menu

Nine Inch Nails - Hesitation Marks (2013)

mijn stem
3,68 (128)
128 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Electronic
Label: Columbia

  1. The Eater of Dreams (0:52)
  2. Copy of A (5:23)
  3. Came Back Haunted (5:17)
  4. Find My Way (5:16)
  5. All Time Low (6:18)
  6. Disappointed (5:44)
  7. Everything (3:20)
  8. Satellite (5:03)
  9. Various Methods of Escape (5:01)
  10. Running (4:08)
  11. I Would for You (4:33)
  12. In Two (5:32)
  13. While I'm Still Here (4:03)
  14. Black Noise (1:29)
  15. Find My Way [Oneohtrix Point Never Remix] * (4:47)
  16. All Time Low [Todd Rundgren Remix] * (5:49)
  17. While I'm Still Here [Breyer P-Orridge 'Howler' Remix] * (7:04)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 1:01:59 (1:19:39)
zoeken in:
avatar van jellylips
3,5
Dit klinkt te gek op de koptelefoon! Ben nog niet voorbij 'Satellite' gekomen (ik luister albums altijd vanaf het begin), maar het bevalt prima tot nu toe. En dan vooral reeds genoemde 'Satellite', met die lekkere, club achtige beat. En dan vervolgens in het midden die creepy gitaren weer. Heel erg vet. Ik ben nooit een echte NIN fan geweest (behalve The Fragile), maar dit vind ik makkelijk het coolste van Trent sinds 'Year Zero'. En dan moet de tweede helft van de plaat nog beluisterd worden. Ik ben benieuwd.

avatar van Don Cappuccino
4,0
Ik heb het album net voor de eerste keer beluisterd en het was veel beter dan ik had verwacht. Het is allemaal wat elektronischer maar toch hoor je nog creepy gitaarlijnen door de muziek sijpelen. Op sommige momenten deed het me denken aan de laatste plaat van The Knife, vooral ritmisch. Deze gaat zeker vaker beluisterd worden.

avatar van Mr. B
3,5
Staat nu weer op, in de herkansing.

Dit album gaat wel heel goed uit de startblokken met Copy of A en Came Back Haunted.

avatar van deric raven
4,0
Vluchtig wat gehoord, en de eerste indruk is goed.
Ligt best wel in de lijn van de eerste albums, maar dan zonder de boosheid en agressie.
Ondertussen is er op persoonlijk vlak ook veel veranderd; geen drank en drugs meer, getrouwd, vader van twee kinderen.
Het leven heeft een andere invulling, welke je terug hoort.

avatar van deric raven
4,0
Na The Fragile ben ik eigenlijk afgehaakt bij Nine Inch Nails.
Reznor heeft ons een meegezogen in zijn destructieve ziel, en kennis laten maken met zijn angsten.
Vervolgens kreeg ik de indruk dat hij dolende was in zijn gedachtegang.
Achteraf bleek ook dat drugs en alcohol teveel invloed hadden op zijn leefpatroon, en ieder mens die enigszins verbonden is met de zorg, weet dat deze middelen de angstfactor meer vrijheid geven.
Angst wordt erdoor gevoed, en deze gastheer zal steeds om meer vragen.
Op zich logisch om zich grotendeels af te sluiten van de muziekbusiness, en zich te richten op andere belangrijke zaken.
Reznor is niet die man van staal, een persoonlijkheid waar je niet omheen kunt.
Ook hij heeft behoefte aan structuur in zijn leven; huisje, boompje, beestje, getrouwd en gezinnetje met twee zonen.
Pas nu durft hij het dagboek, welke The Downward Spiral is genoemd, weer te openbaren.
Op Lowlands maakte hij overtuigend zijn come-back, om nu de volgende meesterzet te plaatsen met Hesitation Marks.
Hesitation Marks is The Downward Spiral zonder de agressie, berusting is het codewoord.
Bij zijn eerste twee albums waren er wel meer nummers die er tussenuit schoten; hier hoor je wel meer een lijn.
Geen manisch depressief geheel, met de nodige uppers en downers.
Nine Inch Nails is weer terug.

