menu

Earth, Wind & Fire - I Am (1979)

mijn stem
3,77 (122)
122 stemmen

Verenigde Staten
Funk / Soul
Label: Columbia

  1. In the Stone (4:48)
  2. Can't Let Go (3:29)
  3. After the Love Has Gone (4:26)
  4. Let Your Feelings Show (5:24)
  5. Boogie Wonderland (4:48)

    met The Emotions

  6. Star (4:24)
  7. Wait (3:39)
  8. Rock That! (3:07)
  9. You and I (3:31)
  10. Diana * (4:08)
  11. Dirty (Interlude) * (0:52)
  12. Dirty (Junior's Juke) * (3:44)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 37:36 (46:20)
zoeken in:
4,0
de eerste keer dat ik ze live zag was als het voorprogramma van Santana.
Is ook de eerste keer dat het hoofdprogramma weggespeeld werd door de openingsact.

avatar van dynamo d
4,0
Sterk album met o.a. de krakers 'Boogie Wonderland' (samen met The Emotions) en de ballad 'After the Love Has Gone'.

Heerlijke muziek. Steengoeie band die vaak over het hoofd wordt gezien. Onterecht.

avatar van sq
4,0
sq
Wil ik nog wel even kwijt dat ik van dit album de hits eigenlijk de mindere nummers vind. Met name Boogie Wonderland is toch wel vrij platte disco. Let Your Feelings Show is mijn absolute favoriet.

avatar van Hans Brouwer
5,0
Wereld plaat. Samen met "All 'n all" en "Faces". Heb deze band verschillende malen live mogen aanschouwen, was iedere keer een feest! Helemaal top!!

avatar van VanDeGriend
3,5
Voor een verslag van het optreden van Earth, Wind and Fire op 7 mei jl. in Ahoy...follow de link

4,0
Met dit album ging EWF al flink de disco kant op.
Hoewel ik zelf meer een soul/funk liefhebber ben, vind ik dit toch een erg leuke (en vrolijk klinkende plaat).

Hoe kun je stil bljven zitten op: "Star", "In the stone" en "Can't let go".

"After the love has gone" (mede geschreven door Chicago zanger/toetsenist Bill Champlin) is mierzoet, maar wel mooi.

Het disco liedje "Boogie Wonderland" vind ik helemaal niks, en is een beetje het begin van het einde van EWF(tenminste van de groovy soul/funk band die ik zo goed vond), hoewel ik op de dubbelaar Faces ook nog een paar goedenummers staan.

avatar van west
4,5
De eerste 6 tracks van dit album zijn briljant. Zo dat is nog eens een statement wat ik niet vaak maak. Voor mij de absolute top in soul / funk / disco.

Ik vind het onderscheid wat P. de Clown maakt tussen soul/funk en disco onjuist.
Goede disco is juist de allerbeste funky soul. Zie dit album en bijvoorbeeld groepen als Chic, Shalamar en Kool & the Gang. Als de latere albums minder zijn, is dat niet omdat het ineens disco heet. Hun funky soul is dan niet meer op het nivo waar bijvoorbeeld dit album staat: voor mij de absolute top = 5,0*

4,0
Ik wilde alleen maar aangeven dat er een groot verschil is tussen de EWF van de jaren 70 en de jaren 80 (eigenlijk al beginnend aan het eind van de jaren 70).

Het zelfde geldt voor (andere favorieten van mij) Stevie Wonder, Marvin Gaye (laatste 2 platen), Isley Brothers, The Jacksons en Kool en the Gang.

Om me even tot Earth wind & Fire te beperken...

Het gaat me om het verschil tussen nummers als System of Revival en Let's Groove tonight (grote jaren 80 hits) en nummers als That's the way of the world, happy feeling, Gratitude, Devotion, Sunn Goddess, Get away, Serpetine fire, Saturday night, sing a song etc etc. (ook de instrumentale nummers).
Dat niveau hebben ze in de jaren 80 niet meer gehaald.
Nogmaals: dit vind ik nog een erg lekke album (al haalt het het lang iet bij Gratitude en That's the way of the world!)
Faces ging ook nog wel, maar daarna hoefde het van mij niet meer.

Er is wel duidelijk een verschil (ontwkkeling) in sound (bij EWF zo'n beetje begonnen bij Boogie Wonderland), en dat geldt voor de andere genoemde artiesten soms nog veel duidelijker.

