menu

Spoon - They Want My Soul (2014)

mijn stem
3,85 (296)
296 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Rock
Label: Loma Vista

  1. Rent I Pay (3:09)
  2. Inside Out (5:01)
  3. Rainy Taxi (3:58)
  4. Do You (3:32)
  5. Knock Knock Knock (4:39)
  6. Outlier (4:21)
  7. They Want My Soul (3:21)
  8. I Just Don't Understand (2:37)
  9. Let Me Be Mine (3:25)
  10. New York Kiss (3:26)
totale tijdsduur: 37:29
zoeken in:
ThereThere
dank Coldwarkids voor toevoegen van dit nieuwe Spoon album.
Wat kijk ik hier naar uit!
Eerste single "Rent I Pay" is alvast een heerlijke -niet al te bijzonder voor Spoon begrippen maar daarom niet minder- strakke opener: Spoon - Rent I Pay [UNOFFICIAL VIDEO] - YouTube

avatar van coldwarkids
4,0
Graag gedaan ThereThere

Ik ben hier idd ook zeer benieuwd naar! word een mooie zomer!


avatar van Woutout
4,5
Bizar wat weinig berichten bij dit album. Zoals verwacht is hij (alweer) heerlijk. Score volgt nog, maar 1e indruk is heel goed.

avatar van Renoir
4,0
Het is ook nog geen 5 augustus, Woutout! Of is het album al ergens te streamen?

avatar van itchy
3,5
Grappig, ik zat me laatst nog af te vragen hoe het met deze band zou zijn.

avatar van coldwarkids
4,0
Het album is idd te downloaden

avatar van Renoir
4,0
En bij mijn platenboer vanaf vrijdag 1 augustus te koop...

Nihilisme
Hier heb ik wel zin in hoor. Girls Can Tell t/m Ga Ga Ga Ga Ga waren erg sterke platen, Transference ietsjes minder maar ook zeker niet slecht.

avatar van Woutout
4,5
Staat inmiddels op Luisterpaal. Ijzersterk zelfs naar Spoon maatstaven en dus ook 1 van de betere albums die ik dit jaar heb gehoord. Leunt veel meer naar Ga x5 toe qua sound dan naar Transference, hoewel ik die laatste ook super vond. Meer Beatle invloeden dan ooit lijkt het (I Just Don't Understand!!)

avatar van Woutout
4,5
Vrijdag even de naar de Plato en hopen dat zij het vinyl binnen krijgen.De 2 andere Spoon lp's die ik heb (Transference en Kill the Moonlight) klinken dermate goed, dat ik daar wel voor naar Utrecht wil fietsen;)

avatar van MichielMT
4,5
Wat een fijn album!

avatar van Cor
4,5
Cor
Op de Luisterpaal inderdaad. Hij is weer fijn.

avatar van Lukas
Wat gezellig gekeuvel over platenboeren verwijderd. Graag een beetje ontopic blijven.

avatar van Mctijn
4,0
De nieuwe Spoon is goed, erg goed zelfs, maar na 2 luisterbeurten (in mijn oren) wel hun minste album tot nu toe. Naja, misschien net iets boven Telephono, maar dat is lang geleden. Zegt veel over hun oeuvre natuurlijk Enkele (Beatleske) niemendalletje, maar ook 2 of 3 nummers die met hun beste werk meekunnen. Na 2 luisterbeurten heb ik het gevoel dat ik het album al ken, iets dat ik normaal niet bij deze band heb.

Het tweespalt Do You en Knock Knock Knock is natuurlijk errug lekker. Outlier is niet Spoon-like, maar wel erg fris en tevens een van de fijnste nummers op dit album.

Valt me wel op dat dit album veel meer in sfeer van Ga^5 ligt, dan hun vorige plaat. Veel meer opgetogen. Het dub-effectje van Ghost of You Lingers komt ook veelvuldig op dit album voor (o.a. in Knock Knock), iets dat wellicht wijst op de eerste tekenen van creatief verval van de heren? Laten we het niet hopen!

Ik kom uit op een 3.75*. Maar omdat het Spoon is, lepel ik het af naar boven

avatar van Linius
4,0
Telephono was slappe hap, zou geen compliment zijn om te roepen dat dit album hun minste tot nu toe is

Ben zelf weer erg blij met dit nieuwe materiaal in ieder geval. Al zin in London Calling.

avatar van Lura
Mctijn schreef:
De nieuwe Spoon is goed, erg goed zelfs, maar na 2 luisterbeurten (in mijn oren) wel hun minste album tot nu toe.

