menu

Michael Jackson - Invincible (2001)

mijn stem
3,04 (340)
340 stemmen

Verenigde Staten
Pop / R&B
Label: Epic

  1. Unbreakable (6:25)

    met The Notorious B.I.G.

  2. Heartbreaker (5:10)

    met Fats

  3. Invincible (4:45)

    met Fats

  4. Break of Dawn (5:32)
  5. Heaven Can Wait (4:49)
  6. You Rock My World (5:38)
  7. Butterflies (4:40)

    met Marsha Ambrosius

  8. Speechless (3:18)
  9. 2000 Watts (4:24)
  10. You Are My Life (4:33)
  11. Privacy (5:04)
  12. Don't Walk Away (4:24)
  13. Cry (5:00)
  14. The Lost Children (4:00)
  15. Whatever Happens (4:56)

    met Carlos Santana

  16. Threatened (4:20)
totale tijdsduur: 1:16:58
zoeken in:
avatar van LucM
3,0
Dit is niet bepaald mijn favoriete Michael Jackson-album maar een 0,5* verdient dit ook niet. Er staan nog een aantal behoorlijke tot sterke tracks en vocaal is het OK. En zelfs het slechtste van Michael Jackson hoor ik nog altijd liever dan eender wat van bv. Kane, Milk Inc., Rihanna etc. 5* toekennen vind ik natuurlijk ook overdreven, hoeveel gaan die dan toekennen aan Thriller? Laten wij relativeren. Ik vind het album noch denderend noch bagger maar wisselvallig.

Music & Me
Father McKenzie schreef:
Ach, Wacko Jacko heeft in het verleden wel mooie platen gemaakt, heb ik er ook bijgezegd, ik vind Off The Wall en ook Thriller echt topplaten uit hun tijd.

Het is ook maar dat je weet dat ik niet zwart/wit deze artiest bekijk.

Weet je waar het ook om gaat, je scheld ook steeds naar artiesten en maakt er niet gewoon een nette post van. Heel vaak zie ik berichten van jou (ook als EVANSHEWSON, dat was jij ook toch als ik het goed heb?) Of het nou bij Elvis is of bij Michael Jackson je moet die artiesten blijkbaar altijd met een scheldnaam aanspreken. Wacko, Wacko Jacko, Fat Elvis (en dan het liefst met capslock), hier was Michael nog zwart, zelfverklaarde King of Pop (wat overigens feitelijk niet waar is) enz enz. Neemt niet weg dat ik veel van je posts waardeer (zeker bij The Beatles) maar het kan ook anders.

ONtopic.

Michael Jackson - Invincible

Dit album is niet zo slecht als veel mensen zeggen, vind ik dan. Maar het is ook niet zo pakkend als zijn andere albums. Nummers als Speechless, Whatever Happens, Cry, Privacy vind ik echt helemaal top. De overigere nummers vind ik ook super maar zoals ik al zei niet van het niveau Off The Wall, Thriller, Bad, Dangerous & History. Persoonlijk zou ik wel de eerste 3 tracks wat meer verdeeld hebben, nu zijn het 3 geweldige maar vrijwel identieke songs achter elkaar.

Toch is dit album meer dan 10 miljoen keer over de toonbank gegaan, iets wat erg bijzonder is in het downloadtijdperk. En dan nog te bedenken dat door een ruzie met Sony het album niet eens gepromoot is. Verder kwam het album werkelijk in alle landen op 1 binnen in de album top 100 behalve in Amerika, wat volgens Michael zelf met de zeer negatieve benadering van de pers te maken had. (waar die stiekem ook wel gelijk in had) Maar die feiten zo op een rijtje lijkt het me toch weer een topprestatie.

Michael Jackson - Invincible krijgt van mij 4**

avatar van Poeha
3,5
Persoonlijk vind ik dit ook zeker niet zijn beste album, maar er staan hier ook pareltjes op, met name:
The Lost Children
Heartbreaker
2000 Watts

Wat een lekkere songs zijn dat.

avatar van rkdev
3,0
Music & Me schreef:
Persoonlijk zou ik wel de eerste 3 tracks wat meer verdeeld hebben, nu zijn het 3 geweldige maar vrijwel identieke songs achter elkaar.


