Sigur Rós - Takk... (2005)

Inderdaad weer een geweldig album geworden, weinig artiesten die zo'n sfeer kunnen neerzetten, live helaas gemist, maar album maakt veel goed...

4,5*

Heel erg mooi album... Ik was ook verbaasd dat Sigur Rós maar door kan blijven gaan met geweldige albums uitbrengen. Hoppipola is erg mooi evenals Saglopur... Eigenlijk staan er alleen maar mooie nummers op dit album.

Ik hoorde dat dit hun laatste album is omdat hij Takk heet wat 'bedankt' betekend... Ik hoop niet dat dat waar is...

Zo dan! Is het Sigur Rós gevoel in de videoclip van Glósóli even bizar mooi verbeeld zeg!

Prachtige clip, de eerste vier minuten dan . Type clip van de muziek richting weet te geven, maar waar ook de muziek de clip richting weet te geven. Ideaal maw

Alleen dat standaard gitaar-buildupje na een minuut of vier is zo plat, en daardoor ook zo'n anticlimax dat het toch redelijk teleurstelt. Al het mysterieuze verdwijnt uit de clip, en ook het einde weet dat helemaal niet goed te maken. Beetje jammer, maar die eerste 4 minuten zijn fantastisch.

..en tóch krijg ik kippenvel als ze beginnen te rennen en je meeuwen mee zit vliegen bij het opgaan van die berg. Voor mij komt die explosie ook niet zo plotseling, daar werkt het nummer juist al die minuten naar toe. Dat maakt de impact zo groot

Ik heb ook niks tegen die explosie, daar bouwt het nummer inderdaad naartoe ... alleen is die zo knullig uitgevoerd dat enige impact wat mij betreft de nek wordt omgewrongen (muzikaal en visueel). 't Is alsof Spielberg plots overnam, slap Hollywood sentiment Vs mooi ingetogen mysterieus begin

Prachtige clip... vind het einde er juist wel bij passen. Als dat betekent dat ik slap sentimenteel ben, soit

Ikke wil naar IJsland!

Niet mee eens dus, maar wel leuk dat je óók deze SR weet te apprecieren - gedeeltelijk dan

Schitterende clip. Ik hoop dat er een dvd uitkomt met alle clips verzameld. Ik kan er eindeloos van genieten, telkens weer.

Na een aantal luisterbeurten begin ik er eindelijk in te komen. In het begin vond ik dit album nogal ontgoochelend. Het haalde helemaal niet het niveau van de vorige platen. Nu vind ik Takk al een heel pak beter. Het aantal sterretjes zal nog wel stijgen als ik de cd nog een paar keer opzet. Voorlopig 4 stuks.

zopas gekocht, eerste luisterbeurt bezig... een eerste hoogtepunt bij Glósóli, wat een nummer! Klinkt tot nu toe weeral een briljant werkje van de gekke ijslanders! sigur rós is top!

Wees gerust, het laatste album is het niet... Het was gewoon maar een roddel *Oef*

Ik raak er ook steeds meer van onderste boven. Vorig album () kon me niet zo boeien als Ágætis Byrjun, maar deze ga ik weer in mijn hart sluiten.
Laat de winter maar komen, deze jongen zit met Sigur Ros op de koptelefoon met zijn rug tegen de centrale verwarming.

Ik heb dat ook (alhoewel, "niet zo boeien" gaat met 4 sterren niet echt op natuurlijk).
Vandaar wederom de volle mep van 5.

Unieke groep dit. Heb eerste twee cd's en als ik die draai kunnen twee dingen gebeuren. Neiging om cd er uit te halen en door de kamer smijten (en dan niet balen als ie kapot is) of licht uit koptelefoon op en zwelgen maar.

Voor ik de deze cd koop ze eerst maar eens uitchecken in 013. (zo zie je maar Eric, ik begin je tips op te pikken)

Ik neem aan dat je cd 2 en 3 bedoelt. Von is de echte eerste (en die vergeet ik ook wel eens aan te duiden als debuut )

Heb ik ook. Je moet wel in de stemming zijn voor deze muziek en dat is niet altijd.
Maar als dat wel het geval is en je zet het op, is de muziek zo intens en kun er helemaal in opgaan.

Yep, correct. Aegetis nogwat en ().

Bij vlagen on-voor-stel-baar mooi, maar ik kan er helaas te weinig variatie in ontdekken. Te vaak weer diezelfde uitbarsting op tweederde van het nummer.

Ben ik overigens de enige die dit op Godspeed You Black Emperor vind lijken?

Godspeed is toch wel wat duisterder dan onze IJslandse vrinden denk ik. Mijn associaties bij Sigur Ros zijn utopisch, bij GYBE bepaald niet...

Godspeed You Black Emperor lijkt in die zin op Sigur Ros, dat het allebei binnen de post-rock scene valt en daardoor bijv. het experimentele gitaarspel vergelijkbaar klinkt. Binnen dit genre zijn genoeg andere toppers op te sommen. Maar als je een beetje nieuw bent binnen het post-rock genre lijken dingen al snel opelkaar. Zo had ik dat in het begin met Explosions in the Sky en We vs. Death. Ik zie verder eigenlijk ook niet zoveel overeenkomsten tussen GYBE en SR..

Het is maar net welke release van GYBE! je erbij pakt, maar ik heb Sigur Ros altijd het 'witte' antwoord op Godspeed gevonden. Sigur Ros is hemels, Godspeed inderdaad een stuk duisterder.

