menu

Cult of Luna - Vertikal (2013)

mijn stem
3,92 (101)
101 stemmen

Zweden
Metal
Label: Indie

  1. The One (2:16)
  2. I: The Weapon (9:24)
  3. Vicarious Redemption (18:51)
  4. The Sweep (3:09)
  5. Synchronicity (7:13)
  6. Mute Departure (9:08)
  7. Disharmonia (0:45)
  8. In Awe Of (9:56)
  9. Passing Through (6:03)
totale tijdsduur: 1:06:45
zoeken in:
avatar van JSPR_G
5,0
trebremmit schreef:
Hoor ik nu dubstep in Vicarious Redemption


Ik vermoed dat je het over dat wobble-stuk hebt. Dat kan je echt bezwaarlijk dubstep noemen. Je doet alsof Cult of Luna net zoals vele hedendaagse artiesten tracht hip te blijven door dubstep te gaan integreren in de muziek. Vicarious Redemption is een van de mooiste nummers die ik ken en heeft absoluut niets met dubstep te maken.

avatar van Don Cappuccino
4,5
De eerste 7 minuten van Vicarious Redemption doen me denken aan Massive Attack ten tijde van Mezzanine. Er zitten veel electronicinvloeden in maar geen dubstep.

avatar van trebremmit
Nou daar verschillende de meningen dan over, ik hoor er echt wel dubstep in.

Wel meer mensen trouwens.

Rockblog

Onemetal

De electronica vind ik nogal cheesy op dit album, ook niet echt origineel, Isis doet dat ook al jaren.

avatar van JSPR_G
5,0
't Is niet omdat er wobbles gebruikt worden dat het dubstep is. Ik vind het nogal enerverend dat over een album van 66 minuten zo veel hetze is over een halve minuut. Een competitie beginnen met om ter meest links posten die het wel en niet dubstep noemen ga ik niet doen. Het lijkt op dubstep, maar het is geen dubstep. Simpel. Het past trouwens perfect in het nummer, vind ik.

avatar van trebremmit
if it walks like a duck quacks like a duck looks like a duck it must be a duck

Maar goed, ik zal me er verder niet meer mee bemoeien, heb het helemaal gehad met dit genre wat van cliches aan elkaar hangt.

avatar van laboomzaa
4,5
Als het aan mij ligt is het een mooi stukje dubstep!!

avatar van DemoColorScheme
3,0
trebremmit schreef:
if it walks like a duck quacks like a duck looks like a duck it must be a duck

Maar goed, ik zal me er verder niet meer mee bemoeien, heb het helemaal gehad met dit genre wat van cliches aan elkaar hangt.

... het is een synth, LFO'd. Niets meer dan dat. Doet het denken aan dubstep? Sure. Maar dan zou je kunnen zeggen dat elke gitaarsound eigenlijk gewoon een 'rock' sound is, wat dan zou betekenen dat elke band met een gitaar 'rock' zou maken. Ik hoop dat je m'n punt snapt. Het is een synth, niet meer dan dat.

avatar van andnino
4,5
Niet persoonlijk tegen sommige mensen hier hoor, maar als ik zo de comments lees op de sites waarnaar hiervoor verwezen is, dan wordt mijn beeld van veel metalheads toch wel bevestigd: erg trots op hun eigen wereldje, en bijzonder snel klaar met hun (ongefundeerde) oordeel over andere genres.

En wat DemoColorScheme zegt klopt als een bus. Persoonlijk vind ik het ook niet misstaan hier. Wel vind ik Disharmonia behoorlijk overbodig, en ook niet leuk om naar te luisteren, zowel los als in zijn context.

avatar van Don Cappuccino
4,5
Post Metal is dood. Dat was een uitspraak die door mensen in de metalwereld werd gedaan. Het grote Isis besloot er mee te stoppen en een groot gedeelte van de bands was bezig met het eindeloos hergebruiken van clichés. Maar er zijn ook bands die het subgenre in een nieuwe richting sturen. Een daarvan is het Zweedse Cult Of Luna.

Deze band heeft een aantal zeer goed ontvangen albums op zijn naam staan. Vorig jaar besloot zanger Klas Rydberg uit de band te stappen. Nu hebben Fredrik Kihlberg en Johannes Person de zang overgenomen, Frederik zingt namelijk ook bij Khoma. Zijn schreeuwen zijn iets minder indrukwekkend dan die van Rydberg, die hadden meer diepte en intensiteit. Maar uiteindelijk is een groot gedeelte van de muziek op Vertikal instrumentaal.

Vertikal heeft de film Metropolis als concept. Metropolis is een film die gemaakt is door Fritz Lang in 1927. Het gaat over een dystopie in de toekomst. Je weet eigenlijk al dat het album duister gaat worden maar toch hakt dat intro er behoorlijk in.

