menu

Blaudzun - Promises of No Man's Land (2014)

mijn stem
3,61 (240)
240 stemmen

Nederland
Pop / Rock
Label: V2

  1. Euphoria (3:29)
  2. Promises of No Man's Land (3:35)
  3. Too Many Hopes for July (5:46)
  4. Hollow People (3:09)
  5. Kids Around (Hollow People Revisited) (2:03)
  6. Wasteland (4:07)
  7. Any Cold Wind (Sweet Selene) (3:58)
  8. Streets of Babylon (3:55)
  9. Halcyon (5:25)
  10. Ocean Floor (From All the Stars) (2:48)
  11. Wingbeat (4:07)
totale tijdsduur: 42:22
zoeken in:
avatar van hidalgo
4,5
@senseisyl hij staat op luisterpaal wat een lekkere schijf

avatar van Gringo_m
Blaudzun maakt zich rustig op voor de alles beslissende etappe ("Euphorbia"). Lang blijft het peleton bij elkaar en fietst vrolijk ("Hollow People") inclusief plaspauze ("Kids Around") richting de berg die langzaam opdoemt in de verte.
De eerste versnellingen vinden plaats ("Streets of Babylon") en al snel sprinten de favorieten weg van het peleton ("Too May Hopes for July").
Blaudzun heeft het zwaar en om bij te blijven moet hij afzien ("Wasteland") maar langzaam komt hij in kadans en zet hij de achtervolging in ("Promises of No Man's Land").
Als hij bij de koplopers is demarreert hij gelijk weg met zware pedaalslagen ("Halycon").
De laatste kilometers beleeft hij in een roes ("Any Cold Wind") om vervolgens als eerste te finishen.

Blaudzun staat aan de top met deze cd.

avatar van HugovdBos
3,5
Blaudzun is de artiestennaam van de Arnhemse singer-songwriter Johannes Sigmond. Sinds zijn debuut in 2007 met zijn EP Loveliesbleeding bouwde de zanger zijn populariteit uit wat uitmuntte in het in 2012 verschenen album Heavy Flowers. Opvallend met zijn hoge stem en unieke verschijning zet hij muziek neer met zowel bombastische als ingetogen nummers. Het vierde album Promises of No Man’s Land bevat elf nummers waarop Blaudzun opnieuw van zich laat horen.

Het album opent met de rustige klanken van Euphoria, een wat ingetogen nummer met een donker randje. De muzikale ondersteuning is er in de vorm van een doorlopend ritme. Het nummer is niet erg opvallend maar is wel de opmaat naar het bombastische Promises of No Man’s Land. Krachtig qua geluid en tekst en goed passend bij de hoge stem van Sigmond. Het opkomende drumritme gecombineerd met guitaren en synthesizers vormt een compacte intensiteit. Met Too Many Hopes for July wordt op dezelfde wijze verder gegaan waarbij we toch steeds meer de invloeden van bands zoals Arcade Fire te horen krijgen. Hiermee begint Blaudzun steeds verder weg te klinken van de sound uit zijn begintijd. Het klinkt allemaal net even iets te gemaakt ondanks dat hij met zijn warme stem nog wel kan overtuigen. De muzikale uithalen worden lang uitgespannen en zijn van grote schoonheid maar worden af en toe toch te lang doorgevoerd.

Met Hollow People wordt een onderwerp als bedrog naar voren gedrukt en merk je ook dat de teksten van de nummers voornamelijk over de sombere onderwerpen als eenzaamheid en vluchten gaan. De melodieën laten je opnieuw meevoeren door zonnige klanken die de de diepgang van de teksten wat in de schaduw zetten. Een akoestische gitaar en het vervormen van geluiden met synthesizers laat het album qua geluid dichtbij Heavy Flowers staan. Bij Kids Around horen we de melodielijn in een soort dance achtige stijl terugkeren waarbij het vorige nummer eigenlijk verder gaat. Het zou niet heel bijzonder zijn als het niet zo was dat de bombastische klanken en het volume opgevoerd waarbij zelfs elektrische gitaren om je heen suizen. Met Wasteland merken we aan de hand van de pianoklanken en blazers een omslag in de teksten. Het klinkt allemaal wat donkerder en geheimzinniger en vormt daardoor een nieuw gedeelte op het album. Met Any Cold Wind keren we na de scherpe beginklanken terug in zonnige sferen met akoestische gitaren en sfeervolle pianogeluiden. Op deze manier breek je jezelf een baan door de koude wint met de opfleurende melodieën.

