zoeken in:
0
geplaatst: 10 oktober 2009, 15:17 uur
Dus hoevaak luisteren kost het om hier bewondering voor op te brengen?
0
Ssscht...
geplaatst: 10 oktober 2009, 16:30 uur
1000000000000 keer
Grapje hoor. Geen idee eigenlijk, ik was van de eerste maal al tamelijk verkocht. Wat ik verder wel vind is dat het nog iedere luisterbeurt groeit. Toch zal dit nooit mijn favoriete Trane kunnen worden. Ik hou meer van de sfeer van een kleine bezetting zoals in o.a. Sun Ship.
Grapje hoor. Geen idee eigenlijk, ik was van de eerste maal al tamelijk verkocht. Wat ik verder wel vind is dat het nog iedere luisterbeurt groeit. Toch zal dit nooit mijn favoriete Trane kunnen worden. Ik hou meer van de sfeer van een kleine bezetting zoals in o.a. Sun Ship.
0
geplaatst: 10 oktober 2009, 16:45 uur
Dan denk ik dat dit niet mijn plaat is. Ik hou vooral van jazz om de sfeer, niet om het technisch vernuft of de experimenteerdrang.
0
Kosinski
geplaatst: 12 oktober 2009, 15:23 uur
Sorry mensen, heb het nu 4 x geprobeerd maar het is voor mij een onmogelijke opgave gebleken deze 2 tracks uit te zitten.
Ik weet dat sommigen van jullie dit briljant vinden, fijn voor jullie, maar ik kan dit Free Jazz project niet trekken.
Instellar Space, Impressions en Sun Ship etc luister ik wel met plezier.
Coltrane blijft ook mijn favoriete jazzmusicus.
Het album Ascension helaas niet. Zal met mijn stem niet plaatsen om het mooie gemiddelde te verlagen uit respect en bewondering voor de beste man.
Ik weet dat sommigen van jullie dit briljant vinden, fijn voor jullie, maar ik kan dit Free Jazz project niet trekken.
Instellar Space, Impressions en Sun Ship etc luister ik wel met plezier.
Coltrane blijft ook mijn favoriete jazzmusicus.
Het album Ascension helaas niet. Zal met mijn stem niet plaatsen om het mooie gemiddelde te verlagen uit respect en bewondering voor de beste man.
0
geplaatst: 6 november 2009, 18:30 uur
0
geplaatst: 6 november 2009, 18:31 uur
korenbloem schreef:
Hoe zo?
(quote)
Hoe zo?
Dat ik dit werk nog zo heb kunnen onderschatten...dat vind ik nogal beschamend.
0
geplaatst: 25 november 2009, 12:30 uur
Dit album is begin dit jaar opnieuw uitgebracht (EAN 0602517920248). Weet iemand iets over de geluidskwaliteit van die re-issue? De hoes is immers een exacte kopie van wat in deze box verschenen is, en daarover zijn de commentaren vernietigend...
0
geplaatst: 25 november 2009, 13:33 uur
Ik wordt razend nieuwsgierig. Ik ken A Love Supreme (in mijn top tien en een favoriet van me voor ik zelfs maar de significantie van het album kende of de plaats van Coltrane in de Jazz wereld), Blue Trane, My Favorite Things, Coltrane, werk van hem en de Duke en Davis etc., maar hier heb ik me nog niet aan gewaagd.
Wordt spannend, want wat Sandokan-veld heeft met Coltrane heb ik met Hancock. Tot ik tegen Sextant aanliep...Dat is nog steeds een brug te ver... Benieuwd hoe deze gaat vallen.
Wordt spannend, want wat Sandokan-veld heeft met Coltrane heb ik met Hancock. Tot ik tegen Sextant aanliep...Dat is nog steeds een brug te ver... Benieuwd hoe deze gaat vallen.
0
Ssscht...
geplaatst: 25 november 2009, 16:26 uur
looooodzwaar Succes! Hou ons op de hoogte, wil je?
0
geplaatst: 29 november 2009, 12:18 uur
Dussss.....Inmiddels geluisterd. Het begin deed me erg denken aan een stukje uit de halve Monty Python B film 'Erik the Viking', waar een bende pythonian idiots een orkest vormen en besluiten te gaan musiceren...Das geen compliment...
Maar langzaam komt hij op gang, en zeker het tweede nummer heeft stukken die prima zijn (zeker het deel van +- minuut 15-22, maar daarna ook nog). Dit is een nummer dat ik zo zou kunnen opzetten, en dat zal zeker nog vaak gaan gebeuren. Ik geef nog geen waardering, want ik het het album pas 2x beluisterd. Maar deze stijl is ook iets dat ik kan waarderen. Vind het iig meer dan een verzameling geluid, wat ik erg bij Sextant had.
