menu

Golden Earring - 2nd Live (1981)

mijn stem
3,70 (99)
99 stemmen

Nederland
Rock
Label: Polydor

  1. Don't Stop the Show (3:24)
  2. My Town (3:28)
  3. No for an Answer (4:41)
  4. Heartbeat (4:08)
  5. Save Your Skin (9:06)
  6. I Don't Wanna Be Nobody Else (5:32)
  7. Long Blond Animal (4:58)
  8. Prisoner of the Night (5:49)
  9. Weekend Love (6:27)
  10. Sleepwalkin' (6:39)
  11. I Do Rock 'N Roll (5:04)
  12. Slow Down (4:49)
  13. Buddy Joe (3:36)
  14. Back Home (5:46)
totale tijdsduur: 1:13:27
zoeken in:
avatar van vielip
4,5
De opening van dit album is echt geweldig! De eerste 3 nummers denderen maar door, heerlijk Als ik eerlijk ben staat er eigenlijk geen enkel nummer op dat ik minder vind. Zelfs Weekend love klinkt gedreven en strak. Zoals Haythijs al zei ergens hierboven. De studioversie is nogal 'losjes' en ongedwongen maar deze versie is strak en stuwend. Het einde is trouwens ook heerlijk met Slow down, Buddy Joe en Back home. Zou de band morgen een concert aankondigen waar ze de nummers van dit album zouden spelen dan had ik de kaarten nog dezelfde dag in huis

avatar van haythijs
DAt zou wel eens een fijne verrassing zijn in de setlist van tegenwoordig. Ik zou gelijk het eerste kaartje na jouw halen!
Hoewel ik 'vrees' dat de heren tegenwoordig niet meer de power hebben en zo meedogenloos spelen zoals hier. Laat ik het anderes zeggen, deze nummers anno 2013 gaan de ballen missen van de wijze waarop ze het op deze plaat spelen. Logisch natuurlijk, we zijn ruim 30 jaar verder, fysieke beperkingen gaan meespelen en zo zijn er nog wel meer factoren.
Maar voor de verandering een keer My Town, Prisoner of I dont wanne be zo wel eens welkom zijn. Maar of dat nu nog zo klinkt als hierop?
Zo vind ik het al jammer dat Bertus Borgers te vaak meespeeld, zelfs bij songs waar hij in mijn oren weinig toevoegt. Niks ten nadele van hem trouwens en zijn vakmanschap.
Een nummer als She flies on strange wings, toch 1 van mijn favorieten en live altijd een geweldige dynamische song met soms ook wat improvisatiemomenten, klinkt tegenwoordig te liefjes en te gewoontjes voor Earring begrippen. De automatische piloot lijkt wel vat te hebben gekregen op dit nummer. Als ik hem nu hoor spelen, verlang ik naar de studioversie ( die overigens ook geweldig is) maar er zijn zoveel betere versies gespeeld van dit nummer. Dat heuvel ontkom je niet aan denk ik als je al zolang zovaak samespeelt en gezien hun leeftijd ook, maar die piloot was op dit live album gelukkig nog nergens te vinden.

avatar van vielip
4,5
Helemaal met je eens wat Borgers betreft! Laatst de Earring nog op Bospop gezien maar met de beste wil van de wereld kon ik er met moeite een 'gedegen show' van maken. Grootste minpunt vind ik het veel te vaak meespelen van Borgers. Probleem is in mijn ogen dat als hij meespeelt, hij de gitaarlijnen/melodieen aanhoudt. Zelfs in een nummer als Still got the keys speelt hij tegenwoordig al de gitaarloopjes waardoor het nummer als een rustig beekje voortkabbelt i.p.v. de stoere rocker die het in wezen is.

