Voorzichtig ben ik de laatste tijd begonnen mij wat in postrockkringen te begeven. Dan kom je - naar het schijnt - nogal snel uit bij Godspeed You Black Emperor!. Moya. Wauw! Wat een opbouw!
Slint, Talk Talk en Explosions in the Sky hebben wat meer tijd nodig om te bezinken. Misschien het verschil tussen strijkers en gitaarflarden. GYBE! klinkt soms harmonieus, soms onheilspellend. Ik vind het heel moeilijk echt een zinnig verhaal bij dit soort muziek neer te kalken. Luisteren werkt doorgaans beter
Ik maak me wel heel makkelijk van een recensie af hier, zo lijkt het, maar dat is het niet... Het genre is denk ik nog te vers voor mij om er hele verhalen over kwijt te kunnen. Laat ik dat dan ook maar niet doen. 4.5* staan in elk geval duidelijk genoteerd.