Het debuutalbum van Ought, More Than Any Other Day, is alweer een paar maanden uit. Maar we hadden deze nog niet gerecenseerd, en dat is toch zonde. More Than Any Other Day is namelijk een heerlijke catchy indie-post-punk plaat met knallende gitaarriffs! Ought is een nieuwe band uit Montreal, Canada, die al sinds 2011 aan de weg timmert en al een EP uitbracht.
More Than Any Other Day is in elkaar gezet met 9 nummers, die eigenlijk stuk voor stuk verschillend klinken. Zo hebben we het hele catchy The Weather Song; een bijna poppy nummer met een opzwepend en vrolijk ritme en de kortste speelduur van de hele plaat (4.37). Heerlijk zoals het nummer halverwege punky openbarst, en in tempo keihard toeneemt. Je kan hier niet stil blijven zitten, en het lijkt wel alsof we een herboren Pavement, of de swingende The Feelies horen. Hoe anders is het nummer dat hiervoor afgespeeld wordt: Habit. Een down-tempo nummer dat een paar keer onderbroken wordt ("There It Comes Again!") door een heerlijk refrein, met sfeervolle zang, keyboard en gitaar. Zo verrast de plaat telkens opnieuw. Een spannende rauwe attitude, af en toe zwoele intermezzo's, dan toch weer die felle gitaren. Ook op Clarity!, een stoer nummer, soms fluisterend en soms volstrekt uitbundig gezongen, horen we de kwaliteit van Ought. Maar de echte knallers zijn mijns inziens de opener en de afsluiter van het album. Opener My Pleasant Heart knalt er keihard in; heerlijke drums, hysterische zang en prikkelende melodie. En de afsluiter is Ought op hun meest psychedelisch; op Gemini horen we bijna een soort krautrock, met herhalende en hypnotiserende instrumentatie die langzaam wordt opgebouwd naar een album-climax (doet die denken aan Wilco's Misunderstood, of niet?). Zijn er dan ook minpunten? Jazeker. De plaat luistert goed weg, en is een punk-klassieker in spé. Maar voor een post-punk plaat zijn een aantal nummers toch wel wat te lang en weet het niet de hele speelduur te boeien. Ook horen we wel heel veel verschillende stijlen; het had deze punkplaat gesierd als het wellicht wat coherenter was geweest. En die stem van leadzanger Tim Beeler he, je moet er maar van houden. Ook ik vind die soms een beetje teveel van het goede.
More Than Any Other Day is nu al dé post-punk plaat van 2014. En wat een punk plaat hoort te doen, doet deze plaat zeker. Het rammelt, het beukt, het ontregelt je gehoor en het laat je mee-swingen op je stoel. Bij vlagen wellicht wat te langdradig, en té afwisselend, maar ze laten door al die afwisseling zeer duidelijk horen dat we ze de komende tijd uitvoerig in de gaten moeten houden!
Pat-sounds: Album Ought - More Than Any Other Day (2014) - pat-sounds.blogspot.nl