Heb het album nu voor de tweede keer beluisterd en ga het steeds en steeds mooier vinden. Het is overigens ook een album die qua klank verschrikkelijk mooi past bij het mooi nazomerweer wat we nu hebben

Ach Sigur Ros... al het goede, mooie, lieve, schone van de wereld omgezet in liedjes. Agaetis Byrjun is nog altijd mijn favoriete plaat aller tijden, en daar zie ik niet snel verandering in komen.

Nu dan de 4e plaat, met de toepasselijke naam Takk. Met het gelijknamige openingsnummer wordt de plaat langzaam ingeleid, de wereld om je heen valt langzaam weg en je wordt het warme IJslandse bad ingedompeld.

Hierna volgen eigenlijk louter hoogtepunten. Glosoli (nu al niet meer los te zien van die geweldige clip) is zo prachtig opgebouwd, magnifiek. De ontploffing op 4 en een halve minuut is dan misschien niet verrassend, hij is wel wonderschoon. Kippenvel tot en met.

Hoppipolla (waarvan ik merk dat het een stopwoordje bij mij aan het worden is) is feitelijk 1 grote vreugdedans. Op de een of andere manier komt het bij mij als euforische overwinningsklanken over. Með Blóðnasir breidt er vervolgens een mooi einde aan.

In Se Lest vind ik de overgang van het eerste in het tweede stuk zooo mooi Hier kun je toch geen woorden bij bedenken... Sæglópur is steviger dan het meeste wat we van Sigur Ros hebben gehoord, zonder ooit het geluid van de band te verliezen. Ik zal dit nummer denkelijk nog wel eens gebruiken om SR te introduceren bij non-believers.

Milano, hoe gek het ook klinkt, bouwt net even te langzaam op, en duurt daardoor te lang. Dat is raar om van een nummer van deze band te zeggen, maar ik vind het een breekpuntje op deze plaat. Ik proef bij mezelf het gevoel dat ik het nummer 'uit moet zitten', en dat had ik op Agaetis Byrjun nergens.

Gelukkig is er dan Gong, dat melancholiek opent en het tempo weer een beetje terug brengt. Mooi, intens gezongen. Van Andvari vind ik vooral het einde adembenemend mooi. Zoals ik eerder al ergens schreef, dat had van mij nog een half uur door mogen gaan.

Svo Hljótt is weer zo warm, verrukkelijk. Opnieuw een mooie overgang naar het wildere 2e gedeelte, wat houd ik daar toch van... Heysatan ten slotte stoot Avalon van de troon als mooiste zonsondergang liedje. Op 2:55, met het blazertje, schieten de tranen definitief in m'n ogen.

4,5* met optie naar boven voor wederom een meesterwerk van de IJslandse helden. Takk.

Moet dit album nog luisteren. Al wel wat nummers gehoord. Maar achter de computer sigur ros luisteren is toch niet echt optimaal. Morgen maar even naar de winkel rennen, gelijk een oud album er bij kopen. Ben toch wel verliefd geworden op deze muziek nadat ik () in huis heb gehaald. Heerlijk.

7 november in 013 ben ik dan ook aanwezig. Al is het bijna 4 uur rijden, ik zal er zijn!

Vraag me niet waarom, maar ik kwam er pas afgelopen week achter dat mijn grote IJslandse geliefde Sigur Rós met een nieuw album op de proppen is gekomen. Ik ben ook zo totaal wereldvreemd de laatste tijd, kijk geen tv meer, lees geen tijdschriften en volg de muziekscene niet.

Enfin, snel de muziekwinkel bezocht en weer dat gevoel van vroeger, toen je je niet genoeg kon haasten als je een nieuwe cd van je favoriete band had gekocht.

Takk... is- hoe verrassend- weer erg mooi, en doet me denken aan Agaetis Byrjun, veel meer dan aan het magistrale ( ).
De songs moeten nog op me inwerken, maar voorlopig vind ik Hoppípolla en Andvari de absolute hoogtepunten van dit album. Die songs bezorgen me weer de stuipen, of moet ik zeggen de gevoelens die gepaard gaan bij het aanhoren van grootse schoonheid. Andvari lijkt nog het meest op de songs van ( ) en is het rustpuntje van dit album.

Snel verder deze nieuwe plaat ontdekken. Ben nog wel even bezig met Takk.... Wat lees ik trouwens hierboven? Zeven november mijn geliefde in Tilburg? Snel een kaartje kopen dan maar, die date wil ik niet missen!

PRachtige clip Glósóli, heel aangrijpend, en die gitaarriff vind ik tot tegenstelling van andere dan weer wel geslaagd. Maar die clip, die maakt het toch wel compleet. Kreeg spontaan een krop in de keel. Heb het album nog niet gehoord in zijn geheel, morgen misschien langslopen bij de billboard.

szynell

Was wel nieuwsgierig geworden door alle mooie recensies, maar sorry; wat een bagger!

Denk dat het erg intellectueel overkomt om hier op een diepspirituele manier van uit je dak te gaan, maar volgens mij kan iedere nerd met een synthesizer, een triangel en een onfeilbaar gevoel van a-rythmiek dit ware kunststukje overtreffen.

Dus voor mij een welverdiende 0,5!

Niet dat ik het er mee eens ben, maar leuk verwoord

Mooi gesproken idd, maar deze reaktie verbaasd me weinig van iemand die middle-of-the-road-muzak als Norah Jones luistert.
Persoonlijk vind ik dit weer een prachtplaat, nog niet van het nivo van de vorige twee, maar zoals altijd moet deze ook nog zijn tijd hebben...

4,5*