menu

David Crosby & Graham Nash - Whistling Down the Wire (1976)

mijn stem
3,33 (35)
35 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Polydor

  1. Spotlight (2:51)
  2. Broken Bird (2:44)
  3. Time After Time (2:32)
  4. Dancer (4:51)
  5. Mutiny (4:45)
  6. J.B.'S Blues (2:41)
  7. Marguerita (4:13)
  8. Taken at All (3:08)
  9. Foolish Man (4:30)
  10. Out of the Darkness (4:24)
totale tijdsduur: 36:39
zoeken in:
Ozric Spacefolk
Op mijn zoektocht naar nieuwe, goede folkbandjes, toch maar uit armoede deze plaat op gezet.

Ik wist niet dat ik deze nog niet had gerate. Ik vind het een echt lekkere country/folk/roots plaat.
Ik verbaas me eigenlijk een beetje over de lage eindscore, maar dat doe ik wel vaker op deze site.

Ozric Spacefolk
Vreemde regels hier op de site. Moet de artiest niet gewoon Crosby Nash zijn?

Stijn_Slayer
Hoor hier eigenlijk weinig country en helemaal geen roots.

Ozric Spacefolk
Stijn_Slayer schreef:
Hoor hier eigenlijk weinig country en helemaal geen roots.


In mijn beleving is dit een pure country/roots/folk plaat. Beetje Americana, maar wel van de gladde soort. Een echte studio-plaat.

Stijn_Slayer
Meer gepolijste westcoastpop. Bij roots denk ik echt aan authentieke producties en instrumenten (mandoline, banjo, gitaren waarvan je hout bijna kan ruiken). Inderdaad echt een studioplaat, dat is de spontaniteit niet ten goede gekomen.

Ozric Spacefolk
Volgens jouw beschrijving ben ik een echte rootsmuzikant.

Maar ik zeg al snel roots als het ver weg staat van popmuziek en danspasjes. Dat de productie nogal vol en gepolijst is, neemt niet weg dat de songs lekker authentiek over komen. De composities dan.

Bij Westcoastpop, denk ik aan Fleetwood Mac en Steely Dan.

Stijn_Slayer
Ik zou deze plaat ook zo in hetzelfde rijtje als Fleetwood Mac durven zetten, al zijn Crosby & Nash als je ze terugbrengt tot de essentie veel meer folkies dan FM. Die essentie is hier te veel verloren gegaan, als je het mij vraagt.

Ozric Spacefolk
Ja, dat las ik in je recensie.

Ik ben persoonlijk niet zo vies van goede pop, met goede pop bedoel ik dan ook goede pop.

Zo is bijvoorbeeld Al Stewart ook van epische folkrock afgebogen naar gelikte pop, en dat werkt prima voor mij.

Deja Vu ken ik bijvoorbeeld ook, en is een superbe plaat, en veel rauwer dan deze, en toch vind ik deze plaat prima werken.

avatar van musician
4,0
Hooguit dan wellicht het witte album van Fleetwood Mac, het eerste met Lindsey Buckingham en Stevie Nicks.

Beide bands getuigen uiteraard van een goede smaak

Toch is het gitaarspel van Buckingham (zeker later) moeilijk met C & N te rijmen. Ik ben benieuwd, wat Crosby zou vinden van Lindsey en andersom.

Stijn_Slayer
Ja, de witte en ook Rumours wel. De productie doet ook een hoop wat dat betreft.

avatar van harm1985
4,0
Toch een beetje een gemis in mijn collectie. Ik heb hem op LP, maar mijn platenspeler heb ik al in geen jaren aangesloten, dus via discogs maar de remaster uit 2000 besteld, samen met wat andere items om de verzendkosten te drukken.

Zo vullen langzaam de laatste gaten in mijn collectie.

avatar van harm1985
4,0
Nadat ik eerst een exemplaar ontving dat een productie fout had nu eindelijk kunnen genieten van dit album. De remaster klinkt als een klok! Lekker dynamisch, dus geen last van de Loudness War. Het album zelf is ook meer dan prima, veel meer dan left overs van Wind on the Water, dat stempel doet dit album geen eer aan. Margherita, Time After Time en Taken at All zijn de hoogtepunten hier.

avatar van Renoir
3,5
Deze ontbreekt ook nog in mijn collectie. Net even op zoektocht gegaan, en kunnen bestellen bij een bekende platenzaak in Delft. Amerikaanse import en uit voorraad leverbaar. Meevaller.

Stijn_Slayer
Ik heb 'm op elpee en vind het niet de meest geïnspireerde van het duo. Spel en productie is uit de tijd toen westcoast yacht rock werd. Crosby was al ver heen en had amper materiaal beschikbaar. Nash komt redelijk goed uit de verf. Taken at All en Marguerita horen bij z'n beste werk, maar zijn wel eens natuurlijker uitgevoerd. Hun minste tot dan toe met her en der wat anonieme nummers, maar nog steeds geen slecht album. Voorganger Wind on the Water en opvolger CSN zijn zeker een klasse beter. Ik heb een lichte voorkeur voor Stills en Young uit hetzelfde jaar, al is dat album ook niet zonder gebreken. Iedereen was beter af geweest met een geslaagde CSNY-reünie in 1976, maar dat mocht niet zo zijn.

avatar van harm1985
4,0
Ja, een CSNY album had all killer, no filler geweest, tenminste als de heren CSN hun ego aan de kant hadden gezet en hadden geaccepteerd dat Young dan minimaal 3 a 4 nummers had geleverd.

Human Highway
Midnight on the Bay
Separate Ways
Long May You Run
Taken at All
Margherita
Black Coral
Time After Time
Foolish Man

En ze zouden moeten afstappen van het feit dat ze allemaal op elk nummer moeten spelen en zingen. Op een CSNY album is wat mij betreft prima ruimte voor Crosby & Nash of Stills-Young.

avatar van Mssr Renard
3,5
Ik vind deze plaat eigenlijk net zo goed als zijn voorganger. Tenzij ik mij vergis, dan is het niet zo. Maar hoe dan ook, is op deze plaat geen smetje te bespeuren.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:05 uur

geplaatst: vandaag om 19:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.