Camel - Moonmadness (1976)

De Decca 90th anniversary (Decca 90) vinyl edities uit 2019 klinken echt supermooi. Erg helder, warm en ik heb het idee dat ik deze nog nooit zo mooi heb horen klinken.

Voor de geïnteresseerden: Mirage, Snow Goose, Moonmadness en Rain Dances zijn alle vier geremasterd en op 180 gr. vinyl in 2019 uitgekomen. Het artwork is ook prima, geen slechte fotokopie zoals zo vaak bij Music on Vinyl het geval is.

Dit is een meesterlijk gevarieerd album van een van mijn favoriete bands.

Gaat eigenlijk nooit vervelen. Ik draai m daarom zeker maandelijks minstens 1 keer.

Misschien is Live at the Royal Albert Hall interessant voor je. Het bevat de Moonmadness tracks live en daarnaast nog veel meer moois.

Lekker album van Camel.
Hoogtepunten voor mij: "Spirit of the Water" en "Air Born".

Inderdaad een topplaat zoals dat hier al menig maal is verwoord. Voor mij springen Song Within A Song, met dat bloedstollend mooie tweede gedeelte, en de klassieker Lunar Sea eruit. Another Night is naar mijn mening een wat mindere broeder, gezien het feit dat de eigenlijk maar niet op gang. Bij vlagen stoort het me zelfs wat.

Desalniettemin levert Camel hier over de hele linie een consistente topplaat af. Toch heb ik het gevoel wanneer ik deze plaat heb geluisterd dat 'ie ietsje minder is dan bijvoorbeeld The Snow Goose. Op bepaalde vlakken mist Moonmadness een beetje pit heb ik het idee, daar waar The Snow Goose meteen weet te overtuigen met haar superbe arrangementen. Dat Moonmadness dus door sommigen als 'zweverig' wordt beschreven kan ik me wel in vinden, waarbij dat voor mij soms een beetje té is. Dat is eigenlijk de reden die mij ervan weerhoudt Moonmadness niet de volledige score te geven.

Ondanks dat alles is een score van 4.5* meer dan terecht voor deze progressieve rockklassieker. Niks op af te dingen.

Het is hier idd al eens benoemd, maar de deluxe 2 cd versie is wel een heel mooi juweeltje.
Naast een geremasterde Moonmadness, en die klinkt echt als een klok, krijg je nog een handjevol met life nummers. En idd dat is werkelijk genieten. Camel is hier echt op z’n best.

Maar even over Moonmadness, Deze klassieker behoort echt tot het beste wat deze band ooit gemaakt heeft. Je merkt dat ze hierop echt aan elkaar gewaagd zijn en het samenspel van deze klassieke bezetting is voor mij op deze cd echt top. Dat maakt voor mij deze plaat zo’n mooi, bijzonder en krachtig geheel. Ik kan ook niet een favoriet of minder nummer noemen. Gewoon luisteren, genieten en pas opstaan wanneer hij afgelopen is.

Even een vraag: is het nu 'Moonmadness' of 'Moon Madness'?

Ik checkte de eerste UK-persing op Discogs en daar staat het op het label als 'MOON MADNESS'.

Goed punt. Op de hoes zonder spatie, en op het label met spatie: https://www.discogs.com/release/963218-Camel-Moonmadness , maar op herpersingen staat het ook met een spatie.

In dit geval spreken we van verjaring. Als het meer dan 20 jaar zonder spatie wordt geschreven, dan is het zo. En dat is mijn oordeel. (vrij naar De Rijdende Rechter).

Deze plaat, geboren in maart 1976 (net als ik) heeft in de afgelopen weken mijn hart veroverd. Het klinkt allemaal zó doorleefd en tegelijk zó 'gangbaar' (andere woorden heb ik er helaas niet voor).

Ik vind het in ieder geval zeer verslavend; ik zou niet meer zonder kunnen.

Na Mirage en The Snow Goose is nu ook Moonmadness in een nieuwe remaster en een nieuwe remix verschenen op de streaming diensten. Daarbij ook twee niet eerder uitgebrachte demos van Chord Change en Lunar Sea. Chord Change speelt nu en is alvast een gave andere versie.

Waar ik het meest naar uitkijk, zijn de remasters van Camel en Nude. Die zijn namelijk altijd een beetje 'vergeten'.

@ Mssr Renard: Zeker naar Camel kijk ik naar uit, maar naar Nude minder

Misschien dat een remix en remaster ervoor zorgt dat het beter en warmer klinkt.

Ik was vergeten hoe ongenadig mooi ik deze plaat vind. Mijn score van 4,5* aldus verhoogd naar 5*.

Prachtige plaat in een tijd dat er nog veel ruimte en rust in de muziek zat. Eén van de betere platen met dwarsfluit. Andy is geen virtuoos op de fluit, maar weet heel mooi te spelen.

Maar wel een virtuoos op .

Moonmadness is wat mij betreft hun beste album. Hier klopt alles. Geen zwak moment te bekennen, een topplaat. Het zou de laatste zijn met de oorspronkelijke bezetting.