menu

Andrew Lloyd Webber & Tim Rice - Jesus Christ Superstar (1970)

mijn stem
3,87 (88)
88 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Decca

  1. Overture (3:59)
  2. Heaven on Their Minds (4:22)

    met Murray Head

  3. What's the Buzz / Strange Thing Mystifying (4:14)

    met Yvonne Elliman, Ian Gillan en Murray Head

  4. Everything's Alright (5:14)

    met Yvonne Elliman en Ian Gillan

  5. This Jesus Must Die (3:37)

    met Victor Brox en Brian Keith

  6. Hosanna (2:09)

    met Viktor Brox en Ian Gillan

  7. Simon Zealotes / Poor Jerusalem (4:47)

    met Ian Gillan en John Gustafson

  8. Pilate's Dream (1:28)

    met Barry Dennen

  9. The Temple (4:43)

    met Ian Gillan

  10. Everything's Alright [Reprise] (0:32)

    met Yvonne Elliman en Ian Gillan

  11. I Don't Know How to Love Him (3:38)

    met Yvonne Elliman

  12. Damned for All Time / Blood Money (5:09)

    met Victor Brox, Murray Head en Brian Keith

  13. The Last Supper (7:08)

    met Ian Gillan en Murray Head

  14. Gethsemane (I Only Want to Say) (5:33)

    met Ian Gillan

  15. The Arrest (3:21)

    met Viktor Brox, Paul Davis, Ian Gillan, Murray Head en Brian Keith

  16. Peter's Denial (1:28)

    met Annette Brox, Paul Davis en Yvonne Elliman

  17. Pilate and Christ (2:44)

    met Barry Dennen en Ian Gillan

  18. King Herod's Song (Try It and See) (3:03)

    met Mike d'Abo

  19. Judas' Death (4:15)

    met Victor Brox en Murray Head

  20. Trial Before Pilate (Including the 39 Lashes) (5:13)

    met Victor Brox, Barry Dennen en Ian Gillan

  21. Superstar (4:16)

    met Murray Head

  22. Crucifixion (4:06)

    met Ian Gillan

  23. John Nineteen: Forty-One (2:08)
totale tijdsduur: 1:27:07
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
4,5
spinout schreef:
Dit lijkt me trouwens niet de originele hoes. Die is behoorlijk psychedelisch.

Klopt. Hier stond eerst de latere hoes uit de US (mei 1971). Deze gele, psychedelische is uit de UK (september 1970) is de oorspronkelijke.

avatar van spinout
4,5
Mooie lettering (als dat een woord is).

