menu

Kings of Leon - Youth & Young Manhood (2003)

mijn stem
3,67 (377)
377 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: RCA

  1. Red Morning Light (2:59)
  2. Happy Alone (3:59)
  3. Wasted Time (2:45)
  4. Joe's Head (3:21)
  5. Trani (5:01)
  6. California Waiting (3:29)
  7. Spiral Staircase (2:54)
  8. Molly's Chambers (2:15)
  9. Genius (2:49)
  10. Dusty (4:20)
  11. Holy Roller Novocaine / Talihina Sky (12:04)
  12. Wicker Chair * (3:47)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 45:56 (49:43)
zoeken in:
avatar van Jensb
4,0
Wat mij betreft de enige KOL plaat die de tijd overleefd. Recht toe recht aan. God wat denk ik graag dat dit de echte Kings of Leon zijn. Dat ze wel Rock 'n Roll zijn. En rauw. En geen gecommercialiseerde en tevens gestyleerde poppen. Geen ongeinspireerde passivisten die op Pinkpop met een slappe show simpelweg hun centjes komen verzamelen.
Nou vooruit ik geloof het. Wat een plaat!!

avatar van Rinus
3,5
Behoorlijk rechttoe rechtaan rockplaat.Beetje broeierige sfeer, southern invloeden met swamp rock. Voor een debuur ook goed geproduceerd. Mooi geluidsbeeld. De stem van de zanger is apart, vraagt wat gewenning.

avatar van frolunda
4,5
Uitstekend rock album en 10 keer beter dan die rotzooi die ze tegenwoordig maken

avatar van Metalhead99
3,5
Erg lekker debuut. Heel anders dan wat ze tegenwoordig maken.

avatar van Don Cappuccino
4,0
"Wanneer een band letterlijk en figuurlijk zijn wilde haren verliest, is het meestal foute boel" - Don Cappuccino

Youth & Young Manhood is een geweldig debuutalbum vol met stomende rock die klinkt alsof hij in de garage is opgenomen in de positieve zin. De band pakt veel invloeden uit de jaren '60 en '70 zoals Tom Petty & The Heartbreakers, Bob Dylan en Neil Young en heeft met The Strokes ten tijde van Is This It een goede zielsverwant. Vooral Trani is een prachtig nummer waarin Caleb zijn doorleefde stem laat horen in zijn volle glorie. Ontzettend jammer dat na drie erg goede platen de band met schuurpapier werd bewerkt en daarmee alle rauwe randjes er af zijn.

4,0
Goed, ruw debuut met de nodige CCR invloeden. Daarna niet meer geëvenaard.

avatar van galleryplay
4,0
frolunda schreef:
Uitstekend rock album en 10 keer beter dan die rotzooi die ze tegenwoordig maken


Dit was al in 2012 een legitiem oordeel, ken je nagaan in 2019...

KoL is een band wiens "arc of life" een opvallende gelijkenis vertoond met die van Arcade Fire.
Ze trappen af met drie albums waarmee de vloer wordt aangeveegd met vele generatiegenoten. Op de vierde -alwaar een ander geluid als excuus wordt gebruikt voor de stap naar de mainstream- begint het te piepen en kraken en vanaf de vijfde is een vrije val ingezet.
Je weet bij voorbaat dat het niet meer goed komt omdat deze bands niet vrijwillig de status als festival-headliner zullen willen opgeven en dus trouw zullen blijven aan het geluid dat deze status heeft opgeleverd.

Op MuMe zitten de scores van alle albums nog redelijk dicht bij elkaar. Da's volgens mij alleen te verklaren door de verschuiving van de ene doelgroep naar de andere. Ik als liefhebber van de eerste 2 albums (en in iets mindere mate de derde) kan de laatste paar platen niet aanhoren.

Y&YM is mijn favoriet maar deze is ook geweldig. Ik had in 2003 nooit gedacht dat de band zich uiteindelijk zo zou "ontwikkelen".

avatar van galleryplay
4,0
frolunda schreef:
Uitstekend rock album en 10 keer beter dan die rotzooi die ze tegenwoordig maken


Dit was al in 2012 een legitiem oordeel, ken je nagaan in 2019...

KoL is een band wiens "arc of life" een opvallende gelijkenis vertoond met die van Arcade Fire.
Ze trappen af met drie albums waarmee de vloer wordt aangeveegd met vele generatiegenoten. Op de vierde -alwaar een ander geluid als excuus wordt gebruikt voor de stap naar de mainstream- begint het te piepen en kraken en vanaf de vijfde is een vrije val ingezet.
Je weet bij voorbaat dat het niet meer goed komt omdat deze bands niet vrijwillig de status als festival-headliner zullen willen opgeven en dus trouw zullen blijven aan het geluid dat deze status heeft opgeleverd.

Op MuMe zitten de scores van alle albums nog redelijk dicht bij elkaar. Da's volgens mij alleen te verklaren door de verschuiving van de ene doelgroep naar de andere. Ik als liefhebber van de eerste 2 albums (en in iets mindere mate de derde) kan de laatste paar platen niet aanhoren.

Aha Shake is mijn favoriet maar deze is ook geweldig. Ik had in 2003 nooit gedacht dat de band zich uiteindelijk zo zou "ontwikkelen".

avatar van captain scarlet
4,5
Verbluffend goed debuutalbum, dat inmiddels wel de status van klassieker mag worden toegedicht.
Rauw, smerig, rafelig, rebels, en authentiek.
Inmiddels de Re-issue op lp van RCA/Sony uit 2016 aangeschaft en die klinkt meer dan fantastisch.
Absolute aanrader op vinyl .
Play it loud.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:43 uur

geplaatst: vandaag om 21:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.