avatar van haythijs
Datzelfde gevoel heb ik dus ook. Bij She Flies en Devil zit een stukje blaas, dus kan me dan zijn rol voorstellen. Hoewel beide songs ook tig jaren zijn gespeeld zonder een sax erbij en destijds heb ik die invulling ook nimmer gemist. In mijn oren en ogen is een extra bandlig eerder een beperking voor hen dan een toevoeging. Iets wat Gellingg eigenlijk heel mooie verwoordde omtrent de split tussen hem en de earring: De kracht zit hem in die 4 mannen, niet in een extra 5e lid, of hij dat nu was of Stips.
Ik hoorde idd dat Bertus ook bij Cadallic en Identical en Time bomb erbij staat. Zoals bv ook destijds bij het nummer Making love, in het origineel zit al geen sax, en voegt live ook vriwejl niks toe.De filmpjes op Youtube konden me ook niet overtuigen omtrent Bospop, ook Zwarte Cross leek me matig. Hoewel ik veel berichten las met positieve reacties, maar die hebben de Earring misschien nooit op hun sterkst gezien
Wel denk ik at de heren zelf het idee hebben dat ze aan bepaalde power inboeten. Logisch gezien hun leeftijd en fysieke toestand. Misschien dat ze het gevoel hebben dat een extra muzikant die evt leegte invult. Het gekke is dat ze akkoestisch gewoon met zijn vieren staan, en eigenlijk krijg ik het idee dat ze daar meer los gaan dan elektrisch.

avatar van vielip
4,5
Die extra muzikant hebben ze toch al jaren ergens achter de versterkers weggemoffeld? Die speelt orgel/keyboards en wat extra gitaarwerk volgens mij. Die doet dat heel verdienstelijk en meer heeft de Earring niet nodig mijns inziens. De nummers die oorspronkelijk een sax partij bevatten vind ik live zónder sax veel en veel beter. Neem alleen maar Clear night moonlight. De versie op Something heavy is zo gruwelijk gaaf! Veel meer power en drive in vergelijking tot de studioversie. Puur omdat Kooymans de sax partijen altijd op gitaar voor z'n rekening nam. Nu speelden ze vorig jaar eindelijk Clear night moonlight weer eens live maar ging Borgers de oorspronkelijke sax partij staan spelen

avatar van haythijs
Haha..over deze band gaan we het snel eens worden Vielip...weinig discussie wat verschillende inzichten in deze band. Je bedoelt Jan Rooymans, die speelt idd mee. Is er ook mede bijgevoegd nadat George zijn stemproblemen kreeg in 2010. Zo werd hij vocaal wat ontlast. Overigens speelt Jan niet meer mee, waarom weet ik niet. Maar heeft dit jaar niet meer samen emt de Earring gespeeld, wel in Barry zijn solo band The Flying V.
En idd, Clearnight is prima voorbeeld hoe het zonder sax ook kan. Op Someting Heavy klinkt het idd al gaaf, onalngs nog het strandconcrt uit 1986 beluisterd en daarop slpelen ze dat nummer ook heerlijk rauw en hard!
They Dance idem, dit nummer was eind jaren 80/begin 90 een geweldige livesong geworden, zonder sax! Paar jaar geleden weer op de setlist met Bertus en toch een beetje futloos.
Zonde eigenlijk, want Bertus is natuurlijk een prima muziekant. Laat hij nu lekker op She Flies en devil meedoen hooguit Holy holy life en daarbij laten.

avatar van vielip
4,5
Jep dat was 'm; Jan Rooymans. Ik had echt tig keer liever dat hij nu nog meespeelt en Borgers lekker ergens anders gaat saxen. They dance is inderdaad ook zo'n treffend voorbeeld. Heb ik het strandconcert uit '86? Ik moet eens ff tussen je bestanden gaan kijken want ik ben het zo even kwijt Die uit de jaren 90 heb ik wel weet ik zo uit m'n hoofd. Ook een prima optreden trouwens!

avatar van haythijs
Volgens mij heb ik de editie van 1986 wel gedropt destijds. En je hebt Huispop 1989 ook toch, 3rd live zogezegd. daar staan van Clearnight en They Dance ook prima versies op. Mocht je deze niet meer hebben, laat het dan maar even weten.

