menu

Marillion - Anoraknophobia (2001)

mijn stem
3,47 (191)
191 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Sanctuary

  1. Between You and Me (6:27)
  2. Quartz (9:06)
  3. Map of the World (5:02)
  4. When I Meet God (9:17)
  5. The Fruit of the Wild Rose (6:57)
  6. Separated Out (6:13)
  7. This Is the 21st Century (11:07)
  8. If My Heart Were a Ball It Would Roll Uphill (9:28)
totale tijdsduur: 1:03:37
zoeken in:
avatar van VanDeGriend
3,0
Bijzonder geval deze plaat. Als fan van het eerste uur heb ik destijds natuurlijk de pre-order aangeschaft. Mooi boekje met mn naam er in en alles.

Bij eerste beluisteringen was ik zo onder de indruk dat ik de retail versie ook gekocht heb. Die om te draaien en de special version om als kleinood te koesteren.

Echter, zelden was ik zo snel klaar met een Marillion plaat. Marillion heeft een fijn ouvre met tijdloos mooie platen, maar deze gaat de tand des tijds niet doorstaan. Te makkelijk, de weinige ideetjes verpakt in te lange songs en te gezochte overgangen zoals in If My Heart.

Desondanks natuurlijk opvolger Marbles ook weer in een peperdure preorder besteld. Weer mijn naam in het boekje , alleen laat ik die wel aan mijn vriendjes zien.

Unieke band, te magere cd voor hun doen

avatar van lennert
4,0
Enkele jaren was dit het album waar ik mijn toenmalige marathon-poging mee eindigde, maar dit keer gaan we het echt uitzitten! Anoraknophobia is qua sound misschien nog geen return to form, maar de kwaliteit is toch beduidend hoger dan het geval was bij voorganger Marillion.com. Dat album had rocknummers, een prognummer en wat House dan ook probeerde te zijn (lounge/smooth-jazz?), maar Anoraknophobia heeft stevig rockende nummers waar de prog er weer gewoon in verwerkt zit. De gitaarsound is vol en er zijn weer wat mooie gitaarmelodiëen te horen. Quartz en If My Heart Were A Ball It Would Run Uphill zijn weer wat experimenteler, Between You And me wat steviger en When I Meet God en This Is The 21st Century weer lekker atmosferisch. Alsnog niet mijn favoriete sound van Marillion, maar wel eentje die ik prima kan behappen!

Voorlopige tussenstand:
1. Brave
2. Clutching At Straws
3. Fugazi
4. Script For A Jester's Tear
5. Afraid Of Sunlight
6. Seasons End
7. Market Square Heroes
8. Misplaced Childhood
9. This Strange Engine
10. Anoraknophobia
11. Holidays In Eden
12. Radiation
13. Marillion.com

avatar van RuudC
3,5
Ik word onverwacht toch best vrolijk van dit album. Het begint lekker met de vrolijke en energieke opener, maar daarna zet het toch een minder interessante koers in. Om vervolgens te eindigen met een aantal heel sterke songs. Vooral de laatste twee zijn echt de moeite waard. Eindelijk weer een beetje prog bij Marillion. Mooie opmaat naar Marbles waar ik, gezien de vele lovende reacties, toch best veel zin in heb gekregen. Goede comeback.


Tussenstand:
1. Misplaced Childhood
2. Fugazi
3. Script For A Jester's Tear
4. Brave
5. Afraid Of Sunlight
6. Clutching At Straws
7. Market Square Heroes
8. Anoraknophobia
9. Season's End
10. This Strange Engine
11. Holidays In Eden
12. Radiation
13. Marillion.com

avatar van BoyOnHeavenHill
2,0
Bij het selectief doorspitten van de discografie van deze band heb ik me tot nog toe beperkt tot de bij MusicMeter hoogstgenoteerde platen en/of de albums die ook daarbuiten de grootste reputatie hebben (op mijn plank nu 12 in totaal), maar nu ben ik dan toch aangekomen bij een plaat die beduidend minder hoog staat aangeschreven. En het is wel even schrikken, want bij het openingsnummer val ik na het mooie piano-intro opeens in een groove die bij mij onmiddellijk associaties oproept met U2 ten tijde van She moves in mysterious ways en andere bands à la de Stone Roses en EMF, en die sound was in 2001 volgens mij al passé. Of de drums hier akoestisch of elektronisch zijn weet ik niet, maar ze klinken ontzettend synthetisch, en in combinatie met de wah-wah-gitaar, de lage bas, de zang die soms als Neil Finn klinkt en het algemene kunstmatige geluidsbeeld levert dat een plaat op die mij maar zelden raakt. En nee, het is niet vanwege hun poging tot vernieuwing dat ik afhaak, dat vind ik prima en juich ik toe, het is het resultaat ervan, het grove bandgeluid dat ook in de composities doorsijpelt en dat veel nummers de nek omdraait – This is the 21st century heeft bijvoorbeeld een prachtige melodie, maar het kost me echt moeite om door de bijbehorende synthetische en monotone begeleiding "heen te luisteren", en die eindeloze echoënde gitaarsolo op het einde doet de zaak ook geen goed. Ik kan aan deze plaat maar weinig plezier beleven.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:30 uur

geplaatst: vandaag om 10:30 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.