menu

Y & T - Ten (1990)

mijn stem
3,54 (35)
35 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Geffen

  1. Hard Times (5:14)
  2. Lucy (4:43)
  3. Don't Be Afraid of the Dark (4:52)
  4. Girl Crazy (4:01)
  5. City (5:37)
  6. Come in from the Rain (6:04)
  7. Red Hot & Ready (4:19)
  8. She's Gone (4:17)
  9. Let It Out (4:47)
  10. Ten Lovers (6:07)
  11. Goin' Off the Deep End (4:33)
  12. Surrender (5:22)
totale tijdsduur: 59:56
zoeken in:
avatar van Rinus
4,0
Erg goed "come-back "album, met heerlijke bleuzy hardrock. Ze waren het nog niet verleerd, nadat ze toch een paar wat meer commerciele (lees gladdere) albums hadden gemaakt. Op vinyl.

avatar van Jumpjet
4,0
Heerlijke plaat, niet in de laatste plaats door het uitklaphoesje

avatar van vielip
3,5
Ik ken eigenlijk alleen Don't be afraid of the dark dat op een verzamel album stond dat ik heb. Een geweldig nummer wat ze notabene ook nog live speelden toen ik ze zag in Geleen een jaar of wat terug.

avatar van ozwald
4,5
...dan zou ik de rest ook zeker even checken als ik jou was.

Heerlijke vibe heeft deze plaat!

Misschien wel mijn favoriete album van Y&T.

Na Down for the Count en In Rock We Trust (beide erg frisse, leuke platen) weer wat meer terug naar het ruigere geluid van een Mean Streak. Op een paar simpele r 'n' r nummers na geheel van grote klasse.

avatar van vielip
3,5
Oké, je positieve inslag verrast me! Over het algemeen hoor en lees je niet veel goeds over o.a. dit album. Ik zal 'm eens gaan proberen

avatar van Edwynn
4,0
Ik vind Ten ook erg goed. Goed, de bluesy hardrock klinkt nog altijd gelikt. De plaat heeft een beetje een stadionproductie, maar songs als Hard Times, Goin' Off The Deep End en de prachtige ballade Don't Be Afraid of the Dark gaan erin als koek.
Dave Meniketti eist met zijn doorleefde zang en dito leadwerk wel de hoofdrol op.

Een stel knapen uit Seattle was zo gek van de plaat dat ze hun debuut dezelfde albumtitel gaven.

avatar van vielip
3,5
Oké jullie hebben me weten te overtuigen!
Termen als 'stadionproduktie', 'commercieel' en 'gelikt' kan ik over het algemeen wel waarderen dus...vooruit met de geit

avatar van Jumpjet
4,0
Check het titelnummer en She's gone ook even, Vielip. Toppers uit het toch al indrukwekkende oevre van Y&T

avatar van Brutus
1,5
Wat een rampplaat van Y & T.
voor mij zijn alleen:
Red hot & ready en Come in from the rain te Pruimen.

Alleen Contagious vind ik nog slechter

Ozric Spacefolk
De bleusy hardrock die ze hier laten horen, lust ik zeer.

Sowieso is 1990 een waanzinnig goed jaar, voor deze stijl van muziek.
Lekker vol geproduceerd, met fucking Steve Smith op drums... Wat wil je nog meer?!?
Oh ja Jimmy DeGrasso drumt ook op drie songs mee.

Beter dan die andere Ten uit hetzelfde jaar...

avatar van BlauweVla
Uit 1991 die Ten! Maar eens

Ozric Spacefolk
Ik zit er een jaar naast.

Maar die van Y&T vind ik beter dan Pearl Jam....

avatar van vielip
3,5
Dat zeg ik je niet na!
Ze zijn allebei goed maar wel........anders

avatar van Jumpjet
4,0
Deze Ten heeft een veel mooier (uitklap-)hoesje dan die andere.

avatar van vielip
3,5
Dat dan weer wel inderdaad

avatar van jailhouserocker1
3,0
Ook weer zo'n gruwelijk beroerde plaat van deze klasse band. Shame on you!!!!

