menu

Whitesnake - Live... in the Heart of the City (1980)

mijn stem
4,11 (74)
74 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: United Artists

  1. Come On (3:34)
  2. Sweet Talker (4:08)
  3. Walking in the Shadow of the Blues (4:45)
  4. Love Hunter (10:48)
  5. Ain't No Love in the Heart of the City * (7:21)
  6. Fool for Your Loving (4:43)
  7. Ain't Gonna Cry No More (6:22)
  8. Ready An' Willing (4:39)
  9. Take Me with You * (6:36)
  10. Come On * (3:22)
  11. Might Just Take Your Life (5:15)
  12. Lie Down (4:23)
  13. Ain't No Love in the Heart of the City (6:17)
  14. Trouble (4:48)
  15. Mistreated (10:37)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 1:10:19 (1:27:38)
zoeken in:
avatar van AstroRocker
4,5
Begin jaren 80 heb ik ooit eens een live album van Whitesnake gekocht. Ik weet nog dat ik het album erg goed vond. Eind jaren 80 heb ik al mijn lp's verkocht omdat ik toen weinig ruimte in mijn kleine appartement had en de cd in opkomst was. Ik weet het, het is vloeken in de kerk want ik heb deze lp nooit op cd teruggekocht. Totdat ik hem laatst ergens online zag staan. En nu alweer een flink aantal keren gedraaid en ik moet zeggen dat ik deze cd al veel eerder weer had moeten aanschaffen. Dit is echt wel een classic! Kan zich moeiteloos meten met andere classics zoals een Made in Japan, unleashed in the East, MSG live at Budokan etc. etc.
Hoogtepunten zijn wel Come On, Sweet Talker, Ready an willing en het hoogtepunt Walking in the Shadows of the Blues. Ben het met De Buurman eens dat deze line up wel heel erg goed was. De enige Whitesnake line up die in de buurt kwam was de lineup die het album 1987 opnam....

avatar van De buurman
4,5
Classic Rock Magazine heeft 'Live In The Heart Of The City' uitgeroepen tot nummer 6 in the Top 100 Albums of the 1980s.

Bij mij net geen top 10 notering, maar in '80's albums met gemak. Weergaloos goed.

avatar van vielip
4,0
Waar vind ik die lijst? Staat ie ergens online?

avatar van De buurman
4,5
Geen idee, zag het op de Facebook pagina van Bernie Marsden.

avatar van R-Know
4,0
vielip
De buurman

Ach, beter laat dan nooit.

Top 100 '80s Rock Albums - ultimateclassicrock.com

Back to topic.
Een geweldig album. Ik ben opgegroeid met In Rock en Made in Japan.
Deze is ook echt heel erg lekker. Niets mis mee, hoewel opname is niet heel erg goed. Uitvoering maakt alles goed.

avatar van milesdavisjr
4,0
Een uitstekende live registratie, de redenen daarvoor zijn legio; een energieke band, Coverdale zeer goed bij stem, een prima ritmesectie en het materiaal swingt als de spreekwoordelijke tiet. Met name nummers als; Walking, Fool For Your Loving, de cover Ain't No Love en Ready an' Willing gaan erin als koek. Nog een pluspunt, de productie is helder en ruimtelijk en het aanwezige publiek staat ook niet vooraan in de mix. Een heerlijke schijf dus die echter niet de volle mep krijgt. Bijna 11 minuten besteden aan Love Hunter is een beetje teveel van het goede. Daarnaast hebben Sweet Talker en Take Me With You mij nooit zo kunnen boeien. Van de Whitesnake discografie is dit echter wel de plaat die ik het vaakst uit de kast trek.

avatar van MetalMike
4,5
"selecteer 3 favoriete tracks"
Dat is, dat is... compleet onmogelijk! Wat een geweldig document is dit zeg!

avatar van vielip
4,0
Mee eens! Al blijf ik Mistreated een veel te lange beproeving vinden. Evenals Lovehunter. Al zit daar een drumsolo in verwerkt als ik me niet vergis? Maar de rest is fantastisch!

avatar van milesdavisjr
4,0
Mistreated duurt inderdaad veel te lang en voor Lovehunter geldt hetzelfde, hoewel de laatste mij nooit heeft kunnen boeien. Maar om 3 favoriete tracks aan te vinken is een beproeving, wat mij betreft behoort Live...in the Heart of the City in ieder geval tot de beste live platen ooit gemaakt. Om mij er toch maar aan over te geven, drie songs die je in ieder geval niet over mag slaan; het 'groovende' Fool for Your Loving, het swingende Ready An' Willing en Ain't No Love in the Heart of the City.

avatar van MetalMike
4,5
Met deze elpees heb ik net als bij Journey, de live nummers pakken me NOG meer als de studio opnames. Juist bij Lovehunter. Maar ook: Ain't No Love in the Heart of the City, Sweet Talker, Trouble, Walking in the Shadow of the Blues en nog een paar. Bijna alles eigenlijk ! De band was fantastisch. En fantastisch op dreef...