Rooymans is idd een leuke aanvulling, en vocaal past zijn stem prima als tweede stem achter Barry, hij ondersteunt dit prima en zit wel in hetzelfde bereik als George. Dat onlastte George weer en dat was soms echt nodig, vocaal is hij niet helemaal die man met "engelenstem" meer.

Dat Bertus blijst meespelen is eigenlijk niet eens aan hem te wijten. De heren zelf beslissen dit immers, blijkbaar vinden zij het toch prettiger dat hij meespeelt. Zelfs Leather heeft hij al eens met sax meegeblazen, Vanilla Queen ook vorig jaar. Het lijkt wel 35-40 jaar geleden, toen ze ook vonden dat ze met hun 4-en te weinig ballen hadden. Maar mischien is dit inmiddels ook wel zo

avatar van Brutus
4,5
Heerlijk Live album met als uitschieter
Prisoner of the Night

avatar van lennon
2,5
vielip schreef:
De opening van dit album is echt geweldig! De eerste 3 nummers denderen maar door, heerlijk


Ik vind dit dus echt een zeer rommelig, en niet mooi begin. Geluid lijkt slecht, Hay zijn stem komt niet lekker over, nee het begin kan me echt niet bekoren. Pas bij Heartbeat begint het boeiend te worden voor me. Ik hou echt wel van stevig, maar kan er echt niks mee op dit album. Zelfs long blond animal, wat normaal gesproken toch een knaller is, komt er belabberd uit vind ik. jammer.

I Don't Wanna Be Nobody Else vind ik erg mooi uitgevoerd, maar hoger dan 3 sterren kom ik niet, en ik zit zelfs aan 2,5 te denken
Dan vond ik Golden Earring - Live (1977) een stuk interessanter.

avatar van haythijs
Het songmateriaal op live1977 was natuurlijk ook veel diverser en bevatte een aantal van hun albumklassiekers als Vanilla Queen en Mad love
Dit album put vooral uit een andere fase van hun bestaan no promesis en prisoner of the night. Korte puntige songs, artistiek dient zich dan al een magere fase aan en de albums klinken dan nog wat mat qua productie. De band lijkt langszaam uit te doven, Barry zijn gedrag zorgt ook voor wat
wrijving en er is zelfs sprake van enige onenigheid tussen oprichters / zwagers Kooijmans en Gerritsen.
Op dit livealbum krijjgen de magere songs door de adrenaline en hun power on stage wel wat meer ballen en worden aangevuld met hits als sleepwalking en back home.
De speed/coke heeft hier duidelijk zijn uitwerking op dit album, opgefokt etc. Overigens vind ik Barry wel lekker klinken, en hoor ik voor het eerst hoe de Bc Rich van Kooijmans door de speakers knalt.
Op live 1977 is een totaal andere sfeer en hoor je de band ook in een andere fase, en uiteraard ook een fabelachtige Gelling.

avatar van lennon
2,5
Na een paar draaibeurten ben ik overtuigd: mijn waardering van 3 sterren was inderdaad te hoog, en moet naar 2,5.

Ik vind het serieus een zeer belabberde live plaat van een band waarvan ik weet dat ze veel beter kunnen klinken dan dit. Ja het rockt, da's positief, maar ik vind het een zooitje! Alleen al het feit hoe snel Back Home wordt afgekapt om het publiek maar niet meer te laten horen vind ik veelzeggend over deze release.

Feit dat ik Rinus zijn bas solo op kant 3 een van de hoogtepunten vind zegt genoeg...

Nee, dit album kan me niet bekoren, en hoezeer ik deze band ook een warm hart toedraag, deze LP gaat de verkoop weer in, want is absoluut geen toevoeging aan de collectie. Jammer, want na het 1e deel had ik hoge verwachtingen.
Ik vind Golden Earring - Something Heavy Going Down (1984) echt een stuk leuker.

