menu

PJ Harvey - The Hope Six Demolition Project (2016)

mijn stem
3,74 (304)
304 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Island

  1. The Community of Hope (2:23)
  2. The Ministry of Defence (4:11)
  3. A Line in the Sand (3:33)
  4. Chain of Keys (3:09)
  5. River Anacostia (4:56)
  6. Near the Memorials to Vietnam and Lincoln (2:59)
  7. The Orange Monkey (2:47)
  8. Medicinals (2:19)
  9. The Ministry of Social Affairs (4:10)
  10. The Wheel (5:37)
  11. Dollar, Dollar (5:37)
totale tijdsduur: 41:41
zoeken in:
avatar van The Scientist
3,0
sj0n88 schreef:
Waar Let England Shake een verslavende werking op me had, moet ik mezelf bij deze nieuwe plaat bijna dwingen om 'm op te zetten. Absoluut geen slechte plaat,.....


Je hele post kan ik ook behoorlijk goed inkomen ja... geen slechte plaat, maar voor PJ-maatstaven gewoon iets minder dan de rest, maar dat mag met haar discografie ook best eens

Simon67
Wel wat een teleurstellend album van PJ inderdaad. Na 5 jaar wachten had ik wel wat beters/anders verwacht.

avatar van Johnny Marr
4,0
We hebben er weer enkele PJ-klassiekers bij! The Ministry of Defence en The Ministry of Social Affairs bijvoorbeeld, naast de nummers die ik hier al eerder noemde.

avatar van herman
4,0
Een flinke lap tekst, maar erg interessant:

DTRH16: Langs de brandhaarden van PJ Harvey - 3voor12 - 3voor12.vpro.nl

Heb even moeten wennen aan het karakter van de laatste twee albums: niet langer introspectief, maar de blik naar buiten gericht. Stilaan wordt PJ Harvey meer een soort verhalenverteller of zelfs soort van muzikaal oorlogsfotograaf.

Dit album ga ik na een maand of 3 regelmatig luisteren ook steeds vinden. Het helpt ook wel mee dat ik haar de afgelopen maand 2 keer live heb gezien, waardoor de songs nog beter op zijn plaats zijn gevallen.

avatar van WoNa
4,0
Het heeft voordelen geen P.J. Harvey fan geweest te zijn tot 'Let England Shake'. Dat blijkt wel als ik het bovenstaande doorblader. Weinig om mee e vergelijken.

Ik vind dit gewoon een heel goede plaat. Toch is er iets mee aan de hand. Waar ik normaal gesproken na een aantal luisterbeurten vind wat een plaat voor mij betekent, lukt me dat met The Hope Demolition Project niet. Het blijft een soort geheel voor me, waar niets individueels uit naar voren komt. Als geheel boeit het me enorm, maar er springt geen vonk over, geen warm gevoel. Dat boeit me dan ook weer, juist omdat dit normaal wel zo is of er juist een afkeer voor een plaat ontstaat. Dat is beslist niet zo. Ik besluit dan ook met de simpele constatering dat ik het gewoon een goede plaat vind.

Er staat niet veel meer dan dit in mijn recensie op WoNo Magazine, maar mocht je toch willen verder lezen, dan kan dat hier.

Meesterlijk album met daarbij een geweldige optreden.adembenemend haar concert tijdens down the rabbit hole

avatar van Cor
4,0
Cor
Net iets minder intens dan het beklemmende 'Let England Shake', maar deze opvolger mag er zeker zijn. De klankkleur die Harvey aanbrengt, blijft interessant en afwijkend van 'het gebruikelijke' en daarmee spannend. Sterk gespeeld en gezongen. Eén van de betere platen van dit jaar, tot nu toe. En wat is 'The Wheel' een sterke song met dat machtige outro.

