50 Cent - Get Rich or Die Tryin' (2003)

FRIPI: Ok, een beetje het 'punk is dood'-principe. Dan laten we de discussie maar gewoon achterwege.

Punk dood? Heb geen idee. Nooit verdiept in deze muziekstijl mede dankzij een hoop matige vocalen en overmatig gebruik van distortion op de gitaren.

Dus een vrij nutteloze opmerking van je dat niets te maken heeft met hetgeen waarover ik het had.

Ja en ik vond dat heel spijtig, 50 Cent heeft hip-hop nooit naar de klote geholpen wat een onzin, het kwam gewoon door zijn ruzie met The Game omdat er veel mensen de kant van The Game kozen en die zijn deze shit dan gaan beginnen zeggen.

Het kwam zeer zeker niet door de ruzie met The Game. Toen 50 Cent doorbrak in Nederland was hij al gauw de Ali B van de Verenigde Staten... Oftewel, niet overtuigend, slap gelul, neppe gangstershit en wij willen die tijd van N.W.A. terug.

Ach joh ik maak een grapje.

Al vind ik de muziek van 50 Cent verre van goed.

Bizar lage gimmidelde

*Gemiddelde*

Ik hou van dit album net zoals een dikke kind houd van Cake

Ik vond dit album ooit als 9-jarig ventje op de zolder van m'n broer en ik mog hem van hem houden. Ik verstond er geen fluit van en kende rap alleen door Ali B en Brainpower (ook niet verkeerd natuurlijk) en genoot voornamelijk van de geweldig beats op het album onder andere geproduceerd door Dr. Dre, Mike Elizondo, Eminem, Sha Money XL & Red Spyda.


Toen ik 3 jaar geleden als 13-jarige knul dit album weer vond voor €1,50 op de rommelmarkt ging ik hem toch weer luisteren. En door dit album ben ik van Amerikaanse Hip-Hop gaan houden.

50 weet een goed contrast te leggen tussen de Gangsta Rap van Back Down (R.I.P. Ja Rule), Many Man en P.I.M.P en de wat meer Conscious Hip-Hop als 21 Questions waar ook Nate Dogg een bijdrage aan toegevoegd. Door dit album en The Massacre staat ome 50 nog altijd bij mij aangeschreven als een van de beste rappers allertijden.

5*/5*

conscious hiphop, 21 questions?

lol 50 Cents en conscious hiphop, dat was even schrikken...maar 50 Cents een van de beste rappers aller tijden????

Zeker ?

ok

Ik ben wel blij dat mume een beetje veranderd is.

Dit is gewoon een meesterlijk album. Maar vroeger mocht je bepaalde artiesten gewoon niet goed vinden hier. Je werd keihard met de grond gelijk gemaakt als je zei dat je dit een goed album vind. 50 cent heeft gewoon echt een geweldige plaat afgeleverd hiermee. Over de rest van z'n platen is de meeste kritiek terecht. Maar het gemiddelde bij deze plaat is echt puur door zijn publieke image. Vroeger kregen artiesten als Kempi en 50 Cent gewoon geen eerlijke kans, door hun imago werd het onmogelijk geacht dat ze goede muziek konden uitbrengen en daarom was het dus ook per definitie en onverdedigbaar kut.

Ik heb het gevoel dat de community wat meer open is komen te staan (en ik een stuk beter in verwoorden ben geworden dan vroeger), props!

Misschien komt dat ook wel omdat de meeste rappers van nu nog slechtere albums maken.

Dit was voor mij één van de eerste hip albums, en ik was er destijds helemaal weg van. Op een begeven moment ga je een beetje vergelijken met andere albums en dan kom je toch wel tot de conclusie dat dit niet echt hoogstaand is.

Maar we mogen dit album toch vreselijk vinden indien onze oortjes deze muziek moeilijk kunnen verdragen? Image speelt bij mij nauwelijks een rol (maar misschien overschat ik mezelf, goed mogelijk). Ik vind dit gewoon zoutloze crap

50 Cent is en blijft voor mij saaiheid², op het enerverende af.

Ik denk trouwens dat er slechts weinig albums op de site zijn met zo'n laag stemgemiddelde en toch zo'n hoog aantal stemmen. Boeiend. En veelzeggend. Ik associeer 50 Cent weleens met Limp Bizkit: acts die rond de eeuwwisseling via alle kanalen maximaal gepromoot werden. En zie: het werkt. Wek de indruk dat iets 'goed' is en velen zullen volgen. (dit is geen persoonlijke aanval op wie dit album weet te waarderen, eerder een algemene vaststelling)

Dat lage gemiddelde komt echt wel door het feit dat er 89 0.5*-stemmen zijn, waarvan ik me niet kan voorstellen dat het minder dan de helft 'haters' tussen zitten. Idem voor Limp Bizkit. Er is me door mijn generatie al een mooie partij gehaat op beide artiesten. Vaak terecht.

Ik had het stemoverzicht niet geraadpleegd. Je hoeft inderdaad slechts 1 blik te werpen op de stemverdeling om te weten dat we hier te maken hebben met puberaal kutgedrag.

Daar hebben de twee door jou genoemde artiesten ook wel eens last van.

Voor het eerst in 10 jaar ofzo dit album nog eens aan het beluisteren en ik moet nageven dat het an sich lekker weg luistert. Maar Curtis zijn stijl blijf ik hopeloos monotoon vinden, daarom heb ik zijn immense populariteit altijd bevreemdend gevonden. En de thema's... daar begin ik niet eens over. Maar met verstand op nul is dit nog behoorlijk chill.

Franck Maudit Van "zoutloze crap" naar (na 10 jaar) "nog behoorlijk chill". Dit komt toch wel in de buurt van wat Timo710 zegt. Haha.

