menu

Judas Priest - Sin After Sin (1977)

mijn stem
3,81 (139)
139 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Metal
Label: CBS

  1. Sinner (6:45)
  2. Diamonds & Rust (3:27)
  3. Starbreaker (4:52)
  4. Last Rose of Summer (5:38)
  5. Let Us Pray / Call for the Priest (6:14)
  6. Raw Deal (7:12)
  7. Here Come the Tears (3:36)
  8. Dissident Aggressor (3:07)
  9. Race with the Devil * (3:06)
  10. Jawbreaker [Live] * (4:01)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 40:51 (47:58)
zoeken in:
avatar van Edwynn
4,5
Het valt mij op dat Dissident Aggressor anno 1977 toch al redelijkerwijs een thrashmetal nummer genoemd zou kunnen worden.
Te meer omdat de cover die Slayer 11 jaar later op South Of Heaven zou zetten muzikaal eigenlijk 0,0 afwijkt van het origineel. En op dat album past het nummer erg goed tussen het overige materiaal.

De balans tussen dit soort heavy tracks en lichtere songs zoals Starbreaker of de prachtige ballades Here Come The Tears en Last Rose Of Summer, is ook op Sin After Sin nagenoeg perfect.
Dat vind ik nog altijd het sterkste aspect van Judas Priest

derkrijks
Uitstekende opvolger van Sad Wings, deze Sin after Sin. Ik vind van oudsher Sinner en Starbreaker de beste nummers van deze cd..

avatar van B.Robertson
4,5
Roger Glover was in die tijden ex Deep Purple bassist.Toen werd hij maar producer en met hem heeft Judas Priest deze eerste plaat voor CBS opgenomen. Qua geluid is het helaas geen hoogvlieger maar de songs mogen er wel wezen. Sinner is vanzelf een heel groot nummer. Met Diamonds and rust kon er mischien wel een bescheiden single succesje bereikt worden.(Later moestener vaker covers worden opgenomen van CBS.)Starbreaker is wat harder en Last rose of summer heeft nog wat Jimi Hendrixachtig gitaarspel. Het intro van Let us prey klinkt wat als het gitaarspel van Brian May. Alsdit voorbij is barst het goed los,het komt mij voor alsof dit de geboorte van de heavy metal is. Het volgende stuk is ook best.. Here come the tears is een ontroerend mooi lied.Prachtig zoals Rob Halford het weet te zingen. Dissident aggressor is vermoedelijk het lievelingsnummer van bassist Ian Hill.(Op Metal works geven ze persoonlijk commentaar op de songs.) Vier en een halve ster voor Judas Priest.

avatar van wizard
4,0
Dat klappen in het refrein van Starbreaker...wat schattig.

Hoewel ik niet heel enthousiast ben over Last Rose of Summer en, in mindere mate, Here Come the Tears, vind ik dit een hele aardige plaat. Het klinkt veel minder fel en hard dan ik van Judas Priest had verwacht, melodie en de riffs zijn hier mooi in balans.

avatar van Edwynn
4,5
De rockversie van het Joan Baez nummer Diamonds And Rust vind ik eigenlijk ook geweldig. Die stond ook al op Rocka Rolla, maar hier klinkt het allemaal net wat beter.

avatar van Edwynn
4,5
Toevallig de versie die ik heb.
Het is een hele andere versie dan de Diamonds And Rust die hier op staat.

avatar van Edwynn
4,5
Ik heb alleen van Sad Wings en Rocka Rolla een remaster, bij gebrek aan beter. De rest heb ik allemaal in oorspronkelijke staat.

avatar van Brutus
4,5
Prachtalbum met als enig minpuntje Raw Deal

4,5
Priest is samen met Maiden en Kiss mijn grote jeugdliefde. Dit was de eerste die ik van ze hoorde. 4,5

avatar van Spock2011
4,5
Doordat ze laatst alle cd´s gere-issued hebben zie ik deze altijd als de eerste van Judas Priest. Dat zou verkeerd zijn, maar ik vind dit wel de eerste echt goede plaat van de band. Rocka Rolla heeft me nooit weten te overtuigen en los van een aantal pareltjes stelde Sad Wings ook niet veel voor. Deze heeft daarentegen alles wat ik verwacht, zoals de eerste drie nummers bewijzen. Wat een toppers! Zoals ik nu vaak per ongeluk zal zeggen: ijzersterk "debuut". Verkeerd of niet, dit is zeer zeker de eerste echt sterke plaat van Priest.

avatar van Lau1986
4,0
Heerlijk album van Judas Priest. Het rockt lekker en dat er 2 covers opstaan maakt eigenlijk niet zo erg uit. Vooral Sinner en Dissendent Aggressor zijn mijn favo's.

avatar van goldendream
Die bonustracks zijn niet passend: een heel oud nummer en dan één van 1984.

avatar van Lonesome Crow
4,0
Eigenlijk een geweldig album van ze, al klinken de versies op "Unleashed in the East" beter, neemt niet weg dat "Sinner" en "Diamonds & Rust" geweldige songs blijven.
De toegevoegde waarde van deze plaat zit hem vooral in die onbekendere nummers die vrijwel nooit live gespeeld werden.

