AC/DC - Let There Be Rock (1977)

Ik zit niet op te letten....
Crabsody in Blue staat er niet op. Wel op de hoes, niet op de plaat: daar staat 'alleen' Problem Child op. Tja.
Dit is de volgorde: AC/DC - Let There Be Rock (Vinyl, LP, Album) at Discogs (ook Australia june 1977).

Los van dit alles: wat is dit toch een geweldige plaat zeg!

Aha, kwestie van een produktiefoutje dus.

Ah....de juiste hoes..... ; helaas de verkeerde tracklist. Nou ja, t'is weer herkenbaar.

Problem Child vind ik overigens wel degelijk passen, beter dan dat crap-nummer .

Dat is vaag. Welke hoes bedoel je eigenlijk met 'origineel'? Want de lp van je link naar discogs heeft deze hoes. Niet de Australische dus.

Precies. En die hoes van dat jeuknummer hebben we dus al unaniem laten verwijderen hier.

M.a.w. heb je nu de aussi of de euro versie? Als het het Albert label betreft zou het dan een aussi moeten zijn.

AC/DC - Let There Be Rock (Vinyl, LP, Album) at Discogs

Zo te zien nog met Problem Child ook.

Het is een re-release op het Albert label met deze tracklist:
AC/DC - Let There Be Rock (Vinyl, LP, Album) at Discogs

Maar met deze hoes: AC/DC - Let There Be Rock (Vinyl, LP, Album) at Discogs

De nummers op de hoes stemmen dus niet overeen met de LP. Maar hij klink goed en het is een leuk hebbeding.

Mja, raar dat Crabsody in Bluebird er dan niet op staat.

Dat is het zeker, ook omdat het ook op Discogs staat aangegeven, wat dus niet klopt. Eigenlijk baal ik daar ook wel van.

De Albert re-release zou je op zn minst aan het krabben moeten brengen. Dus heb je waarschijnlijk de foute plaat of de foute hoes. Ik zou em terugsturen.

Dat kan ik mij voorstellen.

Zou het niet om een onofficiële uitgave gaan? Misschien eens kijken wat er in de uitloopzone van het vinyl zelf geschreven (gekrast) staat.

Goed punt: er staat niets. Het is een onofficiële uitgave. Mooi nagemaakt, maar met het verkeerde nummer op kant B...

Hup, meteen retour afzender dus. Genoeg officiële exemplaren in de handel.

Hij is eigenlijk speciaal voor jou gemaakt: Crabsody in Blue op de hoes, maar toch Problem Child op de plaat.

Ik ben zeer vereerd maar van het vinyl tijdperk heb ik 100 jaar geleden al afscheid genomen. En van de hoes alleen krijg ik al ants in the pants.

Maar het blijft wel een nepper. Ik zou er geen genoegen mee nemen.

Terugsturen of anders een deel van je geld terugvragen.

Ik wil niet lullig doen maar alleen de originele Cassette die ik heb (ergens) bevat de originele EU tacklist

Edit: Voordeel was dat na de song let there be rock ik dat ding kon doorspoelen en gezellig verder kon gaan met Overdose. (na het spoelen eerst even omdraaien natuurlijk)

Ik zie alleen de aussi tracklist met pal na het scheppingsverhaal van de rock een regelrechte kouwe douche.

tussenstand...ontv 130 berichten over de mogelijke originele tracklist en de hoes
wss een record hier op MM

Terwijl het simpel op te lossen is door deze hoes te gebruiken.
de hoes

Ik dien wel een correctie in, maar de tracklist is net iets anders

The continuing story of the Let There be Rock artwork en tracklist

Ook die hoes is verkeerd. De oorspronkelijke en dus enige echte is deze:

AC/DC - Let There Be Rock at Discogs

Aussi band, Aussi label. Zo gemakkelijk is het.

Deze die hier opstaat is de UK Atlantic hoes.

Wat een topplaat is dit toch. Eigenlijk zijn alle nummers uitstekend (ik heb de rerelease uit 2003 ). Met als persoonlijke favorieten Problem Child, Whole Lotta Rosie en Hell Ain't A Bad Place To Be. Heerlijke riffs, prima rockende vibe en gewoon genieten!

Favoriete album van mijn alltime favoriete band. Super songmateriaal hiermee bewijzen de 5 heren opnieuw dat ze muzikaal ook heel goed zijn. De productie is ook lekker rauw.

Ook deze verdient een plek in de rotatielijst tussen alle re-releases dit jaar. 40 jaar geleden uitgebracht en in-my-own-opinion de beste rocker..... Zet op die vinylplaat en/of cd!!! En luister & geniet!!!

Ik heb 'm laatst nog gedraaid op het Zomerparkfeest in Venlo en ik kan je vertellen, het was een feest!
Beste AC/DC nummer dat er is! En een beest van een plaat natuurlijk. Die ongelooflijke drive die hier van uit gaat. Meesterlijk!

En laat één duidelijk zijn, geen enkel album met Brian Johnson kan tippen aan welk album dan ook met Bon Scott. Geen enkel...

Ik sta meestal niet te lang stil bij het overlijden van een bandlid. Maar een Malcolm Young die geen riffs meer produceert is wel triestig. Dit album bevat , vooral voor die tijd, snoeiharde riffs die aan het begin van iedere song nog wel redelijk strak gespeeld worden maar je kunt je klok erop gelijk zetten dat ze allemaal ontaarden in totally chaos. En doordat broer Angus er ook nog eens dwars doorheen gaat scheuren is de ellende niet meer te overzien. Kan Bon Scott het bij de start al pratend/zingend af moet ook hij uit volle borst meeschreeuwen. Uiteindelijk stort de geluidsmuur in en hijgt iedereen nog na vervolgens begint de riedel gewoon weer van voren af aan. Al voettappend, hoofdknikkend en dan headbangend ga je door iedere song heen. Meeslepend zegt u? Weggesleurd zult u bedoelen. Vinkjes bij 1,2 3, 4, 5, 8 en 9.

Je vergeet 6 en 7...

IJzersterk album waarvan ik het grootste gedeelte natuurlijk allang kon maar desondanks,voor wat voor reden dan ook nooit gewaardeerd heb.Samen met Powerage vind ik dit het sterkste AC/DC album met Bon Scott.Het titelnummer en Whole Lotta Rosie zijn hier de klassiekers maar Overdose,
Hell Ain't a Bad Place to Be en Problem child zijn niet veel minder en hoor ik net zo graag.
Verder natuurlijk een heerlijke productie (al vond ik qua geluid de opvolger nog beter klinken) en ook het gitaar-tandem Angus en Malcolm Young en zanger Bon Scott zijn hier heerlijk op dreef.
Blijft gewoon een erg fijne plaat om te draaien.