Ik blijf het knap vinden dat er hier mensen zijn die na twee keer luisteren een album kunnen beoordelen. Dat kan ik nog steeds niet, ondanks mijn zeer lange luisterervaring.

avatar van Mctijn
4,0
Lura schreef:
(quote)

Ik blijf het knap vinden dat er hier mensen zijn die na twee keer luisteren een album kunnen beoordelen. Dat kan ik nog steeds niet, ondanks mijn zeer lange luisterervaring.

Meningen zijn momentopnamen. Dat moet je kunnen weten na je zeer lange luisterervaring.
Als ik er over 2 maand anders over denk, post ik dat hier en pas ik mijn stem aan. Dat is het leuke aan deze site toch?

Vanaf hoeveel luisterbeurten mag je je mening geven over een album? Verlicht me

avatar van Mctijn
4,0
Linius schreef:
Telephono was slappe hap, zou geen compliment zijn om te roepen dat dit album hun minste tot nu toe is

Ben zelf weer erg blij met dit nieuwe materiaal in ieder geval. Al zin in London Calling.

Telephono had zijn momenten. Misschien zelfs over 20 jaar meer momenten dat dit album. Spoon schurkt helaas steeds meer tegen de voorspelbare genres aan, terwijl ze op hun vroegere albums een uitgesproken eigen sound hadden. Neemt niet weg dat dit album vol staat met prima nummers. Spoon blijft een band die zich ruimschoots boven het maaiveld begeeft. Al kan ik de houdbaarheid lastig inschatten op dit moment. Ik hoor nog geen "klassiekers" zoals Everything Hits at Once, Plastic Mylar, Advance Cassette, The Way We Get By, Two Sides/Monsieur Valentine, They Never Got You, Ghost of You Lingers......

avatar van Lura
Mctijn schreef:
[Meningen zijn momentopnamen. Dat moet je kunnen weten na je zeer lange luisterervaring.
Als ik er over 2 maand anders over denk, post ik dat hier en pas ik mijn stem aan. Dat is het leuke aan deze site toch?

Vanaf hoeveel luisterbeurten mag je je mening geven over een album? Verlicht me


Het valt me gewoon op dat er hier mensen zijn, die albums amper beluisterd hebben beoordelen. Wat heeft het voor zin om een oordeel te geven op een album wat je amper gehoord hebt?! Het is mij wel duidelijk dat ik in ieder geval jouw beoordelingen niet al te serieus moet nemen.

avatar van Mctijn
4,0
Lura schreef:
(quote)


Het valt me gewoon op dat er hier mensen zijn, die albums amper beluisterd hebben beoordelen. Wat heeft het voor zin om een oordeel te geven op een album wat je amper gehoord hebt?! Het is mij wel duidelijk dat ik in ieder geval jouw beoordelingen niet al te serieus moet nemen.

Dus als iemand na 2 of 3 luisterbeurten een album al aardig in waarde kan inschatten, neem jij die inschatting bij voorbaat al niet serieus? Volgens mij gaf ik er ook nog een nette uitleg bij. Ok dan

avatar van heartofsoul
Lura schreef:


Ik blijf het knap vinden dat er hier mensen zijn die na twee keer luisteren een album kunnen beoordelen. Dat kan ik nog steeds niet, ondanks mijn zeer lange luisterervaring.


Lastige discussie. Ga je niet teveel van je zelf uit, Lura? Soms heb ik wel eens jaar nodig om muziek te doorgronden. Ik luister veel naar moderne klassieke muziek, en daar neem ik ruim de tijd voor. Ik had bijvoorbeeld het idee dat ik pas na jaren de structuur van bepaalde symfonieën "begreep". Of bedoel je dat niet? En bij popmuziek is het, wat mij betreft, soms net andersom. Dan heb ik wel eens aan één draaibeurt genoeg.

