menu

Kaiser Chiefs - Education, Education, Education & War (2014)

mijn stem
3,28 (73)
73 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Caroline

  1. The Factory Gates (3:32)
  2. Coming Home (4:51)
  3. Misery Company (5:13)
  4. Ruffians on Parade (3:35)
  5. Meanwhile Up in Heaven (5:12)
  6. One More Last Song (4:05)
  7. My Life (5:08)
  8. Bows & Arrows (3:43)
  9. Cannons (6:02)
  10. Roses (4:38)
  11. Song for Stephanie * (4:21)
  12. Nerve * (3:21)
  13. Coming Home [Radio Edit] * (4:10)
  14. Misery Company [Radio Edit] *
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 45:59 (57:51)
zoeken in:
avatar van Gloeilamp
Dat deze band nog bestaat zeg, van mij hadden ze na hun eerste album al kunnen stoppen. Daarna hebben ze eigenlijk niks leuks meer uitgebracht.

avatar van Supersid
Altijd hoop op beterschap, niet? Want dat eerste album, dat was nogal eens een voltreffer!

avatar van Gloeilamp
Na één leuk debuutalbum en 4 kloteplaten heb ik helaas niet echt goede hoop. Maar wellicht verassen ze me, en staat er toch nog een leuk nummertje op.

avatar van Supersid
Let op: ik verwacht het ook niet direct Ben ook gestopt met aanschaffen na de derde...

avatar van Arrie
Ach, de single is niet eens zo onaardig.

avatar van coldwarkids
Weer een zelfmoordpoging van de heren.

single is zeker ok. maar 't is als bij franz ferdinand, hoog oplopen is het laatste wat ik er (nog) mee doe.

avatar van Geert86
Ik heb ze ondertussen een aantal keer beluisterd (interviewvoorbereiding) en verwacht een wederopstanding. Ik ben aangenaam verrast.

avatar van Xel
3,5
Xel
Als het klopt dat Nick Hodgons de band heeft verlaten.. Dan ben ik erg benieuwd, want ze moeten dan een andere songwriter in huis hebben o.i.d.

avatar van blur8
4,0
Coming Home : Breed klinkende gitaren. Song maakt op mij geen indruk. Aardig; niks meer.
Misery Company : in de lijn van missing a beat, maar dan minder....
Bows & Arrows : Herkenbare KC song, maar Te simpel.
op basis van 3 songs: geen verslechtering, maar ook geen weder op standing.

avatar van Erikpol
Staat op de luisterpaal. Klinkt anders, inderdaad een kleine wederopstanding?

edit: halverwege uit verveling afgezet. Geen wederopstanding.

avatar van blur8
4,0
Opvallendste nieuwe song is Cannons. Een mini opera met War of the Worlds inspiratie.

avatar van vigil
3,5
Misery Company is toch wel een van de sterkste tracks van 2014 tot nu toe.

Verder wel een lekkere plaat, je weet wat je kan verwachten en dat krijg je dan ook.

avatar van vigil
3,5
blur8 schreef:

Coming Home : Breed klinkende gitaren. Song maakt op mij geen indruk. Aardig; niks meer. Misery Company : in de lijn van missing a beat, maar dan minder....
Bows & Arrows : Herkenbare KC song, maar Te simpel.
op basis van 3 songs: geen verslechtering, maar ook geen weder op standing.

Dus een cijfer op basis van drie liedjes of heb ik het mis?

avatar van blur8
4,0
Nee Nee heb het hele album inmiddels tot me genomen. waardeoordeel obv van 10 songs.

avatar van ridiski
4,0
Een weder opstanding is een groot woord. Maar dit is zeker weer een een goed album. Album 4 was een experiment en dit was aan alles merkbaar... de manier van uitgeven en de muziek.

Nu toch weer terug naar de eerste 2 albums met veel uptempo en makkelijk meezingbare liedjes.
Ik ben fan dus misschien niet erg objectief, maar ben toch aangenaam verrast.

3,5
Het klopt dat na het eerste werk van de Kaiser Chiefs, er niets meer op het pad is gekomen dat het heeft overtroffen. Dit album luistert echter lekker weg, het thema staat mooi centraal en dat komt ook mooi naar voren in de nummers.