Michael had er inderdaad goed aan gedaan de tracklisting wat meer door elkaar te husselen zodat er bijvoorbeeld niet 3 vergelijkbare tracks achter elkaar staan (de eerste 3 dus, die gewoon erg goed zijn).

Ook had hij wel wat critischer op zichzelf mogen zijn. Waarom moeten er 16 nummers op een album staan?? 9 goede was voldoende geweest (zie Thriller) en had de meningen waarschijnlijk ook nog eens compleet veranderd, waaronder die van mij.
Nu wegen de mindere nummers erg zwaar op de totale beoordeling van het album.

Zonder tracks 4, 5, 7, 10 en 14 was het voor mij een veel beter album geweest. Dan zoals gezegd de tracklisting nog iets husselen en Unbreakable met 1 minuut inkorten en voila, Invincible is een veel beter album geworden !

avatar van ThingMan
3,5
Ik vind het laatste nummer echt vet. Er word een kort stukje van gespeeld in This Is It, vlak na Thriller. Lekker nummer.

"Butterflies" en "Break of dawn" zijn wel lekkere (bijna ouderwetse) soulnummers, al blijven ze niet echt tot het einde toe spannend.
"Heaven can wait" is bijna van dezelfde categorie, al vind ik het iets te zeikerig klinken om heel goed te vinden.
"You rock my world" is het enige nummer dat als vanouds swingt (i.t.t de andere danstracks die erg geforceerd en oppervlakkig klinken ("Heartbreaker" / "Unbreakable"/ "2000 watts" / "privacy"/ "Threatened").
Van deze nummers vind ik "Unbreakable" nog het meest geslaagd.
"2000 Watts" vind ik alleen grappig vanwege het sterke Q-sound effect (Nergens wat over gelezen..ben ik dan de enige die dat hoort?)

"The lost children", "Speechless" en "you are my life" zijn van zo'n vreselijk kitscherige Walt Disney-achtige zoetigheid waardoor is sinds Dangerous geen fan meer ben (dankzij tenenkrommende nummers als Heal the world, Will You Be There en You are not alone).
"Cry" vind ik een beter liedje: betere compositie, en ook smaakvoller uitgevoerd (minder klef). Jammer van dat einde dan weer.

Van de overige nummers vind ik alleen "Whatever happens" en "Don't walk away" wel oke (maar ook niet geweldig).

Kortom.. duidelijk Jackson's minste album, en toevallig of niet, ook het album waar hij zelf het minste voor geschreven heeft (kon hij het nog?).

Het niveau en een deel van de sound deed me toendertijd denken aan de kinderlijke hitjes van Britney Spears en Backstreet Boys (dan duid ik op de eerder genoemde dans nummertjes).
En dat vond ik erg teleurstellend.

Music & Me
P. de Clown schreef:

"The lost children", "Speechless" en "you are my life" zijn van zo'n vreselijk kitscherige Walt Disney-achtige zoetigheid waardoor is sinds Dangerous geen fan meer ben (dankzij tenenkrommende nummers als Heal the world, Will You Be There en You are not alone).

Ik heb dat op deze site nooit zo begrepen. Dat soort nummers geven ook Michael als mens weer. Zo was hij. Er waren ook een hoop mensen die zeurden dat ze die nummers speelden op de memorial. Ik vond het raar dat ze daar over zeurden, want juist die nummers laten zien wie Michael Jackson was, en ze eerden hem daar ook als mens.

Los van deze site hoor je ook niet zoveel mensen dat die nummers zo verschrikkelijk zijn, meestal worden dat soort nummers in een adem genoemd met Michaels's klassiekers uit de 80's. Ik vind het krom dat sommige blijkbaar liever niet een tekst horen die over iets goeds gaat (daarmee suggereer ik overigens niet dat jij ook zo denkt) Soms zie je bij Man in the Mirror ook zo spugende emoticons, dan denk ik waarom? Aan de compositie zal het wel niet liggen, oja het gaat over een goed onderwerp denk ik dan.