Zo is "Last Rose of Summer" een mooi voorbeeld van hun gevoelige melodieuze kant, een stijl die na deze LP vrijwel nooit meer te horen was.
Hier bewijst Rob Halford ook niet hardrocksongs te kunnen zingen (op de vorige 2 albums waren daar ook al voorbeelden van te horen).
Eigenlijk onbegrijpelijk dat hij nooit solo zoiets gedaan heeft, ja qua image had hij later natuurlijk een megastoer imago hoog te houden.

B.Robertson zei het al, inderdaad het intro van "Let Us Pray" had zo van Brian May kunnen zijn.
Daarna hoor je eigenlijk de oerversie van wat later speed-metal zou zijn, wat vooral door het snelle beheerste gitaarspel komt want dat snelle drummen deed Queen al op hun debuut in 1973 (in Modern Times Rock 'N' Roll).
Sterke zanglijnen ook, eigenlijk geweldig gewoon.
Geldt ook voor "Here Come the Tears", begint heel dromerig en rustig om na 2 minuten groots en bombastisch uit te barsten.
Ja, "Dissident Aggressor" hakt er ook lekker op in en wat had deze en "Let Us Pray" op "Unleashed" geweldig geklonken stel ik me zo voor.

"Starbreaker" is nogal catchy en "Call for the Priest / Raw Deal" is goed maar niet zo sterk als de rest.
De bonustrack "Race with the Devil" is ook toendertijd opgenomen maar daarvoor in de plaats kwam die cover op voordracht van producer Roger Glover.
Hij zag goed in dat het anders veruit de zwakste track zou worden.
Ja, "Jawbreaker" misstaat hierop volledig.
Totaal niet de sfeer uitademend van die tijd en ook maar een middelmatig had van mij eraf gemogen.

Toch maar eens beginnen aan die engelstalige biografie van ze die ik al een paar jaar heb liggen, altijd leuk om bands en albums te herontdekken.
Kocht nml die 5 CD-box van ze voor een tientje waar dit album in zat (samen met "British Steel, Turbo, Painkiller en Angel of Retribution).

avatar van wizard
4,0
Van het handjevol Judas Priestalbums dat ik ken, is deze samen met Painkiller de beste hoewel beide albums een heel ander geluid hebben. Is Painkiller een op en top heavy metalalbum, komt dit meer hardrockachtige over. Dat betekent overigens niet dat de band hier niet hard tekeer gaat, zoals Dissident Aggressor laat horen.
Sin After Sin begint er sterk met Sinner, en Diamonds and Rust zet die goede lijn voort. Ik wist aanvankelijk niet dat het een cover van Joan Baez was. Na het origineel beluisterd te hebben ben ik, behalve nieuwsgierig naar meer werk van Joan Baez, toch van mening dat de versie van Judas Priest de mindere van de twee is.
Starbreaker vind ik een wat minder nummer. Het is net wat te lang opgerekt. De rest van de nummers is misschien niet zo goed als de eerste twee nummers, maar het is allemaal wel op niveau. Last Rose of Summer en Here Come the Tears laten een hele andere kant van Judas Priest horen dan ik met mijn voorkeur voor Painkiller gewend ben. Beide nummers gaan niet de boeken in als mijn favorieten op Sin After Sin trouwens.

Al met al is dit wel een lekker plaatje, dat ik vaker zou moeten draaien dan ik nu doe.

4.0*

buizen
Dit is een van de juweeltjes van Priest. Maar ook een wat vergeten album lijkt het soms wel. Ze waren toen misschien ook nog wat zoekende. Een nummer als Last Rose Of Summer kom je idd verder niet meer tegen in het oeuvre.
En Sinner was in die tijd (1977) behoorlijk creapy, zeker live.

Heb dit vinyl album al dertig jaar in bezit en doe het nooit meer weg.
4 sterren.

avatar van Casino Boogie
3,5
Dissident Agressor, Sinner en Starbreaker zijn de prijsschieters op dit album, dat ik voor de rest niet zo heel veel luister. Last Rose of Summer mag er ook zeker zijn.

