The Gun Club - Fire of Love (1981)

Door dezelfde rauwe, onstuimige muziek en de manier waarop de zanger sommige van zijn versjes doet, doet dit me wel een beetje aan The Pixies denken. Dit grijpt alleen veel meer naar de roots van Amerika's country, blues & rock 'n roll - bijna alle nummers starten ook in E-majeur. Ik kan bij dit album erg genieten van de surf revival-achtige reverbs zoals in het laatste nummer te horen zijn, alsof the Ventures meespelen! 4,0* op basis van 2 lekkere luisterbeurten. Misschien verdient het nog wel hoger...

heerlijk album van deze rebellen club
mooie gejaagde songs met flarden fucked-up blues, country en rock en roll
getuige de achterkant van de cd gemaakt op slechte drank en dubieuze medicijnen en dat is te horen ook
alsof de duivel ze op de hielen zit

een van de mooiste nummers van het album, for the love of Ivy is een ode aan de gitariste van de cramps Poison Ivy ('you look just like an Elvis from hell')

4,5*

Deze Gun Club is me uitstekend bevallen! Op naar hun volgende albums!

Laat je niet misleiden door de op het eerste gehoor wel erg simplistisch aandoende gitaar riffjes.

Bij een betere luisterbeurt kwam ik tot de ontdekking dat deze band erg duistere en vooral erg gevaarlijke ogende Rock N' Roll maakt.

Guns N' Roses werd altijd altijd de 'Most Dangerous Band In The World' genoemd, dit is onjuist. Dat is namelijk The Gun Club!

Ik kwam bij deze band door dat ik een recensie van het album The Las Vegas Story (1984) in het blad Wah-Wah las.
Dat album kon ik zo snel niet vinden, maar Fire Of Love heeft mijn interesse meer dan gewekt, en ga dan ook snel op zoek naar meer werk van deze, toch wel, obscure band.

Kan iemand mij vertellen ; is dit de CD-hoes ?
Ik heb de originele LP met een (andere )zwart/wit afbeelding namelijk. Waarom nou niet de originele gebruikt ?

Ik heb deze band live 2 x mogen aanschouwen, zo rond 1984.
Gedenkwaardige concerten voor mij.

Zwaar ondergewaardeerde band.

Leuk cd'tje; ik denk dat de heren en dame van de Pixies hier wel héél vaak naar geluisterd hebben in hun tienerjaren.

Mwah ik dan misschien wel ja; ik ben er toch niet wild van. Net nog eens gehoord, Niet echt slecht maar ook geen plaat om lyrisch over te worden. Ik hoor de geniale songs niet. Songs die bijvoorbeeld wel op deze plaat staan, ook al kun je op die plaat ook wel van enige eenvormigheid spreken. Desalniettemin gaat mijn voorkeur er ruimschoots naartoe.
Misschien eens wel de latere platen van dit collectief uitspitten die blijkbaar geheel anders klinken...

Akkoord, die van de Cramps is goed, maar deze vind ik toch echt beter. Van dit album kan ik wel lyrisch worden. Na een recente draaibeurt erachter gekomen dat kant 2 ook erg goed is; in mijn herinnering vond ik die altijd een stuk minder dan kant 1.

En geniale songs : tja, wat is geniaal ? Dan denk ik aan (vaak) erg ingewikkelde nummers, waarbij de muzikanten zonodig hun hele trukendoos moeten opentrekken. Dat raakt me vaak niet. Dan hoor ik 10 x liever "simpele" nummers van The Gun Club; die pakken me bij de strot; laaien het vuur op; zijn verslavend als heroine; ook al rammelt het hier en daar. Want dat vind ik nou juist de charme van deze plaat. Het moet zeker niet te mooi klinken; dat zou de muziek onrecht aandoen.

Agressieve jongerenmuziek, gestoeld op de oude muziek, zoals de blues en de rock 'n roll. Jeffrey Lee Pierce zingt met enorm veel energie, elke keer als je 'm hoort, zou je denken dat ie z'n longen eruit wil zingen. Geweldige plaat is dit. Tijdje geleden al ontdekt, maar nu nog eens herbeluisterd. Moet maar eens meer gaan beluisteren van deze gasten!