Will You be there is voor mij dan ook 1 van de beste nummers ooit. Die compositie, geniaal. En de tekst ook, heel peroonlijk en aangrijpend, zeker nu hij er niet meer is.

Als artiest bereik je een groot publiek, die nummers koester ik dan ook het meest. Want je kan erover zingen en het niet menen. Dan zouden het misplaatste liedjes zijn. Maar in Michael Jackson's geval is dat niet zo. Hij is altijd zo geweest. En dat begon voor het grote publiek al in '84 met 'We Are The World'.

'Man in the Mirror' , 'Heal The World' & 'Earth Song' zijn daarom voor mij van ongekende schoonheid

avatar van Julie
4,5
Music & Me schreef:
(quote)

Ik heb dat op deze site nooit zo begrepen. Dat soort nummers geven ook Michael als mens weer. Zo was hij. Er waren ook een hoop mensen die zeurden dat ze die nummers speelden op de memorial. Ik vond het raar dat ze daar over zeurden, want juist die nummers laten zien wie Michael Jackson was, en ze eerden hem daar ook als mens.

Los van deze site hoor je ook niet zoveel mensen dat die nummers zo verschrikkelijk zijn, meestal worden dat soort nummers in een adem genoemd met Michaels's klassiekers uit de 80's. Ik vind het krom dat sommige blijkbaar liever niet een tekst horen die over iets goeds gaat (daarmee suggereer ik overigens niet dat jij ook zo denkt) Soms zie je bij Man in the Mirror ook zo spugende emoticons, dan denk ik waarom? Aan de compositie zal het wel niet liggen, oja het gaat over een goed onderwerp denk ik dan.

Will You be there is voor mij dan ook 1 van de beste nummers ooit. Die compositie, geniaal. En de tekst ook, heel peroonlijk en aangrijpend, zeker nu hij er niet meer is.

Als artiest bereik je een groot publiek, die nummers koester ik dan ook het meest. Want je kan erover zingen en het niet menen. Dan zouden het misplaatste liedjes zijn. Maar in Michael Jackson's geval is dat niet zo. Hij is altijd zo geweest. En dat begon voor het grote publiek al in '84 met 'We Are The World'.

'Man in the Mirror' , 'Heal The World' & 'Earth Song' zijn daarom voor mij van ongekende schoonheid


Helemaal gelijk! ik vind dit album van Michael stukken persoonlijker dan zijn vorige. Je hoort gewoon dat hier de echte Michael aan het zingen is. Dat heb je vooral in de nummers die o.a. hier op dit album staan (speechless, don't walk away, lost children, ...) en de nummers op de vorige albums zoals Man in the mirror, will you be there, earth song,..
Bewijs dat lyrics ongelooflijk belangrijk zijn. En dat toont dit album wel degelijk!

(als reactie op de 2 bovenstaande posts:)
Dit is een muziek site, en dat geeft mij alle recht deze liedjes muzikaal te beoordelen. Ook de wijze van uitvoeren speelt een rol in het feit dat ik de door mij genoemde nummers erg zoet, kitscherig en smakeloos vind.

"Heal the world" spant idd de kroon.
Het "redt-de-wereld-thema", de kwetsbare gebroken stem act, de onvermijdelijke kinderkoortjes, de beelden van soldaten en massa's kinderen met kaarsjes...
Pfff.. het is allemaal zo'n groot clichee (op het genante af), dat het me helemaal niets doet. Het schiet z'n doel totaal voorbij. Less is more!
Op artistiek vlak is het erg armzalig.

De bewuste clipjes en podium acts doen me voor al denken aan de satirische film "Wag the dog"
Wag the Dog (1997) - MovieMeter.nl waarin door een producer (in opdracht van de overheid) alle cliches uit de kast worden getrokken om het volk te manipuleren.
Door een creatief team wordt een meisje met een kat in haar armen in een verwoeste stad neergezet om zielige beelden te schieten.

