menu

Jackson C. Frank - Jackson C. Frank (1965)

Alternatieve titels: Blues Run the Game | Jackson Again

mijn stem
4,11 (224)
224 stemmen

Verenigde Staten
Folk
Label: Columbia

  1. Blues Run the Game (3:34)
  2. Don't Look Back (2:59)
  3. Kimbie (3:16)
  4. Yellow Walls (3:01)
  5. Here Come the Blues (4:03)
  6. Milk and Honey (3:39)
  7. My Name Is Carnival (3:47)
  8. Dialogue (3:20)
  9. Just Like Anything (2:23)
  10. You Never Wanted Me (3:10)
  11. Blues Run the Game [Single Version] * (2:50)
  12. Can't Get Away from My Love * (2:50)
  13. Marlene * (4:56)
  14. Marcy's Song * (4:30)
  15. The Visit * (4:58)
  16. Prima Donna of Swans * (5:16)
  17. Relations * (3:54)
  18. Cover Me with Roses * (2:20)
  19. Cryin' Like a Baby * (3:35)
  20. Spanish Moss * (3:53)
  21. Have You Seen the Unicorns * (0:35)
  22. Goodbye to My Loving You * (4:01)
  23. October * (4:06)
  24. Mystery * (2:37)
  25. I Don't Want to Love You No More * (2:39)
  26. Child Fixin' to Die * (2:59)
  27. Halloween Is Black as Night * (2:46)
  28. Night of the Blues [Version 1] * (2:04)
  29. (Tumble) In the Wind [Version 1] * (2:41)
  30. Bull Men * (2:15)
  31. Maria Spanish Rose * (2:50)
  32. Singing Sailors * (2:47)
  33. The Spectre * (2:02)
  34. Half the Distance * (2:38)
  35. Night of the Blues [Version 2] * (3:51)
  36. (Tumble) In the Wind [Version 2] * (3:09)
  37. Last Month of the Year * (2:59)
  38. Ananias * (1:36)
  39. Borrow Love and Go * (2:10)
  40. Washington Jail * (2:38)
  41. Jesse James * (3:05)
  42. In the Pines * (2:31)
  43. On My Way to the Canaan Land * (2:52)
toon 33 bonustracks
totale tijdsduur: 33:12 (2:14:05)
zoeken in:
avatar van Shangri-la
Het intro heeft wel iets weg van Baby I'm gonna leave you now inderdaad.

avatar van woutorrmusic
4,0
Mooi album, maar niet zo mooi als ik had verwacht...

haveman
Voor jij een album gaat luisteren verwacht je dat het bij jou hoger zal gaan scoren dan 4 sterren

avatar van woutorrmusic
4,0
haveman schreef:
Voor jij een album gaat luisteren verwacht je dat het bij jou hoger zal gaan scoren dan 4 sterren


Ja, als het genre helemaal jouw ding is én het wordt gezien als een klassieker (inclusief een score van hoger dan 4 sterren) verwacht ik dat het hoger gaat scoren dan 4 sterren ja...

avatar van Don Cappuccino
Ik vind het titelnummer echt heel erg mooi, maar de rest vind ik niet zo geweldig. Nick Drake heeft trouwens een hele goede cover van Blues Run the Game gedaan.

avatar van Masimo
4,5
Niet alleen Blues Run The Game, maar ook Milk And Honey en Kimbie heeft 'ie gecoverd, zegt misschien wel wat over de invloed van Jackson C. Frank op Nick Drake, denk ik.

Je moet trouwens écht de rest van de plaat ook beter beluisteren. Eerst springt Blues Run the Game er inderdaad ruimschoots bovenuit, maar liederen als Milk and Honey, Dialogue (!), Marlene, en eigenlijk heel de plaat, worden een prachtig geheel van fantastische songs. Mooie stem had die Jackson C. Frank, en gitaar spelen kon 'ie ook!

Helaasch is het bij dit ene album gebleven, maar dit enige album van deze heer is wel van wereldklasse!

avatar van Daan0
4,0
Geweldig album, het enige wat ik jammer vind is dat ik de B-kant sterker is. En helaas heb ik zeer weinig met Don't Look Back en Kimbie, had daar liever Marlene en The Visit bijvoorbeeld zien staan.

avatar van Thomzic
3,5
Vraag mij af in hoeverre de sentimentele gevoelens voor Jackson Frank hier mee spelen voor de hoge score. Het enorm trieste levensverhaal geven de nummers toch een extra lading mee, wat meteen de sterkte (hoe raar ook) hier van is. Maar puur gekeken naar de nummers an sich vind ik het niet extreem bijzonder.