Dit is een van de zeldzame gevallen dat een intro echt indruk maakt. Muren van drones en keyboards komen op je af met zeer desolate melodielijnen die gelijk een guur straatbeeld in je hoofd prenten. Ik moet bij The One op de een of andere manier denken aan Warszawa
van David Bowie. Dit werd geschreven door Bowie toen hij het desolate straatbeeld van Warsaw zag.

Daarna komt I: The Weapon er gelijk hard inbeuken. Het valt op dat Cult Of Luna qua gitaarpartijen minder gelaagd aan het werk is gegaan. Maar dit wordt weer gecompenseerd door een grote rol voor het keyboard. In dit nummer zitten stukken keyboard die je terugbrengen naar de Prog uit de jaren '70. Het epische Vicarious Redemption heeft zelfs een inleiding van 7 minuten waar er alleen maar met keyboard wordt gewerkt. Het klinkt als de trip-hop van Massive Attack ten tijde van Mezzanine. Het kruipt naar je toe op een extreem sloom, bijna tergend tempo. Daarna komt er steeds een beetje meer gitaar bij. En wanneer de drums invallen gaat de band er weer met volle bak er tegen aan.

De drums zijn weer zeer percussief, maar de drumritmes hebben ook een industrieel karakter dat perfect past bij de sfeer van Vertikal. Er wordt meer gebruik gemaakt van repetitie over het hele album. De gitaren dronen meer en spelen hele zware riffs in plaats van hele mooie melodielijnen. Het is echt een koerswijziging. Al zitten alle vertrouwde elementen van de band in dit album.

Bij The Sweep lijk je wel ondergronds te gaan. De tonen van het keyboard dronen lang door en de drums klinken alsof ze van heel ver weg komen. Mute Departure is het nummer wat de futuristische sfeer het beste neerzet. Je ziet al bijna de robots achter elkaar marcheren op het ritme van de muziek. Daarna zijn we even de connectie kwijt bij Disharmonia, je krijgt het wachtmuziekje te horen...

De robots komen steeds dichter bij. Je begint de dreiging te voelen. Ze sturen signalen door in In Awe Of op de frequentie van de lokale radiozender. Er is namelijk maar een radiozender omdat de dystopie wil dat er geen afwijkende boodschappen naar de mensen worden gebracht. Dat kan namelijk zorgen voor verzet.

Terwijl de robots de complete stad verwoesten valt een kindje net in slaap door haar ouders die een slaapliedje spelen wat Passing Through heet. In de dystopie is er geen ruimte voor vrolijkheid, zelfs de kinderliedjes zijn duister en onheilspellend. De dag daarna zal het kindje zien dat de stad volledig is verwoest. De stad moet weer helemaal opnieuw gebouwd worden. Tijd voor verandering, The Flow Reversed.

avatar van Mexicola
4,5
Man man man, wat een heerlijke opbouw heeft 'Vicarious Redemption'. Hou van dat piano-riedeltje rond min. 3, zo onheilspellend en mysterieus! Prachtige plaat in het algemeen. Dik verdiende 4,5*

avatar van laboomzaa
4,5
Lees ik het nou goed allemaal...in september komt er een vertikal II?!?

avatar van Don Cappuccino
4,5
laboomzaa schreef:
Lees ik het nou goed allemaal...in september komt er een vertikal II?!?


Ik heb hem al toegevoegd, nu nog wachten op de bevestiging. Hopen dat ze morgen een nieuw nummer spelen.

De EP duurt 36 minuten.

avatar van AOVV
4,0
Nou, als die van hetzelfde niveau is als 'Vertikal', ben ik al erg tevreden. Al mag het ook altijd een beetje meer zijn..

avatar van laboomzaa
4,5
En ze spelen ook nog eens in de Patronaat, dit jaar kan niet meer stuk!!

avatar van Jelle78
3,5
Sludge, post-hardcore, of hoe je de muziek ook wilt noemen die Cult of Luna speelt, tot voor kort kon ik er vrij weinig mee. Ik heb wel meerdere pogingen gedaan, onder andere met Neurosis, Isis en dus Cult of Luna. Maar steeds kwam de muziek mij teveel over als een volledig met gitaren dichtgetimmerde sound waarin ik maar geen echte nummers kon ontdekken. Ook de schreeuwzang ging mij vaak na enkele nummers tegenstaan.
Zo niet bij deze plaat. Ik hoor allerlei details in de muziek (electronica, effecten op de gitaren), de gitaarmuren zijn er wel maar niet continu waardoor ze extra hard aankomen als ze er wel zijn. hetzelfde geldt voor de schreeuwzang. Doordat de nummers overwegend lang zijn en vol details zitten nodigt het uit tot steeds weer opnieuw luisteren. De nummers worden ook steeds beter.
Binnenkort ga ik mij weer eens verdiepen in de bands die ik hierboven al noemde en wellicht zal ik die muziek dan ook beter gaan begrijpen. Vooralsnog ben ik nog wel even zoet met deze plaat.

