menu

UFO - Lights Out (1977)

mijn stem
3,95 (86)
86 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Chrysalis

  1. Too Hot to Handle (3:37)
  2. Just Another Suicide (4:59)
  3. Try Me (4:49)
  4. Lights Out (4:32)
  5. Gettin' Ready (3:46)
  6. Alone Again Or (3:01)
  7. Electric Phase (4:17)
  8. Love to Love (7:38)
  9. Lights Out [Live at the Roundhouse, 1976] * (5:14)
  10. Gettin' Ready [Live at the Roundhouse, 1976] * (4:03)
  11. Love to Love [Live at the Roundhouse, 1976] * (7:15)
  12. Try Me [Live at the Roundhouse, 1976] * (4:53)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 36:39 (58:04)
zoeken in:
DutchViking
Met onder meer het prachtige Love to Love. Overige songs hiervan ken ik (nog) niet.

kkriz
Niet helemaal de kracht van het live-werk, maar toch een heel aardig album.

avatar van Sir Spamalot
4,0
Bij een U.F.O. uitgave is het altijd de moeite om de bezetting te vermelden, want die wil nog wel eens veranderen: Phil Mogg (zang), Michael Schenker (gitaar), Pete Way (bass), Paul Raymond (keyboards) en Andy Parker (drums). Drie van de vijf leden zijn nog de originele leden: Mogg, Way en Parker.
Het album begint met twee lekkere uptempo nummers Too Hot To Handle en Just Another Suicide. Try Me is een ballad met zang, keyboards, strijkarrangement en een bijzonder fijne ingetogen solo van Michael Schenker (kippenvel krijg ik ervan), nadien vallen de andere instrumenten in. Ik vind Try Me een onbekend pareltje. Nummer 4 Lights is een UFO klassieker opnieuw met spetterend gitaarwerk van Michael Schenker en een lekker gedreven tempo. Getting Ready is niets speciaals, maar ik hou absoluut niet van Alone Again Or, het lijkt meer op The Monkeys, de gitaarsolo redt het een beetje. Eletric Phase is alweer beter met slidegitaarwerk van Michael Schenker. Het lange en overbekende Love To Love sluit dit album in stijl af: heel sfeervol nummer maar volgens mij heeft Michael bepaalde delen van dit nummer later gerecycleerd in het nummer Desert Song (Michael Schenker Group – album Desert Song uit 1982): de akoestische riff tussen 1:48 en 2:04, tussen 5:15 en 5:38. Dit is geen verwijt maar gewoon een vaststelling.
Van dit album zijn er tevens 3 songs verschenen op het live-album Strangers in the Night: Too Hot To Handle, Lights Out en Love To Love.

avatar van richiedoom
4,5
Luister naar het nummer Lovedrive van Scorpions. Lijkt verdacht veel op Lights Out van UFO. Vooral de intros

avatar van glenn53
4,0
Ach de ene broer (Rudolf) jat weleens wat van de ander.

jailhouserockert
Beste CD van UFO met "try me" als beste ballad ooit gemaakt. Werelds!!!!!

avatar van glenn53
4,0
Ja inderdaad Try me is een geweldig nummer. Zou iedereen eens moeten proberen te luisteren.

avatar van vielip
4,5
Wederom een puik album van UFO!! Wat maakte deze band in die jaren een pracht albums zeg! De ene klassieker na de andere schudden ze (schijnbaar) moeiteloos uit de mouw.

avatar van Sir Spamalot
4,0
Hehe, hernieuwde kennismaking met een verborgen hardrock pareltje. Ik heb het geluk gehad deze vandaag op vinyl te vinden voor 5 eurokes in een platenwinkel in Roeselare, West-Vlaanderen. Je zou nu eens de grijns op mijn gezicht moeten zien bij het beluisteren van dit album. Het gitaarspel van Michael is o zo genietbaar, de zang is zo relaxt en "naturel" en achter deze twee absolute troeven staat een oersolide ritmesectie. Ik hoor, voel en proef spelplezier op dit album. Try Me is één van de absolute uitblinkers, de eerste helft van dit album is fenomenaal, de tweede helft hinkt iets achterop maar dit is 37 minuten puur rock plezier van een hoog niveau. Ach, een mens mag niet te nostalgisch worden maar daarvoor is dit album de hoofdschuldige.

avatar van vielip
4,5
De tweede helft iets achterop? Als geheel bedoel je denk ik want Love to love is toch het absolute hoogtepunt op dit album vind ik. In ieder geval één van de hoogtepunten.

avatar van Sir Spamalot
4,0
Nou, vielip, het geldt voor nummer vijf en zes, toen al en nu nog een beetje. Ik twijfelde nu tussen een vier en een vierenhalf. Dat gitaarspel van Michael Schenker blijft krankzinnig goed en genietbaar. Nog een paar (duizend) keer beluisteren, dat zal met dit album zeker geen probleem zijn .

avatar van Lonesome Crow
4,0
Ik als o.a Michael Schenker en UFO specialist vind dit de meest toegankelijke plaat waarop Michael Schenker meespeelt.

