Gram Parsons - GP (1973)

[/quote]
En dan toch maar 3,5 sterren waard??? [/quote]

Dat heeft te maken met persoonlijke smaak. Dat dit album een topper binnen het genre Is, lijkt mij duidelijk. Daar doet mijn persoonlijke mening niets aan af...maar er zit nog wel groei in dit album...4!

Ondanks de pluralis majestatis - maken - zijn die van de planken daaronder zijn gewoon meer waard, blijkbaar

Ik vond die twee albums op één cd pricewise altijd een koopje - vinylistisch gezien beide a must have!

Na 2x luisteren is dit album toch wel erg country en merk ik niet veel van de stempel country rock die door anderen gegeven wordt aan dit album. Of misschien wordt er het 2e album van GP mee bedoeld?

Zelf ben ik er nog niet kapot van, ik had verwacht dat het wat meer in de lijn van Buffalo Springfield, Poco of early Eagles zou zijn. Toch nog wat extra luisterbeurten geven deze week.

Overigens ben ik een Eagles fan en vind ik reactie op hun 'commerciele muziek' altijd wat aan de flauwe kant. Alsof de meeste muziekanten hopen om liever maar geen lp's te verkopen en concerten te geven voor een dozijn mensen. Ik vind muziek mooi of niet en ga me daar toch niet in laten beinvloeden door de exacte commerciele bedoelingen van een band.

Alleen al "She"!
Muziek is niet om te vergelijken. Muziek is om van te genieten en van te houden.

Begrijp dat sommige users als favoriet tijdverdrijf Eagles graag bashen terwijl ik juist nieuwsgierig ben bij welke artiesten hun inspiratie vandaan is gekomen.
Bivakkeer graag in de countryrock hoek en heb platen van o.a The Byrds, CSNY, Emmylou Harris & Poco in de kast staan.
Met de Flying Burrito Brothers ben ik bekend, echter Gram Parsons kende ik slechts oppervlakkig.
Bij de eerste draaibeurten vond ik het country gehalte in sommige nummers wat aan de hoge kant al begint het album nu steeds meer zijn schoonheid prijs te geven.
Nummers als A Song For You, She, The New Soft Shoe & Cry One More Time ( met die heerlijke sax! ) zijn van de buitencategorie.
Prachtige harmonie vocalen met Emmylou Harris en bij een nummer als The New Soft Shoe weet ik waar mijn favorieten de mosterd vandaan hebben gehaald.

Mijn opmerkingen hier betreffen de twee gekoppelde reguliere albums van Gram Parsons. Destijds vond ik dat fijne platen. Nu niet meer. Sterker nog: Ik kan er gewoon niet meer tegen. De reden is simpel: mijn muzieksmaak heeft zich gedurende een halve eeuw verder ontwikkeld en verbreed met andere genres. Een verschijnsel dat jullie ongetwijfeld ook kennen. Neem ik aan . Parsons vind ik heden ten dage een copycat met een zeikstem en zonder soortelijk gewicht. Daar kan de noodzakelijke vocale steun van miss Harris en de kwaliteit van zijn begeleiders voor mij niets aan veranderen. Het is met name zijn onvaste zeikstem die me nu mateloos stoort. Is country wellicht niet mijn ding? Ik dacht van wel! Muziek van de grote namen uit Bakersfield en Nashville bekoort mij zéér. Mijn favoriete diehards George Jones en Loretta Lynn beluister ik regelmatig. Zo kan ik nog een heel rijtje noemen waarvan ik ga watertanden. Maar dit hier? Hou toch op...

PS: Van mij overigens geen kwaad woord over Emmylou Harris. Wat een loopbaan! Vakvrouw op en top met haar kwikzilveren stem. Aan haar heeft het zeker niet gelegen bij dit album. Dat wou ik nog even kwijt.

Zijn stemgeluid ben ik ook niet kapot van, zijn liedjes hebben de tand des tijds wel doorstaan ben ik van mening. Emmylou Harris zingt ze bijna allemaal op haar soloalbums en ik vind ze prachtig.

Volmondig mee eens. Ik zal binnenkort Harris' zeer uitgebreid oeuvre deels weer eens beluisteren. Een er sterren aan hangen. Met her een der eventueel wat commentaar bij haar imo beste albums. Sympathiek mens bovendien, getuige een aantal interviews

Emmylou Harris - de vrouw die met haar hoge uithalen een kristallen glas stuk kan zingen. Mocht je in staat zijn tot een stukje contraexpertise wil ik je aanraden uit de box Byrds Collected Albums op Columbia Sweetheart of the Rodeo de versie met vocals van McGuinn (temerig) eens naast die van Parsons (schijnheilig/braafkens) te leggen en kijken welke je beter trekt - my guess is as good as yours

Net getracht het item op snotjefijn te vinden. Noppes. Kreeg direct huiduitslag bij het scrollen. Waarom? Bands en muzikanten zoals The Byrds, Burritos, Poco, Parsons, Leadon, Eagles, CSNY en meer van die ongein aan dezelfde treurwilg, heb ik niet zo lang geleden uitgevent op een 2de hands vrijmarkt. Een ouwe hippie met grijze paardestaart aan zijn kale kop en teveel tekst wilde zo enthousiast toeslaan dat ik de handel gratis in zijn versleten ah-tasje heb gestopt. Hij blij! Ik verlost van al die stoffige exemplaren. Dus nee beste Mjuman. Kwel me hierover niet langer. Please ...!?