Enkele hele gave nummers zoals het titelnummer, Don't Look Back en Dialogue worden afgewisseld met nummers zoals Here Comes The Blues en Just Like Anything. Twee nietszeggende en saaie nummers.

Maar gezien het levensverhaal én een paar topnummers is dit album zeker de moeite waard, al moet je géén hoogvlieger a la Nick Drake of Townes van Zandt verwachten.

Aquila
Guardian of Isis schreef:
Wel nog een vraagje: heette de originele release van het album niet gewoon Jackson C. Frank? Zou de naam dan niet moeten worden aangepast, met eventueel als alternatieve titel "Blues Run the Game"?

Nogmaals dit vraagje - kon geen antwoord vinden. Waarom staat dit album met deze titel op de site? Ik lees: "Jackson C. Frank is the 1965 self-titled album by Jackson C. Frank, released by Columbia (EMI) (33SX 1788)" en "His eponymous 1965 album, Jackson C. Frank, was produced by Paul Simon while the two of them were also playing folk clubs in England."

avatar van Daan0
4,0
Volgens mij is het origineel inderdaad self-titled, maar heet de deluxe edite: 'Blues Run the Game'.

avatar van muziekobsessie
3,0
dit zou op papier echt wat voor mij zijn maar helaas het gaat langs me heen. het klinkt allemaal hetzelfde. ook al is 't origineel.

avatar van SnelleSnake
4,5
Heel mooi plaatje, maar je moet zeker de deluxe editie met 2 cd's kopen. De bonus tracks op de eerste cd (meer dan de 5 op de enkele cd versie) zijn veel beter dan het gewone album. Het gewone album vind ik 4* waard met bonustracks meegerekend 4.5*.

De 2de cd is van de deluxe editie is wel overbodig, behalve 'October' wat een zeer goed nummer is. De kwaliteit van de opnames wordt ook slechter en slechter en op het einde lijkt het alsof het met een gsm opgenomen is.

'Marlene', 'Relations' en Spanish Moss' zijn ontzettend mooi. Maar ook 'Blues Run the Game', 'My Name is Carnival' en 'Here Come the Blues' van het gewone album zijn hele goede songs.

3,5
muziekobsessie schreef:
dit zou op papier echt wat voor mij zijn maar helaas het gaat langs me heen. het klinkt allemaal hetzelfde. ook al is 't origineel.


Heb eigenlijk een beetje hetzelfde.
Als Nick Drake liefhebber moest dit wat voor mij zijn (aldus Niels94 )
maar ik kan de aandacht er af en toe moeilijk bijhouden hoewel het op zich prima
nummers zijn.

avatar van Mat_
4,5
SnelleSnake schreef:
Heel mooi plaatje, maar je moet zeker de deluxe editie met 2 cd's kopen. De bonus tracks op de eerste cd (meer dan de 5 op de enkele cd versie) zijn veel beter dan het gewone album. Het gewone album vind ik 4* waard met bonustracks meegerekend 4.5*.

De 2de cd is van de deluxe editie is wel overbodig, behalve 'October' wat een zeer goed nummer is. De kwaliteit van de opnames wordt ook slechter en slechter en op het einde lijkt het alsof het met een gsm opgenomen is.

'Marlene', 'Relations' en Spanish Moss' zijn ontzettend mooi. Maar ook 'Blues Run the Game', 'My Name is Carnival' en 'Here Come the Blues' van het gewone album zijn hele goede songs.


Als ik het goed heb is er dus enerzijds een cd met 15 nummers en anderzijds een box met 2 cd's bestaande uit de 23 songs aangegeven op MuMe met nog extra songs?

avatar van Choconas
4,0
Of er ook een box is, weet ik niet, maar ik heb in elk geval een dubbel-cd van Blues run the game [betiteld als "expanded deluxe edition"]. Daarop staan inderdaad meer nummers dan er hier op MusicMeter vermeld staan. De eerste cd bevat de eerste 21 nummers van het lijstje, de tweede cd bevat 22 nummers (de eerste twee daarvan zijn Goodbye to My Loving You en October, nummer 22 en 23 van de lijst op Music Meter).

Naar verluidt is er inderdaad ook een heruitgave met 15 nummers, de eerste tien oorspronkelijke nummers aangevuld met Marlene, Marcy's Song, The Visit, Prima Donna Of Swans en Relations.

avatar van Masimo
4,5
Ik kwam een nummer van deze heer tegen op 'het web', en wilde die toch nog met jullie Jackson-vrinden delen.. Lied is gemaakt in zijn latere leven, hij is haast niet meer te herkennen op die foto..