Maar langzaam komt hij op gang, en zeker het tweede nummer heeft stukken die prima zijn (zeker het deel van +- minuut 15-22, maar daarna ook nog). Dit is een nummer dat ik zo zou kunnen opzetten, en dat zal zeker nog vaak gaan gebeuren. Ik geef nog geen waardering, want ik het het album pas 2x beluisterd. Maar deze stijl is ook iets dat ik kan waarderen. Vind het iig meer dan een verzameling geluid, wat ik erg bij Sextant had.
0
voltazy
geplaatst: 19 januari 2010, 13:53 uur
ik heb dit album vandaag maar eens naar 5 sterren gebracht.
0
voltazy
geplaatst: 19 januari 2010, 14:39 uur
pretfrit schreef:
was het een lange rit, of viel het wel mee?
was het een lange rit, of viel het wel mee?
ik had ascension al meer dan 2 jaar op 4,5 staan, dus ja
het is idd bijzonder geformuleerd (naar ik aanneem doel je daarop)
0
geplaatst: 21 februari 2010, 23:43 uur
Sandokan-veld schreef:
Waarom weet ik niet, maar ik heb totaal geen weerstand tegen Coltrane. Alles wat hij heeft gemaakt vind ik meteen bij de eerste keer horen geweldig, en hoe gekker, hoe beter. Zelfs wat ik al gehoord heb van die vreemde planeetplaten die hij aan het einde van zijn leven maakte sleept me volkomen mee. En ik ben niet eens een jazzkenner ofzo. Modaliteit? Collectieve improvisatie? Het kan me aan m'n reet roesten, eerlijk gezegd, Coltranes muziek spreekt gewoon tegen me.
Waarom weet ik niet, maar ik heb totaal geen weerstand tegen Coltrane. Alles wat hij heeft gemaakt vind ik meteen bij de eerste keer horen geweldig, en hoe gekker, hoe beter. Zelfs wat ik al gehoord heb van die vreemde planeetplaten die hij aan het einde van zijn leven maakte sleept me volkomen mee. En ik ben niet eens een jazzkenner ofzo. Modaliteit? Collectieve improvisatie? Het kan me aan m'n reet roesten, eerlijk gezegd, Coltranes muziek spreekt gewoon tegen me.
Ik zou het ongeveer zelf zo geschreven kunnen hebben. Een jazzkenner ben ik hoegenaamd niet. Zelfs niet eens een groot liefhebber in die zin dat ik het heel veel draai. Maar Coltrane is altijd raak. Hij maakt voor mij bijna alle andere jazz overbodig.
0
geplaatst: 27 februari 2010, 08:40 uur
Oh fantastisch zeg. Ik had de afgelopen jaren de discussie over Ascension wel gevolgd op MuMe, maar alle reacties over '10000000 keer luisteren', loooooooooodzwaar' en zo vele anderen die weerhielden me van een aankoop. Nu Ik Ascension voor een habbekrats heb weten te bemachtigen, vraag ik me stellig af 'what the fuzz is all about'?
Coltrane en co vlammen uit de startblokken en vormen hoogtepunt na hoogtepunt. Ik vind het zelfs betrekkelijk eenvoudig om beroerd te raken, ik heb echt geen 1000000X luisterbeurten nodg. Misschien een elitaire, snobistische opmerking, maar ik zie de schoonheid in Zeitkratzer, Peter Brotsmann Octet en Supersilent, en dan valt dit reuze mee.
Coltrane en co vlammen uit de startblokken en vormen hoogtepunt na hoogtepunt. Ik vind het zelfs betrekkelijk eenvoudig om beroerd te raken, ik heb echt geen 1000000X luisterbeurten nodg. Misschien een elitaire, snobistische opmerking, maar ik zie de schoonheid in Zeitkratzer, Peter Brotsmann Octet en Supersilent, en dan valt dit reuze mee.
1
geplaatst: 8 januari 2011, 13:56 uur
Na een hele diepe slaap ontwaak ik in een stikdonkere kamer. Ondanks het feit dat mijn ogen aan het duister gewend zijn geraakt, zie ik geen hand voor ogen. Op de tast moet ik op zoek naar de deur. Langs de muren en obstakels strompel ik in de richting waar de deur zich zou moeten bevinden. Als ik eenmaal voor de deur sta en hem open, word ik ineens overweldigd door een zee van licht die zich voor mij uitstrekt. Verblind als ik ben zie, ik ongeveer net zoveel als dat ik daarvoor in het duister zag.