Streets of Babylon knalt er gelijk vol in en doet ons weer erg denken aan zijn vorige album. Drums die het ritme bepalen en waarop de zoete klanken te horen zijn, een fijne combinatie die telkens terugkeert op het album. Het volume neemt naar het einde weer toe en de blazers vangen aan waarbij de muzikale intensiteit weer uiteenspat. Halcyon is wat donkerder door het zwaardere gitaarwerk en de hardere drums die zich herhalen. In het refrein worden de rustige mensen weer opgevoerd naar het zware ritme. Het nummer blijft doorgaan waarbij opnieuw instrumentatie wordt toegevoegd en de zang een wat minder prominente rol lijkt te hebben. Met Ocean Floor komen we in een dronken wereld terecht vol met bezopen stuurlui, zo klinkt het in ieder geval. Een melodielijn die ons terug doet denken aan nummers van Tom Waits uit het verre verleden met accordeon en al. Met Wingbeat wordt het album afgesloten op een rustig ritme waarbij de stem van Sigmond weer wat meer centraal staat en de muziek wat meer naar de achtergrond lijkt te zijn verschoven. Al merken we dat op het einde de muzikale intensiteit toch weer toeneemt.

Op het vierde album van Blaudzun vervolgt de zanger de weg die hij met Heavy Flowers was ingeslagen. Instrumentatie en muzikale uitspattingen lijken meer centraal te staan en verdrijven de zang af en toe naar de achtergrond. Ondanks de tijd die hij heeft besteed aan het uitwerken van het album klinkt het niet overal even overtuigend. Toch staan er nog genoeg fraaie momenten op met het bombastische Promises of No Man’s Land en het wat grauwere Hollow People als hoogtepunten.

Afkomstig van Platendraaier.

3,5*

avatar van Lars Muziek.
3,5
Oh, de hoes van de CD/LP heeft heel wat weg van de Eyehategod cd hoes.

avatar van siepie
3,0
Lars Muziek. schreef:
Oh, de hoes van de CD/LP heeft heel wat weg van de Eyehategod cd hoes.


Tja... uit dezelfde portret serie.....

Bewust of onbewust?

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,0
Dit weekend toch maar een dubbelslag slaan met de nieuwe Elbow & Blaudzun.
Blaudzun kende ik voor het album Heavy Flowers in het geheel niet,maar Heavy Flowers raakte me als een mokerslag, wat een sterk album!
Ik ben bijzonder nieuwsgierig of hij dat hoge niveau heeft vast weten te houden.

avatar van muziekobsessie
3,5
vorig album vind ik echt on-nederlands goed maar helaas geen enkel nummer van dit album haalt dat nivo. hij had er beter meer tijd aan kunnen besteden denk ik. Toch maar even kaartje paard gekocht overigens 2x zoduur als rotown????

avatar van aERodynamIC
4,5
muziekobsessie schreef:
Toch maar even kaartje paard gekocht overigens 2x zoduur als rotown????

Welnee, daar waren ze 17,50 exclusief de extra kosten.

avatar van vigil
3,5
siepie schreef:
(quote)


Tja... uit dezelfde portret serie.....

Bewust of onbewust?

Nou niet bewust denk ik i.v.m. Eyehategod (wel een beetje een puberale bandnaam maar dit slechts terzijde) in de OOR van deze maand staat een interview met Johannes en daarin verteld hi het een of ander over de kunstenaar die de foto heef genomen. Die foto's kan je dan tegen betaling gebruiken.

IJsbergsla
Oranje Boven !!
Erg goed album deze nieuwe van Blaudzun. Wat een mooie getormenteerde stem heeft Sigmond toch. De Arcade Fire vergelijking hoor ik natuurlijk ook wel, maar dit album is veel beter dan Reflector, het laatste en teleurstellende album van Arcade Fire.
De lente kan beginnen.

siepie schreef:
(quote)


Tja... uit dezelfde portret serie.....

Bewust of onbewust?


