Doe Maar - Doris Day en Andere Stukken (1982)

DORIS DAY & ANDERE STUKKEN
was Doe Maar muzikaal en vocaal in absolute topvorm.
Bijna 12 potentiële hits op één album en toch maar 2 singels.
De ene klassieker na de andere werd losjes uit de pols geschud.

Is Dit Alles of de relatiecrisis in een handvol rake verzen.
En wat een leuke intro en meer nog wat een prachtig refrein.

Belle Hélène had makkelijk een derde top 10 hit van het kunnen zijn.
Zou na de split in 1984 toch nog even op singel verschijnen.

Vergeet me heeft een intro die op de Vlaamse televisie werd gebruikt
in de bioscoop quiz Cinemanie met Michel Follet. Een mop van een lied.

Situatie is de zoveelste poging van Jansz om zich in te leven
in de wereld van tiener(meisje)s ... weloverwogen of zorgwekkend?

Okee boerde goed, tot op de allereerste Doe Maar compilatie zelfs.
Ik vraag me dus al lang af of dit ooit een singelkandidaat is geweest.

Winnetoe wordt ervan verdacht de gitaarpartij van Hot Chocolate's Emma
te hebben gestolen. Kom nou. Het is een aardige instrumental.

Doris Day was het struikelblok voor menig Oor criticus anno 1982.
Wat een debiele rijmelarij, vond men. Ik vind het lachen en swingen geblazen.

Radeloos is mijn persoonlijke favoriet van dit album.
Prachtige Vrienten tekst en heerlijk gearrangeerde muziek.

De Eerste X is niet de eerste keer dat Ernst naar jonge meisjes knipoogt.
Maar het is hem omwille van de flinke dosis humor vergeven.

Tijd Genoeg toont de volwassen Ernst met een poëtische tekst
en met reggae muziek die altijd een vleugje exotiek in zich draagt.

Liever Dan Lief werd nog een hitje voor een zekere Tim Immers.
Dan toch liever het origineel, al vind ik het een van de mindere tracks.

Nachtmerrie is een draak van een tekst.
Te veel naar Ren Je Rot of Stuif es In gekeken, die Ernst.

Doris Day & Andere Stukken kan niet stuk.
Keer op keer ben ik verbaasd over de schijnbare eenvoud
van deze plaat, waarvan elk nummer zich moeiteloos
in je bovenkamer nestelt ... maar ...

... er zit ook een iets te "easy" randje aan deze schijf ... daarom net geen 5*.

De Bom werd dan de singel die ook in Vlaanderen insloeg.
Wat heel leuk was en op Pa zou herhaald worden, was dat Ernst
en Henny beiden een deel van de leadzang voor zich namen.

Skunk vind ik een wat geflipte instumental.
Man-O-Man is heerlijke, Vrientenloze 1979 macho Doe Maar.

Net iets beter dan de voorganger, net iets minder dan de opvolger. Erg veel catchy nummers, met natuurlijk 'Belle Hélène' als uitschieter. De muziek klinkt minder Ska, en meer reggae, een ontwikkeling die ik persoonlijk wel kan smaken. Het is ook een volwassenere plaat, met bijvoorbeeld de prachtige tekst van 'Is Dit Alles', en de fijne humor van 'De Eerste X'. Helaas ook weer wat draken zoals 'Nachtmerrie' die de pret wat komen drukken