avatar van BoyOnHeavenHill
5,0
Muziekles tijdens de eerste klas van mijn middelbare schooltijd, en de leraar zette deze toen nog praktisch onbekende plaat op (twee langspeelplaten in een mooie doos). Een schok: sterke rockmuziek, gepassioneerde zang, intelligente teksten, meeslepende melodieën, grote thematiek. Thuisgekomen doorzocht ik de platenkast van mijn vader, en hoewel zijn verzameling voornamelijk uit klassiek, Glenn Miller en Ray Conniff bestond en niet progressiever dan Simon & Garfunkel en The Mama's & the Papa's werd, stond Jesus Christ superstar er warempel óók tussen. Als in een roes draaide ik de hele dubbelelpee achter elkaar, en ik was diep onder de indruk.
        Was dit mijn eerste kennismaking met het lijdensverhaal? Hoewel ik niet in enige geloofsrichting ben opgevoed zal ik de hoofdlijnen ervan wel hier en daar hebben opgepikt, maar dit album was de eerste gedetailleerde versie die mij ervan onder ogen (en oren) kwam, en pas naderhand heb ik begrepen dat de invalshoek van het perspectief van Judas en de menselijke benadering van een kwetsbare Jezus bepaald niet gangbaar en in zekere zin zelfs tamelijk revolutionair waren (toen in 1988 The last temptation of Christ verscheen was mijn eerste reactie: maar Tim Rice had het hier in 1970 toch óók al over?). Voor religieuze mensen klinkt dit misschien triviaal, maar in zekere zin is mijn beeld van het essentiële verhaal van het Christelijke geloof door JCS gevormd, net zoals sommige teksten van Ian Anderson op Jethro Tulls Aqualung (1971) dat deden. En daarin ben ik wellicht niet de enige van mijn generatie, getuige het succes van de verfilming uit 1973 en de enorme populariteit hier ten lande van de soundtrack daarvan (ruim een jaar in de elpee-top-20, waarvan 4 weken op nummer 1).
        Hoewel mijn toenmalige niet-geloven sindsdien is verhard tot een overtuigd atheïsme, is mijn bewondering voor Tim Rice's benadering nooit verminderd. Maar uiteraard zou die boodschap nooit zo goed zijn overgekomen zonder de technische onderbouwing daarvan, enerzijds Rice's vermogen om zijn teksten zowel qua ritme als qua vocabulaire rijk, elegant en perfect "lopend" te brengen (inclusief grappig gebuik van "moderne anachronismen": "One thing I'll say for him – Jesus is cool", "our expenses are good", "You'll escape in the final reel", "I only ask things I'd ask any superstar"), en anderzijds natuurlijk het hart van de plaat, Andrew Lloyd Webbers muziek die na 45 jaar nog altijd staat als een huis. Soms lees ik ergens een willekeurig tekstregeltje uit één of ander liedje waarvan ik de bijbehorende melodie ken, en als die melodie toevallig erg mooi of pakkend is loopt er dan een denkbeeldige rilling over mijn rug. En als getuigenis van hoe sterk de muziek van JCS is: wie deze plaat goed kent zal vermoedelijk bij elk van de volgende tekstregels meteen de bijbehorende briljante melodie in zijn hoofd horen, en bij wie loopt er dan niet zo'n rilling over de rug? "You have set them all on fire...", "It seems to me a strange thing mystifying", "Matter... more... than your... feet... and HAIR!", "No wait – we need a more permanent solution to our problem", "for ever and ever and ever", "...and leaving me the blame","Should I bring him down?", "Everytime I look at you I don't understand", "But – if – I – die", "Prove to me that you're no fool : walk across my swimming pool!", "The slime and the slime and the slime and the mud", "You innocent puppet!"... Misschien voor elke luisteraar nog wel met diverse voorbeelden aan te vullen. (Zelf begin ik ook te huiveren bij die geweldige gitaarriff waarmee Heaven on their minds opent en die de ruggegraat van The 39 lashes vormt.)
        Opgegroeid als ik ben met de originele JCS ben ik die altijd blijven prefereren boven de (misschien wel veel beroemdere) soundtrack van de verfilming; voor iets jongere mensen of voor mensen die de muziek pas via de film leerden kennen gold dikwijls het omgekeerde. Wat mij betreft is en blijft het doorslaggevende argument voor mijn eigen voorkeur toch de aanwezigheid van 's werelds beste rockzanger in de titelrol. En voor alle duidelijkheid: nee, ik kan niet zeggen dat ik vertrouwd ben met alle zangers van alle bands die er ooit hebben bestaan, en soms luister ik ook wel eens liever naar Robert Plant of Sam Cooke of Bob Dylan, maar de intensiteit die Ian Gillan hier meebrengt is wat mij betreft niet te evenaren. Ook de "soulfulle" Yvonne Elliman en vooral de emotionele Murray Head leveren indrukwekkende prestaties, en de andere zangers (inclusief een persoonlijke favoriet, Michael d'Abo als koning Herodes) brengen met soms rafelige maar altijd karaktervolle vertolkingen hun personages eveneens bewonderenswaardig tot leven, maar naast de teksten van Tim Rice en de muziek van Andrew Lloyd Webber is het toch Ian Gillan die dit album voor mij zijn meerwaarde geeft.
        Mooi (en "pijnlijk" eerlijk) fotobijschrift (van Roger Glover?) in het boekje bij de 25th anniversary edition van Deep Purple's Machine head : "Ian Gillan [...] grabbed an extra dose of fame singing the part of Christ on an album that nobody thought would go anywhere, 'Jesus Christ Superstar'." (mijn cursivering)

avatar van spinout
4,5
"Does he love me too?" uitgeschreeuwd door Judas is ook zo'n kippenvel moment. Ik prefereer de film versie, maar deze is ook zeer goed.

avatar van sippie12
5,0
Voor mij ook de originele versie. Gillan heeft nooit beter/emotioneler gezongen dan hier (Fools komt in de buurt). Nog altijd kippenvel bij Gethsemane. Murray Head is ook geweldig.

avatar van Rinus
4,0
Is deze wel eens uitgebracht op cd ?