Ozric Spacefolk
Leg eens uit, wat deze plaat zo beroerd maakt, dan?

avatar van vielip
3,5
Ja ben ik ook wel benieuwd naar inderdaad. Ik mag deze graag horen namelijk. Absoluut de beste van de latere Y&T albums wat mij betreft.

avatar van Sir Spamalot
3,5
Lap, ik heb weer een versie op vinyl met een andere hoes: klik. Duitse uitgave. Ik vind hem toch beter dan de drie voorgaande albums.

avatar van Edwynn
4,0
Alle LP's hebben de cover zoals bij u, Sir. Alle cd's hebben weer de cover zoals hierboven afgebeeld.

avatar van jailhouserocker1
3,0
vielip schreef:
Ja ben ik ook wel benieuwd naar inderdaad. Ik mag deze graag horen namelijk. Absoluut de beste van de latere Y&T albums wat mij betreft.


Omdat ik het grootste gedeelte van de songs nietszeggende deuntjes vind, gericht op de Amerikaanse markt en Y&T onwaardig. Natuurlijk blijft de zang en het gitaarspel van Meniketti ongeevenaard maar dat kan de slappe nummers niet goedmaken. De veelvuldig aanwezige koortjes en zoete composities maken dit voor mij een absolute afknapper van een van mijn favoriete bands. Hard Times en Don't be afraid zijn wat mij betreft de betere nummers.

avatar van Rockfan
4,0
Prima album de heer Meniketti en kornuiten.

Lekkere bluesy niks aan de hand hardrock.

Een van de betere Y&T-albums.

3,0
Rockfan schreef:
Prima album de heer Meniketti en kornuiten.

Lekkere bluesy niks aan de hand hardrock.

Een van de betere Y&T-albums.


Haalt het niet bij: Eartshaker, Meanstreak en Black Tiger

avatar van Rockfan
4,0
Nee dat dan weer niet....maar ik heb ze beroerder gehoord van deze mannen.

Ozric Spacefolk
Ik vind deze beter dan die eerste platen van Y&T.

avatar van Metal-D78
3,5
Ik lees net dat Steve Smith op zo'n beetje alle nummers drumt in plaats van Jimmy DeGrasso. Iemand enig idee hoe dat zit?

Ozric Spacefolk
Waar lees je dat? Ik hoor wel de DeGrasso-stijl terug in het drumwerk. Smith was van Journey toch?

Ozric Spacefolk
it's all over wikipedia. De slechtst betrouwbare bron op internet.

Op Sleazeroxx staat dit: Sleaze Roxx: Y&T - Ten - sleazeroxx.com

Ik denk dat het cdboekje er bij pakken, meer info oplevert.
Dit is de achterkant van de cd:

http://covers.box.sk/newsimg/dvdmov/max1132714386-back-cover.jpg

avatar van Edwynn
4,0
Interessanter is de inlay. Daar valt te lezen dat Steve Smith additionele drums speelt. In de praktijk betekent dat dat hij drumt op Hard Times, Lucy, Don't Be Afraid Of The Dark (DeGrasso zien we wel in de videoclip gekgenoeg), Girl Crazy, Come In From The Rain, Red Hot & Ready, Let It Out, Ten Lovers en Surrender. Inderdaad bijna alles dus. DeGrasso kun je horen op City, Goin Off The Deep End en She's Gone.

Jimmy DGrasso vertrok ook uit Y&T in 1990. Sterker nog: de hele band viel in 1990 uit elkaar. Blijkbaar waren er tijdens de opnamen al strubbelingen.

avatar van Metal-D78
3,5
Ozric Spacefolk schreef:
Waar lees je dat? Ik hoor wel de DeGrasso-stijl terug in het drumwerk. Smith was van Journey toch?


Dat staat dus gewoon in mijn cd boekje. En ja Smith is van Journey en een prima drummer, maar het viel mij op dat DeGrasso op de hoes staat (en in die periode live trommelde), maar amper wat in drumt. Wikipedia is deze keer dus goed geïnformeerd

Gast
geplaatst: vandaag om 20:56 uur

geplaatst: vandaag om 20:56 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.