Doris Day en Andere Stukken mag officieel mijn allereerste LP heten. Ik kocht al wel wat singles en ik had wat LP's van mijn ouders ingepikt, maar dit was mijn eerste eigen exemplaar en daar was ik maar wat trots op: overigens tegelijkertijd met Skunk gekregen tijdens pakjesavond (dus misschien vervals ik de geschiedenis wel een beetje, want wie zegt dat ik dit album eerder uitpakte ).
Omdat er geen teksten bijgeleverd waren tapete ik de LP op een cassettebandje, iets wat ik vaker deed om zo mijn LP's af en toe een beetje te ontzien, en schreef ik ze op om ze vervolgens in een map te stoppen met daarop uiteraard een afbeelding van Doe Maar. Ik was fan dus naast de buttons etc. hoorde ook een heuse map.
Het grappige is dat ik toen als 12-jarige duidelijk niet op de hoogte was van een aantal teksten. Ik geloof dat ik vele malen heb heen en weer gespoeld en dat er uiteindelijk dingen in stonden die niet helemaal klopten. Lange tijd moet ik ongetwijfeld een aantal dingen fout hebben meegezongen.
Ongetwijfeld zal ik niet de enige zijn geweest, en het is achteraf ook zeer duidelijk dat de band dit na verloop van tijd niet echt leuk meer vond. Al die kind-fans..... dat kan nooit de bedoeling geweest zijn.
Gelukkig blijft muziek bewaard en werden de LP's later vervangen door cd's en begreep ik de teksten inmiddels een stuk beter.
Doe Maar is en blijft een bandje dat me veel plezier wist / weet te bezorgen. Natuurlijk hoort daar een flinke portie jeugdsentiment bij. Want elke keer als ik Nachtmerrie (op Hol) hoor denk ik terug aan het schoolkamp in de zesde klas (1982) waar een paar klasgenoten dit nummer zongen en uitbeelden op de bonte avond.
Daartegenover staat de huidige waardering voor een nummer als Is Dit Alles dat soms angstvallig dicht bij mijn huidige leeftijd hoort. Er zijn gewoon wel eens van die momenten dat de hele tekst van toepassing is op het leven zoals het nu is en waar ik als 12-jarige uiteraard totaal niet mee bezig was (laat staan dat ik de inhoud goed begreep).
Hoe dan ook is Doris Day en Andere Stukken een mijlpaal in de geschiedenis van de nederlandse popmuziek of je dat nu wilt of niet. Het heeft in die tijd aardig wat teweeg gebracht en voor mij was het mijn eerste echte muzikale liefde, en dat mag ook wel een bijzonderheid genoemd worden ook al volgden er daarna nog vele anderen.

De zaterdagen naar het strand.
Vader kreeg uiteindelijk de verroeste Datsun 120Y aan de gang.
Met je korte broek zittend op zo’n nepleren bekleding.
Waarbij de schroeiplekken in de bovenbenen al langzaamaan ruikbaar waren.
Nog niet eens bloot gesteld aan de felle zon.
Toch gaf het allemaal niks.
Jan Rietman met Lost Vast op Hilversum 3.
Voor de zoveelste keer Doe Maar als gast.
Ergens tussen Het Goede Doel en Toontje Lager gepropt.
Die heerlijke slome sound van Is Dit Alles liet je genieten van de autorit.
Files waren min of meer gezellig.
Iedereen had zijn raampje open.
Overal hoorde je dezelfde muziek.
Doe Maar stond op het punt om definitief door te breken.
Doris Day en Andere Stukken miste nog de druk tot prestatie.
Henny Vrienten was nog niet opgefokt.
Ernst Jansz zong nog voornamelijk over vroegere liefdes.
Geen politiek correct gezeik over angst voor de atoombom.
Op de plaats der bestemming ging het kleine FM radiootje weer aan.
Niemand stoorde zich aan Doris Day.
Nederpop overheerste.
De plaatselijke supermarkt, friettent en zelfs de dakdekkers die actief waren bij de plaatselijke kerk.
Geen mens in Nederland die niet van Doe Maar hield.

Een heerlijk album van Doe Maar, dit ”Doris Day en Andere Stukken”. De muziek van Doe Maar is groovend en dat is op dit album niet anders. Er zit een heerlijke loomheid in die je van begin tot einde doet meedeinen. Met ”Is Dit Alles” en ”Belle Helene” begint het album fantastisch. Muzikaal zitten er niet echt missers tussen. Je zou kunnen zeggen dat het tekstueel niet altijd hoogstaand is, soms zelfs een beetje infantiel, maar aan de andere kant zitten de liedjes ook bol met tekstuele slimmigheidjes en vernuftigheden. Terug naar de muziek, want dat spreekt me het meeste aan op ”Doris Day en Andere Stukken”. De reggae groove is zo lekker en alle baslijnen zijn stuk voor stuk om van te smullen. Ook wil ik een lans breken voor het gitaarwerk. Niet altijd op de voorgrond, maar los van de lekkere reggae ritmes zijn ook sommige gitaarsolo’s het vermelden waard. Zo is de solo op ”Radeloos” bijzonder fraai en smaakvol. Hoogtepunt vind ik ”Situatie” en vind ik zeker een van de beste liedjes, niet alleen op ”Doris Day en Andere Stukken”, maar in het oeuvre van Doe Maar in het algemeen. De term onnederlands goed zal ik voor ”Doris Day en Andere Stukken” niet gebruiken, want dat vind ik eigenlijk denigrerend. Dit is gewoon goed!