De minste tracks zijn voor mij "Too Hot to Handle" wat wel een erg simpel deuntje is en "Lights Out" wat eigenlijk alleen maar snel klinkt om Michael's solos te lanceren.
De rest ligt ergens tussen poprock en ballads in, zo is de cover "Alone Again Or" pure country-pop en "Just Another Suicide" meer mainstream.
De ballad "Try me" is misschien wel de mooiste UFO ballad ooit opgenomen en het hypnotiserende "Electric Phase" lijkt ook op geen enkel ander nummer van ze.

Producer Ron Nevison zorgde voor de eerste fatsoenlijk klinkende UFO plaat compleet met af en toe een orkest en het is de meest afwisselende UFO plaat ooit geworden.
Bijna elk nummer heeft zijn eigen stijl en sfeer, ik vind het eigenlijk een zeer goed rockalbum want de veelheid van stijlen onstijgt het hardrockgenre.

avatar van B.Robertson
4,0
Een goed album. Too Hot to Handle is wel een sfeermaker en Just Another Suicide trekt die lijn goed door. Met de prachtballade Try Me schiet het peil nog verder omhoog, daarna headbang muziek met Lights Out, niet beslist een beter nummer maar wel lekker vet gitaarwerk. In het eerste instantie mindere Getting' Ready zit onverwachts na goed 2 minuten een break à Pink Floyd. Alone Again Or vind ik een geslaagde cover, mooi stukje muziek. Electric Phase klinkt goed en in Love to Love hoor je op 1:40 min. al de prille riff van Desert Song langskomen, ik vind Love to Love een van hun betere songs.

4,5
Try Me: Kippenvel!!

avatar van vielip
4,5
Wat een album! UFO is naar mijn idee altijd een wat onderschatte band geweest. De albums die ze met Schenker erbij hebben opgenomen zijn stuk voor stuk klassiekers vind ik.

avatar van Rudi S
4,5
Maar even het spotifylinkje bij deze klassieker toegevoegd.
Naast het puike gitaarwerk van Schenker valt de fraaie zang van Phil Mogg op, speciaal ook in de mooie liedjes als Try me en Love to love.

avatar van vielip
4,5
Absoluut!

4,5
de nummers van dit album klinken live nog beter op Strangers in the Night!

Lees interviews met Ron Nevison. Zeer interessant. Paul Raymond vroeg aan Ron tijdens de Lights Out opnames:"I don't hear my guitar in the mix?"...antwoord Ron:"cause you're making to many mistakes".

Ouch

avatar van vielip
4,5
Waar kan ik die interviews vinden?

Google: Ron Nevison on UFO


avatar van jorro
2,5
Degelijk maar niet opzienbarend album. Leuk om een keer te luisteren, maar het beklijft bij mij niet echt. Positieve uitschieter is 'Love to love'. Album dat m.i. echter wel terecht in de jaarlijst oor van 1977 staat op een passende 48e plaats want zo veel hardrock bevat die lijst niet.

Wrathchild1
Met jorro eens . Het blijft bij mij ook niet hangen en de songs doen me vrij weinig. Ik vind de score dan ook opmerkelijk hoog , maar uiteindelijk is het aan ieder zelf hoe die een album beleeft.

avatar van vielip
4,5
Och jongens toch...vaker luisteren!

4,5
UFO was voor mijn alleen top met Michael Schenker Zoals dit album dus...daarna nooit meer dat top niveau gehaald.

Wrathchild1
Het zijn de songs die het uitgangspunt voor mij zijn. Of iets knap in elkaar zit vind ik zelf niet zo interessant , wel of het iets doet. Het gitaarspel kan zeker een meerwaarde hebben, maar is voor mij niet beslissend.

Even goed, we hebben allemaal onze eigen ‘maatstaven’ en vooral gevoel wat iets met je doet.

avatar van RonaldjK
4,5
Met nieuwe producer Ron ‘I’m not difficult, I’m demanding’ Nevison werd Lights Out opgenomen. De plaat klinkt zowel stevig-bombastisch als romantisch-warm en werd hun doorbraak in de Verenigde Staten en maakte de Britten in eigen land tot een must-see-live.