Wat wel grappig is: hoe is het Roosendaal? En dankjewel Roosendaal!! Da's namelijk mijn achternaam

avatar van vielip
4,5
Jammer dat dit album je niks tot weinig doet. Ik vind 'm echt fantastisch. En luister 'm veel liever dan Live uit '77. Something heavy going down vind ik trouwens ook te gek. Delen we toch nog iets wat betreft live albums van de Earring

avatar van haythijs
Leuk hoe Lennon het dan w eer anders ervaart, want ik hoor dit album liever dan Sometheing heavy going down, de productie is me te steriel. De dvd is al een stuk prettiger, mede natuurlijk door de beelden maar het klinkt daar ook wat voller.
2nd live spreekt mij meer aan omdat het iets agressiever lijkt te klinken. Vooral het contrast met de fase waarin de band Zich bevond , einde was nabij en bv I do rock &roll was een futloos singeltje, vind ik wel fijn. Overigens luister ik live77 liever, maar dit is en goede tweede

avatar van gigage
Steve Harris (iron maiden) speelt zelf geen bassolo's omdat ze niet spectaculair zijn. De enige die ermee wegkomen volgens hem zijn Billy Sheehan, nog één en Rinus Gerritsen. De eerste keer dat ik Rinus op zijn dubbelneck tekeer zag gaan zal zo rond deze tijd zijn geweest tijdens de zomerfeesten in Nijmegen ( waar nu het museum staat). op deze 2nd live is daar bij Sleepwalking nog een stukje van te horen maar zonder beeld van die uitgeleefde kop van Gerritsen maakt het toch wat minder indruk.
In de zandkuil van Lochem een jaar later kwam ik erachter dat er wel erg veel bevlogen meisjes (die vroeger ook wel eens als bakvissen werden aangeduid) die hele teksten woord voor woord konden zingen al bij de nog gesloten ingang zo vroeg op de middag. En dat had ik al kunnen weten want op dit album wordt de we want more ook een octaaf te hoog ingezet.
2nd live geeft een mooi tijdsbeeld van de in Nederland toen heel populaire rockband (#2, 14 wkn) In de US kwam deze schijnbaar niet op de markt. Het live album hierna wel (want twilight zone) maar die deed hier niet veel (#26, 6 wkn)

avatar van B.Robertson
4,0
2nd Live heeft het geluid meteen op orde en een goed begin is het halve werk. Enige kritiek omtrent de opstart mag gerust als er na My Town duidelijk een aanzet tot She Flies on Strange Wings te horen valt, wat vervolgens niet mooi weggeknipt wordt in de overgang naar No for an Answer. 2nd Live komt wel over als een energieke, dynamische show en er valt wat voor te zeggen dat het één concert is geweest. Veel nummers van Prisoner of the Night en met name No Promises No Debts vind ik live sterker. Niet eerder zo'n leuke versie van Long Blond Animal gehoord en Weekend Love wordt op sublieme wijze gerekt, om maar wat te noemen. Dat er weinig 'goud van oud' opstaat deert me niet. Neem nou zo'n I Do Rock 'n Roll; studio wat flauw, maar live rockt het behoorlijk en wat te denken van een verdienstelijke cover als Slow Down? Sleepwalkin' krijgt door de introducerende bassolo een bevredigende lengte, want ene Bertus Borgers komt hier nog niet opdraven voor een saxofoonsolo. Het nummer wordt inventief gespeeld en afgerond. De LP eindigt abrupt na Back Home, maar ook dat deert niet.

avatar van vielip
4,5
B.Robertson schreef:
Enige kritiek omtrent de opstart mag gerust als er na My Town duidelijk een aanzet tot She Flies on Strange Wings te horen valt, wat vervolgens niet mooi weggeknipt wordt in de overgang naar No for an Answer.