Genoemd door Jack White als grote inspiratiebron voor The White Stripes. Interesse is gewekt...

Dat is nog rustig uitgedrukt. Eén van de allerbeste platen uit mijn collectie.

En ik denk dat niet alleen The White Stripes hierdoor geinspireerd zijn. Talloze gitaarbands uit de vroege jaren 80 zullen hiernaar geluisterd hebben.



Het lijkt mij dat ook She Is Like Heroin To Me een song is die min of meer opgedragen is aan Ivy Rorsarch !

We kunnen het niet meer aan Jeffrey Lee Pierce vragen...........
Zeer spijtig dat hij niet meer onder ons is. Slechts 36 jaar heeft hij mogen worden.

Volgens een interview in Humo met Mark Lanegan is dit ook zijn favoriete plaat. Dit heeft hij erover te zeggen:

"Ik had punk gehoord, ik had acid rock gehoor, ik had de blues gehoord, maar ik had nog nooit zóiets gehoord - en nu nog altijd niet eigenlijk. ....... 't Is waarschijnlijk niet oké om hiervan te houden, maar ik kan niet anders."

Binnenkort ook eens beluisteren!

Prima debuut van the Gun club met hun eigenzinnige combinatie van rock,blues en country.De platen hierna waren zelfs nog beter.Horen is geloven............Unieke band!!

De platen hierna (Miami, The Las Vegas Story) waren zeker goed, maar "Fire Of Love" vind ik het beste wat The Gun Club ooit gemaakt heeft.
Ik kan me helemaal vinden in de beschrijving van JonnieBrasco (zie hierboven).

Ook 16 Horsepower is hierdoor beïnvloedt, maar hun versie van Fire Spirit vind ik beter.

Sinds kort op vinyl; verhoging naar 5 sterren kon niet uitblijven! Wát een grandioze plaat! Rauw, venijnig, rammelend, op een heerlijke bluesy blauwdruk! Meer ingrediënten heb je eigenlijk niet nodig!

Het begint al met Sex Beat. Wát. Een. Nummer! Die timing bij dat refrein, als Jeffrey de woorden Sex Beat uitspreekt. Go! Briljant!

Fire Of Love is geschikt voor liefhebbers van het rauwe, opgefokte, ongecontroleerde van de eerste Pixies albums.
Het ademt een onverschilligheid uit, en de nummers klinken op een prettige manier niet af.
Alsof men nooit de fase van het experimenteren in de garage is ontgroeit.
Ruige rock & roll met een vleugje country, onder andere hoorbaar in de slide gitaar.
Het demonische van het latere werk is wel al enigszins aanwezig, maar moet zich nog ontkiemen.
Veel belovend debuut.

Ideaal album om op repeat te zetten. Na het laatste nummer heb je direct weer zin om Sex Beat weer op te zetten.

Ik ben geen kenner van the Gun Club maar persoonlijk vind ik dit een geweldig album. Alles klopt; zang, gitaarwerk, ritme, drums. Ik zet dit album nog geregeld eens op en telkens opnieuw word ik verrast. Ook erg afwisselend. Jeffrey Lee Pierce heeft het helaas niet lang uitgezongen. Hij werd slechts 38 jaar. Maar met dit album heeft hij ons alvast een fantastische erfenis achtergelaten. Voor mij twijfel tussen 3,5 en 4 sterren. Voorlopig 3,5

Hey, deze is opnieuw gereleased. Geremastered en uitgebreid in een Deluxe pakket.

Fire of Love [Deluxe] - The Gun Club | Release Info | AllMusic

Die maakten pas ca 8 jaar later hun eerste LP, net andersom zou het dus moeten zijn ..

Je bedoelt deze denk ik:
https://i.postimg.cc/G2kf6vP4/M2.jpg
Deze, op LP, heb ik nl. al 40+ jaar, dus ik denk dat idd de CD hoes bij dit Topic afgebeeld is

Deze plaat (Psychedelic Jungle van the Cramps) werd rond dezelfde tijd uitgebracht als deze vd Gun Club. Gitarist Kid Congo Powers, die op die vd Cramps speelt, sloot zich kort hierna (opnieuw) bij de Gun Club aan