4,5
Fine schreef:
Meesterlijk album met daarbij een geweldige optreden.adembenemend haar concert tijdens down the rabbit hole


Helemaal gelijk FIne, dit album wordt steeds beter, geniale uitvoering ook bij DTRH.
Deze dame kan gewoon alleen maar prachtige platen maken (ok uh huh r was voor haar doen een goede plaat).
Ze wordt steeds en al haar nummers blijven staan (net even naar Rid of me te kijken, pfffff)

Gewoon de beste artiest van dit moment

avatar van The_CrY
2,5
Wat een gezapige boel op dit album... hoezo valt dit onder 'rock'? Geen pit, geen vlam... ok, misschien dat het tekstueel wat kritische lading bevat, daar heb ik nog niet op gelet. De muziek zelf? Gezapige meezingliedjes voor de hele familie bij de open haard. Ik wacht nog even met een stem hoor, ik wil het wel een kans geven, maar "de beste artiest van dit moment"? Neen, driewerf neen.

avatar van Rufus
4,5
Heerlijke meezingers van deze zeer goede artiest. Ja driemaal hoezee ja.

Erwin72
Al enige tijd staat dit album van PJ bij mij op 5 sterren. Als ik 10 sterren kon uitdelen dan zou dit album ze ook krijgen. Dit is een fantastisch album die bij elke luisterbeurt nog beter wordt. Niet per definitie makkelijke muziek, ik kan mij voorstellen dat je er even in moet komen, maar als je er open voor staat blijkt al snel de enorme kwaliteit ervan. Ben benieuwd naar de live uitvoeringen binnenkort in de HMH.

avatar van Johnny Marr
4,0
In z'n geheel blaast deze mij niet zo van m'n sokken als Let England Shake, maar wat is The Wheel toch een ongelofelijk wereldnummer, manmanman.

ik vindt er niets aan geef mij maar de oude pj. terug

avatar van webrob
5,0
Ik hoor dit album nu voor de zoveelste keer. Als één album in 'deze tijd' relevant is, is het dit album wel. PJ Harvey observeert, registreert en vertelt over de verschrikkingen van oorlog, sociale ongelijkheid en een falende overheid (én een sprankje hoop).
Waar Let England Shake bij mij insloeg als een bom, kruipt The Hope Six Demolition Project langzamer onder m'n huid. Maar nu het onder de huid zit, laat het me niet meer los. Kolere, wat goed.

N.B. Goed stuk op 3voor12 hier

avatar van aERodynamIC
4,5
Nu ik het album voor het eerst na het fenomenale concert in de HMH (zondag 16 oktober) draai beleef ik het nog veel intenser. Ongelooflijk hoe een optreden ook de beleving van een album kan beïnvloeden!

Misschien vind ik dit album nóg intenser dan de voorganger.

avatar van namsaap
4,0
Mijn eerste kennismaking met PJ Harvey. Het album had even nodig om om te landen maar wat een geweldige muziek is dit! Absolute hoogtepunt voor mij is The Weel. Nu de rest van de discografie van deze dame maar eens verkennen.

Darklands
Ook ik was 16 oktober 2016 in de HMH om Harvey te aanschouwen. Op mijn netvlies staat nog steeds het Vredenburg concert uit 1998 gebrand. Donker, urgent, intens en angstaanjagend.
Vreemd genoeg kan ik mij niet vinden in de positieve kritieken van het HMH concert, ik vond het maar een saaie en bloedeloze vertoning, qua songmateriaal en qua uitvoering. En dan vooral die vier grijze mannen op het podium die constant een koortje (oempaloempa) vormen en PJ herhalen....brrr.
De oude nummers werden met beduidend meer enthousiasme ontvangen dan de nieuwe.
Positief was wel de goede geluidskwaliteit in HMH (alweer) maar verder ga ik mij weer richten op het oude materiaal. Big exit !!

Erwin72
Sluit me aan bij aERodynamIC. Fenomenaal concert in de HMH. Ik heb al veel optredens gezien maar het optreden van PJ Harvey behoort zeker tot mijn persoonlijke favorieten. PJ zingt in elk bereik loepzuiver en weet zich gesteund door fantastische muzikanten. Verder kan ze bogen op een geweldig oeuvre. Voor mij is PJ Harvey een van de meest intrigerende muzikanten met een volstrekt eigen geluid en wars van behaagziekte. Bijna al haar albums zijn pareltjes. Zeker nu ik ontdekt heb dat ze haar muziek live nog beter kan laten klinken verdiend ze een dikke pluim. Tot mijn spijt heb ik haar veel te laat ontdekt.

avatar van Kronos
3,0
Darklands schreef:
En dan vooral die vier grijze mannen op het podium die constant een koortje (oempaloempa) vormen en PJ herhalen....brrr.