Is me nog nooit opgevallen! Ga er eens aandachtig naar luisteren.

avatar van B.Robertson
4,0
Werd me inzage Strange Wings ook door iemand verteld nog voordat ik de LP geluisterd had. Is me van vroeger, toen de CD met half oor werd beluisterd, niet bijgebleven.

avatar van haythijs
She flies zat destijds idd als 3e song in de set. Op de LP kon je na Sleepwalking ook de opmaat naar Radar Love nog horen als Kooy de Rich wat laat uitgalmen en Barry de aankondiging deed...We’ve got a thing, maar dat dooft al uit door de fade out op de LP. Of laat ik het zo zeggen, door bootlegs van shows uit die tijd,hoor je dat ze daar naartoe spelen. She Flies en Radar ontbreken om overlapping met het Live album uit 1977 te voorkomen.

avatar van B.Robertson
4,0
Op bootlegs is, aldus aan mij verteld, van de tournee ervoor Movin' Down Life nog als 2e te horen, hier op 2nd Live al vervangen door My Town. Dat er niets van Grab It for a Second op deze live-dubbelaar staat, vind ik toch opmerkelijk. Door henzelf verguisd wegens onaangename herinneringen misschien? Heb wel eens gelezen over een afgebroken US '78-tour die meer kostte dan dat het opleverde. In de latere jaren kwam Leather dan nog eens voorbij, voor als de heren zin in wat blues hadden wellicht, en is mij verteld dat Against the Grain nog eens in Ahoy' gespeeld is. Maar zoals gezegd, geen spoor van Grab It op 2nd Live.

avatar van Signals
5,0
Dit was als puber mijn eerste lp van de Earring, wat een topper en wat een energie. Dat maakte destijds erg veel indruk op me. Vind het nog steeds een fantastisch album. Save your skin is mijn favoriete track

avatar van Funky Bookie
4,0
Heerlijk om de ontwikkeling van de heren te horen t.o.v. de eerste live plaat.
Toen nog een echte jaren'70 rockband met lange soli. Nu een Amerikaanse rockband met puntige songs.
Ze beheersen het allebei en ik kan van beide vormen enorm genieten.

avatar van gaucho
4,0
Zo is dat. Dit is in die zin de tegenhanger van het eerste live-dubbelalbum van de Earring. Die ontwikkeling paste ook in de tijdgeest, en ik weet nog dat ik dit aanvankelijk als een forse tegenvaller beschouwde ten opzichte van hun eerste live-album. Maar je moet die twee eigenlijk niet met elkaar willen vergelijken, want ze tappen uit een heel ander vaatje: (relatief) korte, puntige rocksongs met veel energie. En inderdaad, dat kunstje beheersen ze ook prima.

Live uit 1977 is wat mij betreft een vijfsterrenplaat. Een van de beste, zo niet dé beste live-plaat van Nederlandse bodem. Eentje die ook internationaal heel goed kan meekomen. Deze staat daar weliswaar bij in de schaduw, maar is op zichzelf ook een zeer degelijk album. Zeker goed voor vier sterren.

Ik zie nu pas dat-ie qua speelduur ook in één CD had gepast, maar ik vind het in dit geval wel mooi dat ze hem over twee CD's hebben verdeeld, net als de LP. Past wel bij het idee van 'kort maar krachtig'. Ik luister zelden dit hele album in één keer af, maar zet vaak één van de twee schijven op.

avatar van Karma_To_Burn
4,5
Yesss!! Deze zet ik zelfs zonder twijfel boven de eerste, die ook al heerlijk was natuurlijk! Maar de energie lijkt nog net een tandje meer dan daar, wat een heerlijke energie dat deze band hier laat horen! Meestal is de 2de versie (iets) minder, maar niet met The Earring, wauw, wat een energie en dan ook nog eens eindigen met het heerlijke back home!!

Gast
geplaatst: vandaag om 23:47 uur

geplaatst: vandaag om 23:47 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.