Ruffians on Parade, One More Last Song, Bows and Arrows en Misery Company zijn naar mijn idee authentieke en lekkere platen van deze gasten.

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Dit is een album wat ik meerdere keren moet horen voor ik het op waarde kan inschatten want na 1 luisterbeurt doet het niet veel met me: 'Meanwhile Up in Heaven' & 'Roses' vind ik de enige tracks die me meteen boeien. De stem van de zanger klinkt anders dan ik me herinner van het eerste album.

avatar van blur8
4,0
Luisterbeurten helpen bij de waardering. Dat is positief voor KC.

Voorlopige stand:
1. The Factory Gates : Zeer geslaagde powerpopsong. Een van de beste KC songs!
2. Coming Home : Goed, zonder erg speciaal te zijn.
3. Misery Company : in de lijn van missing a beat.
4. Ruffians on Parade : 2de zeer ge(s)laagde song
5. Meanwhile Up in Heaven : typisch Melodische KC
6. One More Last Song : Strakke gitaren
8. Bows & Arrows : Puntige KC
10. Roses : Waardige stemmige afsluiter

De nieuwe KC gaat me steeds beter bevallen.

avatar van JVT
3,5
JVT
dit is echt best een tof plaatje. Ik wilde deze eerst niet beluisteren omdat hun recentste werk me niet echt beviel maar door de redelijk positieve reacties ben ik er toch maar eens aan begonnen. En hij is lekker!
Ook de hoes vind ik vet!!

avatar van pet
2,5
pet
De Kaiser Chiefs... Ik weet nog dat ik naar de Free Record Shop ging toen Unemployement (2005) net uit was. I Predict A Riot, Na Na Na Na Na en natuurlijk Oh My God. Ik vind het nu nog steeds fantastische nummers, en het album ziet de cd-speler nog wel eens van binnen. Opvolger Yours Truly Angry Mob (2007) heb ik nog wel in huis gehaald, maar vond ik al een heel stuk minder. En sindsdien ben ik de band eigenlijk uit het oog verloren, waarbij ik de laatste 2 albums compleet gemist heb. Of nou ja... gemist, ik heb ze in ieder geval niet geluisterd. Maar nu is er behoorlijk wat veranderd bij de Chiefs. liedjes-schrijver en band-lid Nick Hodgson is er namelijk mee gestopt. Zonder vervanging proberen de Chiefs het nu dus gewoon eens zelf.

Maar de magie van het debuut wordt nergens gehaald. Bij lange na niet zelfs. Geen puntige pop/rock songs maar meer een groots stadion geluid wat me af en toe wel een beetje aan de Killers doet denken. Nu gaat daar mijn nekhaar van overeind staan terwijl de koude rillingen over mijn rug lopen. De stem van Ricky Wilson begint me halverwege het album zelfs tegen te staan. Het lijkt wel alsof hij te hard zijn best moet doen om de hoge tonen te halen, waardoor het allemaal geforceerd wordt. Weg zijn de vrolijke singles en heerlijke simpele mee zing refreintjes. Heel soms sijpelt er nog iets van de potentie door in delen van een liedje (bijvoorbeeld One More Last Song) maar zelfs dan mogen die nummers nog niet eens de schoenen poetsen van de oudere nummers.

Als ik dit had gehoord zonder te weten wie het was, had ik nooit verwacht dat het de Kaiser Chiefs waren. Maar het kan toch niet zo zijn dat al dat geniale van het debuut ineens verdwenen is? Ik hoop (misschien tegen beter weten in) dat er nog een keer zo'n album komt. Tot die tijd kan ik de Kaiser Chiefs veilig overslaan. Nu alleen hopen dat iemand mij waarschuwt als dat geniale album er nog wel een keer komt...