Desalniettemin, prachtig nummer. Hier een linkje: Tumble in the Wind

Overigens zijn er nog veel meer prachtige nummers van 'm te vinden.. Last Month of the Year, Bull Men, The Spectre, Halloween is Black as Night en Mystery en volgens mij nog wel meer.. Deze staan op een luxe, uitgebreide versie van dit album. Zijn deze tracks geschikt als bonustrack om hier aan dit lijstje toe te voegen?

avatar van AOVV
4,5
Prachtig, prachtig, prachtig.

Om maar even uit te drukken wat ik ervan denk.

Even serieus nu: Jackson C. Frank heeft met dit album voor mij een mijlpaal in de folkmuziek gefabriceerd, en hij klinkt als de Amerikaanse evenknie van Bert Jansch. Nick Drake was een grote fan van deze man, erg jammer dat hij slechts één album heeft uitgebracht..

avatar van Dexter
5,0
Prachtig, inderdaad.

Net zoals A Child Fixin' to Die. Wat een treurig levensverhaal heeft deze man, en hoe goed zijn nummers dat uitademen...
Zou nog eens een mooie muziekfilm kunnen worden.

avatar van AOVV
4,5
Dexter schreef:
Zou nog eens een mooie muziekfilm kunnen worden.


Jammer dat hij niet bekend genoeg is, zodat de filmindustrie er geen munt uit kan slaan.. Of bij nader inzien, gelukkig is dat het geval. Zo'n prent zou toch lang niet zo sterk zijn als Jackson C. Frank het gewild zou hebben.

Deze plaat nu toch al drie keer beluisterd deze week, en het blijft eigenlijk crescendo gaan. Ik heb er een nieuwe favoriete snarenplukker annex zielsverteller bij.

avatar van Protonos
4,5
Deze plaat onderstreept voor mij nog eens de grote invloed die een klein positief puntje kan uitoefenen op je gevoelswaarde. Deze plaat lang op 4.5* gehad, later toch verlaagd, mijn feeling met de plaat was verdwenen.

Onbewust stond don't look back mij tegen. Deze tegenslag tijdens het tweede nummer haalde mij totaal uit de flow van het album, en op een of andere manier kon ik het niet vaak meer luisteren.

Zonet luisterde ik een keer goed naar de tekst van Don't Look Back, en opeens kwam het binnen. Dit nummer mag gehoord worden! De verdere luisterbeurt bracht de andere kunstwerkjes weer naar boven en opeens is de waardering voor dit album flink gestegen.

Mooi om te zien hoe zo iets kleins en subtiels je hele beleving van een album kan veranderen, zoals het verschil tussen duisternis en dat kleine lichtpuntje.

avatar van RoyDeSmet
"I hope that you're proud now" in Relations,
klinkt een beetje als Stephen Stills zijn latere versies van For What It's Worth.

Ik ben dit album gaan luisteren omdat deze meneer grootheden als Nick Drake en Paul Simon heeft geïnspireerd. Het klinkt allemaal mooi, en zeker instrumentaal vind ik het allemaal heel fijn klinken.
Je beseft je ook niet dat je alleen maar naar 1 gitaar en een stem luistert. Het klinkt allemaal zo 'vol'.
Blues Run The Game is natuurlijk het hoogtepuntje, maar ook My Name is Carnival, You Never Wanted Me en van de 'bonus CD' Marlene en Relations vind ik erg mooi.

Het is echter nog geen Nick Drake. Die blijft voor mij toch dé ultieme singer-songwriter.
Ik blijf deze CD nog een paar keer luisteren. Ik hoop aangenaam verrast te worden door zijn teksten, waar ik nog niet echt aandacht aan heb besteed.

Case4
Ik ben zo wat folk legendes aan het luisteren. Jackson Frank kwam op mijn pad en maakte een grote indruk. Alleen Nick Drake loopt voor op deze gast, echt gaaf! Het gitaarspel is constant en loopt zo goed met zijn dromerige stem. Vooral op My Name Is Carnival is dit heel duidelijk wat mij betreft. En natuurlijk is Blues Runs The Game een echte klassieker!

Praktisch niets wat met irriteert behalve het feit dat de nummers op dit album niet echt divers zijn qua structuur en ritme. Maar dat ligt meer aan mijn smaak dan aan het album. Chapeau!

avatar van RoyDeSmet
Niet per se smaak. Ik wilde 'Blues Run The Game' leren spelen op gitaarles,
dus mijn gitaarleraar zet hem op om hem uit te zoeken.
Op een gegeven moment zet hij hem weer aan en speelde hij opeens heel iets anders.
"Hoe kan dit nu?!", had hij per ongeluk 'You Never Wanted Me' aangeklikt.
Die beginnen precies hetzelfde!