Zijn foto's van Jan Saudek

avatar van thetinderstick
4,0
De muziek van Blaudzun is vanaf zijn debuut steeds bombastischer geworden. 'Heavy Flowers' vind ik met afstand zijn beste plaat, hoewel hij ook prachtige ingetogen liedjes heeft geschreven, zoals 'Wolf's Behind the Glass', misschien wel zijn mooiste liedje.

Deze lijn naar steeds grootser klinkende nummers wordt ook op 'Promises of No Man's Land' voortgezet. Zo groots en meeslepend heeft Blaudzun niet eerder geklonken. Arcade Fire komt steeds nadrukkelijker om de hoek kijken, zonder dat dit overigens storend is.

Op 'Promises of No Man's land' komen we prachtige nummers tegen als 'Too Many Hopes for July', 'Hollow People', 'Wasteland', 'Promises of No Man's Land' en mijn favoriet, 'Halcyon'. Een paar rustpuntjes nog zoals 'Euphoria' en 'Any Cold Wind (Sweet Selene)'. Nummers die mij zelfs beter bevallen dan vele liedjes van Arcade Fire's Reflektor.

Zijn er ook minpunten? Tja, verstilde meesterwerkjes als 'Wolf's Behind the Glass' komen we hier niet tegen. 'Promises of No Man's Land' is, meer dan alle voorgangers, een echte gitaarplaat en daardoor wat meer mainstream dan de voorgangers. Deze nummers zullen het zeker goed doen op de festivals. Hier en daar vind ik het wat geforceerd 'groots' klinken, maar dat kan ook komen omdat ik inmiddels bekend ben met het eerdere werk.

Voor nu gewoon een erg sterke plaat van Blaudzun. Beter dan 'Heavy Flowers'? Wie weet, de tijd zal het leren. Wel hoop ik dat we in de toekomst ook weer de ingetogen en kant van deze man mogen horen, want ook daar is hij toch erg goed in.
4*

avatar van Lars Muziek.
3,5
muziekobsessie schreef:
Toch maar even kaartje paard gekocht

Goeie keus, het concert is geweldig, heel veel plezier

avatar van midnight boom
2,5
Toen de lange Heavy Flowers (2011) tournee eind vorig jaar ten einde kwam lag vrijwel direct een nieuwe plaat van Blaudzun op de plank. Tot ieders verbazing eigenlijk. Johannes Sigmond en band deden praktisch elke concertzaal en festival in Nederland aan en tourden ook in het buitenland. Zijn populariteit heeft het zeker goed gedaan. Opnieuw is vrijwel de hele tournee uitverkocht en in aanloop naar Promises Of No Man's Land scoorde de 39-jarige Sigmond zelfs zijn eerste top-40 hit met de gelijknamige, bijzonder sterke, single. Een indrukwekkend popliedje met een geweldige opbouw. Doffe drums, grootse piano-melodie en een muur van geluid die tegen het refrein aan plots tot uitbarsting komt. Magistraal gedaan. Een slimme single-keuze ook. Op het vierde album wordt in grote lijnen het bombastische en grootste geluid van Heavy Flowers doorgetrokken, niet altijd met een even mooi resultaat. Voor subtiliteit ben je op Promises Of No Man's Land aan het verkeerde adres. De plaat staat vol met rammende gitaarnummers en véél melodieuze bombast. Zo groots als in 'Kids Around' en het imponerende 'Too Many Hopes For July' klonk Sigmond niet eerder. Het is de overtreffende trap. Soms klinken Sigmond en band zelfs wat voor de hand liggend, bijvoorbeeld in 'Streets Of Babylon' en 'Hollow People'. Deze nummers lijken meer dan ooit op Arcade Fire ten tijden van Funeral, maar zitten kwalitatief wel goed in elkaar. Soms laat het songmateriaal toch wel wat te wensen over. De weinige subtiele momenten op de plaat, 'Any Cold Wind' en het sterk op Beirut-lijkende 'Ocean Floor', blijken helaas niemandsdalletjes die niet blijven hangen. Dat terwijl oudere, rustigere Blaudzun liedjes als 'Blindspot', 'Solar' en 'Wolf Behind The Glass' het talent van Sigmond zo mooi wisten te onderstrepen. De sterke rustige momenten blijven op Promises Of No Man's Land helaas beperkt tot de meeslepende opener 'Euphoria'. Voor nu zorgt het pompeuze en emotieloos doorbeukende karakter van Promises Of No Man's Land voor een grote haat-liefde verhouding. Blaudzun moet oppassen geen karikatuur van zichzelf te worden.