Wat They Want My Soul betreft, als geoefende luisteraar kan ik na een paar draaibeurten (met dank aan Spotify) constateren dat ik het een redelijk album vind. Het stemgeluid van Britt Daniel bevalt me wel, er staan een paar aardige liedjes op, de sfeer vind ik ok. Maar omdat ik wat andere muzikale voorkeuren heb zou dit album bij mij wellicht niet hoger scoren dan 3,5.
Ik moet misschien ook vermelden dat ik de eerdere albums van Spoon niet gehoord heb.

avatar van Woutout
4,5
De cd ligt inmiddels bij de Plato, maar de LP laat nog op zich wachten helaas.

avatar van Zwaagje
4,5
De vier nummers die ik op spotify heb gehoord smaken naar meer. Had nog nooit van Spoon gehoord (shame on me!) Ga met terugwerkende kracht eerder werk beluisteren; beoordeling van deze plaat volgt later.

4,0
Mctijn schreef:

Valt me wel op dat dit album veel meer in sfeer van Ga^5 ligt, dan hun vorige plaat. Veel meer opgetogen.

Stilistisch ligt het inderdaad dichter bij Gax5 dan Transference - deze keer met meer synths (Daniel heeft de keyboardist meegenomen van zijn Divine Fits uitstapje) - maar inhoudelijk is het toch allemaal wat minder lichtvoetig. Minder dan Transference maar dat was een outlier in hun repertoire (eentje die niet door iedereen evenzeer gesmaakt werd trouwens). Ga x 5 is een dijk van een plaat maar ik ergerde mij soms een beetje aan de betekenisloosheid van de lyrics (Rhthm & Soul, Japanese Cigarette Case) en bij They Want my Soul heb ik dat gevoel niet, sluit wat meer aan bij Girls Can Tell waar Britt Daniel niet alleen dingen zong gewoon omdat ze cool klonken. Zelfs al heeft hij eigenlijk wel het het soort stem die zelfs passages uit het telefoonboek nog cool zouden laten klinken.

Daarnaast bevestigt Spoon voor mij hier hun reputatie als één van de meest consistent goede bands van de afgelopen 15 jaar. Vooral nummers 2 tot en met 6 zijn erg sterk met Rainy Taxi, een nummer dat zelfs zonder duidelijk refrein erin slaagt om schaamteloos catchy te zijn en quasi achteloos uit de mouw geschudde single Do You als uitschieters. Ook mooi dat de ocassionele experimenten hier niet geschuwd worden met onder andere het synth gedreven Outlier en de de ballade-met-harpen Inside Out. Minste moment is waarschijnlijk de net iets te rechtoe rechtane openingstrack waar Fridmanns trademark luide en ongenuanceerde productie wat teveel doorklinkt (iets waar de titeltrack ook wat last van heeft) en een beetje een overbodige cover van I Just Don't Understand. Maar de uitstekende laatste 2 nummers zorgen ervoor dat ik weer bij de les ben.

Is dit nu hun beste of hun slechtste? Geen idee eigenlijk, Telephono en Series of Sneaks vind ik wat minder dan de rest maar alle andere albums kunnen afhankelijk van de dag de titel van beste Spoon album claimen vind ik. Misschien niet de meest wereldschokkend vernieuwende band maar als ze op dit constant hoge niveau blijven presteren mag Spoon wat mij betreft nog lang doorgaan.

Vento Vivimus
Mctijn schreef:
Ik hoor nog geen "klassiekers" zoals Everything Hits at Once, Plastic Mylar, Advance Cassette, The Way We Get By, Two Sides/Monsieur Valentine, They Never Got You, Ghost of You Lingers......

Dat gaat zo te horen nog wel veranderen. Zelf tip ik vooral het titelnummer. Maar daarnaast hoor ik genoeg goede nieuwe nummers waarmee ze de lof uit voorlopig vooral de engelstalige pers - 'A beautifully made, multi-layered album' in The Guardian en 'An impossibly likeable album' in de Irish Times - helemaal verdienen.

Met 'They want my soul' handhaaft Spoon het hoge niveau van hun laatste twee albums. Of het net zo'n klassieker wordt als 'Girls can tell' moet nog blijken. Maar ik verwacht het album aan het eind van het jaar wel weer hoog in de verschillende jaarlijstjes. Het album heeft eigenlijk maar een nadeel, met maar 37 minuten is het natuurlijk veel te kort.

They want my soul. Met zo'n album they may have it !!! Zo hoort popmuziek anno 2014 te klinken!