Overgenomen van mijn blog: Pat-sounds

avatar van midnight boom
2,5
Stiekem hadden we Kaiser Chiefs na het zeer matige The Future Is Medieval (2011) al afgeschreven. Met deze krampachtige poging hits te schrijven kwam het succes van de Britse band in een neerwaartse spiraal terecht. Festivalweides werden kleiner en kleiner en vaste drummer Nick Hodgson verliet in 2012 de band. Drie jaar later is de band terug met de niet lichtzinnige titel Education, Education, Education & War. De aanpak was anders dan voorheen. Er werd gewerkt met hitschrijvers en topproducers om de wederopstanding van Kaiser Chiefs te realiseren. Het resultaat zijn tien pompeuze, soms aanstekelijke liedjes met veelal gladgestreken refreintjes. Daar zitten zowel aardige als tenenkrommende momenten tussen. Het als een slap aftreksel van Franz Ferdiand klinkende 'The Factory Gates' en de met oosterse toetsenpartijen en hardrock gitaarsolo's ingekleurde 'Misery Company' zijn draken van nummers. Gelukkig staan daar ook een drietal popliedjes tegenover waarin Kaiser Chiefs de bezieling van voorheen weer lijken te hebben hervonden. 'Ruffians On Parade', 'Meanwhile Up In Heaven' in het bijzonder de huidige single 'Coming Home' zijn prima popliedjes, al halen ze misschien niet het niveau van hits als 'Ruby' of 'I Predict A Riot'. Het zijn desalniettemin de redders van dit vijfde Kaiser Chiefs album en doen vermoeden dat de band weer enigszins op het rechte pad is beland.

Van: Daans Muziek Blog

avatar van WoNa
4,0
Als iets in 2014 duidelijk is, dan is het dat er in 2014 geen hoop is op Employment zonder Education. Als Kaiser Chiefs iets ter harte lijkt te hebben genomen, dan is het dat er hard gewerkt moest worden om met een goed album op de proppen te komen. De degradatie naar greatest hits festivalletjes stond na het volkomen mislukte vierde en zeer matige derde album voor de deur. Nee, dit is geen Employment, maar dat is bijna niet één album. Alles kwam daar samen op een manier die niet te overtreffen is. Op Education komt de band zeer dichtbij, zonder de "goedkope", maar uiterst doeltreffende ooh en aah effecten. Het enige dat onbreekt is een Ruby. Verder is dit een album waarbij 8 van de 10 songs allemaal raak zijn. Voor mij is Kaiser Chiefs volledig terug.

Je kunt het volledige verhaal hier op het blog van WoNo Magazine lezen.

avatar van robk1964
4,0
Persoonlijk vond ik de debuut CD 'Employment' op drie briljante nummers na nogal middelmatig. 'Yours truly angry mob' vond ik veel consistenter maar daarna is het snel bergafwaarts gegaan. IK vind de nieuwe CD toch wel een revanche. Er staan wat mij betreft meer sterke songs op dan op de debuut CD.

avatar van Guinness1980
3,5
Kaiser Chiefs kende ik alleen van de hitjes die ze hadden.
Heb ze ook 1 of 2x live aan het werk gezien.
Ik ga in september met iemand mee naar hun concert en wilde het nieuwe album toch eens beluisteren.
Education, Education, Education & War heeft me tot nu toe positief verrast.
De uitschieters zitten wat mij betreft vooral in de eerste helft van het album.

avatar van RoelK
2,5
Niets mis met deze plaat van de Chiefs, zeker na de zeer zwakke albums die ze ervoor gemaakt hebben.

avatar van deric raven
3,0
Eigenlijk dezelfde formule als bij het debuut, ook hier wordt er flink geshopt door de geschiedenis van de Britse popmuziek.
De nummers zijn net wat minder pakkend dan bij Employment, maar verder zit er niet eens zoveel verschil tussen.

avatar van AOVV
3,0
Dit album is, na twee wat mindere worpen, een bescheiden comeback van Kaiser Chiefs, al heeft het een wat grillig karakter. De opener is behoorlijk zwak en dreinerig irritant, maar daarna wordt het wat leuker met Coming Home en Misery Company, en de twee daaropvolgende songs zijn gewoon uitstekende popsongs. Nummer 6 en 7 vormen dan weer het dieptepunt; vooral My Life is een amechtige poging om hitgevoeligheid na te streven.

Het volgende nummer weet ook niet echt te overtuigen maar stoort nergens, en Cannons is een minuut of twee te lang. De afsluiter is dan weer wel mooi, ingetogen. De song klinkt eigenlijk niet als een Kaiser Chiefs-nummer, eerlijk gezegd.

Laat ons mild zijn en de band het voordeel van de twijfel geven. Een (ruime) voldoende is wel op z'n plaats!

3 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 14:24 uur

geplaatst: vandaag om 14:24 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.