Niet dat ik niet in Jackson's oprechtheid in deze geloof. Ik ben bang dat hij bij deze categorie inderdaad echt zo'n slechte smaak had.
Zoals jullie al aangaven: dit hoort bij Michael Jackson. Dan mag ik hem als artiest ook minder waarderen sinds hij deze poppenkast nadrukkelijk opvoerde (de jaren 90).
Maar ook op de plaat vind ik dit dus helemaal niks: te zoet, te braaf, te vaak gedaan (totaal niet origineel) om mij te verassen en te raken.
Als je (smaakvolle, originele, verrassende, ingetogen, ontroerende) KUNST aan de ene kant van het spectrum hebt, dan is dit het andere uiterste.

Siedah Garret's Man in the mirror wat je er bij sleept, vind ik juist een erg sterk geschreven nummer! Dat komt door de compositie. Ook Michaels uitzvoering er van vind ik erg sterk en krachtig. Hoewel het thema misschien het zelfde is (wereld verbeteren) vind ik de artistieke invulling wel aardig, en vooral de rauwe manier van zingen maakt het erg overtuigend voor mij.
De clip daar en tegen neigt wel weer naar " too much", maar het gaat nog.

Ook Earth Song vind ik een heel andere categorie. Dit is een knap nummer met een sterke opbouw en een originele clip.
Echter.. Bij de live performance tijdens de History tour overtreft Michael zichzelf in wansmaak:
Tank rijdt podium op.. Michael gaat er dapper voor staan (alsof hij de Chinees op Het Plein van de Hemelse vrede is)..soldaat die er uit komt richt zijn geweer op Michael... als Michael het als een messias afwendt, snapt de meneer meteen dat hij fout zit, en hij stort huilend ter aarde als een klein lief meisje hem een bloem komt brengen...
Kom op zeg! Willen jullie serieus beweren dat dit toneel stukje aankwam bij jullie???
Ik kreeg er ook tranen van in mijn ogen, maar dan wel omdat het uit artistiek oogpunt zo vrezelijk treurig was, wat de grof betalende bezoeker te zien kreeg.. . Dan heb ik het niet over de kleine kindeneren die alles nog indrukwekkend vinden.

De reden dat ik hier over zeur? Niet om MJ af te zeiken, maar omdat ik juist sinds '82 een enorme fan was (vanaf toen met terugwerkende kracht ook van de The Jacksons periode) van een artiest die spannende, swingende, coole en sfeervolle (funk/soul) muziek produceerde.
De MJ van deze nummers, daar was niets spannends, verrassends, inventiefs of cools meer aan, en dat vond ik als voormalig fan erg jammer.
Deze performance vind ik echt een gedrogt van een weerga die ik zelden gezien heb!
En dat van de man die ik als één van de grootste performers aller tijden zag.

Music & Me
@ P. de Clown

Ik vroeg het me alleen hardop af. Omdat ik het hier vaker lees. Man in the Mirror haalde ik erbij omdat je daar ook soms wat over leest hier op de site. Daarom zette ik er ook bij: (daarmee suggereer ik overigens niet dat jij ook zo denkt)Het was dus niet zo dat je mening in deze niet word gerespecteerd. Ben het alleen niet met je eens, en vertelde hoe ik het zag.

Is oke hoor .. Het gaf mij de kans om een vergelijk te maken tussen Man in the mirror en Heal te world of bijvoorbeeld Will you be there (en die 3 nummers op deze plaat).

Vind je dit echt van dezelfde kwaliteit?
Keep the faith (eerder door mij bij Dangerous per ongeluk ook onder deze noemer geplaatst) vind ik eerder in de buurt komen. Dat vind ik dus geen klef nummer.

Dit alles wil niet zeggen dat ik per definitie niet van zijn ballads houd.
I can't help it, Human nature, The Lady in My Life, Liberian girl, Stranger in Moscow en de Triumph en Destiny ballads behoren tot mijn MJ favorieten. Net als Break of dawn en Butterflies voor wat dit album betreft.
Het verschil is volgens mij dat deze nummers een warm soul geluid hebben, en dat die andere (zoete) ballads erg theatraal zijn.

