menu

Whitesnake - Live... in the Heart of the City (1980)

mijn stem
4,11 (74)
74 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: United Artists

  1. Come On (3:34)
  2. Sweet Talker (4:08)
  3. Walking in the Shadow of the Blues (4:45)
  4. Love Hunter (10:48)
  5. Ain't No Love in the Heart of the City * (7:21)
  6. Fool for Your Loving (4:43)
  7. Ain't Gonna Cry No More (6:22)
  8. Ready An' Willing (4:39)
  9. Take Me with You * (6:36)
  10. Come On * (3:22)
  11. Might Just Take Your Life (5:15)
  12. Lie Down (4:23)
  13. Ain't No Love in the Heart of the City (6:17)
  14. Trouble (4:48)
  15. Mistreated (10:37)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 1:10:19 (1:27:38)
zoeken in:
Nieuwstad
Die groove is hier echt fenomenaal, op Donington 1983 inderdaad helaas verdwenen. Het "swingt" niet meer. Maarja dat krijg je ook als de helft van de bezetting niets meer met de originele songs van doen heeft he. Ze spelen degelijk maar de feel mist.

sugartummy
ik heb deze dubbelaar zo'n 30 jaar en zeker in het begin veel gedraaid. ik kon de kritiek op de live-dubbelaar van led zeppelin niet begrijpen, terwijl live..in the heart of the city volgens de popencyclopedie een zeer goed album was. nog steeds vind ik die van zep superieur aan heart in the city. de participatie van het publiek op dit album is storend. love hunter duurt veel te lang (ook led zep strekte de nummers uit, maar dan op een interessante manier). paice en murray zijn goed, lord is niet duidelijk aanwezig, coverdale zingt goed, maar de gitaristen hebben een akelig geluid.ik beweer niet dat ze niet kunnen spelen, maar hun toon bevalt me niet. een persoonlijk iets. verder zijn de composities ook niet super en 2 X come on is ook niet nodig, toch?

avatar van De buurman
4,5
Echt totaal niet mee eens. Lord niet duidelijk aanwezig? De man speelt als een beest op nummers als Sweet Talker en Might Just Take Your Life. Maar nog schokkender vind ik je relaas over het naar mijn mening fenomenale gitaargeluid van het duo Moody en Marsden. Die laatste doet me echt al mijn spieren verkrampen met zijn solo in Walking In The Shadow Of The Blues. En vriend Moody op Lovehunter... wie krijgt nog zo het publiek mee met een stukje slidegitaar? Ik ben gek op hun spel maar zeker ook hun geluid. Gibson + Marshall = tonal heaven en ik ken nauwelijks betere voorbeelden dan deze plaat om dat te onderschrijven. Gezien je recensie verbaast me je relatief hoge score overigens.

avatar van vielip
4,0
Uitgerekte nummers zouden wat mij betreft sowieso verboden moeten worden. Dodelijk saai! Als je erbij bent is het al worstelen, laat staan op een album of dvd

Nieuwstad
Een band als Rainbow wist nummers live heel mooi uit te bouwen toch? Whitesnake was daar misschien iets minder goed in. Gelukkig maken ze het niet al te bont en spelen ze hier vooral een stuk krachtiger dan in de studio. Vergelijk de versies van bijv. Walking In The Shadow Of The Blues maar eens met elkaar.

avatar van Edwynn
Het is één van mijn favoriete live albums. Het rockt , het rollt en voor je geestesoog zie je de rook uit de versterkers opstijgen. Whitesnake is meer 'to the point' dan Purple of Rainbow maar dat is voor mij nooit een struikelblok geweest. Zeker niet met iemand als Jon Lord in je gelederen.

Niet zolang geleden heb ik de heruitgave aangeschaft om ook over de andere nummers te kunnen beschikken.

avatar van vielip
4,0
Nieuwstad schreef:
Een band als Rainbow wist nummers live heel mooi uit te bouwen toch? Whitesnake was daar misschien iets minder goed in.