Van: Daans Muziek Blog

avatar van pet
2,5
pet
Het is zondag 8 september 2013, en ik ben op het fantastische Into The Great Wide Open festival op Vlieland. Goede vrienden, heerlijk weer (zon en bijna 30 graden) en tot nu toe geniale optredens gezien. En dan komt deze Blaudzun op het sportveld (het hoofd podium). Nu ben ik geen fan van de beste man. Heavy Flowers ken ik een beetje, maar vind ik eigenlijk niet al te best. Maar het concert op Vlieland kende twee hoogtepunten: de eerste was een ontzettend flauwe grap. Een van mijn vrienden wist te melden dat een van de bandleden Jo heette. Welke? Die met de banjo... Het tweede hoogtepunt was het nummer Promises Of No Man's Land. Een nummer dat ik niet kende, maar dat zegt niet zoveel. Ik ken namelijk bijna geen nummers van de beste man en daarnaast ben ik dramatisch in het onthouden van titels. Maar goed, dat nummer vond ik dus vrij geniaal, en op basis daarvan heb ik toch het nieuwe album maar een kans gegeven. Ik denk namelijk dat dit door heel veel mensen wel eens bestempeld kan gaan worden als het album van 2014.

Maar ik ben er in ieder geval niet één van. Sorry, maar ik kom er gewoon niet doorheen. En dat begint eigenlijk al met zijn stem. Het klinkt overal zo moeilijk. De nummers gaan al niet over de makkelijkste onderwerpen, maar door zijn manier van zingen wordt alles nog 10x dramatischer. In combinatie met de enorme bombast zorgt dit ervoor dat ik moeite heb het einde van het album te halen. Dit is absoluut niet aan mij besteed. Zijn er dan geen hoogtepunten? Nou, vooruit. Promises Of No Man's Land is nog steeds een goed nummer, natuurlijk ook geholpen dat heel Nederland het nu associeert met winnende sporters & medailles. Ook Too Many Hopes For July (de meer uptempo 'standaard' rock nummers dus eigenlijk) vond ik nog goed te doen. De rest echter...

Maar goed, dan weten we dat ook weer. Hou je van bombast en kun je zijn stem verdragen, dan heb je hier een goed album te pakken. Aan de fans laat ik over om te bepalen of het beter/slechter is dan Heavy Flowers, maar voor is het niets.

Overgenomen van mijn blog: Pat-sounds

avatar van David B
4,0
@pet

Iedereen recht op een eigen mening uiteraard (en ook op een eigen gevoel voor humor, maar dat ter zijde). Maar ik kan me moeilijk voorstellen dat je 'promises of no mans land' en 'too many hopes for July' wel aan kunt, maar de rest niet. Die nummers wijken, mijns inziens, niet heel erg af van de rest van het album.

avatar van pet
2,5
pet
Het is ook meer dat die nummers aan het begin van het album staan. Naarmate het album vordert ga ik me steeds meer irriteren aan zijn stem en manier van zingen, tot een punt waarop ik me alleen nog maar daaraan irriteer. Vergelijk het met een emmer die langzaam vol raakt en over begint te lopen. Dat begint trouwens al halverwege 'too many hopes for July'. Daarna ben ik zeg maar Blaudzun-verzadigd.

Maar goeie kans inderdaad dat ik 1 los nummer in een playlist inderdaad niet extreem vervelend vind. Maar een heel album is voor mij echt teveel van het goede.

avatar van Flurk
4,5
De beste plaat die Arcade Fire nooit gemaakt heeft... Gelukkig beperkt Blaudzun het aantal 'kleine' liedjes zoals uit zijn eerste twee platen. Ik hou wel van zijn groots opgezette sound.
Kortom : Dit is opnieuw een schitterende plaat van mijn favoriete Noorderbuur. Ik geef geen 5* omdat hij net iets minder is dan Heavy Flowers, maar wel een dikverdiende 4,5.