avatar van BoyOnHeavenHill
5,0
Jazeker, ik heb hem als dubbel-CD in zo'n ouderwets dik 2-CD-doosje, zo te zien een eerste-generatie-CD, niet geremasterd maar met acceptabel geluid, van MCA.

avatar van aERodynamIC
4,5
Staat weer op, oh nee, dit jaar de filmversie... misschien straks toch ook nog deze. Ik kan nooit kiezen. En vooral hard meezingen.

avatar van Rinus
4,0
Heb een goed exemplaar op vinyl gescoord. Dit is toch wel de betere versie naast die van de film. De vocalisten zijn voor een deel een stuk beter (Ian Gillan, Murray Head o.a) maar ik hoor ook detail verschillen in de muziek zelf tov de filmversie.

En uiteraard hier staan de echte hit single versies op van het titelnummer en I Don"t Know How To Love Him.

avatar van radio 538
5,0
Deze dubbel Lp gekocht voor amper een €1 op de rommelmarkt

avatar van BoyOnHeavenHill
5,0
Daar moet wel zegen van boven op rusten!

avatar van radio 538
5,0
BoyOnHeavenHill schreef:
Daar moet wel zegen van boven op rusten!
haha zou je haast zeggen, ik ben er blij mee

avatar van radio 538
5,0
Mijn persoonlijke favoriet blijft, Gethsemane (I Only Want to Say) zo krachtig en mooi


avatar van Hans Brouwer
5,0
In deze lijdensweek voor Pasen 2020 is "Jesus Christ Superstar (1970)", met de onvolprezen Deep Purple zanger Ian Gillan in de rol van JC, het album dat het beluisteren meer dan waard is. Van harte aanbevolen!

4,0
Ieder jaar voor Pasen is dit vaste kost, ik heb zowel de filmversie als deze op zowel vinyl als cd. Ik denk dat ik 12/13 jaar was toen mijn oudste broer thuis kwam met de filmeditie. Ik kende maar 2 nummers die hitpotentie hadden, 'I don know how to love him' en 'Superstar'. Met de rest kon ik niet zo veel, het was totaal anders dan ik dacht. Later de film gaan zien en steeds meer gaan waarderen, evenals Godspell in de zelfde periode gemaakt. Twee musicals, later twee films over de laatste dagen van Jezus. Niet zo vreemd in de spirituele begin jaren 70. Liet Godspell Jezus zien als een vertegenwoordiger van de hippie beweging, de Jezus van Jesus Christ Superstar laat een twijfelende man zien, twijfelend aan zijn roeping en als onschuldige door cynische machthebbers en angstige religieuze leiders vermoord. Door de Passion wordt ieder jaar dit verhaal weer verteld, maar dat raakt me eigenlijk geheel niet. Maar de film en de muziek (en dan heb ik toch een voorkeur voor deze versie) raken me wel en sleuren me het verhaal in.
De muziek is ijzersterk, de uitvoering bijzonder goed en zeker de rol van Judas (lijkt soms meer de hoofdrolspeler) is heel bepalend. Na bijna 50 jaar staat de musical nog als een huis, zoals het verhaal van Jezus na 2000 jaar nog niets aan actualiteit verloren heeft. Opportunistische leiders en religieuze leiders, er lijkt weinig veranderd en ook nu loop je gevaar als je daar iets van durft te zeggen. Of je wordt ontslagen (in Amerika) of beland in de gevangenis of het loopt af zoals het met Jezus afgelopen is. Een tijdloos verhaal in een tijdloze uitvoering. Zoals ik al begon, ieder jaar voor mij vaste kost.

avatar van Hans Brouwer
5,0
Teacher schreef:
Ieder jaar voor Pasen is dit vaste kost.
Ook dit jaar is "jesus Christ Superstar" de 1970 versie hèt te beluisteren album in de aankomende week voor Pasen.

4,0
Hans Brouwer schreef:
(quote)
Ook dit jaar is "jesus Christ Superstar" de 1970 versie hèt te beluisteren album in de aankomende week voor Pasen.


Deze versie net weer opgezet. Goede Vrijdag, toch de dag om dit meesterwerk weer te beluisteren.

avatar van Hans Brouwer
5,0
Teacher schreef:
Deze versie net weer opgezet. Goede Vrijdag, toch de dag om dit meesterwerk weer te beluisteren.
Ach, deze JCS uit 1970 kan je elke dag wel draaien. Ook met Kerst.