En wat vind je dan van die Earth song performance tijdens de History tour? Vind je dat echt smaakvol gedaan?

p.s. over MJ en ballads gesproken: Music and me is één van mijn Motown favorieten van hem (en en zo toepasselijk rond zijn dood).
Samen met "We've Got A Good Thing Going", "With a childs heart" en "My girl" (en zo kan ik nog even door gaan).
Wederom SOUL

Music & Me
Ik vind ze beiden van hoog niveau, maar ik denk dat ik Man in the Mirror liever hoor. Maar kiezen tussenbeide kan ik niet. Heal the World raakt mij ook. En de performance van Earth Song is misschien wat over the top, maar het gaat vooral om de boodschap, en die komt bij mij en velen wel over. Ik denk dat hij meer wil laten blijken dat het verbeteren van (de wereld) bij ons (de mens) begint. En niet dat we voor een tank moeten gaan staan. Er zijn meer mensen tegen de oorlog dan voor, maar niemand doet wat. Met alle mensen die tegen zijn kan je zoveel meer bereiken dan wat er nu gebeurt. Ik lees die boodschap eruit, mijn interpetatie daarvan. Dan nog is het makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Maar het idee snap ik wel.

Ik denk dat het ook belangrijk is dat het uit z'n hart komt, ik geloof hem en dan kan het wat over the top zijn, maar he cares. En dat raakt mij.

Tja.. blijkbaar werkt het bij verschillende mensen anders.
Ik ben absoluut niet ongevoelig voor het leed in de wereld (en kan zeer geraakt worden door bijv. een knappe documentaire, of een verhaal of liedje met een mooie invalshoek).

Nogmaals, ik geloof zijn oprechtheid wel, maar bij dit soort liedjes / optredens krijg ik hetzelfde gevoel als wanneer ik een meisje tijdens een Miss verkiezing hoor zeggen dat ze vooral wereldvrede wil..
Geen gevoel dus..

avatar van rkdev
3,0
En voor zulke gepassioneerde discussies over muziek zit ik dus ook op MuMe Het geeft perfect weer wat muziek met ons doet.

Ik ben (net zoals P.) een MJ fan sinds ongeveer 1983 en ook The Jacksons heb ik met terugwerkende kracht geabsorbeerd. En ik kan me voorstellen dat iemand die Michael is gaan volgen door z'n eerlijke soulmuziek, het na Bad wat moeilijker kreeg om zich met hem te identificeren. Zijn muziek werd anders en de verhalen rondom zijn persoon werden gekker en gekker. Ook zijn drang om de wereld te verbeteren werd groter. Persoonlijk heb ik me (ik denk net zoals M&M) altijd sterk gemaakt om de oprechtheid van Michael te benadrukken, maar dat was niet bij alles even makkelijk.

Een nummer als Man in the Mirror valt natuurlijk absoluut aan de goede kant van de medaille, en ook Earth Song bevat de juiste pathos om je te raken. Bij Heal the World (en ook We are the World) valt voor mij het kwartje de verkeerde kant op. Maar zoals eerder gezegd heb ik wel ontzag voor wat hij ermee wil zeggen en bereiken.

Elk album vanaf Bad had zulke nummers, en voor mij zijn dat altijd de nummers geweest die ik het minst graag van hem hoor, hoe oprecht ook. Op dit album heb ik het minste met nummers als You Are My Life en The Lost Children.
Vanaf Bad maakte hij ook tekens nummers over het onrecht dat hem persoonlijk werd aangedaan (op dit album Privacy, Threatened). Die pakken mij dan weer wel. MIsschien omdat de zoetheid dan wordt omgezet in woede. Earth Song bevat een combinatie van beide en werkt om die reden bij mij dus.

Ben het tot slot niet met P. eens dat het gevoelloos is. Integendeel zelfs. Maar hoe het gevoel tot uiting wordt gebracht werkt gewoon niet voor iedereen.