Touché

Sorry maar wat een onzin, dit mag niet goed gevonden worden daarom gaan mensen laag stemmen.
Ik heb het nooit goed gevonden gewoon puur omdat het super simpele rap is, hier en daar een aanstekelijke beat en een rapper die je alleen kan volgen als je de tekst erbij hebt. De beste man heeft totaal geen flow. Welk imago maakt mensen dit slecht te vinden, alsof Tupac zo'n geweldig imago heeft of een Big L, Mobb Deep etc. Allemaal geen lieverdjes maar worden niet afgebrand..waarom? Omdat deze mensen/groepen ofwel vette producties hebben, een flow, een verhaal, wel kunnen rappen en verstaanbaar zijn.
Deze plaat is voor mij een 0,5 met een maximale verhoging naar 1 voor een grappige beat hier en daar. Aangezien in deze tijd de cd schijnbaar wel wat beter gevonden mag worden, is mijn stem blijkbaar wat realistischer geworden...hoera!

Ik bedoel niet het gangster of straat imago van de artiesten.

Het probleem wat 50cent heeft gekregen is dat hij te populair geworden is in die tijd. Na zijn eerste album werd zijn gangster imago ook gelijk overexposed en daarmee is hij ook te commercieel gegaan. Hij verkocht het gangster imago op het hoogste commerciële niveau. Dat is de nekslag geweest van zijn imago. En ook van een hele trend: Niemand durft meer uit te gaan in een broek zo baggy als ze toen waren. O

Vervolgens zijn the massacre, curtis, op veel van de fronten die deze plaat sterk zijn juist teleurstellend. Op die platen heeft hij het echt niet meer. Hij is z'n commerciele hype kwijt en kan daardoor de serieuze luisteraar ook niet meer voor zich winnen.

Get Rich or die Tryin steekt echter echt met kop een schouders uit wat betreft zijn albums.

Als we het naast hardcore hiphop gaan leggen kan je hem altijd een simpele rapper noemen. Maar een Eminem zegt juist 50 cent getekend te hebben voor z'n lyrics en ik vind zeker dat 50 cent hier laat zien wel bovengemiddeld te kunnen presteren. Leg het voor de grap even naast een gemiddelde no limit plaat. Misschien kan hij zich niet meten met rappers die zich vol op de techniek storten, maar dan komen we bij het punt waar de meeste technische rappers tekort schieten:

Als we dan gaan kijken naar de hooks (dit is ook kunde), de opbouw van de tracks en vooral de producties (!!!) en je komt wat mij betreft bij een goede plaat aan.

Het is maar hoe je het bekijkt. Maar deze cd als bagger bestempelen is een brug te ver, imho.

Neen, dit is echt geen absolute bagger. Het gemiddelde vind ik dan ook allesbehalve terecht! 50 is zeker niet de beste rapper, behoorlijk monotoon ook, maar er staan te veel keiharde classics op deze plaat. An sich luistert het als geheel ook wel lekker weg, de producties zijn echt goed verzorgd. Ik houd het lekker bij 3.5 sterren.

In da Club

Knaller van een plaat ook 15 jaar na verschijnen. Eigenlijk al vanaf de eerste track die er als een gek in knalt. Was na deze plaat eigenlijk meteen klaar met 50, maar deze blijft hard wat mij betreft.

Dit is en blijft een geweldig album. Vroeger dagelijks op repeat. Nu al tijden niet meer geluisterd, maar alles klonk weer als vanouds vanavond. Sterke hoes, dikke beats, toffe raps en een Eminem op z'n hoogtepunt. Zelfs zonder nostalgie is dit gewoon een lekkere plaat.

Heeft als album ontzettend veel gedaan voor de brede acceptatie en radio-waarde van Hip-Hop, en daarmee vaak een pispaaltje en mikpunt van ongenoegen geweest. Echter was 50 Cent buiten een waar icoon voor een hele generatie gewoon een hele vermakelijke rapper in deze tijd met een flinke dosis charisma en honger, en dat heeft een aantal heerlijke klassiekers heeft opgeleverd. De nummers nodigen niet uit om nog dagelijks te draaien, maar toveren toch elke keer weer een glimlach op je gezicht als ze weer eens voorbij komen.

Ik vraag me eigen af waar het bizar laag gemiddelde vandaan komt? Zover ik weet is dit een legendarisch album

Mooi om af en toe al die oude berichten bij albums uit deze tijd terug te lezen. Ik luisterde destijds erg veel naar die hele Shady/Aftermath-stal. Deze GRODT uiteraard ook, want 50 Cent was helemaal de man. Verguisd ook door velen. Ook wel een bad boy he die 50.

Inmiddels zijn al die beefs wel achter de rug - misschien ook niet, maar wie boeit dat eigenlijk nog - en zijn de G-Unit-soldiers wel weer uit beeld geraakt. Anno 2021 dit terugluisteren en het mag destijds dan veel tongen hebben losgemaakt en veel hebben verkocht, maar echt heel goed is het ook weer niet. Een klassiekerstatus zou ik het ook zeker niet geven. 50 Cent zelf is een al een vrij beperkte rapper zowel tekstueel als qua flow. Gelukkig voor hem kreeg hij ook wat hulp van een paar vakmensen en zo is er toch een best aardig, toegankelijk gangsta rap-album uit komen rollen.

Eigenlijk wel een typisch Shady/Aftermath-albumpje dus. Die hadden vaak een hoop toffe nummers, maar echt uitschieters niet (op die twee eerste van Eminem na natuurlijk). De productie was altijd wel verzorgd, maar ook al snel wat 'formule-matig'.

Ik heb hem toch maar een halfje verhoogd met 3,5. Zal ook wel een stukje nostalgie meespelen.