menu

Genesis - From Genesis to Revelation (1969)

Alternatieve titel: The Original Album

mijn stem
3,06 (179)
179 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Decca

  1. Where the Sour Turns to Sweet (3:14)
  2. In the Beginning (3:45)
  3. Fireside Song (4:18)
  4. The Serpent (4:38)
  5. Am I Very Wrong? (3:32)
  6. In the Wilderness (3:30)
  7. The Conqueror (3:40)
  8. In Hiding (2:37)
  9. One Day (3:21)
  10. Window (3:33)
  11. In Limbo (3:30)
  12. Silent Sun (2:14)
  13. A Place to Call My Own (2:00)
  14. That's Me * (2:39)
  15. A Winter's Tale * (3:31)
  16. One Eyed Hound * (2:33)
  17. Silent Sun [Mono Single Version] * (2:12)
  18. Image Blown Out [Demo] * (2:48)
  19. She's So Beautiful [Demo the Serpent] * (3:43)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 43:52 (1:01:18)
zoeken in:
avatar van RuudC
3,0
Veel mensen die maar met moeite een voldoende geven. Dit album is compleet nieuw voor me. Als zo'n plaat dan flink lager beoordeeld wordt dan de klassiekers, ben ik altijd wel een beetje nieuwsgierig. Nu ben ik niet erg bekend met het werk van Genesis, maar genoeg om te weten dat het geluid behoorlijk verandert. Dat deze plaat een voldoende ging scoren, vermoedde ik al snel. The Serpent is een goed nummer. De rest is over het algemeen vrij veilig en wat zoetjes (komt vooral ook door de strijker en soms de blazer die je regelmatig hoort). Slecht is het zeker niet, alleen duurt dit album toch wel wat lang en is het meer van hetzelfde. Het scheelt ook dat Peter Gabriel een goede zanger is. Het is zeker geen straf om naar dit album te moeten luisteren, maar een topper is het inderdaad niet.

avatar van lennert
3,5
Gaat een interessante marathon worden, want ik ben DOL op de stem van Phil Collins. Ik heb vanzelfsprekend ook een aantal Genesis-albums met Gabriel op zang, maar luister toch echt altijd het meest naar het latere, minder gewaardeerde werk. Hey, die marathons zijn ook om van te leren, dus misschien ga ik wel compleet overstag nu!

Dit debuut heeft met The Serpent en Am I Very Wrong? twee echt fantastische tracks als uitschieters, terwijl ook One Day het erg goed doet. Minder Beatles-sound dan ik had verwacht, maar meer een Moody Blues-achtige vibe. Luistert nog steeds erg goed weg, al is het in de tussentijd absoluut geen spectaculair album meer om te horen.

avatar van BoyOnHeavenHill
3,5
Zoals al door iedereen gezegd heeft dit nog maar weinig te maken met de "grote" Genesis (een periode die voor mij begint met Trespass en eindigt met ...and then there were three), maar toch vind ik ook dit een heerlijk album, mooi passend in de psychedelische pop-traditie van de Moody Blues en Cressida, af en toe behoorlijk romantisch maar altijd met een goed gevoel voor melodie en drama. Als Genesis nooit meer een plaat had gemaakt zou dit album een paar decennia later wellicht herontdekt zijn als een vergeten pareltje uit de sixties.
        Beluisterd in een release van het betrouwbare Repertoire Records uit 2014, met naast de dertien nummers van het oorspronkelijke album nog de A- en B-kantjes van drie monosingles, niet heel veel verschillend van de tracklisting hierboven. Het boekje bevat een aardig essay van Chris Welch plus de oorspronkelijke hoestekst van Jonathan King, en op de hoes houdt The serpent de wereldbol (in de vorm van een appel inclusief steeltje) met opengesperde bek in een wurggreep. Mooie remaster met een aangenaam geluid, hoewel het enigszins troebele geluid van de oorspronkelijke produktie natuurlijk blijft overheersen (en dat is er gedeeltelijk ook de atmosferische charme van).

Gast
geplaatst: vandaag om 14:59 uur

geplaatst: vandaag om 14:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.