Mooie reactie.
Ik wil even benadrukken dat ik bedoelde dat deze categorie songs bij mij niet de gevoelige snaar raken. Het enige gevoel dat ze veroorzaken is irritatie.
Zoals ik al zei.. ik geloof wel in Michael's oprechtheid m.b.t. wereldleed, goede doelen en zelfs kinderen.

Wel kreeg ik vaak een ongemakkelijk gevoel bij de grote beelden, en hoe hij zich als een soort Jezus tussen de kinderen leek te presenteren, dus ik weet niet hoe ik over hem moet denken ten aanzien van grootheidswaanzin.
Met name bij dit soort filmpjes ging het helemaal verkeerd met "mijn Jackson fan zijn":
Trailer/teaser History tour

Maar goed.. genoeg kritiek op Michael.
Gelukkig heb ik de oude platen nog

En..er viel nog zeker wel het e.e.a. te genieten op de platen na Bad.

@rkdev: hoewel we het verder aardig eens lijken te zijn, deel ik niet je mening dat dit album beter af zou zijn zonder Butterflies

avatar van George
@P.de Clown , bedankt voor de link. Ik kan me jouw aversie tegen dit soort filmpjes goed voorstellen.
Smakeloos is het eerste wat in mij opkomt. Jammer , het tweede.

avatar van rkdev
3,0
P. de Clown schreef:
@rkdev: hoewel we het verder aardig eens lijken te zijn, deel ik niet je mening dat dit album beter af zou zijn zonder Butterflies

Dat hoeft ook niet, zo kan iedereen altijd zijn eigen favo-album samenstellen door de -in zijn/haar ogen- mindere eraf te halen. We zijn het met 2 nummers niet eens bij Invincible, want de door jou genoemde 'Butterflies' en 'Break of dawn' zijn beiden niet mijn favorieten van deze plaat.
Er is niks mis met de nummers hoor, maar ze vallen bij mij niet in de categorie positieve uitschieters.

Music & Me
P. de Clown schreef:

p.s. over MJ en ballads gesproken: Music and me is één van mijn Motown favorieten van hem (en en zo toepasselijk rond zijn dood).
Samen met "We've Got A Good Thing Going", "With a childs heart" en "My girl" (en zo kan ik nog even door gaan).
Wederom SOUL

Beetje verlaat, maar las dit stukje nu pas. 'With A Child's Heart' is inderdaad geweldig en past ook perfect bij Michael. Is toch altijd een volwassen man geweest met een child's heart Het is 1 van mijn favoriete MJ nummers.

Mijn naam 'Music & Me' is ook afgeleid van het nummer 'Music And Me' Alleen heb van 'And' (&) gemaakt omdat ik dat zo'n mooi teken vind hahah.

Happy & Too Young van de Music And Me LP zijn ook geweldig. Vooral Happy.

jasperjoey
Zwaar ondergewaardeerd album. Ik vind het echt een van zijn beste albums. Vooral Cry, Break of Dawn en Heartbreaker zijn geweldige nummers.
Heb hem echt vaak beluisterd en het blijft gewoon een knaller van een cd. Het is een wat persoonlijker, volwassener album dan zijn eerdere werk en dat spreekt mij zeer aan.

Zeertjuh
You Rock my world, Amen!

Ik heb enkele nummers gehoord,maar vind Break Of Dawn tot nu de allerbeste,en eigenlijk van alle nummer die ik ken! (van michael)

Break of Dawn

avatar van Julie
4,5
Hoe meer ik naar dit album luister
hoe mooier ik elk liedje vind.

2000 watts vond ik wat overbodig..

Maar toch is deze cd een pareltje: You rock my world, heaven can wait, butterflies, break of dawn, you are my life, privacy, don't walk away, cry,.. stuk voor stuk liedjes die je 1000 x kan luisteren.

Lost children vind ik soms wel fijn om te luisteren; Maar in vergelijking met Man in the mirror, heal the world, etc vind ik dit het enige liedje dat niet erg goed doordacht is van Michael. Wel gemaakt met alle goede bedoelingen van de wereld natuurlijk.

