menu

10cc - Greatest Hits 1972-1978 (1979)

mijn stem
3,71 (82)
82 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Mercury

  1. Rubber Bullets (4:44)
  2. Donna (2:57)
  3. Silly Love (3:16)
  4. The Dean and I (2:54)
  5. Life Is a Minestrone (4:28)
  6. The Wall Street Shuffle (3:53)
  7. Art for Art's Sake (4:22)
  8. I'm Mandy, Fly Me (5:22)
  9. Good Morning Judge (2:55)
  10. The Things We Do for Love (3:23)
  11. Dreadlock Holiday (5:03)
  12. I'm Not in Love (6:06)
totale tijdsduur: 49:23
zoeken in:
avatar van Jan Wessels
4,0
10CC was de band van de doortimmerde productie, arty teksten en prachtige hoezen. O ja, de vier heren konden ook geweldig zingen en spelen! Deze verzamelaar biedt een geweldig overzicht van hun allereerste hit tot hun laatste. I'm Mandy, fly me is in mijn ogen hun beste nummer (niet voor vliegangstigen a la Bergkamp). In twee duo's gingen ze verder (10CC en Godley and Creme). 4,0

avatar van Madjack71
4,0
10cc had er een handje van om prachtige goed in het gehoor liggende liedjes te maken, die toch ook wel weer innoventief waren.
Dit album heeft allemaal toppers in mijn oren.

avatar van musician
4,0
Zo uitgebreid als het overzicht Collected kom je het bij 10cc niet meer tegen. Maar daar moest wel bijna 30 jaar langer op worden gewacht dan op Greatest hits 1972-1978.

Deze verzamelaar verscheen al in 1979 en was een beknopte bloemlezing uit 10cc's meest bewierrookte periode. Vooralsnog als viertal; Goodmorning judge, The things we do for love en Dreadlock holiday als duo.

Béter is het na 1979 bepaald niet meer geworden.

De studentikoos aandoende rock, vernieuwend en verfrissend, komt het meest tot uitdrukking in nummers als The Dean and I, I'm mandy fly me en Art for art's sake.

Het succes in de VS kwam pas met I'm not in love (1975) en hun nummer 1-hit aldaar, The things we do for love. Een beetje aan de late kant, maar het was dan ook een echte op en top Britse band. En dat dringt dan meestal niet direkt door in de VS.

Met wat schaarse uitzonderingen, hebben alle vier de 10cc leden, als 10cc, Godley and Creme of solo zelden nog potten weten te breken, vergelijkbaar als de periode 1972-1978.

Mij valt dat nog altijd enorm tegen, er leek een ongebreideld talent aanwezig.

Ik zou mij maar daarom ook niet beperken tot deze verzamelaar. Al het 10cc materiaal uit deze periode is geweldig, zoveel studio-cd's zijn dat nu ook weer niet. Leuke, digitaal geremasterde versies.

avatar van bikkel2
4,0
Deze was ik bijna vergeten . Ik had 'm op Lp toendertijd .

Goede liedjes , in feite allemaal hits .

Verder eens met musician's stukje . 10CC was leuk voor zolang het duurde . Altijd , ook na de toptijd , leuke singles .
Idem voor Godley & Creme . Weinig echt memorabel album werk , maar de singles altijd leuk .

avatar van Rinus
3,5
Deze heb ik nog op vinyl. Kan natuurlijk niet in de schaduw staan van het in 2008 uitgebrachte "Collected", maar toch een aardige verzamelaar.

avatar van Boenga
4,5
Heb 10cc een paar weken terug gezien op het 'Nostalgie Beach Festival' in Bredene (B). Met de 12 nummers op deze collector heb je dan meteen zo ongeveer de ganse playlist van dat optreden voor ogen.
Het was trouwens heel goed, heel sterk, en helemaal 'af'. Eerste keer ooit dat ik ze live te zien kreeg, en daar ben ik bijzonder blij om.

avatar van Darkzone
4,0
Vandaag voor een euro op vinyl gekocht op een braderie tijdens Koningsdag. Opvallend hoeveel nummers je er van kent eigenlijk. Lekker om op een zonnige zomerse dag op te zetten

avatar van Ewreck
5,0
Vinyl afgelopen weekeinde voor 5 euro gekocht. Heerlijk al die oude nummers weer voorbij horen komen. Verbaasde me eigenlijk hoeveel nummers ik kende. Top album!

avatar van adri1982
bikkel2 schreef:
Deze was ik bijna vergeten . Ik had 'm op Lp toendertijd .

Goede liedjes , in feite allemaal hits .

