Dionysos schreef
De zang bezorgt me ook meerdere malen kippenvel, Yorke laat de luisteraar ongenadig delen in zijn leed.
Ik word dan ook behoorlijk neerslachtig van deze stortvloed aan melancholie, dat deze muziek uitstraalt. Het is geen fijn gevoel, maar ik kan ook niet zeggen dat het me nou echt stoort.
... een brok pure schoonheid
man man man - Dionysos kon het niet mooier omschrijven (ik vind Dionysos trouwens zwaar OK in al z'n berichten - by the way
).
Toen-ie uitkwam in '97 ging ik iedere dag na school kijken naar OK Computer - niet kopen. The Bends had destijds menige ellende avond opgevrolijkt (dat verdomd gevoel van nergens bij te horen smaakt naar wanneer je zestien bent, daarna zie je er pas de humor van in
).
Ik had zo'n gevoel van: "dit zou wel eens een belangrijke gebeurtenis kunnen worden in m'n muziekleven". Kort na kerstmis '97 kocht ik hem met het geld van m'n kerst - thuisgekomen niet meteen opgelegd (want waarvan je hart sneller gaat slaan, stel je lang uit - héél lang
).
Ik kan het na al die jaren nog niet adequaat uitdrukken wat ik voel bij deze cd. 't Is ergens tussen verdriet en onversneden geluk in. Ik hoor vaak de nummers van "OK Computer" in m'n hoofd wanneer ik in het centrum van een stad kom. Tussen die blokken beton voel ik me vaak niet op m'n gemak - je wandelt tussen mensen, maar je bent helemaal alleen op je eiland - ergens in een station dichtbij braakt de trein massa's slaapwandelende mensen uit op weg naar ... tsja naar wat?
't Is moeilijk om iets te vinden wat tochtgaten kan maken in mijn soms overlopende hoofd. Deze schijf helpt