Persoonlijk hou ik er niet van. Bij geen enkele band eerlijk gezegd. Kijk, een klein beetje verbouwen of rekken oké maar een half uur lang maar door blijven pielen en prutsen? No thanks!

avatar van Ronald5150
4,0
David Coverdale is ten van mijn favoriete rockzangers. In bandverband (Deep Purple of Whitesnake) of solo weet hij me te raken met zijn heerlijke stem. "Live… in the Heart of the City" is een treffend voorbeeld van hoe Coverdale klinkt. Live net even wat rauwer dan in de studio. In combinatie met de samenzang klinkt het ook nog eens bijzonder harmonieus. Whitesnake is zo'n hardrockband die heerlijk rockt, maar tegelijkertijd ook nog eens bijzonder lekker grooved. Dat komt met name door het heerlijke basspel. Op "Live… in the Heart of the City" vind ik dat bassist Neil Murray dat heel goed laat horen. Het gitaarduo Micky Moody en Bernie Marsden is bijzonder goed op dreef en de interactie tussen beide heren is evident. Ook lijkt er een mooi evenwicht tussen rhythm en lead en zijn er ogenschijnlijk geen ego's. Persoonlijk vind ik de gitaristen John Sykes en landgenoot Adrian Vandenberg wat prettiger in het gehoor liggen, maar Moody Marsden spelen op "Live… in the Heart of the City" een lekker potje gitaar waardoor ik geen moment denk aan Sykes of Vandenberg. Uiteindelijk vind ik wel dat Coverdale de dragende kracht is en het zijn stem is waardoor ik regelmatig naar Whitesnake luister. "Live… in the Heart of the City" is een gewoon een hele goede liveplaat van een goede rockband, maar eentje met een fantastische zanger.

avatar van spinout
3,5
Mistreated is de topper op dit album. Niet toevallig mede geschreven door Blackmore.

avatar van Brutus
4,5
Heerlijk live album met een heerlijke uitschieter van

Ain't gonna cry no More

avatar van vielip
4,0
spinout schreef:
Mistreated is de topper op dit album. Niet toevallig mede geschreven door Blackmore.


Het zal wel vloeken in de kerk zijn maar ik heb Mistreated nooit heel bijzonder gevonden. In geen van de bestaande versies. Het is wel een goed nummer maar dat het nou ver boven de rest uitsteekt? Neu...

avatar van Broem
4,0
Geweldig album. Hier nog op vinyl met voor mij Mistreated als highlight (sorry vielip) Mooie periode met al die live hardrockalbums in 70's and 80's. Daar heb ik er erg veel van. Heerlijk.

avatar van iggy
Mijn cd klinkt puur qua geluid eigenlijk best wel klote. Waardoor er best wel wat luisterplezier verloren gaat. Hebben daar meer mensen last van?

avatar van gigage
3,5
Dan heb je zeker ook de originele dubbel cd met come on en ain't no love.. dubbel erop. Het album rockt en bluesed wel lekker maar laat ook duidelijk horen dat met de halve deep purple line-up, dat niveau bijna nooit gehaald wordt. De songs komen wel beter uit de verf dan op de studio albums. Ik vind de moody-marsden tandem wel aardig maar niet uitzonderlijk. Het is meer een sfeervol album met Coverdale in topvorm.

avatar van De buurman
4,5
Volgens refereert Iggy aan de geluidskwaliteit.

Her grote verschil met Deep Purple zit 'm natuurlijk in de afwezigheid van Blackmore. Hoewel ik een Blackmore fan ben, mis ik 'm hier absoluut niet.

Waanzinnig plaat, één van mijn favorieten. Had liever echter een heel concert uit 1980 gehad, dan een pluk uit '80 en een pluk uit '78.

avatar van gigage
3,5
Ik refereer ook aan de geluidskwaliteit van die bepaalde eerste persing (1988), die heb ik ook en daar vind ik het ook niet top.
ik vind het grote verschil niet per definitie Blackmore als speler maar de beperkte songkwaliteit zo her en der, dus misschien als schrijver. Het materiaal van whitesnake kon destijds niet tippen aan die van Rainbow wat mij betreft. Maar dat gezegd hebbende wordt de bluesrock hier uitstekend ingevuld. Voor de rest is het een kwestie van voorkeur.

avatar van iggy
gigage schreef:
Dan heb je zeker ook de originele dubbel cd met come on en ain't no love.. dubbel erop.