5,0
Opvolger van Sad Wings... die mijns inziens zelfs een tikkeltje sterker is. Starbreaker, Sinner zijn wat mij betreft de twee sterkste nummers, maar echt zwakke staan er ook niet op. Behoort wat mij betreft samen met Stained Class en British Steel tot de beste albums van Priest. 5,0

avatar van gigage
4,0
Het is jammer dat Dissident Agressor zo kort duurt anders was het uitgegroeid tot een van de meest epische JP songs ooit. Bij Sinner lukt het ze namelijk wel maar de afsluiter moet het doen met de kortste speelduur van het album. Als je er goed en wel inzit wordt het afgekapt terwijl de nog jonge Rob Halford hier zijn beste vocale prestatie neerzet al uitgillend na een met spanning opbouwende intro over een opkomende stuwende riff. Tegen de tijd dat het nummer losbarst zijn we al bijna een minuut onderweg. De gitaarbreak stuwt de song in de buitenste orbit om vervolgens met beide voetjes op de grond te landen. Inmiddels zit de luisteraar met de nagels vastgeklemd in het leer van de bank om maar niks van de spanning te hoeven missen en op het moment dat deze op de knieen is gedwongen om zijn berouw te tonen is de song ten einde. uhhh, what?

avatar van namsaap
4,5
Paunkiller was mijn ‘instapplaat’ van Judas Priest. Toen ik niet lang daarna Sin After Sin hoorde was dat even omschakelen, net zoals het even wennen was om Dissident Agressor te horen in de veronderstelling dat dit een nummer van Slayer was .

Toch is dit album in de loop der tijd uitgegroeid tot een van mijn favoriete Priest-platen, ondermeer vanwege de prettige productie.

avatar van Kondoro0614
5,0
Dit derde album heeft mij toch weer weten te vermaken, hoewel ik toch 'Sad Wings of Destiny' wat beter vind klinkt 'Sin after Sin' echt niet verkeerd, sterker nog dit is een album waarin we weer hele sterke aspecten van Judas Priest zien en dan vooral het geweldige zangwerk van Rob Halford is hier toch wel op zijn hoogtepunt. Het album trapt geweldig af met een bijna zeven minuut durende nummer 'Sinner' waarin we weer een geweldig werkje van Judas Priest horen.

Diamonds and Rust is ook erg goed, en toch wist ik honderd procent zeker dat ik het nummer ergens van kende totdat ik las en zag dat het een nummer van Rocka Rolla is, tuurlijk, had ik moeten weten! Echter klinkt deze versie wel wat beter (heb snel de Rocka Rolla versie er nog even naast gezet), maar voor de rest word het album (na Starbreaker) wat rustiger waarna we weer geweldig eindigen met het prachtige nummer 'Dissident Agressor'. Jammer genoeg dat het nummer later gecoverd is door 'Slayer', al vond ik uiteraard de Judas Priest versie beter.

Ook ik ben het er over eens dat 'Dissident Agressor', met een langere afspeeltijd ook één van de beste platen van Judas Priest had kunnen worden maar, door de korte tijd lengte valt het nummer erg snel weg al sluit hij uiteraard weer prachtig aan op zijn voorganger 'Here Come the Tears'. Daarbij heeft dit album een zeer fijne productie maar vond ik hem net het niveau wat 'Sad Wings of Destiny' had niet halen en blijft hij voor mij daar net iets onder steken, al zit 'Sin after Sin' het voorgaande album wel erg op de hielen en laat Judas Priest maar weer eens horen, en ze bewijzen hierbij dat het een band is waar we nog veel van gaan horen (destijds) en die zeker niet stil gaan zitten, al kijkende dat dit album amper een jaar na 'Sad Wings of Destiny' is uitgebracht. Toch moet ik aanhalen dat mensen met Spotify het nummer 'Race With the Devil' ook eens moeten opzetten, want dit is gewoon een goed werkje wat een beetje weggestopt word.

Tussenstand:

01. Sad Wings of Destiny
02. Sin after Sin
03. Rocka Rolla

avatar van Kronos
5,0
Sin After Sin kende ik minder goed. Het is de eerste keer dat alles op zijn plaats valt. Dat bevalt uitstekend!. Zo hoor ik nu pas hoe briljant Raw Deal overgaat in Here Come the Tears dat vervolgens opbouwt tot een onhoudbare climax. Een mooi gevarieerd album waarop de band weer net iets strakker is gaan spelen.