5,0
17 september is de 50th Anniversary versie uitgekomen van dit meesterwerk. 3 Cd’s in een prachtige box. De 2021 remaster is erg fijn om naar te luisteren. Het bijbehorende boek is prachtig en informatief.

avatar van Hans Brouwer
5,0
MostlyMetal schreef:
17 september is de 50th Anniversary versie uitgekomen van dit meesterwerk. 3 Cd’s in een prachtige box. De 2021 remaster is erg fijn om naar te luisteren. Het bijbehorende boek is prachtig en informatief.
Dank je wel voor je kennisgeving MostlyMetal! Al kost het mij € 1.000, ik moet en ik zal die 50th Anniversary versie in mijn bezit hebben!!!

avatar van Hans Brouwer
5,0
BoyOnHeavenHill schreef:
Opgegroeid als ik ben met de originele JCS ben ik die altijd blijven prefereren boven de (misschien wel veel beroemdere) soundtrack van de verfilming; voor iets jongere mensen of voor mensen die de muziek pas via de film leerden kennen gold dikwijls het omgekeerde. Wat mij betreft is en blijft het doorslaggevende argument voor mijn eigen voorkeur toch de aanwezigheid van 's werelds beste rockzanger in de titelrol. Naast de teksten van Tim Rice en de muziek van Andrew Lloyd Webber is het toch Ian Gillan die dit album voor mij zijn meerwaarde geeft.
Bij mij was het mijn vier jaar oudere zus die mij in 1970 als 12 jarige enthousiast maakte voor "Jesus Christ Superstar". Ik kom uit een stevig christelijk gezin wat er toe heeft bijgedragen dat "Jesus Christ Superstar" vaak werd gedraaid in de huiskamer. Ook mijn diep gelovige ouders konden "JCS" gelukkig waarderen.
Dit album is zo ijzersterk en heeft na 50 jaar niets aan kracht ingeboet. Als u mij een beetje kent zult u begrijpen dat ik zeer gecharmeerd ben van de zang van Ian Gillan in zijn rol van Jezus.
Tot slot: petje af voor het bericht van BoyOnHeavenHill dat hij op 8 juli 2015 heeft geplaatst

avatar van BoyOnHeavenHill
5,0
Dank je wel voor het compliment Hans Brouwer !

avatar van Hans Brouwer
5,0
Hans Brouwer schreef:
Dank je wel voor je kennisgeving MostlyMetal! Al kost het mij € 1.000, ik moet en ik zal die 50th Anniversary versie in mijn bezit hebben!!!
Vandaag is de 50th Anniversary versie bij mij bezorgd. Het is een hele mooie box met veel informatie. Het kost een paar centen maar dan heb je ook wat!

avatar van Hans Brouwer
5,0
Hans Brouwer schreef:
Ook dit jaar (2021) is "jesus Christ Superstar" de 1970 versie hèt te beluisteren album in de aankomende week voor Pasen.
Zoals bekend heb ik het beste met jullie voor. Ik breng het album "Jesus Christ Superstar", versie 1970 met Ian Gillan ook dit jaar weer graag onder jullie aandacht. "JCS" is en blijft het te draaien album in de aankomende lijdensweek.

avatar van Hans Brouwer
5,0
BoyOnHeavenHill schreef:
Jazeker, ik heb hem als dubbel-CD in zo'n ouderwets dik 2-CD-doosje, zo te zien een eerste-generatie-CD, niet geremasterd maar met acceptabel geluid, van MCA.
Ter ere van de vijftigste verjaardag van "JCS" is er vorig jaar een schitterende jubileumversie uitgebracht... Uiteraard geremasterd.

avatar van B.Robertson
3,0
Wat een goed idee Hans Brouwer! Zelf had ik ook al in het achterhoofd de 1970 LP te draaien met Pasen en dan eens zien of de waardering wat hoger ligt. Gaat me vanzelf om ons aller Ian Gillan. Vroeger op school kregen we die 1973 versie te horen en zien en ik me maar afvragen waar Ian Gillan bleef. Wist ik toen veel dat er meerdere versies waren. Beetje ingewikkeld hoesdesign die 1970 versie; die hoes moet je aan vier zijden openvouwen en is voorzien van uitgebreid tekstboek. Wie weet ligt het album reeds eerder op de draaitafel.

Het een vaste prik om deze rock-opera dubbelaar sowieso een week voor Pasen op te zetten.
Dijk van een album.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:11 uur

geplaatst: vandaag om 21:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.