Ponty Mython
Humo laat maar weer eens zien dat ze 20 jaar achterlopen met hun recensie. Ze kunnen zich in ieder geval niet vinden in het elektronische geluid wat NIN zo'n beetje het laatste decennium laat horen.

avatar van Korreltje Zout
4,0
Ik vind er tot nu toe niet veel aan. Ik hoor hetzelfde probleem als op de laatste van Radiohead: veel groenten en weinig vlees. Als in: irritante, tikkende electronicageluidjes. Came back haunted geef ik een 7, de rest is hooguit nauwelijks voldoende. Maar goed, ik blijf luisteren. Wellicht komt het nog.

avatar van CWTAB
3,5
Tja humo is al een jaar of 6 niet meer mee qua muziek, vroeger was humo voor mij toonaangevend, altijd de moeite om de muziekkatern door te nemen maar de laatste jaren is die bijna helemaal verdwenen/oftewel zeer mainstream geworden... slechte bespreking, dit is een plaat die MOET groeien, laagje per laagje

Ponty Mython
Ik geef het album een voorzichtige 4 sterren, met een redelijke kans op verhoging. Ik hou meer van de Trent die zichzelf hervonden heeft dan de depressieve Trent van The Downward Spiral en The Fragile.

De Todd Rundgren remix (ja, die Todd Rundgren) van All Time Low is ook niet te versmaden. Op de één of andere manier doen de redelijk minimalistische producties op dit album me aan 'Heligoland' van Massive Attack denken, ook een album met soortgelijke, kale nummers t.o.v. vorige albums.

avatar van TrentReznor
2,5
Super Album van begin tot einden SUPER! Weer een meesterwerk van trent

avatar van west
4,5
Het vreemde is dat ik dit juist niet een goed album van begin tot einde vind. Ik vind er vier nummers uitspringen en de rest vind ik van matigjes tot aardig. Die vier zijn: Copy of A, Came Back Haunted, Everything & Satellite. Op dit moment zijn dat ook de vier favoriete tracks hier.

Ponty Mython
Copy of A en Satellite zijn inderdaad zeer goed. Maar ook nummers zoals Find My Way, In Two en While I'm Still Here laat ik mij goed smaken. Everything is catchy, maar wel een redelijk vreemde eend in de bijt.

avatar van west
4,5
In Two vind ik ook heel aardig. Nog een paar 'Everything's' hadden voor wat meer afwisseling gezorgd.

avatar van herman
Everything vind ik juist zeer matig en eigenlijk gewoon het slechtste dat ik ooit van NIN heb gehoord. Ik schrok me kapot toen ik dat nummer hoorde. Beetje flauw en kinderachtig, alsof ik naar een nu-metal-band oid uit 2000 aan het luisteren ben. Na een keer of 5 luisteren is het niet beter geworden.
Dan vind ik Copy of A een veel fijnere single, evenals Came Back Haunted, al bieden beide ook weinig nieuws onder zon.

Ponty Mython
Daar gaat Copy Of A ook over.

Ik denk niet dat Trent Reznor nog bezig is met vernieuwend zijn, nu hij gesetteld en tot rust gekomen is.

avatar van Cloud
Dingen die mij op viel:
Ik hoor in all time low Kraftwerk in de achtergrond.
Dissapointed klinkt als een radiohead nummer en in everything zit een cure riff verwerkt.

Voor de rest vind ik het een fijn album om te luisteren.

Yann Samsa
Beste Reznor werk sinds the Fragile.

avatar van nikon42
5,0
Ik hoor ook nog Portishead 3 erin terug, verder vindt ik em heerlijk

avatar van Paap_Floyd
3,0
Het vocale deel van Copy of A doet me echt de nekharen overeind zetten. Niet om aan te horen. Kennelijk ben ik de enige

avatar van west
4,5
nikon42 schreef:
Ik hoor ook nog Portishead 3 erin terug, verder vindt ik em heerlijk


Waar?

avatar van west
4,5
Inmiddels kan ik All Time Low, Various Methods of Escape & Find My Way ook waarderen. Plaatje triggert me toch steeds meer...

avatar van Edwynn
Hesitation Marks bevalt mij wel. Maar ik moet me wel door de zang/voordracht van Reznor heen bijten. Nu had ik dat met de eerste luisterbeurten van Year Zero ook al wel, maar uiteindelijk trok het totaalplaatje me toch over de streep. Noem me ouderwets maar ik mis dan bij tijd en wijlen toch de hysterische uitspattingen. Instrumentaal gezien vind ik de enigszins ingetogen manier van inkleuren wel weer heel mooi gedaan.