Persoonlijk altijd een zwak voor Whitesnake gehad door de fantastische stem van Coverdale. Alhoewel ik de Slide it in bezetting ook goed vond en latere albums ook zijn die niet meer te vergelijken met dit werk.
Een album waarin hij weer enigszins terug gaat naar dit werk is restless Heart.

Progessief valt wel mee hoogstens in sommige nummers zoals Mean business met een geweldige solo van Lord of she's a woman van deze bezetting.

Ten opzichte van de studioversies krijgen de nummers live een extra lading mee, Coverdale is een echte podium leeuw en is zeer goed bij stem. Met Ian Paice in de gelederen voegt dit nog wat extra toe

Come on is een prima opener, Sweet talker schroeft het tempo op met een stukje Lord in het midden. Walking in the shadow of the blues is een hoogte heerlijk gespeeld en gebracht.

Love hunter met de blues walk van Micky en een lekker stukje drumwerk van Paice erbij mag er van mij wezen. Fool for your loving met passie en souflful gebracht

Ain't gonna cry ook uitstekend wat het sfeervolle intro een extra lading sfeer meegeeft. Ready 'n willing met een jazzy groove klein beetje progessief, doet me soms een beetje denken aan Ted the Mechanic van Purple

Oorspronkelijk stond er ook take me with you op waat Lord even lekker zijn gang kon gaan.

Might just take your live ook prima gespeeld, Lie down met een lekker pianotje er in van Lord en dan Aint no love, wederom een heerlijk nummer zoals David het kan brengen.

Trouble ook net wat vonkender dan de studio versie en bij Mistreated mis ik wel het mooie spen van made in Europe

Uitstekende rock met meer gevoel dan de commercie van later, wat Led Zep betreft niet te vergelijken in progessie maar Dazed and confused zet ik halverwege af. David moet het hebben van de warmte in zijn stem en heeft de Plant uithalen niet nodig

avatar van MetalMike
4,5
Ja verdomd, "Take Me With You" staat hier alleen bij de bonustracks. Is echt één van de hoogtepunten juist op de elpee. Irritant dat later de cd uitgaves best vaak verschillen van de originele elpees. Zij het qua nummervolgorde, dan wel de inhoud überhaupt...

avatar van Gommans
4,5
MetalMike schreef:
Ja verdomd, "Take Me With You" staat hier alleen bij de bonustracks. Is echt één van de hoogtepunten juist op de elpee. Irritant dat later de cd uitgaves best vaak verschillen van de originele elpees. Zij het qua nummervolgorde, dan wel de inhoud überhaupt...


Ja helaas. Al kon een lp natuurlijk maar 20 min per kant aan, hierdoor werd de originele setlist nog wel eens aangepast. En dat wordt op cd nog wel eens terug gedraaid. Gelukkig wordt ook dat wel weer teruggezet. Net als bv UFO - Strangers in the night. Het zal de portemonnee van de muziekanten helaas wel allemaal net niet bereiken...
Maar deze blijft echt een klassieker....heerlijk wat een drive en een power. Geen 3 favorieten mogelijk gewoon genieten van begin tot het eind.

avatar van MetalMike
4,5
Klopt ook, maar in dit geval dus is de cd versie in gebreke kennelijk. Zie ik ook wel vaker bij her-uitgaves dat dat bij cd versies wel eens nummers worden weggelaten. Heel storend. Bij Strangers was het idd toegevoegde waarde, de latere uitgave.
Ja man, wat gaat de band hier loos, geweldig op dreef, wat was het een fantastische band! Zat een geweldige swing en groove in!

avatar van gaucho
4,0
Ik heb een latere CD-uitgave van dit album uit 2007, waar Take me with you wel opstaat. Dat is een dubbel-CD, waar bovendien als extraatje op het eerste concert een tweede versie van het 'titelnummer' op staat. Had niet per se gehoeven, want voegt weinig toe, maar het was ongetwijfeld de uitvoering die ze op dat specifieke concert hebben gespeeld, dus da's dan wel weer mooi.

