(als reactie op de 2 bovenstaande posts:)
Dit is een muziek site, en dat geeft mij alle recht deze liedjes muzikaal te beoordelen. Ook de wijze van uitvoeren speelt een rol in het feit dat ik de door mij genoemde nummers erg zoet, kitscherig en smakeloos vind.
"Heal the world" spant idd de kroon.
Het "redt-de-wereld-thema", de kwetsbare gebroken stem act, de onvermijdelijke kinderkoortjes, de beelden van soldaten en massa's kinderen met kaarsjes...
Pfff.. het is allemaal zo'n groot clichee (op het genante af), dat het me helemaal niets doet. Het schiet z'n doel totaal voorbij. Less is more!
Op artistiek vlak is het erg armzalig.
De bewuste clipjes en podium acts doen me voor al denken aan de satirische film
"Wag the dog"
Wag the Dog (1997) - MovieMeter.nl waarin door een producer (in opdracht van de overheid) alle cliches uit de kast worden getrokken om het volk te manipuleren.
Door een creatief team wordt een meisje met een kat in haar armen in een verwoeste stad neergezet om zielige beelden te schieten.
Niet dat ik niet in Jackson's oprechtheid in deze geloof. Ik ben bang dat hij bij deze categorie inderdaad echt zo'n slechte smaak had.
Zoals jullie al aangaven: dit hoort bij Michael Jackson. Dan mag ik hem als artiest ook minder waarderen sinds hij deze poppenkast nadrukkelijk opvoerde (de jaren 90).
Maar ook op de plaat vind ik dit dus helemaal niks: te zoet, te braaf, te vaak gedaan (totaal niet origineel) om mij te verassen en te raken.
Als je (smaakvolle, originele, verrassende, ingetogen, ontroerende) KUNST aan de ene kant van het spectrum hebt, dan is dit het andere uiterste.
Siedah Garret's
Man in the mirror wat je er bij sleept, vind ik juist een erg sterk geschreven nummer! Dat komt door de compositie. Ook Michaels uitzvoering er van vind ik erg sterk en krachtig. Hoewel het thema misschien het zelfde is (wereld verbeteren) vind ik de artistieke invulling wel aardig, en vooral de rauwe manier van zingen maakt het erg overtuigend voor mij.
De clip daar en tegen neigt wel weer naar " too much", maar het gaat nog.
Ook
Earth Song vind ik een heel andere categorie. Dit is een knap nummer met een sterke opbouw en een originele clip.
Echter.. Bij de live performance tijdens de
History tour overtreft Michael zichzelf in wansmaak:
Tank rijdt podium op.. Michael gaat er dapper voor staan (alsof hij de Chinees op Het Plein van de Hemelse vrede is)..soldaat die er uit komt richt zijn geweer op Michael... als Michael het als een messias afwendt, snapt de meneer meteen dat hij fout zit, en hij stort huilend ter aarde als een klein lief meisje hem een bloem komt brengen...
Kom op zeg! Willen jullie serieus beweren dat dit toneel stukje aankwam bij jullie???
Ik kreeg er ook tranen van in mijn ogen, maar dan wel omdat het uit artistiek oogpunt zo vrezelijk treurig was, wat de grof betalende bezoeker te zien kreeg..
. Dan heb ik het niet over de kleine kindeneren die alles nog indrukwekkend vinden.
De reden dat ik hier over zeur? Niet om MJ af te zeiken, maar omdat ik juist sinds '82 een enorme fan was (vanaf toen met terugwerkende kracht ook van de The Jacksons periode) van een artiest die spannende, swingende, coole en sfeervolle (funk/soul) muziek produceerde.
De MJ van deze nummers, daar was niets spannends, verrassends, inventiefs of cools meer aan, en dat vond ik als voormalig fan erg jammer.
Deze performance vind ik echt een gedrogt van een weerga die ik zelden gezien heb!
En dat van de man die ik als één van de grootste performers aller tijden zag.