avatar van strebge
5,0
Ook ik moest er aan het begin niets van hebben. Moeite heb ik er destijds veel ingestopt, maar het overdonderde niet, waar bijvoorbeeld een ISIS of The Ocean dat wel deed.
Bij de release van Vertikal heb ik opnieuw een poging gedaan en deze bleef met de dag groeien waarbij de voorgaande albums dat niet deden.
Toen bij mij het kwartje was gevallen ben ik toch weer teruggegrepen naar de voorgaande albums, en ik kan nu zeggen dat ik deze stuk voor stuk niet minder dan briljant vindt.
Het kost in ieder geval veel geduld om dit te kunnen waarderen, maar mens dan heb je ook wat..

"In awe of" vind ik met recht één van de beste nummers ooit gemaakt. Vooral met deze clip.
Dank aan Andino die me destijds toch heeft gepushed om het vaker te luisteren....

avatar van dumb_helicopter
3,5
Gekocht naar aanleiding van hun weergaloze optreden op Graspop en die drive hebben ze toch niet helemaal op plaat. Misschien dat ik het toch nog een paar keer moet draaien, maar voorlopig weten ze me toch met dit album niet zo te pakken als met dat concert destijds. In Awe Of vind ik hun beste hierop.

avatar van strebge
5,0
Laten we hopen dat ze de traditie van de eerste 4 albums weer in ere herstellen en om de 2 jaar een album uitbrengen i.p.v. om de 5 jaar. Dan kunnen we er dit jaar nog één verwachten....

avatar van Don Cappuccino
4,5
strebge schreef:
Laten we hopen dat ze de traditie van de eerste 4 albums weer in ere herstellen en om de 2 jaar een album uitbrengen i.p.v. om de 5 jaar. Dan kunnen we er dit jaar nog één verwachten....


Nou, dat gaat sowieso niet gebeuren. Vorig jaar heeft de band namelijk bekend gemaakt dat ze na een aantal optredens in 2015 gaan pauzeren voor onbepaalde tijd. Het kan dus zelfs zo zijn dat Vertikal het laatste album van de band is of ze zijn over een jaar of vijf weer terug, maar in ieder geval dit jaar sowieso geen nieuwe plaat.

Cured
Ook maar weer eens proberen ; het meeste na 2000 is niet zo/echt aan me besteed door de dikke , vol gebreide gitaarmuren en 'brul-schreeuwen' , maar ik ben de beroerdste niet . Dat de jongeren 20-30 jaar dit wel erg waarderen snap ik qua generatie wel, maar ik heb misschien een tiental Metal albums van na 2000 en dat is niet dit soort Metal.

Goed, we zullen deze na het weekend weer eens proberen zie ik....(ik kan me er ook weinig van herinneren eerlijk gezegd en dat is wel wat een veeg teken...)

edit: oei, er zitten ook (erg) lange nummers tussen.....uitgesponnen Metal dus..op zich wel interessant, maar minder mijn ding

avatar van namsaap
4,0
Cured schreef:
Dat de jongeren 20-30 jaar dit wel erg waarderen snap ik qua generatie wel, maar ik heb misschien een tiental Metal albums van na 2000 en dat is niet dit soort Metal.


Moet zeggen dat ik dit als jongere van 40+ ook erg kan waarderen hoor

avatar van Don Cappuccino
4,5
Tien Jaar Oud

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: Vertikal is wat mij betreft het laatste interessante album dat Cult of Luna heeft gemaakt. Nu denk je misschien: ben je Mariner vergeten? Nee, zeker niet. Toen die plaat werd aangekondigd werd ik extreem enthousiast: na Vertikal een samenwerking met Julie Christmas, een grensverleggende zangeres. Dat moest wel next level worden. Het klinkt vreemd om te zeggen met 4* op die plaat, maar ik vond hem teleurstellend. Het voelde als een spin-off van Vertikal met de zanglijnen van Christmas erop, en ik had verwacht dat Christmas met haar inbreng de band nog verder uit het post-metalstramien zou brengen. Dat is niet het geval: Cult of Luna had de muziek al opgenomen, de muziek is niet samen geschreven. Gemiste kans. Daarna heeft Cult of Luna eigenlijk geen ontwikkelingen meer door gemaakt qua geluid. Die laatste platen heb ik amper gedraaid en ik keer eerder terug naar bijvoorbeeld Vertikal.

