menu

Nine Inch Nails - Hesitation Marks (2013)

mijn stem
3,68 (128)
128 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Electronic
Label: Columbia

  1. The Eater of Dreams (0:52)
  2. Copy of A (5:23)
  3. Came Back Haunted (5:17)
  4. Find My Way (5:16)
  5. All Time Low (6:18)
  6. Disappointed (5:44)
  7. Everything (3:20)
  8. Satellite (5:03)
  9. Various Methods of Escape (5:01)
  10. Running (4:08)
  11. I Would for You (4:33)
  12. In Two (5:32)
  13. While I'm Still Here (4:03)
  14. Black Noise (1:29)
  15. Find My Way [Oneohtrix Point Never Remix] * (4:47)
  16. All Time Low [Todd Rundgren Remix] * (5:49)
  17. While I'm Still Here [Breyer P-Orridge 'Howler' Remix] * (7:04)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 1:01:59 (1:19:39)
zoeken in:
avatar van deric raven
4,0
Na The Fragile ben ik eigenlijk afgehaakt bij Nine Inch Nails.
Reznor heeft ons een meegezogen in zijn destructieve ziel, en kennis laten maken met zijn angsten.
Vervolgens kreeg ik de indruk dat hij dolende was in zijn gedachtegang.
Achteraf bleek ook dat drugs en alcohol teveel invloed hadden op zijn leefpatroon, en ieder mens die enigszins verbonden is met de zorg, weet dat deze middelen de angstfactor meer vrijheid geven.
Angst wordt erdoor gevoed, en deze gastheer zal steeds om meer vragen.
Op zich logisch om zich grotendeels af te sluiten van de muziekbusiness, en zich te richten op andere belangrijke zaken.
Reznor is niet die man van staal, een persoonlijkheid waar je niet omheen kunt.
Ook hij heeft behoefte aan structuur in zijn leven; huisje, boompje, beestje, getrouwd en gezinnetje met twee zonen.
Pas nu durft hij het dagboek, welke The Downward Spiral is genoemd, weer te openbaren.
Op Lowlands maakte hij overtuigend zijn come-back, om nu de volgende meesterzet te plaatsen met Hesitation Marks.
Hesitation Marks is The Downward Spiral zonder de agressie, berusting is het codewoord.
Bij zijn eerste twee albums waren er wel meer nummers die er tussenuit schoten; hier hoor je wel meer een lijn.
Geen manisch depressief geheel, met de nodige uppers en downers.
Nine Inch Nails is weer terug.

avatar van james_cameron
4,0
Flink wat meer electronica dan we van Reznor gewend zijn, wellicht een gevolg van zijn recente klussen als componist van soundtracks voor regisseur David Fincher. Qua sfeer, teksten en kwaliteit is het album echter gewoon op en top Nine Inch Nails. De meeste tracks liggen ditmaal wat makkelijker in het gehoor dan op vorige albums het geval was. 'Poppy' zou ik het nog net niet willen noemen, maar de plaat is duidelijk meer toegankelijk dan eerder werk. Het doet gelukkig weinig tot geen afbreuk aan het geheel. De laatste paar tracks kunnen niet echt boeien, maar tot die tijd is de plaat spannend en meeslepend.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:14 uur

geplaatst: vandaag om 10:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.