UFO - Phenomenon (1974)

Met deze derde elpee nam UFO definitief afscheid van de spacerockjaren. Het album stond geheel in het teken van de vers aangetrokken blonde jonge gitaargod uit het Duitse Hannover.
Voor mijn eigen muzikale ontwikkeling en wereldreis heeft dit album veel betekend, het is het meest gedraaide album. Nog steeds.
En wat dat dan is? Het zijn de songs, die maken ze tegenwoordig niet meer zo in de hardrock of AOR of in welk genre dan ook, en het sublieme gitaarspel van Schenker. Zeer gitaargeorienteerd maar niet vastgebonden op alleen puur stevig werk. Lipstick Traces is een heerlijk instrumentaaltje bijvoorbeeld.
Het nummer Rock Bottom is aan dit album ontsproten, en Michael Schenker speelt het nog elk concert live en het dak gaat van de tent. Een klassieker, met die fantastische solo.
Ook de solo's in Queen Of The Deep zijn adembenemend, een 'conversatie' met de zang, maar dan met 6 bluesy snaren.
De gedragen, klaaglijke zang in dan toch een wat spacerocknummer: Space Child in combinatie met opnieuw de heerlijk improviserende gitaar maken het een top-song.
Enige mindere nummer vind ik Docter Docter (terwijl dat een hit was): te vaak gehoord en eigenlijk ook niet zo bijzonder.

Vrijwel alle nummers zijn door zanger Mogg en door Schenker geschreven.
Aan dit album kon je horen dat muzikanten/band blijvertjes zouden worden. En zowel Schenker met zijn Temple of Rock als Mogg met zijn UFO treden nog steeds overal over de wereld op en maken albums. Respect.

Na dit album zou ik zeggen, met titels als Crystal Light en Space Child. Phenomenon bevat deels al de puntige rockers waarmee UFO de volgende albums zou volzetten, maar ook nog wat dromerige nummers. Een overgangsalbum dus, wat het volgens mij juist zo interessant en goed maakt. De hoes beeldt het misschien ook wel treffend uit.

En?

Ik mis de bonus tracks bij de listing. De remastering doet het geluid goed.

Voor de rest...... een redelijk album van de band die zijn eerste schreden zet op het nieuw gekozen pad van de hardrock. Er staan twee UFO klassiekers op,nl Rock bottom en Doctor doctor, en die ook nog eens lang op de livesets gespeeld blijven worden.

Rinus, u vraagt, wij draaien: bonustracks toegevoegd volgens link Discogs:
UFO (5) - Phenomenon (Expanded Version) (CD, Album) at Discogs.

Geldt voor alle remasters. De bonustracks missen.

Ben geen UFO kenner maar dit vind ik persoonlijk een goed album. Songs die goed in het gehoor liggen. Een erg aangenaam album dat je spontaan op replay zet eenmaal het is afgelopen. Heb het nu een 5-tal keer beluisterd maar dat is zeker niet het einde. Voor mij 3,5 sterren.

Heb helemaal een rare versie te pakken. Op de hoes staat To Young To No als 1e kant1. Op de plaat hoor ik Oh My. Omgewisseld dus. Weet niet wat de aanvankelijke bedoeling is. Om het ingewikkeld te maken zijn de labels door de fabrikant ook omgewisseld. Ik zet 1 op. Staat op label. Begint met Oh My. Wat hoor ik. Kant 2. Ik zet kant 2 op. Laatste nr. is Rock Bottom. Verwarrend! Dit is een UK versie. Volgens Discogs een misprint. Klopt helemaal. Wel leuk. Muziek is briljant.

Heb helemaal een rare versie te pakken. Op de hoes staat To Young To No als 1e kant1. Op de plaat hoor ik Oh My. Omgewisseld dus. Weet niet wat de aanvankelijke bedoeling is. Om het ingewikkeld te maken zijn de labels door de fabrikant ook omgewisseld. Ik zet 1 op. Staat op label. Begint met Oh My. Wat hoor ik. Kant 2. Ik zet kant 2 op. Laatste nr. is Rock Bottom. Verwarrend! Dit is een UK versie. Volgens Discogs een misprint. Klopt helemaal. Wel leuk. Muziek is briljant.

UFO leerde ik destijds kennen door de uitstekende single Doctor Doctor maar ik was die band nadien uit het oog verloren. Onlangs een aantal UFO-albums beluisterd en die vallen goed mee (toch die in de jaren '70). Stilistisch beïnvloed door Led Zeppelin is UFO niet de meest originele rockband - wellicht de reden waarom deze band niet de legendarische status van zijn inspirator geniet - maar de krachtige zang van Phil Mogg en vooral het inventieve gitaarwerk van Michael Schenker bepalen de kwaliteiten en deze band kan even stevige als melodieuze rocksongs brengen.

De gelijkenissen met Led Zeppelin hoor ik maar heel af en toe. En vind ik daarom dus niet zo heel erg voor de hand liggend. Ik luister in ieder geval liever UFO dan Led Zeppelin als ik eerlijk ben. Heb het dan ook altijd onbegrijpelijk gevonden dat UFO nooit die legendarische status heeft. Zal ook liggen aan het feit dat op het punt van écht oogsten meneer Schenker het schip verliet.

Dit is een klasse album van UFO waar naast het prijs nummer Rock Bottom ook het rustige werk mij wel kan bekoren.
Eind van de maand komt hier een 3CD van uit waarop o.a. deze LP/CD ,een zooitje remixen (vervelend) en een concert uit Atlanta (5-11-74) ,dit laatste staat ook op de UFO - The Chrysalis Years (1973-1979) dus Mogg en kornuiten zullen een andere strategie moeten bedenken om mij van mijn spaarcentjes te ontdoen.