Probeer ook de 'bonus disc' te bemachtigen. 'Marlene' die daar op staat is bijvoorbeeld heel mooi.

4,5
voor drake liefhebbers maar zeker ook voor dylan adepten, donovan...

avatar van janneman
2,0
Kan er vrij weinig mee, het is me net te minimaal allemaal. Ook vind ik de basis klank in de uithalen niet om aan te horen.

avatar van Gizzmann
4,0
Het laatste nummer!!!!!!!

You Never Wanted Me is een van mijn favoriete nummers ooit. Redelijk eenvoudig misschien, maar echt perfect.

avatar van Ducoz
4,0
Voor de liefhebbers, er is onlangs een digipack verschenen met daarin drie discs waarop alles staat dat deze heer heeft opgenomen. Dat lijkt me meer dan de moeite waard!

Misterfool
Fenomenaal folkalbum. Vooral het gevoel dat Jackson C Frank in zijn stem legt, is indrukwekkend. Blues Run the Game is ronduit prachtig. Jammer dat het bij dit ene album is gebleven.


avatar van niels94
4,5
Ik veerde wel even op in de bioscoopzaal ja

avatar van Zeno
5,0
Oeps, wat goed.

avatar van AOVV
4,5
Poeh, behoorlijk schitterende plaat van Jackson C. Frank, die een grote invloed had op artiesten als Nick Drake, Bert Jansch en Paul Simon; die laatste producete dit album overigens.

Tragisch eigenlijk dat deze artiest destijds niet de erkenning kreeg die hij verdiende, want na de release kwijnde hij weg; mentaal stond Frank, mede door een traumatische ervaring tijdens zijn kindertijd (toen een ontploffing in zijn school vijftien kinderen doodde), nooit erg sterk in zijn schoenen.

Opener Blues Run the Game is natuurlijk by far het bekendste nummer op dit album, maar wat mij betreft niet eens het beste (hoewel fantastisch mooi); nummers als Don't Look Back, Milk and Honey, My Name Is Carnival en I Want to Be Alone (Dialogue) verdienen minstens evenveel erkenning. En zelfs bonussongs als Marlene, dat hij schreef voor Marlene du Pont, tijdens de noodlottige ontploffing ook zwaar geraakt (maar het wel overleefd) en destijds zijn vriendinnetje, zijn heel erg mooi en aangrijpend. En een song als The Visit doet me toch ook heel erg vermoeden dat John Darnielle van The Mountain Goats hier goed naar geluisterd heeft.

Simpel op het eerste gehoor, maar het gitaarwerk is erg knap, en de teksten en melancholisch aandoende stem van Frank grijpen steeds weer naar de keel.

4,5 sterren

4,5
Deze cd voor een euro meegenomen uit de Vinylloods, die hadden zeker de laatste keer in het folk genre mooie cd's voor weinig geld.
Nog nooit van deze artiest gehoord, maar intusen op internet wel het een en ander gevonden. De cd die ik heb komt uit 2001, bevat 5 bonus nummers, een zeer informatief boekje met daar bij ook een inleidende tekst van Bert Jansz. Daarin schrijft hij dat de eerste keer dat hij Jackson ontmoette, hij samen was met Sandy Denny (van Fairport Convention), Jackson ook bevriend was met Al Stewart en hij hem een keer heeft horen spelen in een folk club in Soho/Londen,net nadat hij deze plaat had uitgebracht. Dit album, nog voor de doorbraak van Bob Dylan was een gigantische inspiratiebron voor vele folk artiesten. Vaak wordt ook Nick Drake genoemd, ik kan me voorstellen dat Nick onder de indruk moet zijn geweest van dit album. Ook hier een groot singer songwriter met prachtige nummers en technisch goed gitaarspel. De plaat is geproduceerd door Paul Simon. Dus eigenlijk verwacht je met al deze referenties dat het album een doorgaand succes zou worden. Artistiek wel, maar commercieel was het een ander verhaal.
Een overeenkomst met Nick Drake ligt op de loer, maar al snel na de dood van Nick Drake kwam er grote waardering voor zijn werk. Bij Jackson is dat niet gebeurd, enkel een groep liefhebbers, maar voor het grote publiek is het nog een goed verstopt geheim.
Een bijzonder mooi album is dit en gelukkig dat er toch nu nog aandacht voor is met heruitgave, waaronder dus mijn cd.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:37 uur

geplaatst: vandaag om 06:37 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.