John Denver - Windsong (1975)

Jammer dat de muziek van Denver hier op de site niet erg gewaardeed wordt, want dit is best leuke country;
Hele mooie warme stem.
Zijn ode aan Jean Jacques Cousteau, de oceaanvaarder en bioloog, is erg mooi; Calypso.
Fly Away was ook een hit, en Windsong is gewoon schitterend. Hele mooie plaat hoor!

****

calypso is de grootste meezinger die ik ken! vreemd dat zoveel liedjes over boten zo'n meezingers zijn heb dit album trouwens niet, ik heb enkel the essential.

aye calypso!

idd. een mooie plaat en als iemand bij mij in de huiskamer over liefde en de schoonheid van het leven mag zingen en er mee weg komen...dan is het John Denver wel, althans dan toch met dit album.
Dit is muziek dat het leven celebreert, waardeert en gemaakt is met een oprechte intentie.
Het zien voor te braaf, weinig opzienbarend en teveel gespeend van enig leed of extravagant gedrag, doe je de beste man schromelijk te kort mee.
Ik heb niet veel van Denver, maar dit is een verzameling liedjes die mij heel aangenaam in de oren klinkt. Redelijk divers en het heeft een sfeer over zich, die bij mij het gevoel oproept van; jaah man het leven is wat jij er verkiest van te maken, hoe ga je het aan.. Edoch, ik zit dan niet in Alaska en rij niet met een paard langs de woeste golven van de zee. Maar dat doeternietoe, geluk zit niet in een golfje van de zee. Maar duidelijk is dat John een liefhebber was van het leven en hij heeft naar mijn smaak dit mooi verwerkt in een twaalftal liedjes, die geinspireerd zijn op de muziek die de wind maakt. Als John McCandles nog geleeft zou hebben...de hoofdpersoon uit de film Into the Wild, zou dit een perfecte soundtrack van diens leven geweest kunnen zijn.

Cd uit een tijd dat John Denver zéér veel succes had in Nederland, zo halverwege de jaren '70,

Misschien heb ik er geen verstand van, maar ik vind de nummers van Denver in te delen in twee groepen: country en de composities die je daadwerkelijk het gevoel geven deel uit te maken van de hoogten van de Rocky mountains. Door af en toe een strijkje, de bellen in Calypso wellicht?

Ik verkies overigens de laatste groep, het country gedeelte is wel erg tam te noemen. Net zo goed, als dat de muziek van Denver bij de categorie uitzonderlijk braaf valt in te delen. Je ziet de ideale schoonzoon in het zeer christelijke zuidwesten van de VS ook beleefd zijn hoed afnemen als hij met zijn huifkar de boeren op het land passeert.

Toen hij nog op school zat, veegde hij dagelijks het bord schoon voor de juffrouw.

Zo braaf is dus zijn muziek.

Maar bij tijd en wijle wil ik deze cd nog wel eens opzetten, de man speelt per slot van rekening geen noot vals, kan redelijk zingen (hoewel enigszins zoetgevooisd) en brengt er op zich wel een aparte sfeer mee naar voren.

De sfeer van ontluikende alpenweiden en bergstromen in het voorjaar. Maar één keer per jaar is aardig om de herinnering weer in het leven te roepen.

Dat heb je mooi beschreven musician , zeer treffende recentie .

Ik kan het alleen maar met je eens zijn . Denver is nooit de meest vooruitstrevende Countryartiest geweest . Altijd netjes , binnen de lijntjes en nogal zoet . Maar dat sfeertje hierboven benoemd, weet hij wel neer te zetten . Met name Calypso is een fraai liedje met een prachtig refein . Zijn stem is prettig om naar te luisteren en de songs zijn nergens vervelend . Het heeft iets rustgevends en inderdaad dat plattelandse .
Het is geen plaat die ik veel draai , misschien toch net iets te weinig pit . Om die sfeer van de Rocky Mountains voor mij te krijgen kies ik al jaren voor Dan Fogelberg's High Country Snows .

Ik vind Windsong echt een prachtig nummer. Ik was 14 jaar toen ik het "bandje" kocht in de lokale platenzaak omdat ik helemaal weg was van Calypso. Mijn smaak is wel wat anders geworden 25 jaar later maar nog altijd draai ik Windsong een paar keer per jaar.