Vertikal was toch wel een radicale koerswijziging voor Cult of Luna. Een band die vooral op zijn voorgaande twee platen (Somewhere Along the Highway en Eternal Kingdom) een meer rustiek en ‘’organisch” post-rock/metalgeluid bracht, maakte een zijstap naar een log (de openingsriffs van I: The Weapon donderen je speakers uit) en gigantisch modern post-metalgeluid met een grote rol voor diepe rijke synthpartijen, waar voor mij Vangelis’ Blade Runner en Massive Attack’s Mezzanine in doorklinken. De introductie met The One is er een waar ik nog steeds van onder de indruk raak, een prachtige dystopische sci-fi-soundscape. De integratie van meer elektronische invloeden resulteerde in een behoorlijk eigen geluid, waarbij vergelijkingen met eerdere post-metalgiganten als Neurosis en ISIS niet meer te maken zijn. Cult of Luna is op Vertikal zelf zo’n gigant geworden, die nog talloze keren als referentie bij andere bands gebruikt zou worden. Ik zie Vertikal als een van de laatste echt grensverleggende post-metalplaten.

Wie Vertikal in een notendop wil horen kan het beste het achttien minuten durende Vicarious Redemption beluisteren. De opening is enorm geduldig, met het soort pulserende onder de huid kruipende triphopachtige instrumentatie dat me aan Massive Attack’s Angel doet denken. Het nummer bloeit langzaamaan open met subtiele lagen om uiteindelijk enorm groots te klinken. Hier wordt duidelijk dat de productie van de plaat echt fantastisch is, ieder detail is kraakhelder te horen, bijvoorbeeld in de dubbele drums.

Deze plaat heeft ook een heldere productie nodig, qua geluid en in zijn sfeerzetting en thematiek. Het is misschien wel de meest complexe Cult of Luna-plaat, waarin talloze kleine lagen meesterlijk in elkaar grijpen, resulterend in een fenomenale sfeerzetting. Aan de ene kant maximaliseert Cult of Luna zijn algehele geluid, maar in de opbouw van tracks is juist veel meer minimalisme en creativiteit te horen. Het leunt vele malen minder op typerende post-rock/metalcrescendos, ondanks dat Cult of Luna ook uiteindelijk tot een uitbarsting komt. Die weg er naartoe is alleen een stuk minder conventioneel. Het minimalisme is ook te horen in de prachtige onheilspellende en melancholische afsluiter Passing Through, die fluistert met sluimerend onheil. Een gewaagde afsluiter die de algehele sfeer van Vertikal nog maar eens een keer benadrukt zonder alle registers open te trekken.

Cult of Luna zou na deze plaat een pauze nemen die misschien definitief was. Vanuit een artistiek perspectief had Vertikal een zeer passend eindpunt kunnen zijn, wanneer de opvolgende albums worden bekeken. Vertikal staat voor vernieuwing en verrijking, terwijl ik de albums hierna als degelijk en ‘’vakwerk’’ zou zien. Daar is niks mis mee, maar als je dit gigantische album in 2013 neerzet, is er toch wel een gevoel dat deze band nog tot grotere hoogten zal gaan stijgen. Ach, Vertikal is er, een van de sterkste post-metalplaten aller tijden en een speciaal werk in de Cult of Luna-discografie.

avatar van ABDrums
4,0
Geweldige bespreking Don, ik krijg weer helemaal zin deze van Cult of Luna weer eens op te zetten! Dit is ook mijn favoriete plaat van Cult of Luna. Ik heb vaak veel moeite om echt in de muziek van de band te komen en ik weet niet precies waar dat aan ligt. Toen ik Vertikal, en in het specifiek The Weapon, voor het eerst hoorde, werd ik echt compleet overdonderd. De desolate muziek zoog me vanaf de eerste tel naar binnen. Ook het lange epos Vicarious Redemption en het hakkende Synchronicity maakten die eerste luisterbeurt meteen een verpletterende indruk op mij.

Verder sla je, eigenlijk zoals altijd, de spijker weer volledig op z'n kop. Ik geniet er altijd van je besprekingen van albums te lezen; je weet zo ontzettend goed onder woorden te brengen wat ik (en waarschijnlijk meerderen met mij) van de muziek denk(en). Ga dus vooral zo door, want je doet het top!

Massive Attack is overigens een referentie die ik nog niet eerder voorbij heb zien komen, maar ik ben wel benieuwd wat ik daarvan kan verwachten. Zeker omdat de plaat Mezzanine enorm goed staat aangeschreven op deze site. Ik ben benieuwd of dat wat voor mij is...

Gast
geplaatst: vandaag om 16:23 uur

geplaatst: vandaag om 16:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.