On The Sunday Of Life, een heel andere Porcupine Tree dan dat de meeste mensen gewend zullen zijn denk ik. Maar daarom zeker niet minder. Welke Porcupine Tree beter, laat ik het liefste in het midden. Ik noem het liever gewoon anders.
De cd begint redelijk sferisch, met wat soundscapes en het nummer heet dan ook niet voor niets Music for the Head.
Vervolgens begint er een redelijk catchy melodietje en komen er bij mij associaties met de vroege Cure naar voren. Het heeft allemaal niet zo veel om zich heen, maar het klinkt gewoon lekker en verveeld geen moment.
Vervolgens gaat Porcupine Tree weer op de experimentelere tour en dat is ook een beetje de tendens van het hele album. Het is allemaal iets experimenteler dan het recentere werk (goh, vertel ik hier nou iets nieuws?
). Ik kan zelfs een aantal jazz-elementen in het geheel ontdekken en om heel eerlijk te zijn vind ik het wel interessant. Het is niet bijster goed allemaal en geniaal is het al zeker niet.
Duidelijk is te merken dat het hier om een 'debuut' gaat, hoewel eerder een verzamelaar is dan een nieuw uitgegeven album. De ideeën zijn er en later zouden ze worden uitgewerkt, worden verfijnd en worden tot de pareltjes die Porcupine Tree allemaal op zijn naam heeft mogen schrijven. Vooralsnog blijft het een erg aardig album, met een aantal erg mooie tracks en waarvan de algehele tendens positief is, maar ook niet meer dan dat.
3,5*