Ik heb een vreemde gewaarwording bij You Satellite. Ik kan het ritmisch niet goed volgen. Geniale truc van Glenn Kotche of ik word zelf seniel, ik weet het even niet.
Wat ik bedoel: Soms heb je van die nummers die je ritmisch "foppen" in het begin (soort psycho-akoestische illusie dat je de afterbeat aanziet voor de normale beat of andersom), maar van zodra de zanger of de bassist erin komt dat die spanning wordt opgelost...
Welnu, bij You Satellite wordt bij mij die spanning het hele nummer vastgehouden. De oplossing komt niet, zelfs niet wanneer ik me probeer te concentreren op de zang....
Het nummer lijkt op een zootje; net alsof elk bandlid in een andere maatsoort speelt/zingt. Er wordt continu om elkaar heen gewoven zonder dat er een ritmisch patroon in zit. Of eerder, dat ik die niet kan vinden. Curieus, maar ook wel leuk. Het zal wel het wiskundige aspect van muziek zijn of zo. Deze band zet mij op het verkeerde been, terwijl ik nota bene zelf muzikant ben. Of misschien wel juist daarom?? Dit heb ik haast nog nooit meegemaakt, zelfs niet bij bepaalde vormen van progrock/metal, waar toch wel heel wat vaker en opzichtiger wordt gestoeid met onnavolgbare ritmes en dergelijke..
Geniale song dus!