menu

Joni Mitchell - Hejira (1976)

mijn stem
4,07 (265)
265 stemmen

Canada
Pop / Jazz
Label: Asylum

  1. Coyote (5:01)
  2. Amelia (6:02)
  3. Furry Sings the Blues (5:08)
  4. A Strange Boy (4:19)
  5. Hejira (6:41)
  6. Song for Sharon (8:39)
  7. Black Crow (4:23)
  8. Blue Motel Room (5:04)
  9. Refuge of the Roads (6:38)
totale tijdsduur: 51:55
zoeken in:
avatar van Angelo
4,0
Allereerst: wat een prachtige hoesfoto! “Hejira” staat voor “reis”, en dat gevoel krijg je ook bij het beluisteren van dit album. De nummers werden geschreven door Joni, terwijl ze met de auto van Maine naar California reisde. De ervaringen die ze meemaakte, wist ze perfect te verwerken in dit album. Op de één of andere manier een ontzettend rustgevend album, terwijl het op tekstueel gebied juist ietwat chaotisch is. Op artistiek gebied vind ik dit album gedurfder dan bijvoorbeeld ‘Blue’, om een album als deze uit te brengen lijkt me dan ook best risicovol te zijn geweest, want ik vind dat een album als deze nou niet bepaald potentie heeft om bij een groot publiek in de smaak te vallen. Eén ding begrijp ik niet, en dat is waarom dit album vaak aangeduid wordt als “jazz”. Het kan aan mij liggen natuurlijk, maar ik vind dit gewoon een combinatie van pop met voornamelijk folk. Persoonlijk hoor ik helemaal geen jazz behalve bij 'Song for Sharon' en 'Blue motel room', maar dat terzijde. De titeltrack, het jazzy 'Blue motel room' en 'Black crow' vind ik overigens de mooiste nummers op dit album, ze hebben alledrie een beetje een mysterieuze sfeer en dat bevalt me wel. Mevrouw Mitchell lijkt me wel zo’n vrouw die altijd grenzen opzoekt, want dit album lijkt (ondanks het genre) naar mijn mening totaal niet op ‘Blue’. En tja, wanneer een artiest zijn/haar veelzijdigheid toont, is dat voor mij altijd een (groot) pluspunt. Bij iedere luisterbeurt lijkt het alsof je opnieuw op ontdekkingsreis gaat met Joni, dat maakt dit zo'n mooi album...

avatar van Gert1980
5,0
Ook al ben ik een hard Joni Mitchell fan, bij het beoordelen van haar werken ben ik even kritisch als bij andere artiesten.
Niet alles wat mevrouw Mitchell heeft gemaakt is memorabel, al maakte zij de eerste tien jaar van haar carrière duidelijk haar beste albums. Maar zelfs in die eerste tien jaar was niet alles even sterk. Haar vierde album Blue groeide uit tot een terechte klassieker en is volgens velen haar beste album. Wéér vier (studio)albums verder kwam deze Hejira, naar míjn mening haar beste album! Ik weet niet, ik hou van haar meeste andere albums, maar wat dit album met mij doet... Dit album gaat mij door merg en been, maakt me blij, maakt me emotioneel. Één van de weinige albums die ik vijf sterren geef!

De muziek op Hejira was erg vernieuwd met zijn sterke jazz invloeden, de teksten regelrechte hoogstandjes. En dan nog dat mooie artwork!! Hoe geniaals om die wolken cocaïne te laten suggereren, iets wat Joni aardig gebruikte tijdens deze periode in haar leven.

Hejira laat zich beluisteren als een lange reis door Amerika en wat voor reis. Ieder nummer heeft zijn charme, vooral wanneer je de teksten goed beluisterd.
Ik ga hier geen nummers bespreken, dat zou ze toch tekort doen. Deze plaat moet je beluisteren terwijl je met je ogen dicht, en een goed glas alcohol (Joni stijl) naast je op tafel, languit op de bank ligt. Je hoort Joni's reis niet alleen, je bent daar, samen met haar. Steeds weer opnieuw!

Persoonlijke favorieten: Hejira, Song For Sharon, Blue Motel Room.
*****

Gast
geplaatst: vandaag om 09:41 uur

geplaatst: vandaag om 09:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.