4,0
Pakweg Rainy Taxi vind ik eigenlijk wel klassieker potentieel hebben, meer dan sommige van die anderen die Mctijn opnoemt (denk dat dit de allereerste keer moet zijn dat ik iemand They Never Got You als klassieker weet beschrijven). Soms komt het ook uit onverwachte hoek, Let me be Mine bijvoorbeeld vond ik de eerste luisterbeurt een catchy maar wat doorsnee rocker maar dan hoor je het nog een aantal keer en blijkt het toch complexer en vernuftiger in elkaar te zitten dan je in eerste instantie zou denken zonder daarom evenwel iets van zijn catchyness te verliezen. Dat is Spoon op zijn best, makkelijk in het gehoor liggend maar met toch voldoende dubbele bodems om te blijven boeien.

avatar van midnight boom
4,5
Spoon is al jaren een constante factor binnen de indiemuziek, maar een vierjarige pauze leek in 2010 wel heel slecht getimed. Met het verschijnen van het meer experimentele Transference kon deze eigenzinnige gitaargroep eindelijk van de muziek alleen leven en was de populariteit langzaam groeiende, zeker in thuisland Amerika. Maar na diverse muzikale uitstapjes - waarbij Britt Daniel's 'supergroep' Divine Fits logischerwijs de meeste aandacht kreeg - is hier They Want My Soul, de achtste studioplaat van Spoon. In vergelijking met Transference is They Want My Soul meer back to the basis, zonder ergens als een herhalingsoefening aan te voelen. Dat betekent in de praktijk: tien nieuwe liedjes, die onderling sterk convergeren maar toch allemaal duidelijk het Spoon-signatuur dragen. Belangrijker: zowel qua songstructuren als qua uitwerking van de liedjes zit Spoon weer op een zeldzaam hoog niveau.


Zo zijn er zeker vijf nummers die zich direct met de beste liedjes uit het Spoon-verleden ('The Underdog, 'Written In Reverse', 'I Turn My Camera On' en somt u de hele riedel maar op) kunnen meten. Allereerst is daar de vooruitgeschoven single 'Rent I Pay'. Een flink groovend liedje dat met veel karakter en even rauw als catchy door Daniel wordt gezongen. Het goede gevoel voor timing en de (vaak ietwat dwarse) ritmiek die Spoon van nature bezit komen hier weer goed tot uiting. Zo eindigt 'Rent I Pay' onverwachts, wanneer je doorgaans een climax zou verwachten. Het zomerse, met shakers en pakkende mmm-mmm-mmm koortjes gebrachte 'Do You' is een liefelijk popliedje en al even perfect als de dynamische afsluiter 'New York Kiss'. Dat terwijl het dromerige, onderkoelde 'Inside Out' en het psychedelisch trippende 'Outliner' voor de spannendste momenten van de plaat zorgen.

Ondertussen zijn de onderlinge cohesie en het speelplezier binnen Spoon voelbaar en vullen de muzikanten elkaar goed aan. De liedjes zitten vol met details en authentieke invalshoeken waardoor deze plaat per luisterbeurt beter wordt. Die doeltreffende gitaarsolo in het stemmige - met opvallend dwingende bas gebrachte - 'Rainy Taxi' bijvoorbeeld. En wat te denken van dat vrolijke orgeltje in het puntige titelnummer of de drumcomputers, rondzingende gitaren en dat fluitfragmentje in 'Knock Knock Knock'? Het is allemaal behoorlijk smooth. De meer heldere productie dikt dat alleen maar aan. Als het besef aandringt dat Spoon na acht albums nog altijd in de groei is, krijg je toch het gevoel dat deze groep gewoon niet teleur kán stellen.

Van: Daans Muziek Blog

avatar van Zwaagje
4,5
Mooi recensie midnight boom. Mijn kennismakking met deze band was Transference en die is inderdaad wat experimenteler. Op het eerste gehoor viel deze me dan ook wat tegen. Na een paar luister beurten valt het kwartje en vallen de details op hun plaats; geweldige plaat. Om te beginnen 4 sterren.

avatar van captain scarlet
4,5
Kende tot noch toe maar 1 album van deze groep, met de pakkende titel Ga Ga Ga Ga Ga.
Heb dat altijd wel 'n fijn plaatje gevonden, maar deze gaat er toch wel weer overheen.
Het is lekker dwars en toch catchy en wordt inderdaad beter naarmate je het vaker beluistert.
Het intro van Rent i Pay doet me overigens wel sterk denken aan Street fighting man van de Stones, en het intro van Rainy taxi aan Gimme some lovin Van Spencer Davis.
Toeval ? Laten we het er maar op houden dat deze jongens hun klassiekers kennen.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:07 uur

geplaatst: vandaag om 23:07 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.