menu

The Byrds - The Notorious Byrd Brothers (1968)

mijn stem
4,04 (366)
366 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Folk
Label: Columbia

  1. Artificial Energy (2:18)
  2. Goin' Back (3:26)
  3. Natural Harmony (2:11)
  4. Draft Morning (2:42)
  5. Wasn't Born to Follow (2:04)
  6. Get to You (2:39)
  7. Change Is Now (3:21)
  8. Old John Robertson (1:49)
  9. Tribal Gathering (2:03)
  10. Dolphin's Smile (2:00)
  11. Space Odyssey (3:52)
  12. Moog Raga [Instrumental] * (3:24)
  13. Bound to Fall [Instrumental] * (2:08)
  14. Triad * (3:29)
  15. Goin' Back * (3:55)
  16. Draft Morning * (2:55)
  17. Universal Mind Decoder * (3:33)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 28:25 (47:49)
zoeken in:
avatar van niels94
3,5
Die echte sixtiesshizzle. Want natuurlijk hoor ik hier The Beatles, The Kinks en The Beach Boys. Dromerige psychedelische popnummers met volle en veelgelaagde arrangementen. Die vele lagen tillen deze muziek wat mij betreft echt naar een hoger niveau, het is heerlijk om je op te laten nemen in de instrumentatie en te horen hoeveel er gebeurt, alles uiteraard in schijnbaar perfecte harmonie met elkaar en de zang. Daar komt bij dat de liedjes gewoon ontzettend sterk geschreven zijn, zoals ze dat in dit tijdperk zo goed konden.

Voor mijn gevoel is het allemaal nog net wat waziger dan bijvoorbeeld bij The Beatles, er lijkt een nog wat dikkere laag LSD-invloed overheen te liggen. Luister eens naar die totale verdwazing die Natural Harmony oproept, met die toffe, subtiele versnellingen en vertragingen in de muziek en de soundscape-achtige effecten. De naadloze overgang naar Draft Morning, dat uit dezelfde droomwereld komt, is ook zo mooi. Niet dat dit beter is dan The Beatles, maar hierdoor is het gevoel van een muzikale ontdekkingstocht die in een consistente trip is gegoten wel sterker dan bij bijvoorbeeld Sgt. Peppers, iets dat ik altijd erg kan waarderen. Het is een bijzonder knap en sfeervol geheel.

Dieptepunten zijn wat mij betreft niet aanwezig en de hoogtepunten (Wasn't Born to Follow, met die geniale zanglijnen, bijvoorbeeld) ontlopen wat mij betreft het geheel niet zozeer, waardoor het niveau belachelijk constant is. Het album moest wel even groeien bij mij, ik heb het inmiddels ook heel wat keren beluisterd, waardoor het me nu veel meer meesleept en boeit dan ik bij de eerste paar luisterbeurten had verwacht. Een terecht, erg knap gemaakt sixtiesmonument dat je het gevoel geeft dat je in een wazige, kleurrijke en intrigerende droom verzeild bent geraakt en me weer eens doet beseffen wat een goed idee het is om deze lijst door te nemen!

(Geschreven tijdens het doornemen van de 52 essentiële klassiekers uit de pop/rock geschiedenis)

avatar van Marco van Lochem
4,0
Het vijfde album van de uit California Amerika afkomstige band The Byrds kreeg de titel “THE NOTORIOUS BYRD BROTHERS” mee. De eerste 6 albums van deze band zijn allemaal van grote klasse en 1 daarvan is dit op 15 januari 1968 verschenen schijfje, met daarop 11 nieuwe songs, waarvan ze er 9 zelf geschreven hebben. Het rommelde aan alle kanten gedurende de voorbereidingen en de opnames van het album en dat resulteerde in een experimenteel album, met prachtige melodieën, samenzang en songs. David Crosby was in 1967 nog ontslagen door Roger McGuinn, omdat hij de andere Byrds irriteerde met zijn gedrag en zeer tegen het opnemen van “GOIN’ BACK” was, één van de 2 niet door hun zelf geschreven songs. Volgens Crosby was het een stap terug in hun ontwikkeling om dit door Gerry Goffin en Carole King geschreven op te nemen. Uiteindelijk is Crosby wel op een aantal songs te horen en zou hij vervangen worden door Gram Parsons, waarmee The Byrds in het zelfde jaar “SWEETHEART OF THE RODEO” opnemen en uitbrengen. “THE NOTORIOUS BYRD BROTHERS” wordt als één van de belangrijkste albums uit het oeuvre van The Byrds gezien, door het lef waarmee de heren de songs componeerden en de wijze van opnemen van die songs. Psychedelische country rock, dat is misschien wel de beste omschrijving van de 11 songs die op “THE NOTORIOUS BYRD BROTHERS” te horen zijn en daarmee past dit album perfect in 1968.