Dat maakt het wat verwarrend, want hierboven staan ook Come on en Take me with you als bonustrack aangevinkt. Helemaal correct is dat niet, want die nummers stonden wel op de oorspronkelijke dubbel-LP, maar ontbraken op de eerste (enkele) CD-uitgave. De enige echte bonustrack is dus op die 2007-remaster, waar een extra versie van Ain't no love in the heart of the city op staat.

Ik ben het inhoudelijk wel met jullie eens overigens: dit is een geweldige live-plaat, waar de band vooral door die losse swing echt boven zichzelf uitstijgt en de studio-versies doet verbleken. Misschien wel de beste Whitesnake-plaat, in elk geval tot dan toe.
Wel sluit ik me volledig aan bij wat milesdavisjr hierboven stelt: geen vijfsterrenplaat, want elf minuten Lovehunter is wat teveel van het goede en Sweet talker heb ik ook nooit zo'n geweldig nummer gevonden. Dat laatste geldt in de basis ook voor Take me with you, maar dat wordt hier door de gedreven uitvoering toch nog een klapper, die met recht het concert mag afsluiten. Althans het concert van de eerste plaat annex CD.

avatar van MetalMike
4,5
Het is ook een samenstelling van twee avonden meen ik hoor, twee verschillende jaren zelfs als ik het juist heb. Ik meen zelfs dat de eerste opnames al eens eerder uit waren gekomen, onder een andere. Hammersmith en dan nog wat.
Zelfs vind ik "Sweet Talker" live weergaloos, zo zie je maar, smaken verschillen!

avatar van ProgMetal
5,0
Geremastered en samen met Whitesnake - Live at Hammersmith (1980) - MusicMeter.nl
is nu eindelijk de originele setlist weer terug met op iedere schijf een locatie/concert als op originele vinyl.
Het digitaal oppoetsen maak het in dit geval ook echt beter

avatar van Metal-D78
3,5
Lees net dat Bernie Marsden is overleden.
Vanavond deze maar even opzetten...

avatar van vielip
4,0
Ik hoor het ook net. Tjonge

avatar van MetalMike
4,5
Godverdomme

avatar van De buurman
4,5
Ongelooflijk. Lees net bovenstaand bericht. Vanmiddag draaide ik stomtoevallig deze cd in de auto, voor het eerst in zeker 10 jaar. Heerlijke rit.

Jammer dat Bernie Marsden er niet meer is. Lekkere sound had hij. Goeie stem ook. Leek me verder een bijzonder aardige vent, die leefde voor z’n muziek.

De (muzikaal gezien) gouden jaren van Whitesnake eindigden met het vertrek van Marsden, Murray en Paice. Slide It In is een goede hardrock plaat, maar er gaat niets boven de classic line-up van deze wereldband. Dit album demonstreert dat.

avatar van vielip
4,0
Over de laatste alinea verschillen de meningen. Maar dat Marsden een puik muzikant was en mooie dingen heeft nagelaten staat buiten kijf wat mij betreft.

avatar van MetalMike
4,5
Vandaag even lekker veul, heel veul Marsden gedraaid, zowel 'Snake als met andere bands. Was er meer van ondersteboven dan gedacht misschien wel. En inderdaad zijn stem is zeker onderbelicht gebleven veelal, wat een mooi geluid had de man toch, een pracht stem. Zo helder.
Voor mij ook, net als bij Buurman, de tijd met hem bij de band waren de gouden jaren, artistiek zeker. Meer puur Bluesy rock, het plezier, lol en frivoliteit waren ook aanwezig... maar altijd in-sync met de muziek en oer-stijl. Toen had de band nog een eigen stijl en sound. Ik leerde band kennen met Sykes, maar ik ging al gauw hangen naar de vroege jaren.
Ik baal best wel merk ik, wat een vrolijkerd en fantastisch muzikant... ben blij dat ik hem mogen zien live, één keer maar helaas... maar we hebben de foto's... uh, muziek gelukkig nog...

avatar van RonaldjK
4,0
De fonotheek van mijn dorp had Live... in the Heart of the City niet staan en ik was niet zo'n grote fan van Whitesnake dat ik deze aanschafte. Ieder album van de groep in hun eerste fase vond ik namelijk een mix van "killers & fillers".