avatar van Broem
2,5
Ook hier irritatie alom. Aan de stem en de arrangementen. Heb er helemaal niks mee. Als je me nu vraagt om exact te omschrijven waarom ik er niks mee heb...kan ik dat niet (zucht) Ik ga gewoon op m'n gevoel en indrukken (paar keer geprobeerd hoor) af. Blaudzun en Broem is geen gelukkig huwelijk. Ik stop er maar gewoon mee. Dat voornemen had ik na Heavy Flowers ook

avatar van Zuurmatje
Is het stom om dit links te laten liggen omdat die bril en dat haar mij niet aanstaan?

avatar van aERodynamIC
4,5
Best wel. Ik heb nog nooit een bril of stom haar horen zingen en muziek maken

avatar van Mjuman
Ja album van lelijke vrouwen vind ik ook altijd een must-have - maar deze zal ik snellens scoren - gisteren uitgekomen; tot nu toe nog geen tijd gehad.

avatar van hidalgo
4,5
Arcade Fire kun je hier niet mee vergelijken das mijn mening

avatar van Deranged
Beetje lullig ook voor zo'n gozer die aanvankelijk een redelijk eigen stijl had om dan nu ineens continu met zo'n bandje vergeleken te worden.

Niet direct iets waar je als artiest op zit te wachten lijkt me.

avatar van Mjuman
Na de eerste draaibeurt kan ik zeggen dat ik het een goed album vind, hier en daar wat zwaar aangezet, neigend naar melodrama ,maar soit! Ook de AF-vergelijking snap ik - en qua stem had dix al zoiets gezegd. Op zich wel grappig - dat geeft al aan dat dit album gewoon on-Nederlands goed is.

Afwachten hoe dit zich houdt; gedoseerd melodrama gaat er iig wel in

avatar van chevy93
Deranged schreef:
Beetje lullig ook voor zo'n gozer die aanvankelijk een redelijk eigen stijl had om dan nu ineens continu met zo'n bandje vergeleken te worden.

Niet direct iets waar je als artiest op zit te wachten lijkt me.
Arcade Fire lijkt me geen slechte band om mee vergeleken te worden. Ik zou het persoonlijk zelfs als compliment ervaren. Als een band als DeWolff oude tijden van o.a. Deep Purple en Led Zeppelin doet herleven, vindt iedereen het geweldig. Waarom zou dat bij Blaudzun en Arcade Fire niet ook zo zijn?

Zoals hierboven terecht geconstateerd wordt, geeft dat aan hoe on-Nederlands goed het is.

avatar van Deranged
Dat ligt er maar net aan waar je ambities liggen. Ik denk persoonlijk dat we in Nederland een redelijke overdaad hebben aan acts die proberen 'oude tijden' te doen herleven. Mij lijkt het altijd een mooi streven om met jezelf vergeleken te worden.

Maar dat is mijn beleving.

En dan is dat wat je noemt al helemaal een veredeld coverbandje.

Lijkt me al helemaal zuur voor deze man, om in één of twee zinnen met hen genoemd te worden. Krijg soms een beetje het spreekwoordelijke 'heen en weer' van al dat gedoe zonder eigen smoel.

Wat deze man verder betreft, persoonlijk niet echt wat je noemt fan maar vind hem wel duidelijk een van de meer waardige nationale artiesten. Jammer dat zijn aankomende show in Mezz Breda al uitverkocht is anders was ik wel even gaan kijken.

Maar wel mooi voor hem natuurlijk.

3,5
Melancholiek,bombast,getormenteerde teksten,het is er allemaal en hoe!
Prima opvolger van het succes 'heavy flowers'(dat ik nog niet beluisterd heb).
Ik hou hier van tijd tot tijd wel van.

4,0
Waarom is dit prachtige album niet te vinden op Spotify? Iemand?? Vind ik zonde...

avatar van Bartjeking
3,0
Voor mij is hij net een beetje over the top, hou blijkbaar meer van Blaudzun oude stijl. Pareltjes staan er wel op overigens, maar misschien moet ik het eens in een meer euforische gemoedstoestand proberen . Voorlopig 3*, maar ik blijf hem volgen!

Prima bril overigens, niks mis mee.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:02 uur

geplaatst: vandaag om 19:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.