Doe Maar is 1 van die zeldzame acts die elke plaat weer iets beter werd en uiteindelijk stopte op het hoogtepunt. Dit album is iets gelikter dan de voorganger en m.i. wordt Carel Copier wel gemist in de koortjes.
Is Dit Alles
Vooral ijzersterke tekst. over de sleur die ongemerkt in een relatie kan sluipen.

Belle Hélène
Ik denk dat dit nummer anno nu voor heel veel commotie zou zorgen. Toen bezong Ernst sex met een minderjarig meisje zonder dat er rellen ontstonden. Dit is m.i. 1 van de beste Doe Maar nummers met een heerlijke melodie, lekkere zang en spannende tekst.

Vergeet Me
Een veel bezongen thema, maar dit is voor mij een onderschat Doe Maar klassiekertje. Duidelijke tekst op de typische vrolijke noot van de heren.

Situatie
Een echt Ernst nummer gericht op de Doe Maar doelgroep.

Okee
IJzersterk nummer met creatieve tekst voor iedereen die van zichzelf vindt dat hij teveel drinkt, rookt of eet.

Winnetoe
Schitterende NL knipoog naar Apache. Instrumentaal nummer met wat Indianengeluiden aan het eind.

Doris Day
Enorme hit die de definitieve doorbraak betekende. Misschien hier en daar iets te simplistisch, maar niet uit je hoofd te krijgen als het er eenmaal inzit.

Radeloos
Mooi bezongen wanhoopskreet zoals Henny dat uitstekend kan.

De Eerste X
Gefaschineerd door jonge meisjes of niet; hier wordt Ernst echt ontmaagd door een oudere vrouw. Het arme jong wordt ook nog verliefd. Schitterende tekst.

Tijd Genoeg
Heerlijke loom nummer waarin je je lekker kan laten meenemen.

Liever Dan Lief
Lekker uptempo nummer, dat door Tim Immers een tikkie is verkloot. Dankzij de Heideroosjes is het weer goed gekomen: "Veel liever dan Tim". Blijft een ontzettend lekker nummer.

Nachtmerrie (Op Hol)
Niet mijn favoriete nummer van dit album. Wel een leuk sfeertje opgewekt.

Een mens mag best wel eens snobistisch zijn in zijn muzikale keuzes. En dat ook lang mogen volhouden. Zo was Doe Maar begin jaren '80 "not done" in de kringen van de rock- en progrockliefhebbers en heb ik mij daar altijd aan gehouden.

Zodra e.e.a een aantrekkingskracht heeft voor overwegend (te) jonge, gillende meisjes is de muziek op voorhand verdacht en later is ook toegegeven dat deze praktijk van de dag met dit imago ook indirect geleid heeft tot het einde van de band.

Doe Maar had juist helemaal niet de bedoeling om deze krachten los te maken maar de geest was uit de fles en mensen als ik lieten Doe Maar links liggen.

Het heeft derhalve 35 jaar geduurd voordat ik dit album voor het eerst eens heb beluisterd. De vraag is natuurlijk "had ik gelijk het jarenlang te negeren" of "spijt als haren op mijn hoofd" dat ik er niet eens eerder wat van had beluisterd.

De onvermijdelijke waarheid ligt uiteraard weer eens in het midden. Leuke ska-achtige liedjes met voor Nederlandse begrippen redelijk goede teksten in het algemeen. Ik wil er ook best een voldoende aan hangen. Maar niet het idee gekregen dat ik al 35 jaar iets onvermijdelijks heb gemist.