bertus99 schreef:
Grappig wat een uitersten aan reactie A en M toch oproepen. men vindt het geweldig of helemaal niks. Ik zat daar altijd een beetje tussenin. Hun muziek is er na dit album op vooruit gegaan doordat ze meer voor de popkant kozen. Dit debuutalbum heeft zijn sterke momenten, zoals bij wanneer het vuur...., drie keer vallen, Amsterdam en als je bij me weggeaat. Maar het heeft ook nog een beetje de sfeer van de kleinkunst-academie.
Dag Esmee, Vondelpark en Henk zijn bijvoorbeeld nogal cabaret-achtige gezochte teksten. Dat hebben A. en de M. wel meer.
De samenzang is verder ok, maar de solostem van Thomas Acda gaat me toch wel snel vervelen, nog even los van het accent.
Ik behoor bij de groep haters. Vreselijke meezing muziek voor bekakte studenten uit Leiden. De nummers zijn nog niet zo rampzalig als hun latere werken ('Het regent zonnestralen'

), maar de teksten zijn behoorlijk 'kijk me eens wijs en literair doen'. En al die nummers over dat eeuwige Amsterdam beginnen me ook behoorlijk te keel uittehangen.