10CC was leuk voor zolang het duurde . Altijd , ook na de toptijd , leuke singles .
Idem voor Godley & Creme . Weinig echt memorabel album werk , maar de singles altijd leuk .
Ik kocht dit album (in 2008) op LP, in een kringloop. En toen kende ik 10 van deze 12 nummers al.
The Dean and I werd gelijk een leuke ontdekking voor mij, terwijl Art for Art's Sake een van de minst goede nummers van de LP werd. Maar desondanks blijft het een leuke verzamelaar, met The Wall Street Shuffle, I'm Mandy, fly Me (Het eerste nummer die ik op 9-jarige leeftijd van de band leerde kennen, dat fluitintro vond ik toen der tijd best eng, maar het gitaarwerk is goed), en de parel I'm Not in Love. Op deze veramelaar mis ik o.a. Blackmail.

avatar van gaucho
4,0
Ik heb deze LP heel lang geleden gekocht, ik denk in het verschijningsjaar 1979. Inmiddels heb ik een groot deel van hun reguliere albums, alsmede de Collected 3CD, die nogal wat aanvullende pareltjes bevat. Dat zou deze LP natuurlijk overbodig maken, maar ik vind dit als verzameling van bijna 50 minuten toch een mooi doorkijkje naar het allerbeste van 10cc.

Alle hits tot die tijd staan er in elk geval op, en ik moet musician bijvallen: beter is het er daarna zeker niet op geworden, al blijf ik als uberfan een zwak houden voor het tweeluik Ten out of 10 en Windows in the jungle. Achterhaald qua samenstelling, zeker, maar in 1979 vond ik dit de circa twintig gulden die ik ervoor neertelde zonder meer waard.

Maar in tegenstelling tot bikkel2 vind ik 10cc behalve een singles- ook een echte albumband. Weinig echt memorabel albumwerk? Ik vind de eerste 4 (en vooruit, de vijfde met alleen Stewart en Gouldman, nog steeds toppers, waarbij ik Sheet music en The Original soundtrack tot het beste van de jaren zeventig reken. Maar zoals gezegd, ik ben een uberfan die het zicht op de realiteit misschien een beetje is kwijtgeraakt...

avatar van bikkel2
4,0
Ik ben er inmiddels wel een beetje op teruggekomen gaucho. Maar ook weer niet helemaal.
De eerste vier 10CC albums (originele line up) zijn crackin' natuurlijk.
Daarna wat mij betreft niet meer spectaculair.
En idd....de singles zijn altijd wel leuk.
G&C maakten een aantal albums die best de moeite waard zijn, maar meestal volkomen onbegrepen. Ook meestal prima singles.

avatar van MIAB
3,0
10cc hoor ik eigenlijk alleen maar tijdens de TOP2000 en dus waagde ik 2 luisterbeurten aan een goede verzamelplaat. Ik merk dat het samenspel en de zang mij niet helemaal kan boeien. Een aantal platen, zoals Rubber Bullets, Donna, Wallstreet Shuffle, Things We Do For Love en Dreadlock Holiday zijn wel erg fijn. Net geen 3,5* voor mij, dus: 3*

1. Rubber Bullets (4:44) 3,5
2. Donna (2:57) 4,0
3. Silly Love (3:16) 2,5
4. The Dean and I (2:54) 3,0
5. Life Is a Minestrone (4:28) 2,5
6. The Wall Street Shuffle (3:53) 4,0
7. Art for Art's Sake (4:22) 2,5
8. I'm Mandy, Fly Me (5:22) 3,0
9. Good Morning Judge (2:55) 3,0
10. The Things We Do for Love (3:23) 4,0
11. Dreadlock Holiday (5:03) 4,0
12. I'm Not in Love (6:06) 3,5

avatar van Queebus
4,0
Mijn broer kocht de elpee en ik kopieerde deze op cassette en draaide hem helemaal stuk. Geweldige nummers, grappige teksten en muzikaal hun tijd ver vooruit. Godley en Creme (altijd in voor een experiment) versus Stewart en Gouldman (wat meer gericht op goede songs). Een unieke samenwerking tussen 4 muzikanten die samen meer waren dan de som van 4 delen. Graham Gouldman had al eerder zijn sporen verdiend met nummers als No Milk Today en Bus Stop. Eric Stewart was zeer bedreven in techniek en het produceren van albums en Godley/Creme ontwikkelden de Gizmotron. Hiermee kon je met wieltjes de snaren van een gitaar aansturen. Later vooral bekend van videoclips. 10cc zou volgens geruchten de hoeveelheid sperma na ejaculatie zijn, iets wat de band altijd ontkende. De synergie tussen de 4 muzikanten stokte en Godley en Creme gingen solo.

