De Kaiser Chiefs... Ik weet nog dat ik naar de Free Record Shop ging toen Unemployement (2005) net uit was. I Predict A Riot, Na Na Na Na Na en natuurlijk Oh My God. Ik vind het nu nog steeds fantastische nummers, en het album ziet de cd-speler nog wel eens van binnen. Opvolger Yours Truly Angry Mob (2007) heb ik nog wel in huis gehaald, maar vond ik al een heel stuk minder. En sindsdien ben ik de band eigenlijk uit het oog verloren, waarbij ik de laatste 2 albums compleet gemist heb. Of nou ja... gemist, ik heb ze in ieder geval niet geluisterd. Maar nu is er behoorlijk wat veranderd bij de Chiefs. liedjes-schrijver en band-lid Nick Hodgson is er namelijk mee gestopt. Zonder vervanging proberen de Chiefs het nu dus gewoon eens zelf.
Maar de magie van het debuut wordt nergens gehaald. Bij lange na niet zelfs. Geen puntige pop/rock songs maar meer een groots stadion geluid wat me af en toe wel een beetje aan de Killers doet denken. Nu gaat daar mijn nekhaar van overeind staan terwijl de koude rillingen over mijn rug lopen. De stem van Ricky Wilson begint me halverwege het album zelfs tegen te staan. Het lijkt wel alsof hij te hard zijn best moet doen om de hoge tonen te halen, waardoor het allemaal geforceerd wordt. Weg zijn de vrolijke singles en heerlijke simpele mee zing refreintjes. Heel soms sijpelt er nog iets van de potentie door in delen van een liedje (bijvoorbeeld One More Last Song) maar zelfs dan mogen die nummers nog niet eens de schoenen poetsen van de oudere nummers.
Als ik dit had gehoord zonder te weten wie het was, had ik nooit verwacht dat het de Kaiser Chiefs waren. Maar het kan toch niet zo zijn dat al dat geniale van het debuut ineens verdwenen is? Ik hoop (misschien tegen beter weten in) dat er nog een keer zo'n album komt. Tot die tijd kan ik de Kaiser Chiefs veilig overslaan. Nu alleen hopen dat iemand mij waarschuwt als dat geniale album er nog wel een keer komt...
Overgenomen van mijn blog:
Pat-sounds