Het zal duidelijk zijn dat bij deze artiesten, mijn voorkeur uitgaat naar de sound van de jaren 70.

avatar van west
4,5
OK, P. de Clown: bedankt voor je toelichting. Dat verschil in sound waar jij het over hebt, daar kan ik me ook wat bij voorstellen. In de jaren '80 kwam er soms meer nadruk op electronica te liggen, zoals in jouw voorbeelden.
Voor mij klinkt het net wat anders, voor jou is het een groter verschil. Maar het blijft lekkere muziek.

Trouwens: vanaf vandaag staan EW&F terecht ook in de Soul en in de Funk Toplijst.
Met dit album, wil je meer albums erin: stemmen!

avatar van FunkStar
4,5
Mijn favoriete EW&F album! Met de toppers, Boogie Wonderland, Star, After The Love Has Gone, In The Stone en Can't Let Go.

4,0
west schreef:


Trouwens: vanaf vandaag staan EW&F terecht ook in de Soul en in de Funk Toplijst.
Met dit album, wil je meer albums erin: stemmen!


Tja... laatst eens de lijst van de top 2000 bekenen.
Nederland is gewoon erg pop /rock georienteerd.
Als er maar gitaar in zit zeg maar..

Zelfs de meeste mainstream "dance" (even off topic dus) swingt hier niet, want er wordt vaak kille house gedraaid, terwijk er ook in het dance genre zat muziek wordt gemaakt met funk/jazz, world of latin invloeden.

Ik hou zelf erg van swingende, funky, groovy muziek (ook een mix van deze stijlen) , die me laat bewegen of mijn soul raakt.

Ik heb vaak het gevoel dat de "zwarte muziek" niet zoveel begrepen (lees aangvoeld) wordt door de meeste Hollanders (net zo blank als ik zelf ), en helden als Prince, Earth Wind & Fire, Stevie Wonder, Marvin Gaye, Al Green, James Brown, Donny Hathaway en (recent) Jill Scott ook zwaar ondergewaardeerd worden.

Op zich niet erg trouwens, want ik vind het ook niks als ik "mijn muziek" overal hoor.

EVANSHEWSON
Voor mij gewoon hun beste album; We hadden dit thuis op elpee nog destijds, zelfs mijn ouders konden dit album zeer waarderen en geheel terecht;
In The Stone is zo'n heerlijke opener !
Star is schitterend en Boogie Wonderland, tja, dat is feest op de dansvloer ! 4 sterren ****

EVANSHEWSON
Ga hem opwaarderen naar 4.5.
Heb het de voorbije dagen nogmaals beluisterd en kreeg een absoluut OORGASME!

Magnifiek album is dit!
****1/2

avatar van Rinus
4,0
Toch wel een erug lekker album, met een hele mooie produktie. Ik heb een amerikaanse ARC (American Record Company) persing, en die klinkt hemels. Op vinyl.

avatar van musician
3,5
P. de Clown schreef:
Tja... laatst eens de lijst van de top 2000 bekenen.
Nederland is gewoon erg pop /rock georienteerd.
Als er maar gitaar in zit zeg maar..


Ja. Er is mogelijk ook nog zo iets als het niet willen/durven erkennen van het goed vinden van andere muzieksoorten (vooropgesteld dát het goed is natuurlijk).

Onder welke muzieksoort zullen we Earth, wind & fire eigenlijk laten vallen? Het is naar mijn smaak eigenlijk helemaal geen disco. Ik heb zelden een disco bezocht, maar weet dat EW&F er toch wel werd gedraaid.

Ik ga niet zitten ontkennen, dat met name groepen die zijn ontstaan uit de soul, in sommige gevallen prima, onderhoudende en goed verzorgde muziek hebben gemaakt. Zoals ook bijvoorbeeld Stevie Wonder.

Ik kan P. de Clown ook helemaal volgen in zijn redeneringen, Earth, wind & fire hééft in de periode 1970-1980 prachtige muziek gemaakt. Ook ik kies voor de periode tot en met I am, om dezelfde redenen die P. de Clown eerder al opgaf.