98/100

avatar van lennert
4,5
Sin After Sin klinkt na het soms wat zwalkende Sad Wings Of Destiny in ieder opzicht wel als een wat meer solide album. Het album heeft geen Victim Of Changes, maar heeft ook geen moment de knulligheid die ik op dat album af en toe nog wel hoorde. Wat ook belangrijk is, is het feit dat de productie veel voller is en de songs daardoor veel meer punch hebben. Sinner, Call for the Priest/Raw Deal en Dissident Agressor zijn ware topsongs die me wel helemaal in vervoering brengen. Ik ben nog wat twijfelachtig over Last Rose Of Summer en de manier hoe het refrein daar tot in de treuren herhaald wordt, maar ben allang blij dat ik Here Come The Tears (vroeger haatte ik dat nummer) nu wel goed kan behappen. De Joan Baez-cover Diamonds & Rust is eveneens een erg fijne track te noemen.

Toen ik het album twee jaar geleden aanschafte was ik vrij teleurgesteld over het feit dat alleen Sinner en Dissident Agressor me iets deden, nu merk ik dat het album toch flink is gegroeid. Vet gitaargeluid, een veel beter in zijn vel zittende Halford en wonderbaarlijk spetterend drumwerk van sessiedrummer Simon Phillips. De eerste Priest waar ik de term 'klassieker' wel aan zou verbinden.

Voorlopige tussenstand
1. Sin After Sin
2. Sad Wings Of Destiny
3. Rocka Rolla

avatar van RuudC
4,5
Weer een goed album zeg! Het venijn zit 'm in de kop en de staart. Diamons & Rust is een overbodige cover en voor mij het minst interessante nummer van het album. De rest scoort prima. Of het nou de ballad The Last Rose Of Summer is of een spannendere track als Let Us Prey / Call For The Priest. De mooie seventiesklank is nog steeds aanwezig, maar het verschuift onmiskenbaar steeds meer richting metal. Belangrijk ook is dat de band steeds beter gaat spelen. Het totaalplaatje klopt steeds beter, maar Sad WIngs Of Destiny heeft in mijn oren meer charme.

Tussenstand:
1. Sad Wings Of Destiny
2. Sin After Sin
3. Rocka Rolla

avatar van ZAP!
Het gitaargeluid is nog opvallend rock 'n roll, dat had wel wat pittiger gemogen, maar verder is dit

'Sinner' is een voorbeeldige opener.
'Diamonds & Rust' is alweer wat minder, grappig dat het een cover van Joan Baez is.
'Starbreaker' is dik okay.
Dan 'The Last Rose...'... nee, slecht is het niet, maar ik kan dit niet goed plaatsen in het (beperkte deel van het) oeuvre van Priest dat ik zo goed ken. Het beeld van een kameleon die zich waar zij het nodigt acht zich aanpast naar de gewenste muzikale inkleuring, dringt zich nog weer eens op.
'Let... / Call...': na een pompeus intro weer een nummer dat de opener benadert, behalve dat stukje halverwege, al lijkt het al met al wel melodieuze power metal avant la lettre.
'Raw Deal'. Fijne voortzetting.
'Here...'. Prima epic, fantastische vocalen.
'Dissident...'... eens met Edwynn @ 24 januari 2009, 12:41 uur. Surrealistisch om te horen, bijna. Écht thrash zou ik het nog niet noemen, maar wel onvoorstelbaar ruig en heavy.

Al met al..........
.........
......
....... .........moeilijk. Een nette zeven dan maar. Mogelijk wel es een acht in de toekomst.

avatar van james_cameron
3,5
Degelijk derde album, met naast enkele krakers ook wel een paar zeiknummers, zoals Last Rose Of Summer en Here Come The Tears. Dergelijke draken van tracks laten horen dat de band nog een beetje zoekende is naar een passende stijl, maar de geweldige opener Sinner en het felle afsluitende Dissident Aggressor zijn het bewijs dat men hier reeds op de goede weg is.

avatar van Queebus
4,5
Toch wel mijn favoriete Priest album. De songs zijn goed tot uitstekend met daarbij een schitterende cover van Joan Baez' Diamonds And Rust. Op drums nog een piepjonge Simon Phillips die de klus degelijk klaart. De geweldige zang van Rob Halford en het uitstekende gitaarspel van KK Downing en Glenn Tipton doen de rest. Niet hun hardste, wel hun beste.

avatar van Edwynn
4,5
Dissident Aggressor beukt er anders wel harder op los dan menig sloophamer anno 1977 plachtte te doen.
Slayer hoefde er anno 1988 weinig aan te poetsen om het aan de eigen ruwe inborst te kunnen toevertrouwen.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:45 uur

geplaatst: vandaag om 08:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.