Toetsenist Danny Peyronel kreeg de schuld van de tegenvallende Amerikaanse verkoop van voorganger No Heavy Petting en moest weg. In werkelijkheid kwamen de tegenvallende cijfers door de gebrekkige distributie in de Verenigde Staten: fans die na het bezoeken van een show naar de winkel gingen, troffen daar veelal geen UFO in de bakken aan. Omdat de bandmanager tevens voor platenbaas Chrysalis werkte, werd dat detail over het hoofd gezien…
Inmiddels wilde de band via een Amerikaanse producer diens land van de eindeloze mogelijkheden veroveren: welkom Ron Nevison. Hij was streng, maakte slim gebruik van de spanningen tussen zanger Phil Mogg en gitarist Michael Schenker om sterkere muziek te creëren én knutselde aan de ruwe ideeën van de laatste. De introverte Duitser sprak nog altijd gebrekkig Engels en communiceerde weinig met Mogg en bassist Pete Way. Wel kwam hij met briljante gitaarriffs, thuis solo opgenomen; het was niet altijd makkelijk om daar een lied met coupletten en refrein van te maken; wie echter dit Lights Out hoort, weet dat Nevison, Mogg, Way en drummer Andy Parker in die opzet slaagden.
Teneinde het studiogeluid waar te kunnen maken, was echter nog altijd een vijfde bandlid nodig. Van de groep Savoy Brown werd daarop gitarist/toetsenist/zanger Paul Raymond gehuurd, welke bovendien aan een nummer van dit album meeschreef.

Nooit tevoren klonk UFO zo krachtig als Nevison hier vastlegde. Tegelijkertijd waren ze met diens toetsen- en strijkersarrangementen plotseling ook romantisch. De stevige nummers verschenen veelal op de liveklassieker Strangers in the Night (1979), daarom hier aandacht voor de onbekendere nummers.
De bluesinvloeden zijn bijna verdwenen, alleen op Electric Phase klinkt daar iets van door dankzij de slidegitaar. Qua warme songs is het genieten bij Just Another Suicide (violen, piano), de wonderschone ballade Try Me en het popachtige Alone Again or, met strijkers en zelfs blazers. Oorspronkelijk (1967) van hippieband Love, van dat album waar wel meer briljante rariteiten op staan. De aor-achtige nummers op Lights Out hadden zomaar op Broken Heart uit hetzelfde 1977 kunnen staan, het succesvolle tweede album van labelgenoten The Babys. Geproduceerd door… Juist, Ron Nevison.

Uit de bandbio (2013) van Neil Daniels vis ik enkele details. De band speelde avond aan avond, met in de set nog altijd C’mon Everybody en Boogie for George van hun debuut met gitarist Mick Bolton.
De druk werd Schenker teveel: hij mixte het rustgevende medicijn Hemenivrin met alcohol, dezelfde combinatie die Keith Moon van The Who fataal werd. In juni 1977 verdween hij spoorloos, vlak voor een Amerikaanse tour. Ex-bandlid Paul Chapman, in ’74 enkele maanden slaggitarist in UFO, werd ingehuurd en promoveerde naar leadgitaar.
Ondertussen werd naarstig naar Schenker gezocht. Deze bleek zijn bezittingen in Londen te hebben verkocht, tot zijn auto toe. Uiteindelijk werd hij opgespoord in München, waar hij door Way werd overgehaald om terug te keren, net op tijd voor een volgende Amerikaanse tournee. In augustus reisde de band daar wederom heen en keerde Chapman terug naar Lone Star.
Tijdens die tournee vonden Way en Mogg gelegenheid voor hun practical jokes: bij ieder optreden van tourgenoten Rush spijkerden ze een paar roze pantoffels vast op het podium; het leidde ertoe dat de Canadezen door een journalist werd gevraagd of daar een mystieke betekenis in zat…

In de Verenigde Staten piekte Lights Out op #23 en in het thuisland zowaar op #54, de eerste albumnotering. Nog altijd vrij mager, maar daar stond tegenover dat hun concerten daar plotseling uitverkochten. Recensenten noemden het indertijd hun sterkste album tot dan toe. Klopt helemaal!

Voeg daaraan toe de livebonussen op de cd-versie van 2008 en tevens streaming, en je hebt een klassieker; soms donderend maar tegelijkertijd extra sympathiek vanwege de breekbare liedjes en aor-invloeden. Wat zingt die Mogg immers mooi, of het nu luid of kwetsbaar is…

Gast
geplaatst: vandaag om 16:45 uur

geplaatst: vandaag om 16:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.