Nou had mijn puberbrein moeten redeneren dat Whitesnake voor een liveplaat hun beste nummers zou selecteren, zodat dit een plaat vol killers zou zijn geworden.
Maar ik had nog een bezwaar: Bernie Marsden en Micky Moody zijn bluesmannen, geen snarenracers zoals Ritchie Blackmore en Tony Iommi, mijn eerste twee gitaarhelden. Wel had ik inmiddels Rory Gallagher op het vizier (Stage Struck, wát een liveplaat!), maar als ik een plaat kocht, dan wilde ik voor mijn duurverdiende centjes snelle muziek en racende solo's horen. Daar is Live... in the Heart of the City niet van. De lange gitaarsolo van Micky Moody in Lovehunter bijvoorbeeld put uit een andere traditie.
Dan schiet me bij de hoes een derde puberbezwaar te binnen: die hoed van Moody? Géén porem.

Via de autobio van Bernie Marsden kom ik alsnog hier terecht en hoofddeksels zijn geen belemmering meer. De constatering van Classic Rock Magazine en MuMensen hierboven dat dit een klassiekertje is, is volledig terecht.
De eerste elpee bevat opnamen uit juni 1980. Blij ben ik met de rollen van toetsenist Jon Lord en drummer Ian Paice, terwijl de machtige stem van David Coverdale nog fier en onaangetast regeert. Hoezeer de groep is gegroeid valt me vooral op bij Take Me with You dat de eerste plaat van de 2LP afsluit. Whitesnake, opgejaagd door Paices felle klappen, klinkt stukken hechter dan op de studioversie uit '78; gitaar- én toetsenwerk overtreffen die vervolgens enorm. De productie van Martin Birch laat horen dat hij meegroeide met de band.

Op de tweede elpee staan opnamen uit november 1978 met drummer Dave Dowle. Tot enkele jaren geleden onderschatte ik hem, maar op de EP + twee studio-elpees met hem hoorde ik wel degelijk fraaie details, zoals op basdrum. Deze opnamen bewijzen dat dat geen toeval was.
Minder leuk is dat nogmaals Come On en Ain't No Love zijn te horen, waar ik liever andere nummers had gehoord. Dan liever de versies op de eerste elpee laten vervangen door andere nummers, want de opnamen uit '78 vind ik nog sterker.
10'40" van Deep Purples Mistreated is wat lang, maar Ritchie Blackmore deed hetzelfde met zijn Rainbow: de versie op On Stage (1977) duurt zelfs twee minuten langer... Deze bezetting van Whitesnake slaagt er eveneens in het nummer naar climaxen te brengen met soms snelflitsende gitaarsolo. En hoor Dowles basdrum af en toe rollen!
Maar toch: kant 4 van deze Live... in the Heart of the City is met eerst Trouble en dan Mistreated wel veel van het langzame spul. Kijk, daar komt toch het pubertje in mij weer boven!

Komend jaar wil ik eens goed het Whitesnake vanaf 1987 gaan herbeluisteren. De jaren dat Coverdale naar de top klom zonder dat hij daarvoor twee andere ex-Purplemannen nodig had; alleen dat al verdient een petje-af. Plus de jaren dat het (alweer) ging rommelen in de bezetting en continuïteit, waarbij ik echter altijd weer nieuwe juweeltjes tegenkwam.
Maar vandaag nog eens genoten van deze bluesfase van Whitesnake. Op een heel andere manier een hele goede groep, waarbij de wenende lange bluesnoten van Marsden en Moody dan eindelijk landen in mijn voormalige puberbrein.

avatar van vielip
4,0
Haha ja die hoed dat vonden wij ook maar zo zo. Verder wel aardig eens met je betoog. Die dubbele nummers is ruk. Ik alleen daarom al de lp weer van de hand gedaan en een cd versie teruggekocht waarop alle nummers maar 1 keer staan. Luistert een stuk fijner vind ik. En dan ben je ook van die plaatkant 4 af met die twee veel te lang uitgerekte nummers. Op die manier wordt het toch nog een zeer genietbaar live album.

avatar van MetalMike
4,5
Mijn elpee versie heeft maar 1 dubbel nummer en dat is "Come On", latere versies misschien ook de andere dubbel?
"Ain't no Love..." "Ain't GonnaCry", en "Trouble" zijn echt hoogtepunten hier wat mij betreft.

avatar van spinout
3,5
[quote]MetalMike schreef:
Mijn elpee versie heeft maar 1 dubbel nummer en dat is "Come On", latere versies misschien ook de andere dubbel?
Die versie heb ik ook. Vroeg in de jaren 80 gekocht door mijn broer en eind jaren 80 van hem overgekocht.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:31 uur

geplaatst: vandaag om 09:31 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.