Nee dus. Wel heb ik er een extra track opstaan. Nr 8 is bij mijn cd Take Me With You.
Verder staat er de volgende info. This compact disc has been Re-compiled From the double album and double play cassette 'Live in The Heart of The City' and omits one track to make it suitable for a single compact disc.
Iemand?

avatar van vielip
4,0
Schijnt dat die originele dikke dubbel cd tegenwoordig moeilijk aan te komen is. Althans, voor een beetje fatsoenlijke prijs. Je ziet bijna alleen die enkele disc uitvoering.

avatar van De buurman
4,5
iggy schreef:
(quote)


Nee dus. Wel heb ik er een extra track opstaan. Nr 8 is bij mijn cd Take Me With You.
Verder staat er de volgende info. This compact disc has been Re-compiled From the double album and double play cassette 'Live in The Heart of The City' and omits one track to make it suitable for a single compact disc.
Iemand?


Ik heb dezezelfde. Ten opzichte van de elpee mis je dan de versie van Come On uit '78.

avatar van iggy
Wat vind jij dan van het geluid Buurman?

avatar van De buurman
4,5
Mwoah, best oké eigenlijk. Beetje neuzig, dat wel.

avatar van Von Helsing
5,0
vielip schreef:
Schijnt dat die originele dikke dubbel cd tegenwoordig moeilijk aan te komen is. Althans, voor een beetje fatsoenlijke prijs. Je ziet bijna alleen die enkele disc uitvoering.


€ 9,99

WOW HD Nederland - wowhd.nl

avatar van Edwynn
Dat is de re-release van een paar jaar geleden. Die heb ik ook. Puik pakket, maar niet de originele dubbelcd.

avatar van gigage
3,5
Ik heb me vergist, ain't no love ..staat er bij mij ook 1 x op en niet 2 x zoals op de re release.. Ik wist niet dat de fatcase zo moeilijk aan te komen is, grappig.
Maar vinden jullie niet dat de songs wat eenzijdig zijn qua thema? Ain't no love, love hunter, fool for ur loving, lie down i think I love you (wel grappig natuurlijk) etc of misschien hoort dat wel bij dit soort bluesrock of is het toeval. Het stoort me niet echt, maar het is wel makkelijk tekst schrijven zo.

avatar van vielip
4,0
Tsja typisch Coverdale. Volgens mij is hij degene die de meeste songs geschreven heeft met het woord 'love' in de titel

avatar van iggy
Het lijkt me inderdaad niet zo'n goed idee om inhoudelijk naar Coverdale zijn teksten te gaan luisteren. Gelukkig heeft de man een heeeeeerlijke stem. Die je gemakkelijk laat vergeten welke kletskoek hij verder uitkraamt.

avatar van gigage
3,5
Hij hijgt en kreunt er wel leuk bij, voor de xtra diepgang zullen we maar zeggen

avatar van Edwynn
Ain't No Love is dan nog eens een cover ook.

avatar van ricardo
4,5
Ben toch maar voor deze gegaan nu, en niet voor die early years verzamelaar.

Het geluid klinkt echt fenomenaal vind ik, net of ze voor je neus staan te spelen, kraakhelder en met een super live feel erin. Ik heb de 2 cd versie gekocht, kost wel wat, maar dan heb je ook wat.

Geen moment spijt dat ik deze gekocht heb i.p.v die early years verzamelaar.

avatar van De buurman
4,5
Van de week via Youtube live optredens bekeken uit de periode hierna, met o.a. Cozy Powell en Mel Galley. Ik moet zeggen dat de band ten opzichte van de bezetting op dit album veel heeft ingeleverd. Als je hoort hoe Powell nummers als Ready An´Willing, Walking In The Shadow Of The Blues en Don´t Break My Heart Again om zeep helpt met dat gehak en gebeuk van ´m, begrijp je werkelijk niet waarom Coverdale Paice heeft laten vertrekken destijds. Mel Galley was ook al geen verbetering ten opzichte van Bernie Marsden, en Colin Hodgkinson had al helemaal niet in die band te zoeken. Op deel 1 van Live.... In The Heart Of The City hoor je de beste bezetting van Whitesnake die er geweest is. Deze band swingde als geen ander. Met name dankzij het koningskoppel Ian Paice-Neil Murray.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:36 uur

geplaatst: vandaag om 11:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.