4.5*

4,0
Ik vind dit ook een onder gewaardeerd album, ik heb het een paar maanden geleden gekocht en luister het regelmatig. Mijn favoriete nummers zijn:
-Heartbreaker
-Unbreakable
-Don't Walk Away
-Heaven can Wait

Maar ik vind wel dat hij het refrein in sommige nummers teveel herhaald, neem bijvoorbeeld You are my Life. Ook had het nummer The Lost Children er van mij afgelaten kunnen worden en er Xscape voor in de plaats zetten (bijvoorbeeld).

3,0
Onoverwinnelijk

Dat is hij wel, maar niet met dit album.

Unbreakable en You Rock My World . Verder vind ik het een beetje een melig album.

4,0
Wat bedoel je precies met melig?Dat je 3 sterren geeft is toch niet alleen voor Unbreakable en You Rock my World?

avatar van kingofmusic
4,5
een album die al die kritiek niet verdient, maar natuurlijk zijn vele mensen schapen en volgen ze de media...maar als ik hier paar reacties lees, zie ik ook nog een paar met een eigen mening (daarmee bedoel ik niet alleen de positieve meningen)

avatar van kingofmusic
4,5
GuyB schreef:
Onoverwinnelijk

Dat is hij wel, maar niet met dit album.

Unbreakable en You Rock My World . Verder vind ik het een beetje een melig album.


dus is hij wel overwinnelijk??

avatar van ThePrinceOfPop
5,0
Unbreakable: een hele goede start voor een goed album.

Heartbreaker: 1 van de beste liedjes van het album.

Invincible: mooie naam voor en album, en na het lezen van de naam ernaar luisteren en het stelt je ook niet teleur.

Break of dawn: luchtige lied, geen top lied maar ook zeker geen flop. Naar dit lied moet je gewoon ogen dicht luisteren wanneer je die dag hard hebt getraind . Het maakt je helemaal rustig.

Heaven can wait: redelijke lied, met een hele mooie refrein en met een mooie begin.

You rock my world: 1 van de toppers van het album met een leuke begin.

Butterflies: een lied waar je een beetje moet wennen, maar het is geen lied die dit album had moeten halen. Dit moest een lied zijn die zou uitlekken en gewoon lekker op youtube luisteren,

Speechless: PRACHTIG....MJ helemaal zelf geschreven en dat merk je ook.

2000 watts: zie butterflies.

You are my life: een hele mooie MJ lied met een mooie refrein.

Privacy: 1 van de beste liedjes van het album. Gewoon een lekkere harde MJ lied.

Don't walk away: een echte mooie prachtige gevoelige lied.

Cry: MJ en R.Kelly samen en dan is dit het resultaat? Ik had in die tijd veel beteres verwacht, toen ik hoorde dat R.Kelly een lied had geschreven voor het album en als naam cry (het zou wel leuker zijn als R.Kelly ook een eigen couplet had, jammer ).

The lost children: zo'n lied moet er gewoon in zitten, een mooie lied met een betekenis voor de kinderen.

Whatever happens: 2 legends samen, met goed resultaat. Een mooie clip zou er kunnen gemaakt worden voor dit.

Threatened: een pakkend begin maar het resultaat is niet positief pakkend... een mindere lied. Niet het beste afsluiting voor zo'n album.

Conclusie: een goede album met een paar mindere liedjes (niet slecht). Als een andere artiest dit album zou maken en niet MJ die The King Of Pop als bijnaam heeft, zou die artiest met dit album hit voor hit scoren en hij zou de beste artiest van het jaar worden gekozen.

2,5
Ik heb het in een eerdere post al eens gezegd maar wat is Whatever Happens een heerlijk nummer!
Het komt misschien wel het dichste bij Michael unplugged horen iets wat helaas nooit meer als album gerealiseerd kan worden.

avatar van -SprayIt-
4,0
Ik vind Whatever Happens 1 van zijn betere nummers... wat een ondergewaardeerd pareltje deze plaat.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:59 uur

geplaatst: vandaag om 02:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.