Na een tijd begin ik weer langzaam kleuren te onderscheiden. Als mijn ogen uiteindelijk hersteld zijn van de prikkende pijn, blijk ik in een idyllische omgeving te zijn beland waar de enorme diversiteit aan kleuren en geuren, de meest prachtige flora en fauna nog altijd mijn zintuigen tot het uiterste drijven.
Het kost moeite om al die pracht en praal te ontwaren uit de stortvloed van prikkels die mijn zintuigen teisteren.
Maar één ding weet ik zeker. Vanaf de eerste seconde was ik tot in mijn vezels gefascineerd geraakt.
Zo heb ik de eerste luisterbeurt van Ascension zojuist een beetje beleefd. Hoewel ik het niet direct doorgrond heb, krijg ik er nu al geen genoeg van. Ik heb hem direct besteld, samen met Meditations en hoop dat ze snel op mijn deurmat ploffen.
Na een tijd begin ik weer langzaam kleuren te onderscheiden. Als mijn ogen uiteindelijk hersteld zijn van de prikkende pijn, blijk ik in een idyllische omgeving te zijn beland waar de enorme diversiteit aan kleuren en geuren, de meest prachtige flora en fauna nog altijd mijn zintuigen tot het uiterste drijven.
Het kost moeite om al die pracht en praal te ontwaren uit de stortvloed van prikkels die mijn zintuigen teisteren.
Maar één ding weet ik zeker. Vanaf de eerste seconde was ik tot in mijn vezels gefascineerd geraakt.
Zo heb ik de eerste luisterbeurt van Ascension zojuist een beetje beleefd. Hoewel ik het niet direct doorgrond heb, krijg ik er nu al geen genoeg van. Ik heb hem direct besteld, samen met Meditations en hoop dat ze snel op mijn deurmat ploffen.
0
geplaatst: 18 januari 2011, 13:11 uur
Ja ik ben helemaal om. Na luisterbeurten 2,3 en 8 wordt het alleen maar beter en beter.
0
Milestones
geplaatst: 18 januari 2011, 15:19 uur
Edwynn schreef:
Ja ik ben helemaal om. Na luisterbeurten 2,3 en 8 wordt het alleen maar beter en beter.
Wat een prestatie, heb hem onlangs voor het eerst volledig in eenmaal beluisterd. Het voelde nog steeds aan als een marathon. Maar toch, eindelijk. Ja ik ben helemaal om. Na luisterbeurten 2,3 en 8 wordt het alleen maar beter en beter.
Blijf het een zwaar album vinden, wel een uitdaging.
0
geplaatst: 18 januari 2011, 15:38 uur
Het is ook een best zwaar album. Het eerste rustpuntje komt pas na een kwartier. Maar als je eenmaal de grip erop hebt, is het alleen maar genieten. Er valt nog genoeg te ontdekken. Er gebeurt zo veel op de vierkante centimeter. Maar de energie en de drive fascineert enorm en die solo's zijn echt waanzinnig.
0
geplaatst: 18 januari 2011, 16:00 uur
Mooie beschrijving Edwynn.
Bij mij was Ascension vorig jaar al in de brievenbus te vinden maar ik ben er nog steeds niet aan toegekomen er eens voor te gaan zitten. Shame on me.
Bij mij was Ascension vorig jaar al in de brievenbus te vinden maar ik ben er nog steeds niet aan toegekomen er eens voor te gaan zitten. Shame on me.
0
geplaatst: 18 januari 2011, 16:27 uur
Dank.
De afgelopen tijd heb ik een beetje een jazzmanie erbij gekregen. Maar mijn ontdekkingstocht heb ik maar eventjes gestaakt. Voorlopig heb ik aan Ascension en ook Meditations meer dan genoeg.
De afgelopen tijd heb ik een beetje een jazzmanie erbij gekregen. Maar mijn ontdekkingstocht heb ik maar eventjes gestaakt. Voorlopig heb ik aan Ascension en ook Meditations meer dan genoeg.
0
geplaatst: 18 januari 2011, 19:55 uur
Geen zorgen. Gaat heus wel weer door. Maar er is nog zooo veel om te luisteren.
0
voltazy
geplaatst: 18 januari 2011, 19:57 uur
Edwynn schreef:
Geen zorgen. Gaat heus wel weer door. Maar er is nog zooo veel om te luisteren.
Geen zorgen. Gaat heus wel weer door. Maar er is nog zooo veel om te luisteren.
gelukkig
en klopt, ik ben al jaren non-stop bezig
0
geplaatst: 21 januari 2011, 09:21 uur
Overigens heb ik gemerkt dat beluisteren van Ascension (Edition I) erg helpt bij het doorgronden en begrijpen van de 2e editie (de versie die oorspronkelijk op LP verscheen, begrijp ik)
Die versie klinkt wat traditioneler dus toegankelijker. Het zijn dezelfde kaders, maar de diverse solopartijen geven elkaar wat meer ruimte zodat ze gemakkelijker te volgen zijn.
