menu

Fates Warning - Awaken the Guardian (1986)

mijn stem
3,94 (57)
57 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Metal Blade

  1. The Sorceress (5:44)
  2. Valley of the Dolls (5:23)
  3. Fata Morgana (5:25)
  4. Guardian (7:34)
  5. Prelude to Ruin (7:23)
  6. Giant's Lore (Heart of Winter) (6:00)
  7. Time Long Past (1:51)
  8. Exodus (8:37)
  9. The Sorceress [Demo] * (5:28)
  10. Valley of the Dolls [Demo] * (5:33)
  11. Prelude to Ruin [Demo] * (7:06)
  12. Fata Morgana [Live] * (5:09)
  13. Damnation [Live] * (5:45)
  14. The Apparition [Live] * (5:57)
  15. The Sorceress [Live] * (4:51)
  16. Guardian [Live] * (6:41)
  17. Die Young [Live] * (4:04)
toon 9 bonustracks
totale tijdsduur: 47:57 (1:38:31)
zoeken in:
avatar van BoyOnHeavenHill
3,0
Het ene moment geniet ik van de enorme energie en de onvoorspelbare wendingen, het andere moment stoor ik me aan de krijsende zang en de onvoorspelbare wendingen – zelfs na tien keer draaien weet ik van sommige nummers nog steeds niet hoe ze zich zullen gaan ontwikkelen, en als ik dan nummers secuur ga volgen lijken bij sommige tracks de melodieën en de breaks af en toe alle kanten op te schieten, alsof er tijdens de opname nog een paar akkoorden bij worden geïmproviseerd. Vanwege de ambitie en de kracht krijgt dit album van mij ruimschoots het voordeel van de twijfel, maar voor een onvoorwaardelijke overgave hieraan kom ik er toch te weinig "in".

avatar van Sir Spamalot
4,5
25 augustus 2018 was mijn aankoopdatum van dit derde album van Fates Warning, dus nog twee weken en dan was dit album hier een heel jaar blijven liggen, of toch niet... In juni 2019 heb ik de dubbelaar met dvd Awaken the Guardian Live gekocht en dat heeft zo zijn invloed gehad op mijn beleving van dit album.

Natuurlijk heb ik dit album geen jaar laten stof vergaren op dat hoekje van mijn bureau waar nog altijd een fikse stapel Fates Warning ligt, maar ik neem mijn tijd voor een groep die ik vlakaf gezegd grotendeels heb genegeerd in mijn jonge jaren, voornamelijk omwille van de zangers, John Arch en Ray Alder, nooit maar dan nooit om de schitterende progressieve maar soms taaie muziek.

Ligt het aan een nieuwe personeelswijziging, gitarist Victor Arduini eruit, gitarist Frank Aresti erin, dat ik dit album de beste vind van het drietal in de periode Arch? Ik denk dat het eerder ligt aan Awaken the Guardian Live, waarvan ik dit weekend de dvd met twee optredens én met twee wijd opengesperde ogen heb bekeken. Het zou niet mogen meespelen in mijn beoordeling van dit album maar het is soms adembenemend.

Natuurlijk blijft het muziek dat zijn tijd nodig heeft om te begrijpen, om te behappen, om van te houden. Progressief is het etiket dat hierop kleeft en ik duid ook Guardian en Exodus aan als mijn favorieten. Dat na dik dertig jaren Fates Warning eindelijk aan mij vasthaakt, dat ik dat nog mocht meemaken. Toch schat ik de prestatie van de oudere John Arch op Awaken the Guardian Live zo mogelijk nog hoger in. Verrukkelijk blijven de riffs van Matheos en de solo's van Aresti. Schaar ze maar gerust bij geweldenaars als Tipton/Downing, Murray/Smith, Hanneman/King, Denner/Shermann en de duo's van Thin Lizzy natuurlijk. Niets zo muzikaal lekker als twee gitaristen die van wanten weten. Ik die toch nog bijdraai, vertel het niet aan mijn baas.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:07 uur

geplaatst: vandaag om 03:07 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.