Alle nummers op dit album zijn geweldig en uniek. De verzamelaar heb ik enkel op elpee. En omdat ik deze niet op cd kan verkrijgen heb ik op Spotify mijn eigen playlist gemaakt.

Na 1978 heeft 10cc niet veel indrukwekkends uitgebracht. Windows In The Jungle vind ik nog wel de moeite waard en Feel The Love (Oomachasooma) is een van mijn favoriete singles ever.

avatar van lennon
2,0
10cc leerde ik kennen in de 80's.

Tot een paar jaar terug had ik nog nooit een compleet album van de heren beluisterd. Nadat ik dat wel had gedaan begreep ik ook wel waarom. Het raakte me totaal niet.

Helaas is het zelfs zo dat op dit hits album dit ook het geval is.

The Wall Street Shuffle
The Things We Do for Love
Good Morning Judge
Dreadlock Holiday
I'm Not in Love

zijn de tracks waar ik wat mee kan (en dan vind ik Dreadlock Holiday de enige echt super topper). Dus bijna de hele A-kant vind ik echt zeer matig. Dieptepunt is wel Donna. Die kende ik natuurlijk al wel, maar wat is dat een vreselijke track. Leuke knipoog naar de 50's of 60's, en zal vast in de tijdlijn leuk zijn geweest, maar ik kan er echt niks mee.

Ik kreeg dit album bij een stapel lp's en dacht dat ik nu eindelijk een 10cc LP in mijn coillectie kon toevoegen, maar met een karige 5 songs die ik echt leuk vind, weet ik ook dat deze nooit meer de kast uit zal komen, dus dan maar niet.

avatar van musician
4,0
Volgens mij was 10cc ook een band die het indertijd erg goed deed bij hoger opgeleiden.

avatar van bikkel2
4,0
Wellicht was het soms ook wat verwarrend in 10CC.
Feitelijk ontstonden er twee duo's.
Eric Stewart en Graham Gouldman zijn traditionele songwriters, Gouldman zelfs een leverancier voor derden in de 60's voornamelijk.
Kevin Godley en Lol Creme hebben een kunst achtergrond en dat is ook duidelijk waar te nemen in hun songs.
Stewart en Gouldman gingen meestal voor het melodieuze liedje en Godley en Creme zochten de grenzen op met liedjes die niet altijd even makkelijk te doorgronden waren.
lennon somt dan ook de hits op die uit de Stewart/Gouldman koker komen, al is het fraaie I'm Mandy Fly Me dat overigens ook.
Donna is een persiflage en moet niet al te serieus genomen worden, een tijdsbeeld ding uiteraard, want ze waren lang niet de enige.

In het kader van 4 inventieve en creatieve musici die ook nog eens konden componeren, is 10CC tot in ieder geval 1976 - G&C verlieten het schip - misschien wat lastig te plaatsen en kan ik mij voorstellen dat het niet een ieders cup of tea is.
Je gaat bijvoorbeeld van een mini opera over Parijs ineens drastisch naar één van de misschien wel mooiste liefdesballads ooit (i'm Not In Love natuurlijk), om dan net zo makkelijk de boel te vervolgen met een vinnig lied over chantage. Natuurlijk heb ik het over The Original Soundtrack (1975).
Zo makkelijk ging dat en ik heb het altijd als vermakelijk beschouwd.
Uiteindelijk met alleen Stewart en Gouldman aan het roer werd het een stuk overzichtelijker, maar tevens een stuk minder spannend.

avatar van MIAB
3,0
Ik gooi er een halfje bij en moet toch wel enigszins terugkomen op mijn vorige beoordeling. 3,5*

1. Rubber Bullets (4:44) --- 3,5
2. Donna (2:57) --- 4,0
3. Silly Love (3:16) --- 3,0
4. The Dean and I (2:54) --- 3,5
5. Life Is a Minestrone (4:28) --- 3,5
6. The Wall Street Shuffle (3:53) --- 4,0
7. Art for Art's Sake (4:22) --- 2,5
8. I'm Mandy, Fly Me (5:22) --- 2,5
9. Good Morning Judge (2:55) --- 3,5
10. The Things We Do for Love (3:23) --- 4,0
11. Dreadlock Holiday (5:03) --- 4,5
12. I'm Not in Love (6:06) --- 4,0

Gast
geplaatst: vandaag om 12:46 uur

geplaatst: vandaag om 12:46 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.