Die versie klinkt wat traditioneler dus toegankelijker. Het zijn dezelfde kaders, maar de diverse solopartijen geven elkaar wat meer ruimte zodat ze gemakkelijker te volgen zijn.
0
geplaatst: 13 maart 2011, 00:44 uur
Ascension: een moeilijke plaat. Een makkelijke plaat. Een plaat die ik meteen goed vond, toen ik hem voor de eerste keer hoorde. Een plaat waar ik nu nog steeds geen hout van begrijp.
Ascension betovert, Ascension begeestert, Ascension neemt je mee naar grote hoogte. Ascension, dat ook maar gewoon een plastic schijfje is, zoals alle andere cd’s, met muziek die je leuk kunt vinden, of niet. Je leven zal er geen centimeter mee achteruit of vooruit gaan, naarmate je de ene keuze maakt of de andere.
Ascension: een wervelstorm van wilde passie, met in het oog een bijna goddelijke rust en beheersing. Een kunstuiting die de bereidheid, nee, de drang toont om de emoties en de gedachtes te uiten die we allemaal herkennen uit het menselijk bestaan, zonder filter.
Die dingen te uiten, op de meest intelligente, waarachtige manier mogelijk.
Ascension heeft geen intellectuele bagage, stelt geen voorwaarden, sluit geen compromissen.
Ascension, waarin Coltrane als een bezetene de vernieuwing zoekt.
(Twee jaar later is hij dood.)
Coltrane, en zijn veelkoppige band, samen, alleen, door elkaar, met elkaar, achter elkaar. Elkaar versterkend, afwisselend, uitdagend. Allemaal samen, sprekend voor zichzelf, in de taal die ze het beste spraken: de muziek.
Met, door en na elkaar pratend creëren ze een meesterwerk/ een kakofonie van irritant getoeter/ (…luister en oordeel zelf).
Ascension vertelt, zoals alle goede jazzplaten, een soort verhaal. Een verhaal in muzieknoten en ritme. Blazers, piano, donderende drumslagen. Een verhaal geladen met kracht, adem, en leven.
Zijn er nog vragen? Nee, het zou oorverdovend duidelijk moeten zijn. Ascension kan namelijk volkomen op zichzelf worden beoordeeld, en wij gaan toch wel door met leven, en ademen, en liefhebben, zoals altijd.
Het kan alleen maar een verrijking zijn, dat het ook mogelijk is de wilde dans genaamd Ascension lief te hebben.
Ik zou het overigens willen aanraden.
Ascension betovert, Ascension begeestert, Ascension neemt je mee naar grote hoogte. Ascension, dat ook maar gewoon een plastic schijfje is, zoals alle andere cd’s, met muziek die je leuk kunt vinden, of niet. Je leven zal er geen centimeter mee achteruit of vooruit gaan, naarmate je de ene keuze maakt of de andere.
Ascension: een wervelstorm van wilde passie, met in het oog een bijna goddelijke rust en beheersing. Een kunstuiting die de bereidheid, nee, de drang toont om de emoties en de gedachtes te uiten die we allemaal herkennen uit het menselijk bestaan, zonder filter.
Die dingen te uiten, op de meest intelligente, waarachtige manier mogelijk.
Ascension heeft geen intellectuele bagage, stelt geen voorwaarden, sluit geen compromissen.
Ascension, waarin Coltrane als een bezetene de vernieuwing zoekt.
(Twee jaar later is hij dood.)
Coltrane, en zijn veelkoppige band, samen, alleen, door elkaar, met elkaar, achter elkaar. Elkaar versterkend, afwisselend, uitdagend. Allemaal samen, sprekend voor zichzelf, in de taal die ze het beste spraken: de muziek.
Met, door en na elkaar pratend creëren ze een meesterwerk/ een kakofonie van irritant getoeter/ (…luister en oordeel zelf).
Ascension vertelt, zoals alle goede jazzplaten, een soort verhaal. Een verhaal in muzieknoten en ritme. Blazers, piano, donderende drumslagen. Een verhaal geladen met kracht, adem, en leven.
Zijn er nog vragen? Nee, het zou oorverdovend duidelijk moeten zijn. Ascension kan namelijk volkomen op zichzelf worden beoordeeld, en wij gaan toch wel door met leven, en ademen, en liefhebben, zoals altijd.
Het kan alleen maar een verrijking zijn, dat het ook mogelijk is de wilde dans genaamd Ascension lief te hebben.
Ik zou het overigens willen aanraden.
* denotes required fields.