Dat vind ik op deze plaat ook niet erg geslaagd. Op Let England Shake kwam het sporadisch voor en vond ik het wel voor afwisseling zorgen. Maar op The Hope Six Demolition Project lijkt het de nieuwe stijl te zijn geworden.

4,5
Ook ik ben dit album meer gaan waarderen na het zien van het concert in Brixton academy. Waar eerst het album me veel minder kon boeien dan de voorganger, is nu opeens het kwartje gevallen. Wat een fenomenaal optreden was het toch.

4,0
Wederom een goede plaat van deze Engelse dame. Heeft inmiddels een mooi oeuvre opgebouwd. Deze plaat is iets minder dan de vorige. Die vorige is toch wel een klein klassiekertje, dus misschien niet een geheel eerlijke vergelijking.

avatar van Kronos
3,0
Sommige albums hebben wat tijd nodig om te rijpen maar The Hope Six Demolition Project gaat hoe langer hoe rotter klinken. Ik heb de indruk dat ik er nu wel mee klaar ben. (Die samen zingende venten, ik kan het niet meer aanhoren.) PJ Harvey kan voor mij niet snel iets verkeerd doen maar met dit album volg ik haar niet.

avatar van luigifort
Die samen zingende venten was een leuke vondst op het vorige album, nog een keer had id niet gehoeven, laat staan op het volgende album .
Verder een goed album wel, gewoon goed, niet uitstekend zoals andere platen van haar.

avatar van Zwaagje
Ummelie schreef:
Na een aantal luisterbeurten moet ik concluderen dat het album mij maar niet wil pakken. PJ Harvey weet niet de juiste snaar bij me te raken hoewel ik denk dat zij best een goed album in elkaar heeft gezet. Kwestie van smaak waarschijnlijk, maar voor mij geen match.


Same here.....

avatar van Kronos
3,0
Ik vind eigenlijk alleen het nummer A Line in the Sand goed.

avatar van luigifort
Toch een halfje omhoog

avatar van Sater
4,5
11 en 12 juli draait A Dog Called Money in de Melkweg:

Zangeres en muzikante PJ Harvey en de bekroonde Ierse fotograaf Seamus Murphy ondernemen een reis die de inspiratiebron voor en totstandkoming van Harvey's album 'The Hope Six Demolition Project’ uit 2016 vormt. Samen bezoeken zij veelal politiek beladen gebieden, waaronder Kosovo, Afghanistan en zwarte gemeenschappen in Washington D.C.. Terug in Londen neemt Harvey de nummers met haar band op in een speciaal gebouwde studio die dient als een soort kijkdoos, waarbij het publiek - zonder camera's of telefoons - het proces door een raam kan observeren als een live geluidsbeeldhouwerk en wederom vastgelegd door Murphy. De film was eerder al te zien op Berlinale en In-Edit en nu in onze Cinema!

Arbeidsdeskundige
Dit is een eigenzinnig en ontoegankelijk album van deze fenomenale artieste. De muzikale omlijsting is bijzonder vernieuwend.

avatar van Barend G
4,5
Arbeidsdeskundige schreef:
Dit is een eigenzinnig en ontoegankelijk album van deze fenomenale artieste. De muzikale omlijsting is bijzonder vernieuwend.

Ontoegankelijk?

5,0
Wat een artieste! Meer valt er niet over te zeggen. Deze en haar vorige plaat zijn fenomenaal.

avatar van Juul1998B
4,0
Een album met twee kanten. De eerste (positieve kant) valt het meeste op. Mooie art-rock (folk) liedjes die je eigenlijk niet echt met eerder werk kunt vergelijken. De tweede kant is wat mij betreft negatief waardoor ik niet op een 4,5 of hoger kom. Op nummers als ''orange monkey'' en ''near the memorials vietnam and lincoln'' schiet ze naar mijn mening te ver door in het folky en voelt het soms zelfs een beetje Ajeeeee Ajeee (scheepsvolk) achtig aan.
Mijn cijfer zat tussen de 3,5 en 4,0 maar ik geef PJ harvey het voordeel
Nu al erg benieuwd naar het volgende album!

Gast
geplaatst: vandaag om 19:10 uur

geplaatst: vandaag om 19:10 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.