Indrukwekkend is vooral het woord dat bij mij opkomt bij EW&F, in de studio en tijdens concerten. Het kan enorm swingen en raakt je tot in je ziel. Op I am met Can't let go, Star en In the stone. De geweldige stem van Philip Bailey. Maar met I am hadden we het leukste wel gehad.

avatar van Madjack71
Wat een lekkere plaat voor deze warme dag. Het swingt en groeft de pan uit met die mooie stem van Philip Bailey. Er staan zowiezo geen slechte nummers op, naar mijn smaak dan. Zij het dat ik dan hooguit het laatste deel wat minder vind t.o.v het grote gedeelte ervoor. Met het heerlijke Can't let Go en Let Your Feelings Show, waarbij het zowat onmogelijk is om stil te zitten.
Earth, Wind and Fire brengen top muziek met een bandbezetting, waar je nu alleen nog maar op kunt hopen. De kwaliteiten van Maurice White om kwalitatieve prima nummers te schrijven; soul/funk/disco/ballad, hij draait er zijn hand niet voor om. De combi Maurice/Philip heeft hen tot grote hoogtes gebracht. Ook ik prefereer de periode van de jaren zeventig. Daarna maakte het op mij minder indruk.
Dit album is dik in orde en blijft ook nu fier overeind.

avatar van principal2000
4,0
Ik ken EW&F voornamelijk van hun werk uit de jaren '80 en ik heb wel wat met disco. Het is dan ook niet verrassend dat ik dit een heel sterke plaat van de groep vind. Hoewel ik de voorganger net iets fijner vind, liggen ze in mijn ogen dicht bij elkaar. Deze 2 albums zorgen ervoor dat ik meer van deze band wil gaan ontdekken en hoop nog meer van dit soort parels tegen te komen. De vraag is echter: ga ik dan vooruit of achteruit op zoek naar albums. Waarschijnlijk een beetje van beiden en ik kijk wel waar mijn voorkeur uiteindelijk ligt.
Dit album bevat een aantal sterke nummers (hits) en een goede afwisseling van rustige en uptempo nummers. Beide categorieën zijn wel in goede handen bij EW&F. Can't Let Go en You And I vind ik de sterkste nummers; al moet ik zeggen dat het niveau heel erg constant (hoog) is.

avatar van MAS
3,5
MAS
Erg lekkere discoplaat. Mijn eerste kennismaking met EW&F en het bevalt meteen goed. Binnenkort maar eens een andere LP van hun halen.

avatar van Dibbel
3,5
I Am.
Deze was wel heel erg hot in de niet zo hotte summer van 1979. Hoewel ik niet zo'n funkerd ben, deze elpee nog eens opgezet van de week.
Feest der herkenning weer. Retestrak, swingt de pan uit en staat nog steeds als een huis.
Zoals hierboven ook iemand opmerkt, zijn de hits nog de minste nummers van dit album.
In The Stone en Star zijn gewoon heerlijke swingende nummers en ook dat instrumentaaltje Rock That! (met gitaarsolo) mag er zeker zijn.Ook Can't Let Go en Wait sterke songs. After The Love Has Gone is me iets te klef en Boogie Wonderland heb ik echt teveel gehoord.
EWF hebben in de jaren 70 en begin jaren 80 nog een paar sterke platen gemaakt, maar halverwege de jaren 80 begon het succes af te nemen. Karakteristiek in hun swingende soul/funk was altijd het gebruik van de kalimba. En 2 wereldzangers: Philip Bailey en Maurice White.
I Am blij dat ik hem weer eens gedraaid heb.

avatar van aERodynamIC
4,0
Net weer gekeken naar de film Intouchables (blijft lachen) en ik moest en zou dit album weer eens beluisteren. Ik zit er weer helemaal in. Echt heel lang geleden dat ik dit hoorde.
Heerlijk!

avatar van Broem
3,5
Ben m'n vinyl collectie aan het sorteren ivm de komst van een nieuwe kast. Kaf van het koren aan het scheiden en vandaag dit EWF album op de draaitafel gelegd. Die mag blijven. Wat een lekker album is dit toch. Heb de band in het verleden live aan het werk gezien. Ze mogen er zijn. Iets meer disco dan mijn topfavoriet All 'n All maar dan toch.

WPE
Alhoewel dat dit minder funky is dan hun voorgangers, en wellicht ook een stuk commerciëler, vind ik dit echt een mijlpaal in de eind jaren 70. Dit is echt niet "zomaar" wat disco. Het swingt, klinkt vrolijk, zit muzikaal en vocaal geweldig in elkaar, kortom: een echte aanrader!

