Beredd På Allt.
Naast Vapen & Ammunition de perfecte binnenkomer om Kent te leren kennen.