menu

Cream - Live Cream (1970)

mijn stem
3,85 (50)
50 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Blues / Rock
Label: Polydor

  1. N.S.U. (10:15)
  2. Sleepy Time Time (6:52)
  3. Sweet Wine (15:16)
  4. Rollin' and Tumblin' (6:42)
  5. Lawdy Mama (2:46)
totale tijdsduur: 41:51
zoeken in:
avatar van gijs van e.
Eigenlijk zijn de eerste vier tracks live en is Lawdy Mama een nummer wat ze opgenomen hebben voor Disraeli Gears. Het intro van Lawdy Mama is later gebruikt voor Strange Brew, het is precies hetzelfde. Toen ik dat nummer voor het eerst hoorde dacht ik dat ze een of andere drukfout hadden gemaakt of dat ik was opgelicht of zo maar gelukkig was dat niet het geval. Ik vind de hoesfoto overigens erg mooi.

avatar van Reinbo
4,0
1998 Ik had deze plaat toch echt in de jaren 80 al....

avatar van gijs van e.
ja dat klopt ook niet want het echte releasejaartal is 1970. ik zal het corrigeren

avatar van IntoMusic
4,0
Toch vind ik volume 1 iets minder dan het 2e deel met het fameuze Steppin' out. Maar desalwelteplus ... Cream live is toch altijd goed. Sleepy Time Time mijn favoriet... .

Tip: als je dit al goed vindt, moet je absoluut ook deel 2 kopen...

Stijn_Slayer
Sterk live album waarbij de nadruk ligt op jams. 'N.S.U.' en 'Sleepy Time Time' springen er voor mij uit.

Wel vreemd dat 'Lawdy Mama' hier ook op verscheen.

avatar van goldendream
De cd verscheen in 1970, maar van wanneer dateert het concert?

5,0
Het moet dan toch maar een keer, omdat ik wat afwijkende dingen wil schrijven. Adoreer Cream vanaf het begin. Favoriet voor mij zijn de live uitvoeringen van Spoonful en Sweet Wine. Pure jazz met een weergaloze opbouw naar de climaxen ! In andere berichten (behalve vaktijdschriften uit het verleden) lees ik daar nooit iets expliciets over. Jammer, en ook triest. Die jazz inslag is denk ik toch de oorzaak dat Cream minder waardering in de publiekslijsten heeft dan het recht op heeft. Verder neem ik het de heren erg kwalijk dat ze de strijdbijl nooit echt hebben weten te begraven. Wat een verspilling van talent , wat hadden we kunnen blijven genieten.

avatar van B.Robertson
4,0
Die uitvoering van N.S.U. behoort tot mijn Cream favorieten. De lange improvisatie of dan wel de 'veldslag op de buhne' heb ik altijd fascinerend gevonden. Dat middenstuk duurt zo'n zeven minuten; het gaat er hard en ruig aan toe en werkt naar een spannende climax, alvorens het laatste couplet. De studioversie klinkt haast tam in vergelijking met dit 'oergeweld.' In Sleepy Time Time 'scheurt' Eric Clapton om van te smullen, meesterlijk gerekt. Bij Sweet Wine vraag ik me dan wel eens af waar het heengaat met de improvisatie; bij Cream duurt het me niet snel te lang maar het geduld wordt hier wel wat op de proef gesteld. Rollin' and Tumblin' staat me zo snel niet iets van bij, behalve dat het goed is en Lawdy Mama is pre-Strange Brew.

avatar van Droombolus
4,0
B.Robertson schreef:
Die uitvoering van N.S.U. behoort tot mijn Cream favorieten.


Idem *

Het is zelf zo erg dat ik alsnog de ( remastered ) CD in heb laten vliegen omdat er een andere versie op de Those Were The Days boks staat.

Moet trouwens behoorlijk aan de toonregeling draaien, de remastering techneut houdt niet zo erg van ome Jack volgens mij.

Ook leuk: volgens het remasterde boekje is Sweet Wine geschreven door Janet Godgrey ( hun spelvaut ) en Jack Bruce ........ het is te hopen voor de verantwoordelijke dat die andere rooie ( die met de wandelstok ) dat niet onder ogen krijgt ........

avatar van Mssr Renard
4,0
Qua balans is er nog wel wat af te dingen op deze plaat. Baker en Clapton klinken ongeveer even hard, en Bruce (die wel erg gepanned is) klinkt wat zompig en daardoor ook wat minder duidelijk. Er is wel bas, dat hoor zo je zo, maar het klinkt meer als wat zacht gebrom op de achtergrond dan uitgekiende, gepronunceerde partijen. Jammer, maar toch drukt het de pret niet.

Powertriobluesrock uit een tijd dat lange solo's nog mochten, ook drumsolo's (want dat hoort er gewoon bij).

avatar van BoyOnHeavenHill
2,0
Het lijkt wel alsof ik naar een andere plaat zit te luisteren dan iedereen hier, en op z'n minst heb ik een andere tolerantiedrempel voor wat ik hoor. N.S.U. begint bijvoorbeeld heerlijk, met Bakers drums die perfect doorkomen, en dan gaat Clapton soleren terwijl Bruce z'n eigen gang gaat en Baker min of meer op de winkel past, maar ik vind dat eigenlijk geen gitaarsolo, het is meer een eindeloze verzameling losse loopjes waar ik niet alleen geen lijn in kan ontdekken maar waar ik ook geen mooie stukjes of riffs of harmonieën in hoor. Het lijkt ook of ze niet eens meer samenspelen, alle instrumenten lijken los van elkaar te staan. Ginger Baker in het boekwerk bij de Those were the days-box: "There was, in fact, one gig where Eric and I stopped playing for two choruses. Jack didn't even know. Standing in front of his triple stack of Marshalls, he was making so much noise that he couldn't tell if we were playing or not."
        Dit klinkt misschien ouderwets, maar mijn idee van een instrumentale passage is een begeleiding met een verschuivende akkoordenreeks waar de gitaar (keyboard, blaasinstrument) dan z'n loopjes overheen speelt zodat het contrast tussen akkoorden en solo zorgt voor een mooi geheel. De meeste solo's hier hangen echter gewoon in het luchtledige zodat er niets is om naar te luisteren: op de twee langste nummers hebben de solo's voor mijn gevoel niets meer te maken met de structuur van de compositie waarbinnen ze plaatsvinden. Ik kan er gewoon niet bij, en ik zeg het volgende niet vaak, maar ik kan zelfs ook niet horen wat andere mensen hier mooi of boeiend aan zouden kunnen vinden. Onbegrijpelijk dat ik de studioplaten van deze band zo geweldig ben gaan vinden, terwijl ik het grootste gedeelte van het livemateriaal als bijna onbeluisterbaar ervaar. Het ligt natuurlijk helemaal aan mij (zeg ik zonder enige ironie, dus niet in de zin van "het zal wel weer aan mij liggen NOT"), maar ik moet het toch even kwijt.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:22 uur

geplaatst: vandaag om 17:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.