avatar van RuudC
4,5
Yes! The Byrds terug op het oude niveau!

Hier blijkt al snel weer dat ik dit album makkelijk kan blijven draaien. De laatste dagen ook veel op de achtergrond gehad, maar al verschillende keren ben ik er echt voor gaan zitten en zit ik steeds weer een half uur flink te genieten. Van mij mogen deze albums gerust wat langer duren, want het is voorbij in een zucht.

De psychedelica is niet per se minder aanwezig als op de vorige plaat, maar het is wel een stuk subtieler. Het past natuurlijk ook heel erg goed bij de dromerige folkrock van The Byrds. Laat ik maar stellen dat het overal van hoog niveau is en dat enkele songs daar toch net bovenuit steken. Goin' Back doet mij denken aan Mother Love van Queen. Helemaal op het eind zingt Freddie een stukje dat volgens mij toch echt uit dit nummer komt. Het origineel is werkelijk prachtig! Draft Morning is een mooi staaltje anti-oorlog retoriek. Zo kan ik hier en daar wel meer complimenten uitdelen. Uiteindelijk sluit dit album heel goed aan bij Turn! Turn! Turn! en is het ondanks duidelijke hits een erg goed album. Waarschijnlijk volgt een verhoging naar 5* nog wel. Dit is echt prachtig!

Tussenstand:
1. The Notorious Byrd Brothers
2. Turn! Turn! Turn!
3. Mr. Tambourine Man
4. Younger Than Yesterday
5. Fifth Dimension

avatar van lennert
4,5
Hoogtepunt tot nu toe. Zowel de zang als het musiceren is top notch en wat zijn de teksten op songs als Draft Morning of Change Is Now toch mooi. Toevoeging van iets als de pedal steel zorgt voor wat lichte country invloeden, maar het is toch vooral psychedelica die de hoofdrol opeist. Het album heeft een flinke hoeveelheid keer op repeat gestaan zonder dat ik me verveelde (TE KORTE SPEELDUUR) en dat blijft een goed teken. Werkelijk waar wonderschoon!

Tussenstand:
1. The Notorious Byrd Brothers
2. Fifth Dimension
3. Turn! Turn! Turn!
4. Younger Than Yesterday
5. Mr. Tambourine Man

avatar van Leland Palmer
5,0
Album van meesterklasse. Ik krijg alleen al een grote grijns op m'n gezicht van die hoes. Dat paard rechts is fantastisch naast de 3 heren. Een sfeervolle ode aan de jaren 60. 'Goin' Back' is 1 van de beste platen ooit gemaakt denk ik. Wat een genot om naar te luisteren, keer op keer.

5,0
Een magisch album.
Niettegenstaande Crosbys ego was te veel. Crosby op dit moment mokkend terwijl ze flirt met The Buffalo Springfield.
Hij kon er niet tegen dat McGuinn andere, nieuwere geluiden wilde nastreven. Die drummer Michael Clarke zou niet doorgaan, het aannemen van Jim Gordon en Hal Blaine van The Wrecking Crew om de sessie af te ronden.
Zoals gebeurde in deze goede oude tijd kwam onder de chaos sublieme muziek.
Waar zouden de Beatles, 'Stones, Who, Beach Boys, Oasis zelfs zijn (geweest) zonder een klein conflict.
Fantastisch album, vol zangerige geluiden, prachtige zang, in contrast met de levendigheid van die Rickenbackers. KLASSIEK

Gast
geplaatst: vandaag om 18:22 uur

geplaatst: vandaag om 18:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.