4,0
Ik ben toch blij verrast door dit album. Het duurde en luisterbeurt of twee, maar het gaat wel onder de huid zitten.
Veel electronica, met slechts een kleine rol voor de gitaar. Year Zero en The Slip vond ik niet zo boeiend, maar dit gaat 'm toch wel worden.

Copy of A en Satellite zijn tot nu toe mijn favorieten

avatar van west
4,5
En het plaatje blijft mij maar verder triggeren. Tot Running vind ik het inmiddels een uitstekende plaat... Deze moet je echt langer op je laten inwerken en bij voorkeur via de Sennheiser: verhoog 'm weer verder.

avatar van freakey
4,0
herman schreef:
Everything vind ik juist zeer matig en eigenlijk gewoon het slechtste dat ik ooit van NIN heb gehoord. Ik schrok me kapot toen ik dat nummer hoorde....


Sluit ik me wel bij aan... voor de rest vind ik het als geheel wel weer een erg fijne plaat. Met (zoals bv. With Teeth) meer warmte en groove als The Downward Spiral en The Fragile, ofschoon die platen beter, inventiever zijn dan deze, laat dat duidelijk zijn.

Ik vind echter de warme deken die Trent Reznor uitspreidt op sommige latere werken erg lekker. Zo ook op deze. Fikse verbetering t.o.v. The Slip.

Voorlopig voor het geheel 4*

avatar van james_cameron
4,0
Flink wat meer electronica dan we van Reznor gewend zijn, wellicht een gevolg van zijn recente klussen als componist van soundtracks voor regisseur David Fincher. Qua sfeer, teksten en kwaliteit is het album echter gewoon op en top Nine Inch Nails. De meeste tracks liggen ditmaal wat makkelijker in het gehoor dan op vorige albums het geval was. 'Poppy' zou ik het nog net niet willen noemen, maar de plaat is duidelijk meer toegankelijk dan eerder werk. Het doet gelukkig weinig tot geen afbreuk aan het geheel. De laatste paar tracks kunnen niet echt boeien, maar tot die tijd is de plaat spannend en meeslepend.

Ponty Mython
james_cameron schreef:
Flink wat meer electronica dan we van Reznor gewend zijn, wellicht een gevolg van zijn recente klussen als componist van soundtracks voor regisseur David Fincher.


Eigenlijk is vanaf With Teeth al een ommezwaai merkbaar wat betreft het gebruik van electronica.

avatar van Don Cappuccino
4,0
Lees mijn recensie van Hesitation Marks op Zware Metalen.

Nine Inch Nails is vooral de band van Trent Reznor. In 1989 bracht de band het debuutalbum Pretty Hate Machine uit dat gelijk zeer goed aansloeg, hier zijn rocksongs met behoorlijk wat industrial op te horen. Bij The Downward Spiral was er sprake van de grote doorbraak, erg opvallend aangezien dit is een zeer duistere plaat is. Na zeven albums stopte de band ermee in 2009 en ging Trent Reznor verder met het maken van soundtracks en How To Destroy Angels...

4,0
Inmiddels de vinyl versie binnen. Ik luister dit album best vaak. Geen idee wat het precies is.... maar het luistert gewoon lekker weg!
Ik ben blij dat Trent zichzelf niet herhaalt (al zijn sommige geluidjes of riffjes wel herkenbaar) en gewoon doet waar hij zin in heeft.
Na een flinke lading live clipjes te hebben gezien (ook de hele Lowlands show van dit jaar kun je zien!) sta ik volgend jaar zéker in de HMH. Live stellen ze echt nooit teleur.

avatar van DjFrankie
4,0
DjFrankie (moderator)
Man dit is toich weer een goed album van de Trent setter van de industrial op mainstream gebied.
Pas laat dat ik dit draai, maar voorlopig een 4 met kans op verhoging.

avatar van Luca Brasi
4,0
er zijn drie nummers die ik echt grijs draai, in two i would for you en various methods of escape. Precies de nummers waar ik helemaal niemand over hoor. De rest vind ik maar wat flauw eigenlijk...

avatar van herre48
4,5
Heb deze een halfje verhoogd, is wat rijper geworden.

avatar van Juul1998B
4,5
Spookachtig goed, ik ga toch een halfje omhoog. Op het einde zakt het een beetje in maar ze weten als geen ander zo goed een soort spookachtige sfeer neer te zetten. Oke type o negative ook, maar toch. Dit is veel meer industrial.
Trent reznor

Gast
geplaatst: vandaag om 06:15 uur

geplaatst: vandaag om 06:15 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.