Skid Row - Slave to the Grind (1991)

Ik denk dat die constatering wordt gemaakt omdat hier de vergelijking met appetite for destruction nogal voor de hand ligt. Opbouw van de songs, schreeuwerige zang, solo's die ala slash worden aangezet. Zo beleef ik het tenminste. Het levert in ieder geval een energieke plaat op met veel vuige, smerige (lees: lekkere) rock-n-roll songs. De smerigste is Mudkicker (what's in a name..)

Volledig met je eens. In diverse reviews wordt dit nummer vaak als een zwakke broeder gezien. Totaal niet mee eens. Kan het niet vaak genoeg horen.

Mudkicker is inderdaad geweldig. Qua beleving zelfs live overtroffen door de combinatie met Tornado - de fade out van Midnight, van het debuut:
Skid Row - Mudkicker 1992 Budokan Hall LIVE - YouTube

Could't agree more. Sleazy, smerig en vol overgave gebracht.

Jaaa, moddervet nummer natuurlijk. En ook die Budokanregistratie laat zien en horen waar deze incarnatie van Skid Row voor stond. De zweetdruppels spatten er vanaf.

Onbegrijpelijk dat deze band zo op een dood spoor geraakte. Getuige dit album leek men helemaal klaar te zijn voor de nineties.

Met terugwerkende kracht is het toch ironisch dat veel bands die het party imago van zich wilden schudden (waaronder Skid Row en Winger met uitstekende platen) juist minder airplay en media aandacht kregen. Des te mooier dat een plaat als Slave to the Grind nog steeds een prima indruk op je kan maken.

Yep. Velen misten de jaren 90 trein maar leverden stiekem hele sterke serieuzere albums af. Skid Row, Crüe, Steelheart, Winger, Poison en ook wel Kiss. Scherp gezien. Al ben ik er vrij zeker van dat In A Darkened Room wel airplay op de NL radio kreeg.

Klopt inderdaad, dat nummer stond toen ook op zo'n Veronica countdown verzamelalbum tussen een allegaartje van artiesten. Kiss leverde met Revenge ook hun hardste en beste album af in deze periode, al zal het aan aandacht bij deze band niet ontbroken hebben gezien de hit God Gave Rock 'n Roll to You dat op het album stond.

Ik kan me niet herinneren (maar dat zegt natuurlijk niks besef ik me maar al te goed ) dat In a darkened room op de Nederlandse radio gedraaid is.
Het nummer staat inderdaad wél op de allereerste Veronica rockballads cd. En die ging met bakken tegelijk over de toonbank. Wellicht dat het nummer daardoor bij een breed publiek bekend werd?

Oh la la..wat schrokken de tienermeisjes hiervan toen deze uitkwam in Amerika. Dat was ff andere koek

Precies dezelfde situatie zal zich destijds voor hebben gedaan bij Extreme ten tijde van More Than Words...

In mindere mate ook denk ik milesdavisjr Skid Row klapte er alleen nog iets harder op!

Naar aanleiding van een vlog op YouTube waar de persoon in kwestie helemaal los ging op dit album heb ik het plaatje toch maar weer eens tegen het licht gehouden. En wederom weer een knock-out, zelfs de drie ballads die ik voorheen nog wel eens wilde skippen onderga ik nu met graagte. Dit is gewoon de beste smerige sleazy vuige hardrock plaat in het genre, punt. De swingende ritmesectie, de dwingende grooves, de heerlijke gitaarsolo's, het enorme bereik van Bach en compacte composities, dit is een topper. Ze zeggen wel eens dat de eerste klap een daalder waard is en dat klopt, beluister opener Monkey Business en de toon wordt gezet voor de rest van de plaat. Waarom net geen 5 sterretjes; Get The Fuck Out en Riot Act vind ik niet slecht, maar steken wat bleekjes af tegenover de rest van de nummers. Trouwens onbegrijpelijk dat Beggars Day, volgens mij een bonustrack op de Japanse persing, niet op de reguliere versie staat, dit is een geweldige song. Slave to the Grind is wat mij betreft een monument.

Beggar's day stond als ik me niet vergis op de USA persingen i.p.v. Get the fuck out. Omdat dat destijds in dat land nogal gevoelig lag. Geweldig nummer inderdaad! Maar ik had Get the fuck out er niet voor willen missen eerlijk gezegd. Misschien niet zo goed als Beggar's day maar het venijn en gif spat er vanaf. Heerlijk! Ik heb daarom de cd, met daarop Beggar's day, gehouden. Naast de lp waarop dan weer Get the fuck out staat. Of net andersom...ik zal het eens opzoeken

Mooi dat je beide versies in huis hebt, Get the Fuck Out is zeker geen straf om aan te horen, maar Beggars Day wint het wat mij betreft ook ruimschoots. Jammer dat de heren trouwens met een opvolger kwamen die weliswaar niet slecht was maar waar de frisheid en energie een beetje ontbraken. De droge productie hielp ook al niet mee.

Klopt. Zoals veel jaren 80 hardrockbands probeerde ook Skid Row (te) krampachtig op de destijds heersende trends in te haken. En daar waren die bands heel eerlijk gezegd niet zo heel goed in. Een uitzondering wellicht daargelaten. Subhuman race bungelt er een beetje tussenin voor mijn gevoel. Er staan zeker wel een paar goede nummers op. Maar ook teveel mindere. Waardoor het album als geheel wat moeilijk weg luistert voor mij. De productie is ook niet heel super (een kwaaltje van die tijd; alles moest kaal, rauw en kil). Al kan het vele malen slechter.

In 2010 schreef ik dit. Ik vind echter dat Thunder en Trouble wel uit het rijtje kan en Warrants Dog Eat Dog er bij kan in het rijtje.

Ja Pantera hoor ik er ook wel in terug. Toch een behoorlijk verschil met het debuut met nummers die door Bon Jovi geschreven zouden zijn. Over 18 And Life wordt dit iig wel beweerd.