4,0
Sterk album, al vind ik All 'n ALL (veel) beter mert ook betere nummers. Toch blijft het voor mij genieten gelazen als ik dit album beluister

avatar van west
4,5
Oh yes, ik leg net de lp op en de heerlijk funk van Earth Wind & Fire blaast mij van mijn stoel! Dit was en is zo'n geweldig album, zeg! De nummers hebben een heerlijke beat, een fantastische drive, worden prachtig uitgevoerd: alleen de blazers al. En dan de zangers Maurice White & Philip Bailey en niet te vergeten de achtergrondzang. Het is werkelijk één groot muzikaal funky feest.
Tot daar af en toe een prachtig soulful rustpunt is, zoals de supersoulballad (mooi woord voor scrabble) After the Love Has Gone. Ook dat nummer staat op de werkelijk verbluffende side A van deze wereldplaat, met verder nog: de geweldige opener In the Stone, het oh zo lekkere Can't Let Go & het funky Let Your Feelings Show. Op Side B vinden we bijvoorbeeld om wat te noemen de klassieker Boogie Wonderland & het heerlijke Star. Wat wil een soul en funk liefhebber nog meer? Ik niets.

avatar van edje1969
3,5
Zo E,W&F ben ik niet. Maar dit album is een heerlijke "feelgood". Can't Let Go vind ik wat ondergewaardeerd tussen hun ander werk.

avatar van Metalhead99
3,0
Mij is het wel wat teveel disco, met als grootste voorbeeld "Boogie Wonderland". Ik ben helaas geen enorm disco liefhebber geweest en had wel gehoopt dat dit nog wat meer klassieke Funk of Soul elementen zou bevatten.
Geen slechte plaat, maar persoonlijk ben ik wat minder lyrisch dan de meesten die voor mij op deze plaat reageerden.

5,0
We bevonden ons toen inderdaad volop in het discotijdperk. Zoals de meeste andere megasterren uit die periode moest ook EW&F een aantal artistieke toezeggingen doen. Nietemin blijft deze "I Am" heerlijk om naar te luisteren. Een Classic album !!!

avatar van frolunda
2,5
In zijn genre ongetwijfeld een sterk album maar aangezien ik niet echt een grote Funk/soul liefhebber ben kan ik er niet echt objectief over oordelen.
Boogie wonderland heb ik altijd wel een lekker nummer gevonden en ook In the stone en Star zijn best aardig maar een heel album is er voor mij iets te veel aan.

avatar van T8T
T8T
Zoals de meesten hier op gernes muziek bespreken, ben ik geen gerne dier.
Muziek is steengoed, mooi, gewoon, of bar en boos.
EWF is lekker groovie, van het goede soort.
Zo kan ik ook genieten van Iron Maiden en Bach. Dus gernes, leuk bedoeld, maar ik hou van muziek.

avatar van andnino
3,5
Komende vanuit de reeks albums die naar I Am toe leidde, is dit album wellicht iets aan te gladde of gepolijste kant. Songs als Boogie Wonderland en Can't Let Go weerhouden dit album voor mij van een hogere score. Maar goed is het zeker, daar zorgen nummers als Let Your Feelings Show en Star wel voor. Al met al een erg sterke afsluiting van het jaren zeventig-tijdperk van de band. Voor mijn marathon betekent dit nu dat ik de volledig onbekende jaren tachtig induik. Benieuwd wat het gaat brengen.


1. That's the Way of the World
2. All 'n All
3. I Am
4. Head to the Sky
5. Spirit
6. Earth, Wind & Fire
7. Last Days and Time
8. Open Our Eyes
9. The Need of Love

avatar van Mssr Renard
3,5
Funk, soul, disco, r&b. Dit is gewoon een heerlijke, sympathieke feestplaat.
Goed gemusiceerd, goede composities en een heleboel speelvreugde. Niet alles wat disco was, was slecht. Nu is natuurlijk niet alles disco wat op deze plaat staat, en wordt er ook gewoon lekker gefunkt. Hoedanook zal EW&F toch altijd met nek en schouders boven de rest uit blijven steken (wat disco betreft dan.)

En wie niet blij wordt en gaat dansen op Boogie Wonderland, daar kan ik niks mee.
After the Love is Gone is medegeschreven door Chicago-toetsenist Bill Champlin, en het had ook een Chicago-nummer kunnen zijn. Ook zo een band waar ik veel te weinig naar luister. Prachtig nummer sowieso.

Leuk weetje: de schrijfster van Boogie Wonderland (Allee Willis) schreef wel meer oorwurmen. Zo heeft zij ook I'll Be There For You geschreven voor de tv-serie Friends.

avatar van Minneapolis
Nog een hoop klassiekers op hun laatste klassieker. Jammer van de laatste 3 nummers.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:15 uur

geplaatst: vandaag om 09:15 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.